Lösemi hastası oldum, psikolojim çok bozuk

ahhhhh ahhhh keşke bende bu olsaydı benim atipik kronik miyeloid lösemi... KML de atipik hücre( Ph kromozumu ) mevcut ve miyelositler var dolasımda.... bnmkınde ise gebelikte ve streste artan nötrofil segmentler var...• KML Hastaların % 1’inden azında Ph kromozomu yoktur. Bu Ph(-) KML veya atipik KML olarak adlandırılır, daha agresif seyreder.
-Atipik (Ph-negatif) KML: Dolaşımda segmente nötrofiller hakimdir. Bazofili genellikle yoktur, displazik değişiklikler gözlenir. ...

periferik yaymamada nötrofil segmentler dolaşıma hakimdir atipik hücre mevcut değil değil yazıyor...yani birçok KML çeşidi vr :(((

canım bu mesajını yazmadan görmemiştim kusura bakma. atipikmiş seninkisi. ama yine de birçok tedavi var özellikle kemik iliği transplantasyonu vs olsun mutlaka bunların hepsini araştır. allah sana ve bebeğine uzun ömürler versin allahım dua ettim senin için..
 
çok üzüldüm..... ama, tıp okadar gelişti ki öyle bir dönemde yasıyoruz ki.. umudun suan senin herşeyin. o umutla neleri neleri kazanan insanlar tanıyorum sadece pozitiflik.. ınan vücudun o mesajı alıcak..sadece İNAN
 
Allah yardımcınız olsun ama bebeğim bensiz kalacak kelimesi bence yanlış Allah bilir kimler neler yaşıyor ne mucize4ler oluyor Allah sizi bebeğinize bağışlasın Eniştemde lösemiydi ama atlattı çok şükür oda sizin gibi öleceğini düşünüyodu ama ölmedi tek bildiğim bu çok üzüldüm Allah kimseyi sevdiklerinden ayırmasın
 
lütfen herkes ama herkes sağlıklıyken sağlığının kıymetini bilsin...ve herne olursa olsun hiçbirşey için üzülmesin hep şükretsin herkes size yalvarırım...hayat o kdr güzelki sıkıntı stres bunların bu güzelliğin önüne geçmesine izin vermeyin...herşeyde kaderimize razı olamalım...bnm yaptığımı kimse yapmasın :((( illa hasta olursunuz diye sölemiyorum ne hayatı zehir etmenin ne bir yararı ne de anlamı var...

Canimm öyle deme :59:cok üzüldüm, ama..
allahdan ümit kesilmez hayatda imkansiz birsey yok sen iste yeterki bebegine baktikca umutsuzluga degil umudunu yitirme daha da hayata siki siki saril
Hastaligin icinde kendini suclama sakin bu seni dahada yipratir caresizlige iter
Simdi kendini sucalama keske deme zamani degil!Salma kendini lütfen!
bebegini etrafindaki güzeliklerle esinle beraber mutlugu yasamak icin özen gösterin moralini yukarda tut cocugunun esini 10 20 sene sonra nerelerde görmek isteidigni hayal etmekden yorulma :31:kötü düsüncleri yasak koy kendine..ümidini inancini yitirme lütfen!!:50:
:71::71:dualarim seninle
 
Hasta oluyorsun , kendine çok dua ediyorsun, umutlu,sevinçli ve tevekkulle bakıyorsun dünyada bir bakıyorsun eser kalmamış hastalığından.. Bunu rahatlıkla ve hakkım olarak söyleyecekler arasındayım..

Fakat eger bu kadar umutsuz vaka bakarsanız kendinize ulaşacağınız sonuç ortada.. İnsan beyninin azimle yenemeyecegi hiçbirşey yoktur ınşaallah.Yeter ki sığının Yaradan'a, bebeğinize sıkı sıkı sarılın ve buyuk bir umutla devam edin yolunuza..

UNUTMAYIN ; hastalık asla ölüm nedeni değildir.. :71::71::71:
 
Canım dualarım seninle...
Allah seni ailene ve bebeğine bağışlasın inşallah..
Unutma ki en önemli silahın moral ve yaşama sevincim. Umudunu yitirmeden yavruna sıkıca sarıl ve Rabbına dua et...
 
Canım yaşadıkların çoook üzücü Allahım yardımcın olsun bence sen lösemiyi atlatıcaksın ve bebişinle torunlarınla mutlu bir hayatın olucak. bu hikaye hepimizede ders niteliğinde tşkkür ederim paylaştığın için.
 
Gönülden geçmiş olsun.Allah sizi bebeğinize bağışlasın.Hayat sınavdan ibaret.sizin anlattıklarınız herkes için çok büyük bir ders.Hayatta ne kadar küçük şeyleri kendimize dert ediyoruz.
Moralinizi yüksek tutun.Hayatta mucizeler var,buna inanın.
 
Canım moral bir çok şeyin ilacı, senin en buyuk moral kaynağında bebeğin, onunla olabildiğince vakit geçir, öp kokla oyna bebeğinle canım. Umarım en kısa sürede iyileşirsin. Birsen arkadaşımız çok güzel yazmış, moralini bozmadan hiç biri olumsuzluğu düşünmeden devam et hayatına. Dua edicem senin için
 
cok ama cok gecmis olsun arkadasim.moralini hicbir zaman bozma.belki bunu soylemek kolay geliyor bize.
yasamadan bilemeyiz.ama bu tur hastaliklarda en buyuk ilaca moraldir.
hayatta nelerle karsilasacagimizi en iyi bilen rabbimdir.hamileligin boyunca cocugunun ozurlu olacagini dusunmussun,rabbim de sana sapasaglam bir bebek nasip etmis.
bu mucizeyi de yasayan sensin bundan da mi ornek almiyorsun?
bu sekilde dusunup kendini daha cok halsizlestirme.bebegine her sarildiginda "hep seninle olacagim"de.
ve buna inan.inanc cok onemli.
hayatimizi hep hislerimizle yonlendiririz.iyi yada kotu.
su an senin pozitif dusunmen lazim.
BEBEGIN ICIN!
tedavi olarak da herseyi dene.maddi olarak yetisemedigin durumlarda devletten yardim dile.
bunlar utanilacak yada cekinilecek seyler degil.
sagligin ve bebegin icin.
sen de annesin.yavrumuzun basina bisey gelecek olsa yada kotu bir durumla karsi karsiya kalacak olsa nasil kendimizi parcalariz,dunyayi birbirine katacak gucu buluruz kendimizde.
simdi de o hisle ayakta kalmalisin.cocugunla olabilmek icin herseyi yapmalisin.
Allahim o gucu ve acil sifa versin sana!!!!
 
Allah hepinizden razı olsun...sizi sevdiklerinizden ayırmaın...inanın ben çok pişmanlık yaşıyorum halbuki bn Allah'a inanan elimden geldiğince ibadetini yapan bir insaım..kendimi suçluyorym çünkü bebeğimin sakat doğma ihtimali duyduktan sonra bir taraftan Allah'a dua eden, ağlayarak Allah'ım diyordum bana tahlillerimi yaptıaramdığım diye vicdan azabı çektirme, bu sınavdan yüzümüzün akıyla çıkmayı nasip eyle diyen ben bunun bir sınav olmasını unutarak, diğer taraftan eğer birşey okursam rahatlarım edasıyla doktor kesilircesine araştırma yapan, ailemin bebeğinde birşey yok demelerine kulağımı tıkayan, düz mantık bebeğim sakat bu mikrop bulaştı diye düşünen ben, hatta hasta yatarken belki yemek yemezsem çocuğum ölür diye düşünen(ama bunu düşündükten sonra hemen kalkıp yemek yedim), bütün ultrason sonuçlarını iyi gelmesini gözardı ederek doktorumdan beni ohhh be dedirtecek açıklamayı bekleyen, kocasını sabahın 4,30ugunda o sıcaklarda işe yollarken arkasından ben sana sağlıklı cocuk veremıycem diye kalktıgım saatten beri ağlayan Allah'ım ben ne yaptım biz ne yaptık diye isyan edercesine kendiyle konuşan, öğlene kadar ağlayan öğle olunca gece geç saatlere kdr internetin başında oturup araştırma yapan ve hiçkimseyle konuşmayan birşey paylaşmayan ve bundan dolayı ev işi namına birşey yapmayan hatta 4 gözle beklediği doğacak çocuğunun kıyafetlerini başkalarının ütülemesine ve doğum çantasının hazırlanmasına izin veren kısaca hayattan kopmuş yine ben...o dönem bizi maddi manevi mahvetti... o dönem gittiğim bir doktor bana cocuğun kafasının öne doğru uzadığını hatta emin olabilmek için birdaha ölçtüğünü ama bunun önemli birşey olmadığını söylemesi beni yine telaşlandırdı ve ertesi günü büyük dopplere gitmiştim...şimdi şöyle bir düşünüyorumda en büyük zararı kendime vermişim ama çevremdekilerde bundan nasibi almış... şimdi öyle bir vicdan azabı yaşıyorumki :(((( offff moralim çok bozuk :((((( ben ne yaptım yaaaaaaa...nasıl üzülebilirim kendime nasıl bu kdr stres yaşatabilirim...siz olsaydınız stres yaşarmıydınız yoksa sadece bu anormallik bende mi var ya da ne diyelim evham????
 
Siz olsaydınız bu kadar evham yaşarmıydınız diye sormuşsunuz.Bu konu hakkında çok açık birşeyler konuşmak istemiyorum fakat hayır yaşamadım. Çok umutlu, tevekkulle ve dualarla başarılı sonuçlar alınıyor.. Yeter ki mutlu olabilmeyi ve ''ya böyle olursa'' düşüncelerini atınız kafanızdan.. Çünkü ne kadar bu tür cümleler kursanız o kadar çok umutsuz bakıyorsunuz, umutsuzluk, stres ve mutsuzluk bu hastalığı tek besleyen düşmanlar.. Bunları aklınızdan 3 gün atmaya çalışın ve o zaman bedenizin canlılığını gözünüzle görün..

Ayrıca sadece hasta kişilerde bebeğin sakat doğma ihtimali yok bu en sağlıklı kişilerde bile görülür.. Bu Allah'in taktiridir.Ölüm ise herkes için.. Hastalığını bilmek ölümün yaklaştığını göstermez. Sadece zor günlerin sizi beklediğini gösterir.. Birazcık güç lütfen , birazcık güç verin kendinize.. Uzaktan konuşmak kolay diyeceksiniz belkide ; fakat yakinen ve bunu başaran insan olarak konuştum.. İnanç bu hastalığı yenen yegane güç.. Neye inanırsanız inan yeterki birşeye tutunun ve O na gönülden inanın.
 
Allah hepinizden razı olsun...sizi sevdiklerinizden ayırmaın...inanın ben çok pişmanlık yaşıyorum halbuki bn Allah'a inanan elimden geldiğince ibadetini yapan bir insaım..kendimi suçluyorym çünkü bebeğimin sakat doğma ihtimali duyduktan sonra bir taraftan Allah'a dua eden, ağlayarak Allah'ım diyordum bana tahlillerimi yaptıaramdığım diye vicdan azabı çektirme, bu sınavdan yüzümüzün akıyla çıkmayı nasip eyle diyen ben bunun bir sınav olmasını unutarak, diğer taraftan eğer birşey okursam rahatlarım edasıyla doktor kesilircesine araştırma yapan, ailemin bebeğinde birşey yok demelerine kulağımı tıkayan, düz mantık bebeğim sakat bu mikrop bulaştı diye düşünen ben, hatta hasta yatarken belki yemek yemezsem çocuğum ölür diye düşünen(ama bunu düşündükten sonra hemen kalkıp yemek yedim), bütün ultrason sonuçlarını iyi gelmesini gözardı ederek doktorumdan beni ohhh be dedirtecek açıklamayı bekleyen, kocasını sabahın 4,30ugunda o sıcaklarda işe yollarken arkasından ben sana sağlıklı cocuk veremıycem diye kalktıgım saatten beri ağlayan Allah'ım ben ne yaptım biz ne yaptık diye isyan edercesine kendiyle konuşan, öğlene kadar ağlayan öğle olunca gece geç saatlere kdr internetin başında oturup araştırma yapan ve hiçkimseyle konuşmayan birşey paylaşmayan ve bundan dolayı ev işi namına birşey yapmayan hatta 4 gözle beklediği doğacak çocuğunun kıyafetlerini başkalarının ütülemesine ve doğum çantasının hazırlanmasına izin veren kısaca hayattan kopmuş yine ben...o dönem bizi maddi manevi mahvetti... o dönem gittiğim bir doktor bana cocuğun kafasının öne doğru uzadığını hatta emin olabilmek için birdaha ölçtüğünü ama bunun önemli birşey olmadığını söylemesi beni yine telaşlandırdı ve ertesi günü büyük dopplere gitmiştim...şimdi şöyle bir düşünüyorumda en büyük zararı kendime vermişim ama çevremdekilerde bundan nasibi almış... şimdi öyle bir vicdan azabı yaşıyorumki :(((( offff moralim çok bozuk :((((( ben ne yaptım yaaaaaaa...nasıl üzülebilirim kendime nasıl bu kdr stres yaşatabilirim...siz olsaydınız stres yaşarmıydınız yoksa sadece bu anormallik bende mi var ya da ne diyelim evham????

canım çok çok üzüldüm allah yar veyardımcın olsun benim kuzenimde 26 yaşındaydı ve 1 nisan 2008 de lösemiye yakalandı erken teşhisle kurtuldu çok şükür şuanda çok sağlıklı atlattı ama atlatacağına hep inandı ve şükürler olsun atlattı inş. sende atlacaksın
ve bu kötü günler çok geride kalır
dualarım seninle
 
Canım çok zor günler geçirmişsin gerçekten insanın içinde taşıdğı bir varlığın kötü bir şekilde doğacağını duyması çok kötü birşeydir. Bir de üzüntüler üst üste gelmiş ancak siz o doktor öyle konuştuğunda sırf sizi üzdüğü için, moralinizi bozduğu için ayrılmalı ve başka doktora gitmeliydiniz. Bu ülkede dr lar neler diyorlar ama öyle çıkmıyor ayrıca bebeğiniz büyümüş olduğu için elinizden tevekkülden başka birşey gelmezdi. En büyük hatanız da internette bunları araştırmak olmuş. Baktıkça korkmuş, korktukça umutsuzluğa kapılıp bırakmışsınız kendinizi oysa o yavrunun size çok ihtiyacı var. Olan olmuş artık ama bence hiçbirşey için geç değil. Bakın bebeğinize sağlıksız doğacak demişler ama sağlıklı doğmuş eğer şimdide aynı şeyi yapıp kendinizi bırakırsanız yapacak birşey kalmaz hiç olmazsa şimdiden sonra iyileşeceğinize inanın. Bakın benim yengemin amcasına 4 sene önce kanser teşhisi kydular ameliyata bile almadılar ama hala yaşıyor doktorlar bile şaşırıyorlar. Bu illeti yenmenin en iyi yolu moralli olmak ve düşünmemek kendiniz eşinize ve çocuğunuza verin aklınızdan kötü düşünceleri çıkarın beslenmenize dikkat edin ve mutlu olduğunuz şeyleri yapın Allah büyüktür bol dua edin. Bundan öncesini düşünüp keşke böyle yapmasaydım demek yerine bundan sonra ne yapabilirim deyin çünkü geçmişi geri getiremezsiniz ama gelecek adına güzel şeyler yapabilirsiniz. Allah yar ve yardımcınız olsun sizi bebeğinizden ayırmasın..
 
yeter ama! bu kadar kendini uzup harap etmekle kaderin onune gecebilirmisin?
kendine kizarak neyi degistirebilirsin?
sen "anne" olmanin verdigi duygusallikla kendini bu kadar uzdun!
yavrunu sevdigin icin kendini harap ettin
Allaha siginmaktan ve tedavi adina ne gereiyorsa yapmaktan baska bir caren yok!
sen dua etmeye devam et ve olumlu dusunmeye zorla kendini
hatta sukret ne olursa olsun
bebegin sana muhtac dolayisiyla mecbur guclu olman gerek..
tamam kendini saliverdin tamam belki bazi testlere gerek gormedin
bunlar gecmiste kaldi
kendini suclarsan iyi olmazsin
asil kendini ele alip GEREKEN NEYSE onu yapmaya calis!
Bak bende hamileyim ve hatalar yapiyorum istem disi
vicdan azabi cekiyorum kimi zaman ama kendimide saliyorum kimi zaman
ama hemencik toparlaniyorum cunku ben guclu olmazsam cok kotu olurum!
Allah sana ve bebegine saglik sihat ve mutluluk versin
lutfen ama lutfen ne olursa olsun sukret
sonuclar kotu oluncada uzuntunu yasa ama hemen kendini ele al
saliverme kendini
hayirli haberler vermen dilegiyle
 
öncelikle çok çok geçmiş olsun diyorum ve geçicek inş buna inanıyorum..sende inanmalısın.çünkü tek deilsib bir bebeğin var.onun için moralini yüksek tutmalısın.lösemi benimde bildiğim kadarıyla tedaviye yanıt veren bir hastalık ama senin dediklerini okuyunca şaşırdım.doktorun deneyimli olması çok önemli bu konuda.bence mücdele etmelisin.tedavisi moral bu hastalığın.önce iyi olacağına kendin inanmalısın.uzaktan öğüt vermek bize kolay gelir içindeki fırtınaları tahmin etmek çok zor aslında.burda herkes sana moral verir ama insanın başına gelmesi farklı bir durum.insanız sonuçta.bebeğine sıkıca sarıl.Allah yardımcın olsun.inş buraya iyi olduğun haberlerini yazarsında bizde okur mutlu olurz.çok dua et kendine...:71:
 
Canım elbette herkes böyle bir durumda büyük stres hissedebilir. Ama artık olan olmuş. Çok şükür yavrun sağlıklı bir şekilde dünyaya gelmiş. Bundan sonra yapman gereken geçmişe takılmak yerine Allaha tevekkül etmek bence.Herşey nasıl olması gerekiyorsa öyle olur diye düşün ve Allaha güven. O hepimiz için en doğrusunu bilir. Bol bol kuran oku. İçin ferahlar ve bu da sağlığına yansır inşallah canım.
 
Canım artık kendini yiyip bitirmenin bir faydası olmadığını git gide kendine daha da fazla zarar verdiğinin farkına var lütfen diyceksin belki sizin için sölemesi kolay diye senin acını su an senden başkası anlayamaz bilemezde boşuna dememişler ateş düştüğü yeri yakar diye.ama kendini üzmenin sonuçlarını gördün.hikayen beni de çok üzdü.hani anlatırken demişsinya bebğim sakat olacak düşüncesiyele kendimi yedim bitirdim hatta yemek bile yemediğim zamanlar oldu diye sonrda belki bir sınavdı yaşadığım diye düşünmüştün.şimdi belki de bu yaşadığın da bir sınav savaşacakmısın?isyan edecek aynı hataları tekaralayacak kendini birkez daha bitirmeye çalışcakmısın? belki de şu anda bir sınav daha oluyorsundur? ya da 2. bir şans bunu YÜCE RABBİMDEN başka kim bilebilirki?

Sana bütün kalbimle ALLAH dan şifa diliyorum.Sende buna inan gözlerini kapa kendini iyleşmiş ve bebğini büyütürken hayal et hatta onu parka götürdüğünü,büyüdüğünü hayal et gözlerinden böle geçir buna inan inanki bir şeyin düzeleceğini iyi olacağını bütün kalbinle inanarak düşünüp zihninde öle hayal etmek insana çok iyi geliyor bunu biryerde duymuştum olumsuz olacağını düşünerek zihninde canlandırısan gerçekten olumsuz oluyormuş.ama olumlu düşünürek zihninden geçirmek olumlu olmasına çok etkili oluyormuş.

ALLAH seni bebeğine bağışlasın bize can veren de alan da o o istedikten sonra sana şifada verir.İnançlı olmanı bebğinle vakit geçirmeni ve iyleşmeni çok istiyorum........Dualarım seninle
 
Allah cumlenizden razi olsun...inanin bunlari okudukca yanan yuregime su serpiliyor...hepiniz haklisiniz...Allah hepnizden binlerce kez razi olsun...keske daha onceden toxo zamninda bu siteye uye olsaydim diyorum..Rabbimin ve dualariniz sayesinde ayakta kalmaya calsiacam...haklisiniz hastaligi veren Allah sifayida verir...hepnizie binlerce kez tesekkur ederim..su kucucuk kibris adasinda olan ben. bbirbirimizi tanimasak bile bilrbirmizi gormesek bile binlerce km uzakta olan sizlerin dualariyla tabii evvel Allah in izniyle bu hastaligi atlatmaya calsicam...Allah sizi de sevdiklerinizden ayirmasin
 
Allah cumlenizden razi olsun...inanin bunlari okudukca yanan yuregime su serpiliyor...hepiniz haklisiniz...Allah hepnizden binlerce kez razi olsun...keske daha onceden toxo zamninda bu siteye uye olsaydim diyorum..Rabbimin ve dualariniz sayesinde ayakta kalmaya calsiacam...haklisiniz hastaligi veren Allah sifayida verir...hepnizie binlerce kez tesekkur ederim..su kucucuk kibris adasinda olan ben. bbirbirimizi tanimasak bile bilrbirmizi gormesek bile binlerce km uzakta olan sizlerin dualariyla tabii evvel Allah in izniyle bu hastaligi atlatmaya calsicam...Allah sizi de sevdiklerinizden ayirmasin
hah işte böyle cnm yaa senden istediğimiz buydu zaten canım
allahın izniyle atlatıcaksın bu hastalığı bak biz hepimiz buna inandık sende inandın
va inşa olucak rabbim seni evladına bağışlicak inş
 
Back
X