ben 24 yasında ailemin onayı olmadan bir evlilik yaptım. tabiri caizse kaçarak. üniversite mezunu çalışan bir kızdım. eşimle çok severek evlendik.
çok sevdiğim halde kayınvalidem ve akrabaları yuzunden boşanmak zorunda kaldım. 1 yıl kağıt uzerınde surdu ama aslında 7 ay. boşandığım için pişman değilim...olması gerekıyordu eşim olacak karaktersız ınsan bana, bana eş çok anne bir dedi...daha bır cok sey var eşimin babasından ve annesınden de şiddet gördüm. en sonunda saygısız gelin ben oldum. kayınvalidem, eşimin beni, babasının kuzenının kızıyla aldatmasına destek verdi ki bu bayanında evli oldugunu ve ufak bır kızı oldugunu ogrendım konuştum hatta kendısıyle. neyse olan oldu.
ben psikiyatrik tedavi görüyordum artık bıraktım feyda vermıyor. kendi memleketıme döndüm. ama ben cevre baskısından nefes alamıyorum. ailem beni eve kapadı. babam iki üniversite mezunu olmasına rağmen benden utanıyor, yalnız bakkala ekmek almaya bile göndermiyor. odamdan dışarı çıkamıyorum. çok ağır üzüntüler içerisindeyim. eşimin ailesinden gördüğüm şiddet üzerine 5 aylıkken çocuğumu düşürdüm ama eşim umursamadı...
ben hayattan çok korkuyorum. intihar düşüncesini kafamdan cıkaramıyorum. kız arkadaşlarım benle konuşmuyor, kapılar duvar oldu. !!!! evlenmeden kız arkadaşlarım inanırmısınız herseyı yasadı ama ben hep kendımı tek bır erkege sakladım.
lütfen beni evlenme meraklısı olarak görmeyin ama içimi bir korku sardı, ben yenıden anne olamayacak mıyım? ben hep böyle yapayalnız mı kalacagım? kendımı kullanılıp atılmıs selpak görüyorum. kirlendim. ben 24 yasında dulum. akrabalarım benı asagılıyor. telefonlarım calmıyor.
evlenip boşanmış erkekler bile, hiç evlenmemiş kız istiyorlar. benim tek suçum sevmek miydi? ben nikahsız yasamadım yanlıs birşey yapmadım. öğretmen olan akrabalarım bile bana cok agır konuşuyor. bunları hak ettiğimi ve hayatımın artık sona erdıgını söylüyorlar.
ben düzgün düşünemiyorum benim gibi boşanan bayanlar var mı? hayatınız nasıl gidiyor? yeniden evlendiniz mi? şahsen annem yenıden evlenmeme karşı.
o hayatımı mahvetti yaşadığım acılar maddi manevi çok büyük tarifi yoktur ama o şimdi mutlu kız arkadaşı var. sürekli diyorlar ki boşanmış kızla, boşanmış erkek bir değildir. boşanmış kız kimseye layık degildir.
evde de annem sureklı yeriyor beni. yemek yemek bıle zor gelıyor. ınanırmısınız 15 gunde 9 kilo verdim. şimdi 44 kiloyum.
Belki çok basit bi cevap olacak ama şu an senin en önemli yapman gereken şey dua edip, Allah a yönelmek, çünkü Allah darda kalmışların duasını geri çevirmezmiş, Kuran okumayı biliyorsan Bol bol Kuran oku, bilmiyorsan bile türkçesini oku, o içine frahlık ve sabır verecektir, millete gelince sakın haa duyma, herkesin ama herkesin bi yanlışı vardır ama kimse kendi kusurunu görmez, Rabbim bile günahları affederken kullar kim oluyor da yargılıyor. Evlenme konusuna gelince dur bismillah ne evliliği, sen kendini bir toparla hele, yanlış üstüne yanlış yapma, şöyle biraz zaman geçsin bi işe girersin. O seni yargılayan insanlar da bırak aramasınlar zaten, sana destek lazım köstek değil
ben 24 yasında ailemin onayı olmadan bir evlilik yaptım. tabiri caizse kaçarak. üniversite mezunu çalışan bir kızdım. eşimle çok severek evlendik.
çok sevdiğim halde kayınvalidem ve akrabaları yuzunden boşanmak zorunda kaldım. 1 yıl kağıt uzerınde surdu ama aslında 7 ay. boşandığım için pişman değilim...olması gerekıyordu eşim olacak karaktersız ınsan bana, bana eş çok anne bir dedi...daha bır cok sey var eşimin babasından ve annesınden de şiddet gördüm. en sonunda saygısız gelin ben oldum. kayınvalidem, eşimin beni, babasının kuzenının kızıyla aldatmasına destek verdi ki bu bayanında evli oldugunu ve ufak bır kızı oldugunu ogrendım konuştum hatta kendısıyle. neyse olan oldu.
ben psikiyatrik tedavi görüyordum artık bıraktım feyda vermıyor. kendi memleketıme döndüm. ama ben cevre baskısından nefes alamıyorum. ailem beni eve kapadı. babam iki üniversite mezunu olmasına rağmen benden utanıyor, yalnız bakkala ekmek almaya bile göndermiyor. odamdan dışarı çıkamıyorum. çok ağır üzüntüler içerisindeyim. eşimin ailesinden gördüğüm şiddet üzerine 5 aylıkken çocuğumu düşürdüm ama eşim umursamadı...
ben hayattan çok korkuyorum. intihar düşüncesini kafamdan cıkaramıyorum. kız arkadaşlarım benle konuşmuyor, kapılar duvar oldu. !!!! evlenmeden kız arkadaşlarım inanırmısınız herseyı yasadı ama ben hep kendımı tek bır erkege sakladım.
lütfen beni evlenme meraklısı olarak görmeyin ama içimi bir korku sardı, ben yenıden anne olamayacak mıyım? ben hep böyle yapayalnız mı kalacagım? kendımı kullanılıp atılmıs selpak görüyorum. kirlendim. ben 24 yasında dulum. akrabalarım benı asagılıyor. telefonlarım calmıyor.
evlenip boşanmış erkekler bile, hiç evlenmemiş kız istiyorlar. benim tek suçum sevmek miydi? ben nikahsız yasamadım yanlıs birşey yapmadım. öğretmen olan akrabalarım bile bana cok agır konuşuyor. bunları hak ettiğimi ve hayatımın artık sona erdıgını söylüyorlar.
ben düzgün düşünemiyorum benim gibi boşanan bayanlar var mı? hayatınız nasıl gidiyor? yeniden evlendiniz mi? şahsen annem yenıden evlenmeme karşı.
o hayatımı mahvetti yaşadığım acılar maddi manevi çok büyük tarifi yoktur ama o şimdi mutlu kız arkadaşı var. sürekli diyorlar ki boşanmış kızla, boşanmış erkek bir değildir. boşanmış kız kimseye layık degildir.
evde de annem sureklı yeriyor beni. yemek yemek bıle zor gelıyor. ınanırmısınız 15 gunde 9 kilo verdim. şimdi 44 kiloyum.
ben 24 yasında ailemin onayı olmadan bir evlilik yaptım. tabiri caizse kaçarak. üniversite mezunu çalışan bir kızdım. eşimle çok severek evlendik.
çok sevdiğim halde kayınvalidem ve akrabaları yuzunden boşanmak zorunda kaldım. 1 yıl kağıt uzerınde surdu ama aslında 7 ay. boşandığım için pişman değilim...olması gerekıyordu eşim olacak karaktersız ınsan bana, bana eş çok anne bir dedi...daha bır cok sey var eşimin babasından ve annesınden de şiddet gördüm. en sonunda saygısız gelin ben oldum. kayınvalidem, eşimin beni, babasının kuzenının kızıyla aldatmasına destek verdi ki bu bayanında evli oldugunu ve ufak bır kızı oldugunu ogrendım konuştum hatta kendısıyle. neyse olan oldu.
ben psikiyatrik tedavi görüyordum artık bıraktım feyda vermıyor. kendi memleketıme döndüm. ama ben cevre baskısından nefes alamıyorum. ailem beni eve kapadı. babam iki üniversite mezunu olmasına rağmen benden utanıyor, yalnız bakkala ekmek almaya bile göndermiyor. odamdan dışarı çıkamıyorum. çok ağır üzüntüler içerisindeyim. eşimin ailesinden gördüğüm şiddet üzerine 5 aylıkken çocuğumu düşürdüm ama eşim umursamadı...
ben hayattan çok korkuyorum. intihar düşüncesini kafamdan cıkaramıyorum. kız arkadaşlarım benle konuşmuyor, kapılar duvar oldu. !!!! evlenmeden kız arkadaşlarım inanırmısınız herseyı yasadı ama ben hep kendımı tek bır erkege sakladım.
lütfen beni evlenme meraklısı olarak görmeyin ama içimi bir korku sardı, ben yenıden anne olamayacak mıyım? ben hep böyle yapayalnız mı kalacagım? kendımı kullanılıp atılmıs selpak görüyorum. kirlendim. ben 24 yasında dulum. akrabalarım benı asagılıyor. telefonlarım calmıyor.
evlenip boşanmış erkekler bile, hiç evlenmemiş kız istiyorlar. benim tek suçum sevmek miydi? ben nikahsız yasamadım yanlıs birşey yapmadım. öğretmen olan akrabalarım bile bana cok agır konuşuyor. bunları hak ettiğimi ve hayatımın artık sona erdıgını söylüyorlar.
ben düzgün düşünemiyorum benim gibi boşanan bayanlar var mı? hayatınız nasıl gidiyor? yeniden evlendiniz mi? şahsen annem yenıden evlenmeme karşı.
o hayatımı mahvetti yaşadığım acılar maddi manevi çok büyük tarifi yoktur ama o şimdi mutlu kız arkadaşı var. sürekli diyorlar ki boşanmış kızla, boşanmış erkek bir değildir. boşanmış kız kimseye layık degildir.
evde de annem sureklı yeriyor beni. yemek yemek bıle zor gelıyor. ınanırmısınız 15 gunde 9 kilo verdim. şimdi 44 kiloyum.
ben 24 yasında ailemin onayı olmadan bir evlilik yaptım. tabiri caizse kaçarak. üniversite mezunu çalışan bir kızdım. eşimle çok severek evlendik.
çok sevdiğim halde kayınvalidem ve akrabaları yuzunden boşanmak zorunda kaldım. 1 yıl kağıt uzerınde surdu ama aslında 7 ay. boşandığım için pişman değilim...olması gerekıyordu eşim olacak karaktersız ınsan bana, bana eş çok anne bir dedi...daha bır cok sey var eşimin babasından ve annesınden de şiddet gördüm. en sonunda saygısız gelin ben oldum. kayınvalidem, eşimin beni, babasının kuzenının kızıyla aldatmasına destek verdi ki bu bayanında evli oldugunu ve ufak bır kızı oldugunu ogrendım konuştum hatta kendısıyle. neyse olan oldu.
ben psikiyatrik tedavi görüyordum artık bıraktım feyda vermıyor. kendi memleketıme döndüm. ama ben cevre baskısından nefes alamıyorum. ailem beni eve kapadı. babam iki üniversite mezunu olmasına rağmen benden utanıyor, yalnız bakkala ekmek almaya bile göndermiyor. odamdan dışarı çıkamıyorum. çok ağır üzüntüler içerisindeyim. eşimin ailesinden gördüğüm şiddet üzerine 5 aylıkken çocuğumu düşürdüm ama eşim umursamadı...
ben hayattan çok korkuyorum. intihar düşüncesini kafamdan cıkaramıyorum. kız arkadaşlarım benle konuşmuyor, kapılar duvar oldu. !!!! evlenmeden kız arkadaşlarım inanırmısınız herseyı yasadı ama ben hep kendımı tek bır erkege sakladım.
lütfen beni evlenme meraklısı olarak görmeyin ama içimi bir korku sardı, ben yenıden anne olamayacak mıyım? ben hep böyle yapayalnız mı kalacagım? kendımı kullanılıp atılmıs selpak görüyorum. kirlendim. ben 24 yasında dulum. akrabalarım benı asagılıyor. telefonlarım calmıyor.
evlenip boşanmış erkekler bile, hiç evlenmemiş kız istiyorlar. benim tek suçum sevmek miydi? ben nikahsız yasamadım yanlıs birşey yapmadım. öğretmen olan akrabalarım bile bana cok agır konuşuyor. bunları hak ettiğimi ve hayatımın artık sona erdıgını söylüyorlar.
ben düzgün düşünemiyorum benim gibi boşanan bayanlar var mı? hayatınız nasıl gidiyor? yeniden evlendiniz mi? şahsen annem yenıden evlenmeme karşı.
o hayatımı mahvetti yaşadığım acılar maddi manevi çok büyük tarifi yoktur ama o şimdi mutlu kız arkadaşı var. sürekli diyorlar ki boşanmış kızla, boşanmış erkek bir değildir. boşanmış kız kimseye layık degildir.
evde de annem sureklı yeriyor beni. yemek yemek bıle zor gelıyor. ınanırmısınız 15 gunde 9 kilo verdim. şimdi 44 kiloyum.
ben 24 yasında ailemin onayı olmadan bir evlilik yaptım. tabiri caizse kaçarak. üniversite mezunu çalışan bir kızdım. eşimle çok severek evlendik.
çok sevdiğim halde kayınvalidem ve akrabaları yuzunden boşanmak zorunda kaldım. 1 yıl kağıt uzerınde surdu ama aslında 7 ay. boşandığım için pişman değilim...olması gerekıyordu eşim olacak karaktersız ınsan bana, bana eş çok anne bir dedi...daha bır cok sey var eşimin babasından ve annesınden de şiddet gördüm. en sonunda saygısız gelin ben oldum. kayınvalidem, eşimin beni, babasının kuzenının kızıyla aldatmasına destek verdi ki bu bayanında evli oldugunu ve ufak bır kızı oldugunu ogrendım konuştum hatta kendısıyle. neyse olan oldu.
ben psikiyatrik tedavi görüyordum artık bıraktım feyda vermıyor. kendi memleketıme döndüm. ama ben cevre baskısından nefes alamıyorum. ailem beni eve kapadı. babam iki üniversite mezunu olmasına rağmen benden utanıyor, yalnız bakkala ekmek almaya bile göndermiyor. odamdan dışarı çıkamıyorum. çok ağır üzüntüler içerisindeyim. eşimin ailesinden gördüğüm şiddet üzerine 5 aylıkken çocuğumu düşürdüm ama eşim umursamadı...
ben hayattan çok korkuyorum. intihar düşüncesini kafamdan cıkaramıyorum. kız arkadaşlarım benle konuşmuyor, kapılar duvar oldu. !!!! evlenmeden kız arkadaşlarım inanırmısınız herseyı yasadı ama ben hep kendımı tek bır erkege sakladım.
lütfen beni evlenme meraklısı olarak görmeyin ama içimi bir korku sardı, ben yenıden anne olamayacak mıyım? ben hep böyle yapayalnız mı kalacagım? kendımı kullanılıp atılmıs selpak görüyorum. kirlendim. ben 24 yasında dulum. akrabalarım benı asagılıyor. telefonlarım calmıyor.
evlenip boşanmış erkekler bile, hiç evlenmemiş kız istiyorlar. benim tek suçum sevmek miydi? ben nikahsız yasamadım yanlıs birşey yapmadım. öğretmen olan akrabalarım bile bana cok agır konuşuyor. bunları hak ettiğimi ve hayatımın artık sona erdıgını söylüyorlar.
ben düzgün düşünemiyorum benim gibi boşanan bayanlar var mı? hayatınız nasıl gidiyor? yeniden evlendiniz mi? şahsen annem yenıden evlenmeme karşı.
o hayatımı mahvetti yaşadığım acılar maddi manevi çok büyük tarifi yoktur ama o şimdi mutlu kız arkadaşı var. sürekli diyorlar ki boşanmış kızla, boşanmış erkek bir değildir. boşanmış kız kimseye layık degildir.
evde de annem sureklı yeriyor beni. yemek yemek bıle zor gelıyor. ınanırmısınız 15 gunde 9 kilo verdim. şimdi 44 kiloyum.
ben 24 yasında ailemin onayı olmadan bir evlilik yaptım. tabiri caizse kaçarak. üniversite mezunu çalışan bir kızdım. eşimle çok severek evlendik.
çok sevdiğim halde kayınvalidem ve akrabaları yuzunden boşanmak zorunda kaldım. 1 yıl kağıt uzerınde surdu ama aslında 7 ay. boşandığım için pişman değilim...olması gerekıyordu eşim olacak karaktersız ınsan bana, bana eş çok anne bir dedi...daha bır cok sey var eşimin babasından ve annesınden de şiddet gördüm. en sonunda saygısız gelin ben oldum. kayınvalidem, eşimin beni, babasının kuzenının kızıyla aldatmasına destek verdi ki bu bayanında evli oldugunu ve ufak bır kızı oldugunu ogrendım konuştum hatta kendısıyle. neyse olan oldu.
ben psikiyatrik tedavi görüyordum artık bıraktım feyda vermıyor. kendi memleketıme döndüm. ama ben cevre baskısından nefes alamıyorum. ailem beni eve kapadı. babam iki üniversite mezunu olmasına rağmen benden utanıyor, yalnız bakkala ekmek almaya bile göndermiyor. odamdan dışarı çıkamıyorum. çok ağır üzüntüler içerisindeyim. eşimin ailesinden gördüğüm şiddet üzerine 5 aylıkken çocuğumu düşürdüm ama eşim umursamadı...
ben hayattan çok korkuyorum. intihar düşüncesini kafamdan cıkaramıyorum. kız arkadaşlarım benle konuşmuyor, kapılar duvar oldu. !!!! evlenmeden kız arkadaşlarım inanırmısınız herseyı yasadı ama ben hep kendımı tek bır erkege sakladım.
lütfen beni evlenme meraklısı olarak görmeyin ama içimi bir korku sardı, ben yenıden anne olamayacak mıyım? ben hep böyle yapayalnız mı kalacagım? kendımı kullanılıp atılmıs selpak görüyorum. kirlendim. ben 24 yasında dulum. akrabalarım benı asagılıyor. telefonlarım calmıyor.
evlenip boşanmış erkekler bile, hiç evlenmemiş kız istiyorlar. benim tek suçum sevmek miydi? ben nikahsız yasamadım yanlıs birşey yapmadım. öğretmen olan akrabalarım bile bana cok agır konuşuyor. bunları hak ettiğimi ve hayatımın artık sona erdıgını söylüyorlar.
ben düzgün düşünemiyorum benim gibi boşanan bayanlar var mı? hayatınız nasıl gidiyor? yeniden evlendiniz mi? şahsen annem yenıden evlenmeme karşı.
o hayatımı mahvetti yaşadığım acılar maddi manevi çok büyük tarifi yoktur ama o şimdi mutlu kız arkadaşı var. sürekli diyorlar ki boşanmış kızla, boşanmış erkek bir değildir. boşanmış kız kimseye layık degildir.
evde de annem sureklı yeriyor beni. yemek yemek bıle zor gelıyor. ınanırmısınız 15 gunde 9 kilo verdim. şimdi 44 kiloyum.
ben 24 yasında ailemin onayı olmadan bir evlilik yaptım. tabiri caizse kaçarak. üniversite mezunu çalışan bir kızdım. eşimle çok severek evlendik.
çok sevdiğim halde kayınvalidem ve akrabaları yuzunden boşanmak zorunda kaldım. 1 yıl kağıt uzerınde surdu ama aslında 7 ay. boşandığım için pişman değilim...olması gerekıyordu eşim olacak karaktersız ınsan bana, bana eş çok anne bir dedi...daha bır cok sey var eşimin babasından ve annesınden de şiddet gördüm. en sonunda saygısız gelin ben oldum. kayınvalidem, eşimin beni, babasının kuzenının kızıyla aldatmasına destek verdi ki bu bayanında evli oldugunu ve ufak bır kızı oldugunu ogrendım konuştum hatta kendısıyle. neyse olan oldu.
ben psikiyatrik tedavi görüyordum artık bıraktım feyda vermıyor. kendi memleketıme döndüm. ama ben cevre baskısından nefes alamıyorum. ailem beni eve kapadı. babam iki üniversite mezunu olmasına rağmen benden utanıyor, yalnız bakkala ekmek almaya bile göndermiyor. odamdan dışarı çıkamıyorum. çok ağır üzüntüler içerisindeyim. eşimin ailesinden gördüğüm şiddet üzerine 5 aylıkken çocuğumu düşürdüm ama eşim umursamadı...
ben hayattan çok korkuyorum. intihar düşüncesini kafamdan cıkaramıyorum. kız arkadaşlarım benle konuşmuyor, kapılar duvar oldu. !!!! evlenmeden kız arkadaşlarım inanırmısınız herseyı yasadı ama ben hep kendımı tek bır erkege sakladım.
lütfen beni evlenme meraklısı olarak görmeyin ama içimi bir korku sardı, ben yenıden anne olamayacak mıyım? ben hep böyle yapayalnız mı kalacagım? kendımı kullanılıp atılmıs selpak görüyorum. kirlendim. ben 24 yasında dulum. akrabalarım benı asagılıyor. telefonlarım calmıyor.
evlenip boşanmış erkekler bile, hiç evlenmemiş kız istiyorlar. benim tek suçum sevmek miydi? ben nikahsız yasamadım yanlıs birşey yapmadım. öğretmen olan akrabalarım bile bana cok agır konuşuyor. bunları hak ettiğimi ve hayatımın artık sona erdıgını söylüyorlar.
ben düzgün düşünemiyorum benim gibi boşanan bayanlar var mı? hayatınız nasıl gidiyor? yeniden evlendiniz mi? şahsen annem yenıden evlenmeme karşı.
o hayatımı mahvetti yaşadığım acılar maddi manevi çok büyük tarifi yoktur ama o şimdi mutlu kız arkadaşı var. sürekli diyorlar ki boşanmış kızla, boşanmış erkek bir değildir. boşanmış kız kimseye layık degildir.
evde de annem sureklı yeriyor beni. yemek yemek bıle zor gelıyor. ınanırmısınız 15 gunde 9 kilo verdim. şimdi 44 kiloyum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?