Öncelikle herkese merhaba
4 yıldır evliyim, eşim ve ben üniversite mezunuyuz ve iyi bir işe sahibiz ailem ve eşimin aile farklı bir sehirde biz farklı bir sehirdeyiz eşimle severek evlendik halen de çok seviyorum ve onunda beni sevdiğini biliyorum ama sorunlarımız var aileden kaynaklı şöyle anlatayım ben kaçarak evlendim ve evlendiğinde öğrenciydik evlendikten sonra 1 buçuk yıl kayınbabamin yardımı ile gecindik normal bı ev kurmadım öğrenci evi kurduk eşyalarımızı spotculardan 2 el aldık benim ailem de yardım etti asıl sorun ailem eşimi hiç istemiyordu ve ilk 1 yıl eşimi sürekli disladilar laf soktu özellikle annem bu durumu kabullenme de çok zorlandı ailem bunlari yaparken ben Hep eşimin ailesi, eşim ve kendi ailem arasında ezilip kaldım kaynanam kaynatam ve eşim sürekli biz ailene senin için sustuk sen üzülme diye bir şey demek diyorlar(yapılan dislamalara ve laf sokmalara ) ve gözüme sokuyorlar 4 yıl oldu bu durum halen devam ediyor işin kötü yanı eşim aileme karşı okadar öfkeli ki sürekli onların yaptıklarından ve yaşadıklarımız dan bahsediyor bir türlü unutamıyor bana sürekli aileni silmedin bularin hepsi senin yüzünden oldu halen de silemiyorsun diyor diceksiniz ki bunlar olurken sen ne yaptın eşimin yanında oldum idare etmeye çalıştım annemler bunları yaparken bende aileme tavır aldım kızdım yaptıklarının yanlış olduğunu beni zora soktuklarıni anlattım baktım anlamıyorlar uzun süre konusmadigim da oldu ama yine de annem babam kardeşim insan kopamıyor şuan onlar da pişman yaptıklarına ama eşim asla bunları unutmuyor ve bana halen ailemle konuştuğum için sitem ediyor ve ozaman ailemi silmedim diye tüm yasananlarda beni günah keçisi görüyor kızıyor içimi ona defalarca anlattım ama her seferinde tartışma oluyor bende artık susup haklısın deyip özür diliyorum ama bunlar bana çok ağır geliyor daha sonra eşim pişman oluyor kusura bakma diyor ama belli bir süre sonra yine aynı şeyler oluyor asla unutmuyor sirf bu tartışmalar yüzünden çocuk yapmayı erteliyorum bu ortama çocuk getirmek istemiyorum huzurlu ailelere çok özeniyorum bunlar yetmezmiş gibi birde eşimin ailesi bu durumu kullanıyor resmen kendileri çok iyiymiş gibi gösteriyorlar ama oyle değil benim hiç bir şeyim olmadı kaynanam ben evlendikten sonra kendine koltuk takımı yatakodasi televizyon aldı evini yeniledi bize spotcudan aldılar tabiki bana almak zorunda değiller zaten kendim kazanıp yapmaya çalışıyorum eşimde, öğrenciyken kanatam para yolladı diye kendini sürekli onlara mahcup hissediyorlar ve haksız da olsa ailem diyor oysa düğündeki taki paralarini bile vermediler onları yolladılar derdimi anlatacak okadar kimsem yokki ilk zamanlar kaynanamla konuşuyordum ve bana sürekli alttan al eşini idare et diyordu 4 yıllık evliyim ama kaynanam bana daha bir kere Allah razı olsun demedi ki senelik izinlerimizde bir haftaligina memlekete gittiğimizde bile temizliğini yemegini hep ben yaparım bayram temizliğine bile girerim ama kaynanam benden memnun değil sürekli kızını düşünüyor 17 yaşında kızına şimdiden bir dünya çeyiz düzüyor gözüme soka soka bana ise eşimin sunnetinde kullandığı ikinci el yatak örtüsünü veriyor gorumcemin eski kıyafetlerini atacağız istersen al başkasına gitmesin diye veriyor eşime bunları anlattığım da ilkte bana hak verir gibi yapıyor ama konuyu benim aileme getirip yine kendi ailesini her daim haklı çıkarıyor babasını ve annesini çok seviyor kötülük yapıp soğutmak gibi bir isteğim yok ama artık bunlara katlanamiyorum çok yalnız hissediyorum ben ne yapmalıyım eşimle iyi olmak için yada.... bilmiyorum işte ne yapacağımı ayrılmak istemiyorum ama eşim bana evlilik ile büyük bir yük aldığını ima ettiğin de yaşadıklarının suçlusu ben olduğumu söylediğin ve içinde bana karşı kızgınlık ve öfke olduğunu belirttiğinde ailemi silmem gerektiğini söylediğinde ne kadar istemesem de ayrılık geliyor aklıma sonumuz ne olcak diyorum anlamadığı şu ki ben zaten ailemi bir kere silip ona kaçtım ve inanın ki herseyime yemin ederim onun için ailemle çok kavga ettim hep savundum toz dahi kondurmadim kondurmam da ve ailesine hep sevgiyle yaklaştım hizmetimi ettim şuan evde sadece susuyorum ona bu ruh halimi belli etmiyorum yine de iyi davranıyorum ama tek kaldığımda kafayı yicek gibi oluyorum lütfen bana akıl verin
Buraya kadar okuduysaniz çok teşekkür ederim yorumlarınızı vekliyorun
4 yıldır evliyim, eşim ve ben üniversite mezunuyuz ve iyi bir işe sahibiz ailem ve eşimin aile farklı bir sehirde biz farklı bir sehirdeyiz eşimle severek evlendik halen de çok seviyorum ve onunda beni sevdiğini biliyorum ama sorunlarımız var aileden kaynaklı şöyle anlatayım ben kaçarak evlendim ve evlendiğinde öğrenciydik evlendikten sonra 1 buçuk yıl kayınbabamin yardımı ile gecindik normal bı ev kurmadım öğrenci evi kurduk eşyalarımızı spotculardan 2 el aldık benim ailem de yardım etti asıl sorun ailem eşimi hiç istemiyordu ve ilk 1 yıl eşimi sürekli disladilar laf soktu özellikle annem bu durumu kabullenme de çok zorlandı ailem bunlari yaparken ben Hep eşimin ailesi, eşim ve kendi ailem arasında ezilip kaldım kaynanam kaynatam ve eşim sürekli biz ailene senin için sustuk sen üzülme diye bir şey demek diyorlar(yapılan dislamalara ve laf sokmalara ) ve gözüme sokuyorlar 4 yıl oldu bu durum halen devam ediyor işin kötü yanı eşim aileme karşı okadar öfkeli ki sürekli onların yaptıklarından ve yaşadıklarımız dan bahsediyor bir türlü unutamıyor bana sürekli aileni silmedin bularin hepsi senin yüzünden oldu halen de silemiyorsun diyor diceksiniz ki bunlar olurken sen ne yaptın eşimin yanında oldum idare etmeye çalıştım annemler bunları yaparken bende aileme tavır aldım kızdım yaptıklarının yanlış olduğunu beni zora soktuklarıni anlattım baktım anlamıyorlar uzun süre konusmadigim da oldu ama yine de annem babam kardeşim insan kopamıyor şuan onlar da pişman yaptıklarına ama eşim asla bunları unutmuyor ve bana halen ailemle konuştuğum için sitem ediyor ve ozaman ailemi silmedim diye tüm yasananlarda beni günah keçisi görüyor kızıyor içimi ona defalarca anlattım ama her seferinde tartışma oluyor bende artık susup haklısın deyip özür diliyorum ama bunlar bana çok ağır geliyor daha sonra eşim pişman oluyor kusura bakma diyor ama belli bir süre sonra yine aynı şeyler oluyor asla unutmuyor sirf bu tartışmalar yüzünden çocuk yapmayı erteliyorum bu ortama çocuk getirmek istemiyorum huzurlu ailelere çok özeniyorum bunlar yetmezmiş gibi birde eşimin ailesi bu durumu kullanıyor resmen kendileri çok iyiymiş gibi gösteriyorlar ama oyle değil benim hiç bir şeyim olmadı kaynanam ben evlendikten sonra kendine koltuk takımı yatakodasi televizyon aldı evini yeniledi bize spotcudan aldılar tabiki bana almak zorunda değiller zaten kendim kazanıp yapmaya çalışıyorum eşimde, öğrenciyken kanatam para yolladı diye kendini sürekli onlara mahcup hissediyorlar ve haksız da olsa ailem diyor oysa düğündeki taki paralarini bile vermediler onları yolladılar derdimi anlatacak okadar kimsem yokki ilk zamanlar kaynanamla konuşuyordum ve bana sürekli alttan al eşini idare et diyordu 4 yıllık evliyim ama kaynanam bana daha bir kere Allah razı olsun demedi ki senelik izinlerimizde bir haftaligina memlekete gittiğimizde bile temizliğini yemegini hep ben yaparım bayram temizliğine bile girerim ama kaynanam benden memnun değil sürekli kızını düşünüyor 17 yaşında kızına şimdiden bir dünya çeyiz düzüyor gözüme soka soka bana ise eşimin sunnetinde kullandığı ikinci el yatak örtüsünü veriyor gorumcemin eski kıyafetlerini atacağız istersen al başkasına gitmesin diye veriyor eşime bunları anlattığım da ilkte bana hak verir gibi yapıyor ama konuyu benim aileme getirip yine kendi ailesini her daim haklı çıkarıyor babasını ve annesini çok seviyor kötülük yapıp soğutmak gibi bir isteğim yok ama artık bunlara katlanamiyorum çok yalnız hissediyorum ben ne yapmalıyım eşimle iyi olmak için yada.... bilmiyorum işte ne yapacağımı ayrılmak istemiyorum ama eşim bana evlilik ile büyük bir yük aldığını ima ettiğin de yaşadıklarının suçlusu ben olduğumu söylediğin ve içinde bana karşı kızgınlık ve öfke olduğunu belirttiğinde ailemi silmem gerektiğini söylediğinde ne kadar istemesem de ayrılık geliyor aklıma sonumuz ne olcak diyorum anlamadığı şu ki ben zaten ailemi bir kere silip ona kaçtım ve inanın ki herseyime yemin ederim onun için ailemle çok kavga ettim hep savundum toz dahi kondurmadim kondurmam da ve ailesine hep sevgiyle yaklaştım hizmetimi ettim şuan evde sadece susuyorum ona bu ruh halimi belli etmiyorum yine de iyi davranıyorum ama tek kaldığımda kafayı yicek gibi oluyorum lütfen bana akıl verin
Buraya kadar okuduysaniz çok teşekkür ederim yorumlarınızı vekliyorun