Herkese iyi geceler. Üç yıllık evliyim bir çocugum var 18 aylık. Eşimle zaman zaman sıkıntılarım oluyordu. Bu sıkıntılar özellikle çocuk olduktan sonra arttı. Şimdiye kadar Çok iddetli tartışmalarımız da oldu çok kırıldığım zamanlar da. Bu tartışmalarda bazen benim de hatalarım vardı. Bir şekilde orta yolu bulduk bariştik. Ancak bugün yine tartıştık hem de saçma sapan şeyler yüzünden. Sanırım artık kaldıramıyorum. Dün eşim iş çıkışı arkadaşlariyla gezmeye gitti. Ben işten gelmeden dolaptan köfte çıkarmış akşam yaparsin diye bulaşık makinesini boşaltmış. Neyse gitti. Ben de yemek yaptım bebeğe falan yedirdim on gibi uyutabildim. Ortalığı topla derken saat 11 oldu. Yorgunluktan uyuyakalmışım. Bir kalktim saat 12 yi geçiyor merak edip aradım geliyorum dedi ben tam yatacakken geldi biraz konuştuk ben yatıyorum dedim bozuldu bana uyuyorum diye ama çok yorgundum ayrıca son zamanlarda kendimi inanılmaz halsiz ve yorgun hissediyorum akşamları bir şey yapmadan uyuyup kalıyorum. Uyumak istediğim için kendimi kötü hissettim. Bugün de bebeğime Sabah kahvaltısıni yaptırdım eşim geç kalkar öğlen gibi kalktı kahvaltı hazırladık beraber yaptık. Arabayı yikatmaya dışarı çıktı ben de o ara temizlik yaptim. Ama yine kolumu kaldıracak halim yoktu. Mecbur ev temizlenecek diye kalktım yaptım. Sonra eşim geldi yemek hazırlamaya başladık. Ben yapayım yemeği dedi ama oğlum sabahtan beri babasıyla doğru düzgün oynamayınca özledi. Ben yaparım siz oynayın çocuk seni özledi dedim. Yemeğe oturduk oğlum bu ara yemek çok yemiyor oyunla falan yedirmeye çalışıyorum. Yemek yemek istemedi. Eşim sinirlendi masaya bir vurdu ben korktum. Ye yemeğini diye bağırdı. Her akşam seninle mi uğraşcaz yürü git diye kızdı kaldırdı bebeğimi sandalyeden.Yemeği yedik ortalığı topladım. Oyunla falan oğluma da bir sekilde yedirdim. Bebeği banyo yaptircaz. Üzerini çıkardık bezini atmaya gittim baktım suluğu kirlenmiş yıkayıp şu doldurayim dedim. İçeriden seslendi çocuk altına yapacak nerdesin dedi ben de suluğu yıkıyorum bana seslenene kadar banyoya götürsene dedim. Geldim aldım çocuğu banyosunu yaptırdım. Salladim yatırdım uyuttum. Saat 11 oldu. Eşimin yanına gittim çay yapalım bir seyler izleyelim dedim. Bu arada bebeğe bu kadar kızma tamam bazen insan yoruluyor bunalıyor haklısın ama bu şekilde tepki verme çocuk korkuyor dedim. Hem gülüyorum bak tepki için demiyorum banyoyu bana diyene kadar neden götürmedin dedim sinirlendi. Şarjım az diye kabloyu istedim bu benimki dedi. Benim şarj aleti sende kaç gundur powerbake takıyorum dedim. Yine sinirlenip bir hışımla kalktı. Benim şarj başligina baksana kablosu arabada getireyim dedi ben de bilmiyorum nerede dedim. Buna ikimiz takarız dedim. Kızmaya başladı bağırma çocuğu yeni uyuttum uyanacak şimdi dedim. Uyanırsa uyansın dedi devam etti. Neyse ben yine koltukta uyuyakalmışım uyandırdı geç odaya yat diye. Ben gelmiycem dedi. Ben de kızdım tavır yapıyor diye. Benim tavır yapmam gerekirken o yapıyor. Dün gelince otururuz dedim gittin uyudun dedi. Bugün bir şarj aleti istedim yine söylendin dedi. Daha önce de su istemişti bir gün o ara yine çok kötüydüm. Bacağım kötüydü. Getirmek zor geldi sanırım o an yüzüme yansımış çok söylendi o zaman da bir suyu getirmek istemedin diye. Normalde asla böyle bir insan değilim erinmem ama bazen adım atmaya halim kalmıyor insanız işte halime yüzüme yansıyor. Keşke biraz daha güçlü olabilsem kendime kızıyorum. Bugünkü konuşmada da bu konuda sonradan açıklamama rağmen bacağım kötüydü bak şişti ondan getirmek zor geldi dememe rağmen bugün yine önce de istedim getirmedim p zamandan beri senden su bile istemiyorum bundan sonra şarj aleti de istemem dedi. Elden ayaktan düşmeden senden bir şey istemem ben dedi. Çok zoruma gitti ona açıklamama rağmen o kalkıp hala bunun kinini tutuyor. Ben de sen böyle düşüyorsan neden evlisin hâla insan eşine böyle kin tutar mi dedim. Yine açıkladım kendimi. Bana bir daha boşanma konusunu açarsan boşarım seni dedi ben de haksız mıyım böyle düşünüyorsan ömür mu geçer zoruma gitti dedim. Sinirleniyorum dedi elindeki bardağı fırlattı kırdı. Her tartışmada defalarca söylememe rağmen bir şeyi kırar çocuğum da şahit oldu bu yaşta hatta. Düzelir dedim ama düzeleceği yok. Pazartesi gidip boşiycam seni dedi. Git dedim. Bu boyle yürümez dedim. Çok kötüyüm yardım edin ne yapayım böyle. Kendime kızıyorum keşke daha güçlü olabilsem de yapsam istediğini diye ama bazen halim kalmıyor işte. Çok yoruldum.