- 5 Temmuz 2013
- 11
- 0
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
londrada yalnızlık!
- Konu Sahibi Seleyna07
- Başlangıç Tarihi
- 5 Temmuz 2013
- 11
- 0
- 18 Eylül 2012
- 1.387
- 109
Alışmak zorundayız başka seçenek yok ama biz bir aylığın londradayiz 9 Ağustos'ta memleke donüyoruz esimin dil egitimi icin yıllık izin kullanarak geldik ikimizde Ağustos 12 de is basi yapacağız
- 5 Temmuz 2013
- 11
- 0
umarim hersey yolunda gider..
- 18 Eylül 2012
- 1.387
- 109
Dünyanın en güzel şehrindesiniz yaavv çıkın gezin, altını üstüne getirin :)) ben oraya dönmek için sabırsızlanıyorum. Doctor Who'ya başlayın, çevre illere gidin, Cardiff'e falan
Ah ah iki çocukla nerde gezeceksin hoş yine gezebiliyoruz ama eski gezmelere uymaz
- 4 Ocak 2013
- 1.375
- 15
Amin arkadaşım inşallah hepimizin duaları kabul olur, herkes mutlu olduğu yerde yaşama imkanı bulur...
1 ay gerçekten de kısa süre, bence olabildiğince tadını çıkarın güzel anılarla dönün , bol bol fotoğraf çekin ...
Evet iki çocukla gezmek hayli zor olsa gerek, ama bu sadece Londra için değil, Türkiye veya başka herhangibir yer için de geçerli. Benim bütün arkadaşlarım evli ve ikişer çocuklu ( ben eş bulmakta bir hayli geç kaldığım için yakın zamana kadar içlerindeki tek bekardım ) , hiçbiriyle görüşemiyoruz çocuklar yüzünden. Hatta telefonla bile konuşturmuyorlar, annelerinin telefonla konuştuğunu görür görmez teyakkuza geçip olmadık yaramazlıklar beceriyor, halaa konuşma devam ediyorsa iki yerden üstüne saldırıyorlar, hatta bir keresinde bir arkadaşımın küçük kızı ( şimdi 5 yaşında, o zamanlar 3 falandı ) , telefonu annesinin elinden kapıp " benim uykum geldi, biz annemle yatıcaz bay bay " dedi ve yüzüme kapadı
(((Görüşmek için benim onların evine gitmem gerekiyor, gittiğimde de anneleriyle sohbet etmek bir yana dursun birbirimizin yüzünü bile zor görüyoruz, o mutfakta çocukların istediği yemeği ( patates kızartması, puding, jöle... hiçbişey olmasa dondurma yarattırıyorlar ) pişirmeye çalışırken ben de onlarla oyun oynamak zorunda kalıyorum çaresiz
aradan geçen saatlerden sonra iki çift kelime konuşamamış olmamıza daha fazla dayanamayıp, " bunlar büyüyünce görüşelim biz" diyip gidiyorum...
Daha kötüsünü anlatayım, az kaldı en can dostum kızının kaprisi yüzünden düğünüme gelemiyordu iyi mi !!! Küçük hanım sıkılırım ben diye gelmek istememiş, babaları "ben çocuklarla ilgileneyim sen git" deyince de " senin gitmeni de istemiyorum anne" diye üç gün önceden ağlayıp tepinmeye başlamış... binbir oyunla ikna edip gelebildiler ama, o süre zarfında hem ben çok üzüldüm , hem de arkadaşım, gelemeyeceğini düşündüğü için...
Neyse çok uzattım galiba gevezeliğimin kusuruna bakmayın
Rica ederim :13:
Taşınmak çok sıkıntılı bir iş. Ama yine de kendi eşyalarınızla yaşıyorsanız şanslısınız galiba
Benim eşim de dün gece taşındı kısmetse beraber bir müddet oturacağımız eve , sizin saatinizle sabah 4 de bitti işi. Ama kısmen eşyalı bir eve taşındığı ve evdeki yatak lekeli olduğu için, içine sinmedi duştan sonra o yatağa çarşaflarını serip yatmak , o yüzden bu saat oldu halaa uyumadı, dün sabah saat 8 den beri ayakta
bugün yeni bir yatak alıp rahatça uyur inşallah... yanında olup herşeyi beraber yapamıyor olmak, yaşadığı sıkıntılara çare bulamamak çok üzücü, böyle elim kolum bağlı ve endişe içerisinde izliyorum maalesef ...
- 18 Eylül 2012
- 1.387
- 109
Evetbenimkilerin biri 2 aylik digeri 3 yasında biri surekli ağlıyor malum gazsancisi digeri kıskançlık yapıp huysuzlukmemnuniyetsizlik kaptır yapıyor bir de koca bebek(esim) var Allah tan o cok yormuyormesela bugün misafirim vardiminik kızım gaz agrisiyla ağladı büyük kızım da o ağlıyor diye nazından karnım agriyor diye ağladı yemek yemek yapmak hizmet etmek ne mümkün
- 4 Ocak 2013
- 1.375
- 15
Maaşallah miniklermiş ikisi de :))
Allah onları size , sizi de onlara bağışlasın ...
- 18 Eylül 2012
- 1.387
- 109
)))- 9 Nisan 2013
- 2.149
- 530
- 9 Nisan 2013
- 2.149
- 530
- 18 Eylül 2012
- 1.387
- 109
- 5 Temmuz 2013
- 11
- 0
Dert etme boyle kucuk seyleri! Hersey zamanla yerine oturur...yeter ki o evin icinde huzur olsun inan ki esyanin bir onemi kalmiyor o zmn.yolculuk ne zmn. .Amin arkadaşım inşallah hepimizin duaları kabul olur, herkes mutlu olduğu yerde yaşama imkanı bulur...
1 ay gerçekten de kısa süre, bence olabildiğince tadını çıkarın güzel anılarla dönün , bol bol fotoğraf çekin ...
Evet iki çocukla gezmek hayli zor olsa gerek, ama bu sadece Londra için değil, Türkiye veya başka herhangibir yer için de geçerli. Benim bütün arkadaşlarım evli ve ikişer çocuklu ( ben eş bulmakta bir hayli geç kaldığım için yakın zamana kadar içlerindeki tek bekardım ) , hiçbiriyle görüşemiyoruz çocuklar yüzünden. Hatta telefonla bile konuşturmuyorlar, annelerinin telefonla konuştuğunu görür görmez teyakkuza geçip olmadık yaramazlıklar beceriyor, halaa konuşma devam ediyorsa iki yerden üstüne saldırıyorlar, hatta bir keresinde bir arkadaşımın küçük kızı ( şimdi 5 yaşında, o zamanlar 3 falandı ) , telefonu annesinin elinden kapıp " benim uykum geldi, biz annemle yatıcaz bay bay " dedi ve yüzüme kapadı
Görüşmek için benim onların evine gitmem gerekiyor, gittiğimde de anneleriyle sohbet etmek bir yana dursun birbirimizin yüzünü bile zor görüyoruz, o mutfakta çocukların istediği yemeği ( patates kızartması, puding, jöle... hiçbişey olmasa dondurma yarattırıyorlar ) pişirmeye çalışırken ben de onlarla oyun oynamak zorunda kalıyorum çaresiz
aradan geçen saatlerden sonra iki çift kelime konuşamamış olmamıza daha fazla dayanamayıp, " bunlar büyüyünce görüşelim biz" diyip gidiyorum...
Daha kötüsünü anlatayım, az kaldı en can dostum kızının kaprisi yüzünden düğünüme gelemiyordu iyi mi !!! Küçük hanım sıkılırım ben diye gelmek istememiş, babaları "ben çocuklarla ilgileneyim sen git" deyince de " senin gitmeni de istemiyorum anne" diye üç gün önceden ağlayıp tepinmeye başlamış... binbir oyunla ikna edip gelebildiler ama, o süre zarfında hem ben çok üzüldüm , hem de arkadaşım, gelemeyeceğini düşündüğü için...
Neyse çok uzattım galiba gevezeliğimin kusuruna bakmayın
Rica ederim :13:
Taşınmak çok sıkıntılı bir iş. Ama yine de kendi eşyalarınızla yaşıyorsanız şanslısınız galiba
Benim eşim de dün gece taşındı kısmetse beraber bir müddet oturacağımız eve , sizin saatinizle sabah 4 de bitti işi. Ama kısmen eşyalı bir eve taşındığı ve evdeki yatak lekeli olduğu için, içine sinmedi duştan sonra o yatağa çarşaflarını serip yatmak , o yüzden bu saat oldu halaa uyumadı, dün sabah saat 8 den beri ayakta
bugün yeni bir yatak alıp rahatça uyur inşallah... yanında olup herşeyi beraber yapamıyor olmak, yaşadığı sıkıntılara çare bulamamak çok üzücü, böyle elim kolum bağlı ve endişe içerisinde izliyorum maalesef ...
- 4 Ocak 2013
- 1.375
- 15
Ben eşyayı dert eden biri değilim yaa, yıllarca öyle yok yokluk içinde yaşadım ki , her koşula ayak uydurabilirim. Beni üzen eşimin orada bazı zorluklara tek başına katlanıyor olması...
Yolculuk ne zaman ahh bir bilebilsem
(( Evlilik vizesi alabilmem için, tutulacak evde iki kişinin yaşayabileceğine dair yazı temin edilmesi gerekiyormuş, evi de ancak halledebildik , ağustos başında vizeye başvurulacak işte ondan sonra ne zaman çıkar da gelebilirim hiç bilmiyorum, eşimin avukatı 2-3 ayı bulabilir demiş , Allah yardım etse de o kadar uzamadan çabucak çıkıverse ...- 4 Ocak 2013
- 1.375
- 15
Merhabalar kimse yine Yok galiba
Merhaba
biraz olsun hareketlenmeye başladı ama , konuya ilgisi olan herkesin desteği ile daha da artacağını umut ediyorum ben şahsen :))
- 18 Eylül 2012
- 1.387
- 109
- 4 Ocak 2013
- 1.375
- 15
Sağolasın canım inşallah artık olumsuz bişeyler olmasın herşey yoluna girsin Allah'ın yardımıyla.
Biz eşimle 5 yıldır beraberiz, 4 yıldır da o Londra'da yaşamak istediği ve gittiği için birbirimize hasretiz. En nihayetinde 52 gün önce evlendik , ama 43 gündür yine ayrıyız. Beklemek ve sabretmek çok yordu beni, artık ayrılık iyice zor gelmeye başladı, bir an önce kavuşmak istiyorum...
Allah tüm ayrıları kavuştursun, kavuşanları bir daha ayırmasın diliyorum...
- 18 Eylül 2012
- 1.387
- 109
Âmin inşallah duaların kabul olur da hemen kavusursunuz ve bu günleri bir anı olarak yad edersiniz
