Ahlak bekçileri kendilerine baksın bir zahmet , en büyük ahlaksızlıklarıda o ahlak bekçileri yapıyor ne hikmetse! İnsanların ne dedigi ne düşündüğü onemli değil, bu konunun kendinizi değersiz hissettirmesine izin vermeyin. Siz kendinize değer verinki aynı özgüven de evlatlar yetiştirebilesiniz, bence psikolojik yardım alın daha kolay atlatmak için bu durumu
Doğru ama iste takinti haline getirdim gözümün önüne geldikçe utanc duyuyorum
Valla benimkiler hiç değildi :)Cok da masum yakinlasmalar degil ama
Allah askina kendinize dert aramayin. Ne guzel huzurlu yuvaniz var . Saglikli cocuklarjniz var. Yakınlastiysaniz ne olmus yani.Okursaniz cok sevinirim zor bir durumdayim
Merhabalar oncelikle iyi aksamlar yeni uyeyim fakat onceden de uyeligim vardi bilgileri hatirlayamadigim icin yeni hesap açtım.
Konu şu ki ben su an 32 yaşlarda evli , bir cocuk annesi ve ikinciye de hamileyim.. benim evlenmeden once cok da iyi bir gecmisim oldugu soylenemez hatta bu sebepten dolayi evlenmeyi bile dusunmezken karsima esim gibi anlayisli biri cikti ve evlendik cok da mutluyuz şükür. Ama vr lakin gelin görün ki ben geçmişteki hatalarimi bir turlu unutamiyorum icimden atamiyorum ya ileride kizim da hata yaparsa ben ona ne yuzle ogut verir ne yuzle ahlak dersi veririm diyorum devamli geçmişte yaşıyorum ve anneligi haketmediğimi düşünüyorum
Icimi ferahlattugin icin Allah razi olsun beni cok iyi anladığını hissettim ❣
Belki çevremden dolayi bu kadar pismanlik duyuyorum haklisnuz
Seni anlıyorum o yüzden harıl harıl yazıyorum ve gerçekten en kisa zamanda kurtulmani istiyorum bu düşüncelerden
Şu an icin elimde degil ama doktor destegiyle insallah daha az düşünmeye baslarim cnm
Bence utanç ve pişmanlık çok büyük bir erdem,bu şekilde tövbeniz de kabul olur vicdani yükü de zamanla atarsınız üstünüzden lütfen kendinizi hırpalamayın..
Çevreniz biliyor mu yaşadıklarınızı?
Allah razi olsun inanin anlayanin olmasi oyle rahatlatici ki yalnız olmadigimi bilmemek. Peki sende ailene karsi sucluluk oldu mu annene ozlelkle
Umarim zamanla gecet cok sagolun
Hayir sadece esim ve bikac dost
Pişmanlık duyma.
Basta oldu ama aile ortamım yoktu. Ben de dışarıya bağlı biri haline geldim. O yuzden sonra öyle hissetmedim. Hem onlar gencken nasildi bunu biliyor muyuz? Diyelim ailelerimiz dört dörtlük biz o yaşımizda olgun insan gibi davranamayız ki. Yaşayarak ders aliyoruz. Ailelerimiz bilse bile bizi red mi edecekler ? Yine sevecek sahip çıkacaklar . Kendilerini sorgulayacaklar belki
Sakin bu saatten sonra kimseye anlatma.
Abartmayın bazı şeyleri. Herkesin yaşadığı bir hayat yaşamışsınız? Neyi sorun ediyorsunuz anlamadım?
