Lutfen akil verin Sanırım azar azar deliriyorum.

Canım öncelikle kız erkek evlat arasındaki ayrımı öz ailen de yapıyor, burada çok okuduk böyle konular. Bir de erkek evlada söz geçiremiyorlar, mecburen susuyorlar. Diğer konuna gelince içinde en ufak bir şüphe varsa bitir çünkü bu konudan yaralısın. Kimi erkekler eşlerine tapar, benim kaynım gibi. Ki biz 4,5 yıl birlikteydik, ne zorluklar ne badireler atlattık, kaynım gitti kıza teklif etti, nişanlandılar evlendiler. Ama evlenirken öyle hevesli öyle heyecanlıydı ki, bizim ruhumuz ölmüş dedim. Yani kimisi böyle eşine düşkün olur, kimisi de olmaz. Bunun seninle alakası yok, olsa bile sen çok değer verdiğin için. Unutma ne kadar çok değer verirsen o kadar az değer görürsün. Benim bu yaşımda edindiğim tecrübe bu, 38 yaşındayım.
 
Arkadaşlar konuyu çok uzatmadan direk konuya girmek istiyorum neredeyse 6 aydır nişanlıyım nişanlımla 9 ay sonra aileler işin içine girince pata küte nişan yaptık ama bu durum beni rahatsız etmedi sonuçta ciddi düşünüyorduk ki ben nişanlımı çok uzun zamandır tanırım yani eski arkadaşımdır kendisi neredeyse 1 sene çok samimi bi arkadaşlığımız oldu ardından duyguları olduğunu söyleyince hem karakterini hem kendisini sevdiğim bi insandı ve ilk başka arkadaştan sevgili olurmu tabusu olsada çok güzel olurmuş onu gördüm çünkü her şeyini bildiğin bi insan neyse buraya kadar sorun yok ben ailevi problemleri olan biriyim bunu buraya çok açık açık yazmak istemiyorum ama ben öz çocukları değilim küçükken el üstünde tutuldumhaklarını yiyemem kardeşim olduktan sonrada bi ayrım görmedim bu arada kardeşimi çok severim ama belki erkek çocuk olmasinın getirdiği bisey bilmiyorum büyüdükçe ona saha çok tolerans sağlandı yani ben aileme ses tonumu yükselmezken kardeşim belki ergenlik bilmiyorum hakaretler edebiliyordu ve bu benim çok zoruma giden bişeydi son dönemde yaşadığınız maddi sıkıntılar nedeni ile anı sınır krizlerim ve ağlama nöbetlerim olmaya başladı herşey tabiki para değil evet ama aileniz sizin elinize bakıyor ve yetmiyorsanız üstelik onları memnun edemiyorsanız böyle olabiliyor bu ani krizlerimden çok fazla sevgilime bahsetmedim ara ara biliyordu ama güçsüz görünmek istemedim şimdi buraya kadar benim hayat hikayem böyle gelelim asıl mevzuya ben şimdiye kadar hiç bir zaman evlilik düşünmedim ilk ilişkim hariç ciddi düşünmeye çalıştığım ilişkiler oldu ama biseyler hep eksikti ilk defa gözüm kapalı evlenirim dedim bu kadar anı nisan kararına ses çıkarmadım neyse çok uzattım farkındayım ama benim nişanlım çok ilgisiz yani şunu anlatayım ilk çıkma yıl dönümünüzde ben rezervasyon yaptım bütün gün hediye aradım ona supriz yapmak için çünkü o supriz yapamıyor doğum günümde bi kez yaptı ama onun haricinde normal bi zaman da surda rezervasyon yaptım yada bilet aldım yok adamda hatta doğru düzgün bıraksan evden çıkmayacak bende ona hep özel günlere dikkat etigimi söylemiştim ki onunda asla dikkat etmediğini bilirim ama ben ger özel günde ona biseyler alırım neyse ilk yildonumumuzde ben o kadar şey yapım akşam tamm görüşürüz hayatım desin ama sonra arkadaşlar maça çağırıyor onu unutmuşum deyip maça gitti bende sürprizden falan bahsetmedim direk hediyeyi kafasına atıp gittim sonrasında belki çok özür diledi ertesi gün gönlümü aldı ama ben ne kadar affetsemde onun yüzünden girdigim ağlama krizlerini unutamıyorum bu arada ben eskiden çok sabırlı ve güleç bi insandım ama artık bağıran sinirlenen ve ağlak bi insan oldum bu sevgililer günü içinde ikimizde çalışıyorduk ise giderken beni uğurladı bi çikolata almış bakkaldan bu günlük böyle olsun dedi bende bekliyorum ki is çıkışı gelir ama adam yok bu günde onlara gittim annesi nöbetten çıktığımı bildiği için kahvaltıya çağırdı ben o nöbet çıkışı halimlediyorum ki tamm dub bisey yapmadık ama bu akşam dışarı çıkarız herhalde neyse dayanamadım sordum akşam dışarı çıkarmıyız diye maçım var canım demez mi bende sinirle evden çıktım oturup ağlıyorum şu an şimdi diyeceksiniz ki niye yukardaki bilgileri verdin konuyu yazsaydın sorun asıl şu ben hediye çiçek bocekte değilim nişanlılık döneminde zaten hiç tarzim değildir öyle adet falan bilmem ne alırsanız siz alın dedim bisey istemem dedim yani ben değer verdigimi hep gösterdim ama ailemde ikinci evlat oldum öz ailemde de itilen evlat oldum şimdi nisanlim da da önemsenmeyen bi kadın olmak çok ağrıma gidiyo ben bu yaşıma kadar hep ailem için yaşadım intahar edeceğim zaman bile bensiz yapabilirler mı dedim şimdi de bu kişilere nişanlım eklendi ama onunda nazarında bana değer vermiyorsun dedikce kendine çeki düzen vermemesi beni sinirlendiriyor seviyor biliyorum huyu böyle onuda biliyorum ama bi insan sevdiği biri için bu kadar istiyorsa hoc mı supriz yapmaz arkadaş
Belli ki calisiyorsunuz.Bence size simdiden deger vermeyen simdiden duygulariniza saygi duymayan bir adamla evlenmeyin.Kac yillik evli kadinim ve inan bana evlilik filmlerdeki gibi degil🙄😊Simdiden umudun yok.Lutfen 1.2. Aileni secme sansin yoktu ama esini secme sansin var.Kendine oldu bittiyle bir gelecek belkilerle dolu bir evliligi layik gorme.Deger gormek senin de hakkin
 
Senin başkalarından değer görmediğini hissetmen kendine değer vermemenden kaynaklı..bence en güzel özelliklerini düşün en sevdiklerini, neşeni, gülüşünü, aklını.... kendini sev. seninle arkadaş olsaydık eminim sayardım sana :) aslında yaşadıkların normal şeyler. diğer öz kardeşlerim benden ayrıcalıklı, eşim özel günlermiş hakgetire..emin ol çoğu kadın da bu şekilde.

yanisi kendine değer verirsen tüm hissiyatın değişecek. lütfen beni ciddiye al. bir de bunu dene.
 
Şöyle anlatayım size kendim için yaptığım tek şey istemediğim bir bölümü okumaktan vaz geçip isyan etmeyi öğrenemem oldu mesela ders çalışıp aranmam lazım beni motive eden tek şey aileme bakma sorumlulugum kendim için olsa çok uğraşmam nişanlımı seviyorum ama evlenmeye sıcak bakma isteğimin sebebi ölümlü dünya ailem muruvetimi görsün normalde evlilikten korkan biriyim
Bu yanlış bu durum çok yanlış hem de....
Kendiniz için çalışıp kendiniz için bir evlenmelisiniz......
Çok da hassasınız yani ama evlilik aslında evllilik demeyeyim de
Uzun süreli birlikteliklerde tolere denen kavramın zaman zaman azalması sebebiyle hayat telaşı vs vs vs

bu sebeple şu sinirlendıgınız durumların bilmem kaç katı oluyor....
Siz evliliği şuan kaldıramazsınız bence....
Anlıyorum sevgi ilgi istiyorsunuz ama bu nasıl desem bunun dozu siz de bagımlılık derecesinde....

bu durum çok yanlış....
Yardım almanız şart.....
 
Sevgi ve ilgi bekliyorsunuz, önemsemek istiyorsunuz. Hakkınız tabiki ister ve beklersiniz. Siz nişanlınızla normal bir arkadaş gibi başlayan ve devam eden bir süreçte, sevgili olmuşsunuz. Beklentilerinizi karşılamıyor ve ilgisizse, aranızdaki enerji düşmüş olabilir. Önceki gibi sadece yakın bir arkadaş moduna geçmiştir. Bu da sıkıntılı bir şey. Nişanlınız, sadece bu özel günlere önem vermeme konusunda mı böyle? Genel durumu değerlendirin bence. Sizi genel olarak arayıp, sorması, merak etmesi, sevgisini ve ilgisini hissettirebileceği konularda nasıl? Bunlara bakarak değerlendirin.Ona göre karar verin.
Birde bu kadar başkalarını düşünmeyin. Çok düşünceli olanların, hem kıymeti bilinmez, hem de her zaman ezilen taraf olurlar genelde. Bu bir misyon gibi üzerinize yapışır. Çevrenizdekiler her zaman sizden bunu beklerler. Sizde beklentilerinizi açıkça söyleyip, dillendirin bence. Kimse üzülmesin, kırılmasın, yorulmasın derken, sonunda bunları yapan siz oluveriyorsunuz.
 
Aman hediyele sürprize takılmayın bence evlendikten sonra hersey monotonlasıyor zatan benemki yapardı eskiden bu sevgililer ğününde para verde esim benim aldığımı beğenmiyorsun bare kenen al hediye almadın deme dedi💋🤓
 
Beklentiyi minimuma indir, bir plan yapmak istediğinde açık açık konuş bunu bunu istiyorum şu gün hazırla de. Beklenti yorar sen iste o yapsın
 
Nişanlınızın iyi bir insan olması ,onunla mutlu olacağınız anlamına gelmiyor .Öncelikle onunla ciddi bir konuşma yapmanızın zamanı gelmişte geçmiş bile .Konuşmanız gereken bu ilişki ve yapılacak olan evlilikten beklentiniz ne ?öncelikleriniz neler ?Aile içi sorunlarınız öz evlat vs gibi konular farklı sorunlar .Fakat evlilik bambaşka bir şey buna hazır gibi görünmüyorsunuz .İntihar etme düşünceleriniz ,ağlama ve sinir krizi geçirmeleriniz içinse en kısa zamanda bence bir psikiyatriste gidin derim .Bozuk bir psikolojiyle yapılacak bir evliliğinde pek sağlıklı olacağını düşünmüyorum .
 
bence konu sizin sınırlarınızı bilmemeniz. aşırı tavırlar sergileyip karşıdan da bunu beklemeniz. açıkça soyleyemediginiz herşeyi de sinir krizi ağlama nöbeti şeklinde yansitmaniz. fazla kaygılı gördüm sizi aile konusunda da.

mesela oğlan çocuğu ya da öz evlat diye değildir ona tanınan tolerans. ama siz kendiniz sessiz sakinsiniz diye ondan da sessiz sakin olmasını beklemissiniz. onun tabiatı öyle demekki. nisanliniz konusunda da sizi o kadar düşünüp onemsese biseyler yapardi diye düşünüyorum. kaybetme korkunuzdan yararlanıp rahatça yaşamak için evlenmek istiyo gibi geldi bana. yoksa bu kadar sizin için sorun olan bi mevzuda biseyler düşünüp yapardı. umursamadigina göre evlilikte bu şekilde ilerleyecek. sizde yipranip duracaksiniz evlilik içinde.

aileniz de çok fazla maddi beklenti icindeyse elimden gelen bu demeyi ogreneceksiniz. size mi guvenmisler siz evlenince ne yapacaklar??

YouTube da Tülay kök var sınırlar videosu serisine başladı yeni. isterseniz onun sınırlar videolarini izleyin.
 
Tabiki etkiliyor. Benzer sikintilardan dolayi ben su an bosanma asamasindayim. Sevildigni tam hisetmemek çok zorluyor insani.

Evlilik zaten monotonluk demek. Üstüne bu adam hiç renk katmayacak, özel gün bile kutlanmayacak. Bir süre sonra mutsuzlugun dibine vuracaksin. Her özel günde ayni tartismalardan bikacaksin. Diyorum ya, yol yakinken nisani at.
Aaa bosaniyor musun kuzu sen?
 
Arkadaşlar konuyu çok uzatmadan direk konuya girmek istiyorum neredeyse 6 aydır nişanlıyım nişanlımla 9 ay sonra aileler işin içine girince pata küte nişan yaptık ama bu durum beni rahatsız etmedi sonuçta ciddi düşünüyorduk ki ben nişanlımı çok uzun zamandır tanırım yani eski arkadaşımdır kendisi neredeyse 1 sene çok samimi bi arkadaşlığımız oldu ardından duyguları olduğunu söyleyince hem karakterini hem kendisini sevdiğim bi insandı ve ilk başka arkadaştan sevgili olurmu tabusu olsada çok güzel olurmuş onu gördüm çünkü her şeyini bildiğin bi insan neyse buraya kadar sorun yok ben ailevi problemleri olan biriyim bunu buraya çok açık açık yazmak istemiyorum ama ben öz çocukları değilim küçükken el üstünde tutuldumhaklarını yiyemem kardeşim olduktan sonrada bi ayrım görmedim bu arada kardeşimi çok severim ama belki erkek çocuk olmasinın getirdiği bisey bilmiyorum büyüdükçe ona saha çok tolerans sağlandı yani ben aileme ses tonumu yükselmezken kardeşim belki ergenlik bilmiyorum hakaretler edebiliyordu ve bu benim çok zoruma giden bişeydi son dönemde yaşadığınız maddi sıkıntılar nedeni ile anı sınır krizlerim ve ağlama nöbetlerim olmaya başladı herşey tabiki para değil evet ama aileniz sizin elinize bakıyor ve yetmiyorsanız üstelik onları memnun edemiyorsanız böyle olabiliyor bu ani krizlerimden çok fazla sevgilime bahsetmedim ara ara biliyordu ama güçsüz görünmek istemedim şimdi buraya kadar benim hayat hikayem böyle gelelim asıl mevzuya ben şimdiye kadar hiç bir zaman evlilik düşünmedim ilk ilişkim hariç ciddi düşünmeye çalıştığım ilişkiler oldu ama biseyler hep eksikti ilk defa gözüm kapalı evlenirim dedim bu kadar anı nisan kararına ses çıkarmadım neyse çok uzattım farkındayım ama benim nişanlım çok ilgisiz yani şunu anlatayım ilk çıkma yıl dönümünüzde ben rezervasyon yaptım bütün gün hediye aradım ona supriz yapmak için çünkü o supriz yapamıyor doğum günümde bi kez yaptı ama onun haricinde normal bi zaman da surda rezervasyon yaptım yada bilet aldım yok adamda hatta doğru düzgün bıraksan evden çıkmayacak bende ona hep özel günlere dikkat etigimi söylemiştim ki onunda asla dikkat etmediğini bilirim ama ben ger özel günde ona biseyler alırım neyse ilk yildonumumuzde ben o kadar şey yapım akşam tamm görüşürüz hayatım desin ama sonra arkadaşlar maça çağırıyor onu unutmuşum deyip maça gitti bende sürprizden falan bahsetmedim direk hediyeyi kafasına atıp gittim sonrasında belki çok özür diledi ertesi gün gönlümü aldı ama ben ne kadar affetsemde onun yüzünden girdigim ağlama krizlerini unutamıyorum bu arada ben eskiden çok sabırlı ve güleç bi insandım ama artık bağıran sinirlenen ve ağlak bi insan oldum bu sevgililer günü içinde ikimizde çalışıyorduk ise giderken beni uğurladı bi çikolata almış bakkaldan bu günlük böyle olsun dedi bende bekliyorum ki is çıkışı gelir ama adam yok bu günde onlara gittim annesi nöbetten çıktığımı bildiği için kahvaltıya çağırdı ben o nöbet çıkışı halimlediyorum ki tamm dub bisey yapmadık ama bu akşam dışarı çıkarız herhalde neyse dayanamadım sordum akşam dışarı çıkarmıyız diye maçım var canım demez mi bende sinirle evden çıktım oturup ağlıyorum şu an şimdi diyeceksiniz ki niye yukardaki bilgileri verdin konuyu yazsaydın sorun asıl şu ben hediye çiçek bocekte değilim nişanlılık döneminde zaten hiç tarzim değildir öyle adet falan bilmem ne alırsanız siz alın dedim bisey istemem dedim yani ben değer verdigimi hep gösterdim ama ailemde ikinci evlat oldum öz ailemde de itilen evlat oldum şimdi nisanlim da da önemsenmeyen bi kadın olmak çok ağrıma gidiyo ben bu yaşıma kadar hep ailem için yaşadım intahar edeceğim zaman bile bensiz yapabilirler mı dedim şimdi de bu kişilere nişanlım eklendi ama onunda nazarında bana değer vermiyorsun dedikce kendine çeki düzen vermemesi beni sinirlendiriyor seviyor biliyorum huyu böyle onuda biliyorum ama bi insan sevdiği biri için bu kadar istiyorsa hoc mı supriz yapmaz arkadaş
kaç yaşındasınız
 
Aslında şu ben ona özel günler için hep önem verdigimi söyledim o gün içinde görüşürüz demişti ama benim yaptığım rezervasyondan ve ona aldığım sürprizden haberi yoktu akşam yarın görüşürüz diye plan yaptık ertesi gün olunca ben sana söylemeyi unuttum benim maçım var dedi ama o gün bizim ilk yılımızdı
O zaman haklisiniz bence biraz rahat sizi elde var sayıyor. Refah bölgesinde olmasına izin vermeyin sonuçta görüşmek icin sözleşilmiş. İliski de bir seyler yapan zorlayan taraf siz olmayın kılınızı bile kıpırdatmayın. O çabalasın çabalamazsa da ayrilin. Ama cabalamak sadece özel günleri hatirlamaktan ibaret değildir. Sizin sevdiğiniz önem verdi&iniz şeyler hakkında nasıl davranıyor,görüsmek icin çabalıyor mu vs.. Siz onu erteleneye başlayın bir süre görüsmeyin ama ayrılmayın da. Muallakta kalsın
bu gün ikinci alıntılamam sizde ama bu sefer çok begendiğimi söylemek için :KK53:
gercekten cok saglıklı bir bakıs acısı bu , adamın plan yaptıgından haberi yokmuş ki ? biz kadınlar bazen sevgiye o kadar bagımlı oluyoruz ki karşıdakininde bir 'birey ' olduğunu unutuyoruz . sanki bizim ihtiyaclarımızı karsılaması gereken bir robot gibi olmyaınca sinir krizleri geçiriyoruz. bende bu yanlısa çok düştüm , konum bile var salt bu konu için .
ama şuan 3 yıl boyunca inanılmaz patolojik baglanma yasadığım adamla tekrar deneme kararı aldık . kendimi güvende hissettiğimden midir bu ilişkide yoksa değiştiğimden midir bilmiyorum gayet saglıklı ilerliyorum bir süredir .
çok sevdiğim bir laf var ' aşk patolojik değildir ama bütün patolojileri ortaya cıkarır '
Aaa siz kaba olan hanimefendisiniz 😜 ben de iliskinin ilk 3 yili öyleydim araya mesafe ve ufak ayrilik girince (itiraf ediyorum kk'nün ve yabanci dizilerinde etkisi var :KK53:) ben neden bu kadar kasiyorum ki ya dedim denedim onsuz da oluyormuş olmazsa da ayriliriz birbirimize mecbur değiliz kafasına girdim. Bir de iliskiden ne bekliyoruz o da önemli. Olmazsa olmazlarımız ve olmasa da olurları iyi ayırt etmek lazım. Gereksiz beklentilere girip kendimizi yormamalıyız
 
Arkadaşlar konuyu çok uzatmadan direk konuya girmek istiyorum neredeyse 6 aydır nişanlıyım nişanlımla 9 ay sonra aileler işin içine girince pata küte nişan yaptık ama bu durum beni rahatsız etmedi sonuçta ciddi düşünüyorduk ki ben nişanlımı çok uzun zamandır tanırım yani eski arkadaşımdır kendisi neredeyse 1 sene çok samimi bi arkadaşlığımız oldu ardından duyguları olduğunu söyleyince hem karakterini hem kendisini sevdiğim bi insandı ve ilk başka arkadaştan sevgili olurmu tabusu olsada çok güzel olurmuş onu gördüm çünkü her şeyini bildiğin bi insan neyse buraya kadar sorun yok ben ailevi problemleri olan biriyim bunu buraya çok açık açık yazmak istemiyorum ama ben öz çocukları değilim küçükken el üstünde tutuldumhaklarını yiyemem kardeşim olduktan sonrada bi ayrım görmedim bu arada kardeşimi çok severim ama belki erkek çocuk olmasinın getirdiği bisey bilmiyorum büyüdükçe ona saha çok tolerans sağlandı yani ben aileme ses tonumu yükselmezken kardeşim belki ergenlik bilmiyorum hakaretler edebiliyordu ve bu benim çok zoruma giden bişeydi son dönemde yaşadığınız maddi sıkıntılar nedeni ile anı sınır krizlerim ve ağlama nöbetlerim olmaya başladı herşey tabiki para değil evet ama aileniz sizin elinize bakıyor ve yetmiyorsanız üstelik onları memnun edemiyorsanız böyle olabiliyor bu ani krizlerimden çok fazla sevgilime bahsetmedim ara ara biliyordu ama güçsüz görünmek istemedim şimdi buraya kadar benim hayat hikayem böyle gelelim asıl mevzuya ben şimdiye kadar hiç bir zaman evlilik düşünmedim ilk ilişkim hariç ciddi düşünmeye çalıştığım ilişkiler oldu ama biseyler hep eksikti ilk defa gözüm kapalı evlenirim dedim bu kadar anı nisan kararına ses çıkarmadım neyse çok uzattım farkındayım ama benim nişanlım çok ilgisiz yani şunu anlatayım ilk çıkma yıl dönümünüzde ben rezervasyon yaptım bütün gün hediye aradım ona supriz yapmak için çünkü o supriz yapamıyor doğum günümde bi kez yaptı ama onun haricinde normal bi zaman da surda rezervasyon yaptım yada bilet aldım yok adamda hatta doğru düzgün bıraksan evden çıkmayacak bende ona hep özel günlere dikkat etigimi söylemiştim ki onunda asla dikkat etmediğini bilirim ama ben ger özel günde ona biseyler alırım neyse ilk yildonumumuzde ben o kadar şey yapım akşam tamm görüşürüz hayatım desin ama sonra arkadaşlar maça çağırıyor onu unutmuşum deyip maça gitti bende sürprizden falan bahsetmedim direk hediyeyi kafasına atıp gittim sonrasında belki çok özür diledi ertesi gün gönlümü aldı ama ben ne kadar affetsemde onun yüzünden girdigim ağlama krizlerini unutamıyorum bu arada ben eskiden çok sabırlı ve güleç bi insandım ama artık bağıran sinirlenen ve ağlak bi insan oldum bu sevgililer günü içinde ikimizde çalışıyorduk ise giderken beni uğurladı bi çikolata almış bakkaldan bu günlük böyle olsun dedi bende bekliyorum ki is çıkışı gelir ama adam yok bu günde onlara gittim annesi nöbetten çıktığımı bildiği için kahvaltıya çağırdı ben o nöbet çıkışı halimlediyorum ki tamm dub bisey yapmadık ama bu akşam dışarı çıkarız herhalde neyse dayanamadım sordum akşam dışarı çıkarmıyız diye maçım var canım demez mi bende sinirle evden çıktım oturup ağlıyorum şu an şimdi diyeceksiniz ki niye yukardaki bilgileri verdin konuyu yazsaydın sorun asıl şu ben hediye çiçek bocekte değilim nişanlılık döneminde zaten hiç tarzim değildir öyle adet falan bilmem ne alırsanız siz alın dedim bisey istemem dedim yani ben değer verdigimi hep gösterdim ama ailemde ikinci evlat oldum öz ailemde de itilen evlat oldum şimdi nisanlim da da önemsenmeyen bi kadın olmak çok ağrıma gidiyo ben bu yaşıma kadar hep ailem için yaşadım intahar edeceğim zaman bile bensiz yapabilirler mı dedim şimdi de bu kişilere nişanlım eklendi ama onunda nazarında bana değer vermiyorsun dedikce kendine çeki düzen vermemesi beni sinirlendiriyor seviyor biliyorum huyu böyle onuda biliyorum ama bi insan sevdiği biri için bu kadar istiyorsa hoc mı supriz yapmaz arkadaş
Arkadaşım eziyet oldu okumak valla. Bi nokta bari kullansaydın :KK57:
 
Canım bence erkek kardesın degıl. Sen daha cok ergenlıge girmis gıbısın. Bosuna kendını yıpratıyorsun bı sakin ol önce. Bazı seyleri kafanda cok buyutuyosun, hersey istedıgımız gibi olamazkı
 
Arkadaşlar konuyu çok uzatmadan direk konuya girmek istiyorum neredeyse 6 aydır nişanlıyım nişanlımla 9 ay sonra aileler işin içine girince pata küte nişan yaptık ama bu durum beni rahatsız etmedi sonuçta ciddi düşünüyorduk ki ben nişanlımı çok uzun zamandır tanırım yani eski arkadaşımdır kendisi neredeyse 1 sene çok samimi bi arkadaşlığımız oldu ardından duyguları olduğunu söyleyince hem karakterini hem kendisini sevdiğim bi insandı ve ilk başka arkadaştan sevgili olurmu tabusu olsada çok güzel olurmuş onu gördüm çünkü her şeyini bildiğin bi insan neyse buraya kadar sorun yok ben ailevi problemleri olan biriyim bunu buraya çok açık açık yazmak istemiyorum ama ben öz çocukları değilim küçükken el üstünde tutuldumhaklarını yiyemem kardeşim olduktan sonrada bi ayrım görmedim bu arada kardeşimi çok severim ama belki erkek çocuk olmasinın getirdiği bisey bilmiyorum büyüdükçe ona saha çok tolerans sağlandı yani ben aileme ses tonumu yükselmezken kardeşim belki ergenlik bilmiyorum hakaretler edebiliyordu ve bu benim çok zoruma giden bişeydi son dönemde yaşadığınız maddi sıkıntılar nedeni ile anı sınır krizlerim ve ağlama nöbetlerim olmaya başladı herşey tabiki para değil evet ama aileniz sizin elinize bakıyor ve yetmiyorsanız üstelik onları memnun edemiyorsanız böyle olabiliyor bu ani krizlerimden çok fazla sevgilime bahsetmedim ara ara biliyordu ama güçsüz görünmek istemedim şimdi buraya kadar benim hayat hikayem böyle gelelim asıl mevzuya ben şimdiye kadar hiç bir zaman evlilik düşünmedim ilk ilişkim hariç ciddi düşünmeye çalıştığım ilişkiler oldu ama biseyler hep eksikti ilk defa gözüm kapalı evlenirim dedim bu kadar anı nisan kararına ses çıkarmadım neyse çok uzattım farkındayım ama benim nişanlım çok ilgisiz yani şunu anlatayım ilk çıkma yıl dönümünüzde ben rezervasyon yaptım bütün gün hediye aradım ona supriz yapmak için çünkü o supriz yapamıyor doğum günümde bi kez yaptı ama onun haricinde normal bi zaman da surda rezervasyon yaptım yada bilet aldım yok adamda hatta doğru düzgün bıraksan evden çıkmayacak bende ona hep özel günlere dikkat etigimi söylemiştim ki onunda asla dikkat etmediğini bilirim ama ben ger özel günde ona biseyler alırım neyse ilk yildonumumuzde ben o kadar şey yapım akşam tamm görüşürüz hayatım desin ama sonra arkadaşlar maça çağırıyor onu unutmuşum deyip maça gitti bende sürprizden falan bahsetmedim direk hediyeyi kafasına atıp gittim sonrasında belki çok özür diledi ertesi gün gönlümü aldı ama ben ne kadar affetsemde onun yüzünden girdigim ağlama krizlerini unutamıyorum bu arada ben eskiden çok sabırlı ve güleç bi insandım ama artık bağıran sinirlenen ve ağlak bi insan oldum bu sevgililer günü içinde ikimizde çalışıyorduk ise giderken beni uğurladı bi çikolata almış bakkaldan bu günlük böyle olsun dedi bende bekliyorum ki is çıkışı gelir ama adam yok bu günde onlara gittim annesi nöbetten çıktığımı bildiği için kahvaltıya çağırdı ben o nöbet çıkışı halimlediyorum ki tamm dub bisey yapmadık ama bu akşam dışarı çıkarız herhalde neyse dayanamadım sordum akşam dışarı çıkarmıyız diye maçım var canım demez mi bende sinirle evden çıktım oturup ağlıyorum şu an şimdi diyeceksiniz ki niye yukardaki bilgileri verdin konuyu yazsaydın sorun asıl şu ben hediye çiçek bocekte değilim nişanlılık döneminde zaten hiç tarzim değildir öyle adet falan bilmem ne alırsanız siz alın dedim bisey istemem dedim yani ben değer verdigimi hep gösterdim ama ailemde ikinci evlat oldum öz ailemde de itilen evlat oldum şimdi nisanlim da da önemsenmeyen bi kadın olmak çok ağrıma gidiyo ben bu yaşıma kadar hep ailem için yaşadım intahar edeceğim zaman bile bensiz yapabilirler mı dedim şimdi de bu kişilere nişanlım eklendi ama onunda nazarında bana değer vermiyorsun dedikce kendine çeki düzen vermemesi beni sinirlendiriyor seviyor biliyorum huyu böyle onuda biliyorum ama bi insan sevdiği biri için bu kadar istiyorsa hoc mı supriz yapmaz arkadaş
Amanın nerde nokta okuyamadım valla. Birde bir insanı arkadaş olarak tanımakla sevgili olarak tanımak çok farklı.. arkadaş olarak uzun süredir tanıman sevgili olarak da tanıdığım anlamına gelmiyor.. insan sevgiliysen başka arkadaşın başla olabilir
 
hayatı bu kadar uçlarda yaşamayın.

ota b.ka ağlarsanız ömür geçmez. şu oldu ağladım, bu oldu ağladım diye diye yazıp durmuşsunuz. sonuç? hiç. ağlamak çözüm değil.
 
Giriş, gelişme, sonuç o kadar karışık ki 2 kere okumam gerekti neyin ne olduğunu anlamam için, hoş hala da tam anlamamış olabilirim 😏 nişanlınız bir çok anlamda istediğiniz gibi fakat sürprizi kıt biri doğru mu? Ayrıca haklı olarak geçmişten gelen travmalarınızı yön değiştirme yaparak nişanlınıza, ordan da yapmadığı sürprizlere bağlayarak yok saymaya çalışıyor olabilir misiniz acaba?
Canım öncelikle kız erkek evlat arasındaki ayrımı öz ailen de yapıyor, burada çok okuduk böyle konular. Bir de erkek evlada söz geçiremiyorlar, mecburen susuyorlar. Diğer konuna gelince içinde en ufak bir şüphe varsa bitir çünkü bu konudan yaralısın. Kimi erkekler eşlerine tapar, benim kaynım gibi. Ki biz 4,5 yıl birlikteydik, ne zorluklar ne badireler atlattık, kaynım gitti kıza teklif etti, nişanlandılar evlendiler. Ama evlenirken öyle hevesli öyle heyecanlıydı ki, bizim ruhumuz ölmüş dedim. Yani kimisi böyle eşine düşkün olur, kimisi de olmaz. Bunun seninle alakası yok, olsa bile sen çok değer verdiğin için. Unutma ne kadar çok değer verirsen o kadar az değer görürsün. Benim bu yaşımda edindiğim tecrübe bu, 38 yaşındayım.
Belli ki calisiyorsunuz.Bence size simdiden deger vermeyen simdiden duygulariniza saygi duymayan bir adamla evlenmeyin.Kac yillik evli kadinim ve inan bana evlilik filmlerdeki gibi degil🙄😊Simdiden umudun yok.Lutfen 1.2. Aileni secme sansin yoktu ama esini secme sansin var.Kendine oldu bittiyle bir gelecek belkilerle dolu bir evliligi layik gorme.Deger gormek senin de hakkin
Senin başkalarından değer görmediğini hissetmen kendine değer vermemenden kaynaklı..bence en güzel özelliklerini düşün en sevdiklerini, neşeni, gülüşünü, aklını.... kendini sev. seninle arkadaş olsaydık eminim sayardım sana :) aslında yaşadıkların normal şeyler. diğer öz kardeşlerim benden ayrıcalıklı, eşim özel günlermiş hakgetire..emin ol çoğu kadın da bu şekilde.

yanisi kendine değer verirsen tüm hissiyatın değişecek. lütfen beni ciddiye al. bir de bunu dene.
Bu yanlış bu durum çok yanlış hem de....
Kendiniz için çalışıp kendiniz için bir evlenmelisiniz......
Çok da hassasınız yani ama evlilik aslında evllilik demeyeyim de
Uzun süreli birlikteliklerde tolere denen kavramın zaman zaman azalması sebebiyle hayat telaşı vs vs vs

bu sebeple şu sinirlendıgınız durumların bilmem kaç katı oluyor....
Siz evliliği şuan kaldıramazsınız bence....
Anlıyorum sevgi ilgi istiyorsunuz ama bu nasıl desem bunun dozu siz de bagımlılık derecesinde....

bu durum çok yanlış....
Yardım almanız şart.....
Sevgi ve ilgi bekliyorsunuz, önemsemek istiyorsunuz. Hakkınız tabiki ister ve beklersiniz. Siz nişanlınızla normal bir arkadaş gibi başlayan ve devam eden bir süreçte, sevgili olmuşsunuz. Beklentilerinizi karşılamıyor ve ilgisizse, aranızdaki enerji düşmüş olabilir. Önceki gibi sadece yakın bir arkadaş moduna geçmiştir. Bu da sıkıntılı bir şey. Nişanlınız, sadece bu özel günlere önem vermeme konusunda mı böyle? Genel durumu değerlendirin bence. Sizi genel olarak arayıp, sorması, merak etmesi, sevgisini ve ilgisini hissettirebileceği konularda nasıl? Bunlara bakarak değerlendirin.Ona göre karar verin.
Birde bu kadar başkalarını düşünmeyin. Çok düşünceli olanların, hem kıymeti bilinmez, hem de her zaman ezilen taraf olurlar genelde. Bu bir misyon gibi üzerinize yapışır. Çevrenizdekiler her zaman sizden bunu beklerler. Sizde beklentilerinizi açıkça söyleyip, dillendirin bence. Kimse üzülmesin, kırılmasın, yorulmasın derken, sonunda bunları yapan siz oluveriyorsunuz.
Aman hediyele sürprize takılmayın bence evlendikten sonra hersey monotonlasıyor zatan benemki yapardı eskiden bu sevgililer ğününde para verde esim benim aldığımı beğenmiyorsun bare kenen al hediye almadın deme dedi💋🤓
Beklentiyi minimuma indir, bir plan yapmak istediğinde açık açık konuş bunu bunu istiyorum şu gün hazırla de. Beklenti yorar sen iste o yapsın
Nişanlınızın iyi bir insan olması ,onunla mutlu olacağınız anlamına gelmiyor .Öncelikle onunla ciddi bir konuşma yapmanızın zamanı gelmişte geçmiş bile .Konuşmanız gereken bu ilişki ve yapılacak olan evlilikten beklentiniz ne ?öncelikleriniz neler ?Aile içi sorunlarınız öz evlat vs gibi konular farklı sorunlar .Fakat evlilik bambaşka bir şey buna hazır gibi görünmüyorsunuz .İntihar etme düşünceleriniz ,ağlama ve sinir krizi geçirmeleriniz içinse en kısa zamanda bence bir psikiyatriste gidin derim .Bozuk bir psikolojiyle yapılacak bir evliliğinde pek sağlıklı olacağını düşünmüyorum .
bence konu sizin sınırlarınızı bilmemeniz. aşırı tavırlar sergileyip karşıdan da bunu beklemeniz. açıkça soyleyemediginiz herşeyi de sinir krizi ağlama nöbeti şeklinde yansitmaniz. fazla kaygılı gördüm sizi aile konusunda da.

mesela oğlan çocuğu ya da öz evlat diye değildir ona tanınan tolerans. ama siz kendiniz sessiz sakinsiniz diye ondan da sessiz sakin olmasını beklemissiniz. onun tabiatı öyle demekki. nisanliniz konusunda da sizi o kadar düşünüp onemsese biseyler yapardi diye düşünüyorum. kaybetme korkunuzdan yararlanıp rahatça yaşamak için evlenmek istiyo gibi geldi bana. yoksa bu kadar sizin için sorun olan bi mevzuda biseyler düşünüp yapardı. umursamadigina göre evlilikte bu şekilde ilerleyecek. sizde yipranip duracaksiniz evlilik içinde.

aileniz de çok fazla maddi beklenti icindeyse elimden gelen bu demeyi ogreneceksiniz. size mi guvenmisler siz evlenince ne yapacaklar??

YouTube da Tülay kök var sınırlar videosu serisine başladı yeni. isterseniz onun sınırlar videolarini izleyin.



Öncelikle hepinize çok tesekur ederim psikolojik olarak belki çok sağlıklı düşünemiyorum. Bazı arkadaşların dediği gibi değer verip vermediğini biz bilemeyiz demişler ben değersiz oldugumu düşünmüyorum. Şöyle anlatayım aileme bakmak zorunda olduğum için maddi olarak beni ailemden daha çok gözetir evet herşey para değil ama bu konuda her zaman desteğini hissederim ben bu konuda ne kadar gururlu olsam da para isteyemesemde amao da hep benim ihtiyacım olduğunu hisseder ve ya çantama atar ya montuma koyar otobüs ile ise gittigim için otobus kartimi bile degistirmişligi var içine o ay bana yetecek yol parası yokup en buyuk sürprizleri bu bi otobüse bindim kart bastım o an fark ettim Ve ya ağlama krizlerimde eğer birinden öğrendiyse kesin yanıma gelir destek olur ama iş hediye ve supriz e gelince adam yok olur bunu çok ciddi bir dillere konuştum ama fayda etmedi beni rahatsız eden şey bu beklentiler değil önemsedigimi söylememe rağmen yapmaması. Oturup sağlim kafayla düşündüm ve dedim ki her evlilik monotonlaşacak ama saygı merhamet sevgi olmalı o zamn sineye çekil kızım ona vakit ayırmak için uğraşma o sana vakit ayırmak için ugraşsın bu şekilde düşündüm ama mantıklı mı düşünüyorum bilmiyorum birde terapiye başlamaya karar verdim gerekirse bu durumu ona anlatıcam birlikte gidicez bu şekilde davranmayı düşünüyorum ama sağlıklı mı düşünüyorum bilemedim 😔
 
Son düzenleme:
X