çok saolun.:1hug:sanırım iyiye gidiyoruz artık. dün akşamüstü şehriye çorbası yaptım ve ekmek ufaladım içine.4-5 kaşık ondan yedi.hemen ardından içine bisküvi ufaladığım muzdan yedi bikaç kaşık.4 tanede kiraz yedi.ve bunun yanında en sevindirici olanda istifra sırasında yediğinin çıkmaması.bugün annemin yanında değilim maalesef.:1no2: işe başladım bugün.ve perşembe gecesinden beri saatli uykum yani.enfazla 3-4 saat gece uykum.oda bölünerek.ama hiç şikayetçi değilim.annemle birebir kndm ilgilenmek istiyorum ve bu bnm hoşuma gidiyo.bi an bile of demek aklımın ucundan geçmio.sonuçta o en büyük sabrı bana hamileyken göstermiş.şuan bulunduğu durumdan daha ağırmış hamileliği.serumlarla geçmiş yani 9 ay boyunca.gözünün içine bakıyorum.gece yanında ben yatıyorum.uyurken hareket etse uyanıyorum hemen bişeymi istiyo diye. ki ben uykusu pek hafif olmayan biriydim.yani uyudummu duymam.
akşam bana diyoki ; "karakızım yüzümü kara çıkardı."
acaba yanlış bişimi yaptım dedim knd kndme. "neoldu" dedim.
"nebileyim,yatsam kalsam bana bakan olmaz diodum,evde pek iş yapmıyodun,öle narin,çıtkırıldım bişeydin ama şimdi istifra ederken bile yanımdan ayrılmıyon,4 dönüyon başımda,evin tüm işi senin üstünde,bide yarın işe gitcen nsl dayancan" dedi.
"annem bnm sen iyi ol ben herşeyi yaparım.hani derdinya,herşeyi bil ama bildiğini belli etme.bilirsen herşey üstüne yıkılır.işte bende her işi biliyodum ama belli etmiyodum.bak şimdi lazım oldu gösteriyorum" dedim.sırnaşık şey olayı duygusal moddan çıkarmam gerekiyodu yani.yoksa ağlıcaktım senağlama. şimdiden özledim annemiya.mafoldumben