• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Lütfen bakar mısınız ?

TheCapricorn

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
3 Mayıs 2019
327
713
103
31
Arkadaşlar merhaba, fikrinize ihtiyacım var. 26 yaşında bir bayanım 7 yaşında oğlum var eşimle kaçtık severek evlendik ama hem onun ailesi yüzünden kavgalarımız. Hem onun zamanla sorumsuz bakımsız bi adam olması ailesi bana yüklenirken sessiz kalması derken adamdan soğudum. Defalarca boşanmaya niyetlendim ki hala aklımda boşanma düşüncesi . Oğluma kıyamadım ama sevmediğim bi adamla aynı evde kalmak da bana eziyet. Geçen ay boşanma için avukatla görüştük eşimde sevmiyon artık naparsan yap evi sat kredini kapat nafaka falan yok yalvaracaksın hayat şartlarından mahvolacaksın oğlum önünde geberse de dönüşümüz olmaz dedi. Aldı çantalarını anasına gitti tüm işlemleri bana bıraktı bi imza atarım karışmam gerisine dedi. Ben anlaşmalı olacak adam gibi ayrılırız düşünüyordum. Sonra oğluma anlatırız birbirimizi kötülemeden dememe rağmen kendin anlat kendin istedin ayrılmayı dedi. Oğluma anlattım başka eve gidelim baban hafta sonları görsün seni böyle daha mutlu olacağız falan ama babamda gelsin dedi. Çocuk için yeniden deneyelim son kez ama adamın evde sigara içme boğuluyoruz dememe rağmen içmesi, tuvaletleri pis bırakması, kirli çorabını donunu ortada bırakması, son zamanlarda alkol de alması kısaca öyle soğumuşum ki kavgalardan şimdi gitsem ayrılsam kuş gibi hafifleyeceğim inanıyorum ama oğlumu düşünmek beni engelliyor tecrübeli anneler lütfen fikir verir misiniz az önce oğlumla oynayarak eğlenerek konuştum arkadaşım da eşinden ayrıldı oğlu senle yaşıt annesiyle çok mutlu yaşıyor oyunlar oynuyor babasını babaannesini ne zaman istese arıyor sadece babası başka evde kalıyor dedim sende ne zaman istesen babanı arayıp onu göreceksin dedi tamam ama ne zaman istersem ararım dedi sanırım alıştıra alıştıra yavaş yavaş kabullendirmem iyi olacak
 
Annesi babası ayrılmış bi evlat olarak olan çocuklara oluyor lafı gerçekten doğru . Annem babam hep tartisirdi babam sorumsuzdu anneme karsi ama çok iyi babaydı. Sizi anlıyorum ama mesela ben diyorum ki şimdi keşke ayrilmasalardi çok buruk geçti çocukluğum hala da etkisini yaşıyorum. Zor günler geçirdim psikolojik olarak . Ilk başlarda sorum etmesem de sonra çok üzüldüm . Bende 7 yıllık evliyim biz kizim var baya sorunlar atlattım eşimle ama ayrılmayı çok düşünmedim daha çok eşime kendimi anlatmayı yaptıklarının iyi olmadığıni sakin dille gönlünü ala ala alttan alarak hallettim ve çok şükür mutlu evliliğim var. Eşimi seviyorum .
Bir kere daha deneseniz zor olsa da eşiniz belki zamanla düzelir. Siz de haklı olsanız da eşinizi alttan alarak konuşsanız şans verseniz yeri geldiğinde rol yapsanız bir ihtimal düzelir . Ben çocuklara çok üzülüyorum:( tabikide eşinizin tavrı çok kotu ama son sans evladiniz için deneyin.olmuyorsa çocuğunuz elbet alisicaktir bu duruma zamanla . Herkes alisamicak diye kural yok..
 
Annem babam hep tartisirdi babam sorumsuzdu anneme karsi ama çok iyi babaydı. Sizi anlıyorum ama mesela ben diyorum ki şimdi keşke ayrilmasalardi

o kavgaların içinde büyüseydin daha mı iyi olacaktı psikolojin, gerçekten böyle mi sanıyosun?
 
şimdi gitsem ayrılsam kuş gibi hafifleyeceğim inanıyorum ama oğlumu düşünmek beni engelliyor tecrübeli anneler lütfen fikir verir misiniz
Bir arada yaşamaya katlanamayacak hale geldiğiniz için boşanmaya karar vermişsiniz, oğlunuz için geri adım atıp yeniden denemeyi düşünseniz, eşiniz oğlunuzu bahane edip döndüğünüzü düşünecek birine benziyor anlatımlarınızdan.

Oğlunuzun boşanma sürecini sağlıklı atlatabilmesi için bir uzman yardımı mı alsanız acaba?
Ayrıca konunuzu derin sularda derin sularda 'nında okumasını isterim, belki size yol gösterecek bilgiler paylaşır kendisi eğitimci, çocuklara davranışlarımız, çocuk psikolojisi üzerine bilgi ve tecrübesine güvenirim.
 
Arkadaşlar merhaba, fikrinize ihtiyacım var. 26 yaşında bir bayanım 7 yaşında oğlum var eşimle kaçtık severek evlendik ama hem onun ailesi yüzünden kavgalarımız. Hem onun zamanla sorumsuz bakımsız bi adam olması ailesi bana yüklenirken sessiz kalması derken adamdan soğudum. Defalarca boşanmaya niyetlendim ki hala aklımda boşanma düşüncesi . Oğluma kıyamadım ama sevmediğim bi adamla aynı evde kalmak da bana eziyet. Geçen ay boşanma için avukatla görüştük eşimde sevmiyon artık naparsan yap evi sat kredini kapat nafaka falan yok yalvaracaksın hayat şartlarından mahvolacaksın oğlum önünde geberse de dönüşümüz olmaz dedi. Aldı çantalarını anasına gitti tüm işlemleri bana bıraktı bi imza atarım karışmam gerisine dedi. Ben anlaşmalı olacak adam gibi ayrılırız düşünüyordum. Sonra oğluma anlatırız birbirimizi kötülemeden dememe rağmen kendin anlat kendin istedin ayrılmayı dedi. Oğluma anlattım başka eve gidelim baban hafta sonları görsün seni böyle daha mutlu olacağız falan ama babamda gelsin dedi. Çocuk için yeniden deneyelim son kez ama adamın evde sigara içme boğuluyoruz dememe rağmen içmesi, tuvaletleri pis bırakması, kirli çorabını donunu ortada bırakması, son zamanlarda alkol de alması kısaca öyle soğumuşum ki kavgalardan şimdi gitsem ayrılsam kuş gibi hafifleyeceğim inanıyorum ama oğlumu düşünmek beni engelliyor tecrübeli anneler lütfen fikir verir misiniz az önce oğlumla oynayarak eğlenerek konuştum arkadaşım da eşinden ayrıldı oğlu senle yaşıt annesiyle çok mutlu yaşıyor oyunlar oynuyor babasını babaannesini ne zaman istese arıyor sadece babası başka evde kalıyor dedim sende ne zaman istesen babanı arayıp onu göreceksin dedi tamam ama ne zaman istersem ararım dedi sanırım alıştıra alıştıra yavaş yavaş kabullendirmem iyi olacak
Ortada aldatma ,şiddet veya çok büyük etkenler olmadığı sürece ,boşanmanın pek doğru olmadığını düşünüyorum.Gençken her şeyin tek başına üstesinden gelirim .Bu evlilik beni boğuyor gibi düşüncelere saplanıp .Hali hazırdaki eşten soğuma ,uzaklaşma mümkün olabiliyor .Yaşınız genç ilerde ,illaki hayatınızda birileri olacak .Yeni birini tanımak ,güvenmek ,alışmak .Bunlar zor şeyler .Çocuğunuz var babasıyla arası nasıl ?Sizi eleştirmek için söylemiyorum.Ancak çocuk yapmak için acele etmişsiniz .Şimdi de kocanızdan soğuduğunuz için ,boşanmak istiyorsunuz .Sırf kendinizi düşünmeden, bence birazda ilerideki hayatınıza girecek insanla çocuğunuzun ,iletişimi veya size olan tepkisi nasıl olacak .Birazda şu anki durumdan şikayetleriniz dışında ,bundan sonrası ne olacak ?uzun vadede düşünün .Sonra pişmanlıklar ,duymazsınız en azından .Çok ince ayrıntıları gözden geçirip ,her konuyu uzun uzun düşünün .En önemlisi çocuğunuz .Kocanız boşanmak istemiyor ,ilerde çocuğunuza bunu ben istemedim .Annenin suçu demesi mümkün .O yaştaki bir çocuğun bunların üstesinden gelecek, gücü olmayabilir .İki arada bir derede onunda geleceği etkilenecek bu durumdan .Çok iyi düşünün .
 
Bilmiyorum nasıl olurdu ama şuan ki düşüncem le keşke ailemle birlikte buyuseydim diyorum.bayramlar özel günler evlilik doğum vs derken hep yarım oluyor..
işte senin durumunun tam tersinde olan, yani o kaos ortamında büyüyen çocuklar da annelerini suçluyor ilerde.
benim için boşanmamışsın keşke boşansaydın diye.
sen kendin ve ailen için olmuş olanı gördün, bir de olmayan seçenek nasıl olurdu onu merak ediyorsun.
ben şahsen boşandım, oğlum dayak yiyen hor görülen, sürekli bastırılan sindirilen bir anne ile büyümesin, ve bu hareketleri normalleştirip ileride sevgilisine, eşine aynı şekilde davranmasın diye.
sen de haklısın tabii ki ama inan, annen dayanamayacağı noktaya gelmeseydi boşanma yolunu seçmezdi.
 
Bosanma karari yetiskinlerin vermesi gereken bir karar. 7 yasindaki bir cocuga sorarsaniz tabii ki babam da gelsin der. Olaylar arasinda baglanti kurmasi gereken, once kendi psikolojinizi koruyup cocugunuza iyi bir ornek olmasi gereken kisi yetiskin bir kadin olarak sizsiniz. Belki cocugunuz bu donemi uzman destegi alarak atlatabilir. Emin olun cocuklar yasca kucuk sadece, zekaca degil. Icinde sevgi ve huzur olmayan bir evde buyudugunu hissediyor ve bu ileriki hayatini olumsuz bicimde sekillendiren bir durum olacak.
 
Belki eşiniz onu artık sevmiyorsunuz boşanıyorsunuz diye ,kırgınlıkla ve kızgınlıkla söylemiştir..Çünkü insan kırılınca kırmak istiyor..Bende eşimle kavga ettiğimde kızgınlıkla aslında hissetmediğim şeyler söylerdim..Eşiniz olgunlaşamamış..Evliliği idrak edememiş..Ailesi onu o rahat ve sorumsuz olarak yetiştirmiş..Belki siz onu düzeltebilirsiniz..Ama bence evlilikte ailelere mesafe koymak gerekli..Hep aile yanın da yine onlara bağlı yaşayınca evli gibi hissedemiyor insan..Eşinizle barışmak isterse onunla konuşursunuz. Ve devam ederseniz biraz sabırla ve zamanla değişeceğini bilerek devam edin bence..Bence suçun çoğu ailelerde sürekli kontrol altında tutmaya ve evlensede tavırları değişmeyince ortaya büyüyememiş koca bebekler çıkıyor
 
Bosanma karari yetiskinlerin vermesi gereken bir karar. 7 yasindaki bir cocuga sorarsaniz tabii ki babam da gelsin der. Olaylar arasinda baglanti kurmasi gereken, once kendi psikolojinizi koruyup cocugunuza iyi bir ornek olmasi gereken kisi yetiskin bir kadin olarak sizsiniz. Belki cocugunuz bu donemi uzman destegi alarak atlatabilir. Emin olun cocuklar yasca kucuk sadece, zekaca degil. Icinde sevgi ve huzur olmayan bir evde buyudugunu hissediyor ve bu ileriki hayatini olumsuz bicimde sekillendiren bir durum olacak.
Size katılıyorum.
Bu gibi önemli kararlar alınıp durum netleştirildikten sonra çocuklara uygun bir dille açıklanmalı.
Çocuklar ebeveynleri ayrılık kararı aldığında kendilerini suçlama eğiliminde olurlar; ‘benim yüzümden boşanıyorlar, yaramazlık yaptım, onları üzdüm vs’ bunun önüne geçmek için söylenmesi gerekenler unutulmamalı.
Mümkünse öncesinde psikolojik destek alınmalı.
Değilse boşanma çocuğa nasıl anlatılmalı? Konulu çok güzel yazılar var webde.
 
Mutlu anne =mutlu cocuk.
Daha öncede yazmistim ,benim annem ben bebekken boşanmis babamdan,babamida hic görmedim. Ne zaman başıma birsey gelse belki babam olsa böyle olmazdı derdim. Sanki adam olsa annem boşayacaktiya zaten adam değil. Ama yakın zamanda özbabamın sonradan evlendiği kadından olan kızları beni aradılar .keşke dediler bizim annemizde senin annen gibi babamdan boşanmaya cesaret edebilseydi dediler. Anneleri girdiği bunalımdan dolayı intahar bile etmiş. Simdide ,o baba müsfettesi hasta olmuş, kızlarda diyorki ;atsan atilmiyor ,satsan satilmiyor.elden ayaktan düsüncede ben sizin babanizim diye yapismis kızlara.
 
Back
X