- 15 Aralık 2015
- 1.823
- 4.605
- Konu Sahibi Esrin mine
- #1
Merhaba, 2 gün önce haciz dilekçesi için yardım istemiştim. Sağolsun avukat ve icra memuru arkadaşların yardımıyla dilekçemi yazdım, dün başvurumu yaptım. Kep üzerinden haczi aynı gün yollamışlar. İşin garip kısmı şu ki; benim toplu nafaka alacağım üyap üzerinden 14 bin olarak görünüyor. Bunun 7 binini ödemişti. Diğer 7 bini ödeyince toplu nafaka haczini kaldırtacaktım. Ama dünkü müzekkerede haciz konulan borç 36 bin TL olarak görülüyor. Buna hem güldüm hem şaşırdım. Ondan bu parayı alacak değilim, borcu bitince haczi kaldıracağım ama böyle bir şey nasıl olabiliyor merak ettim. Bu arada bu şahıs iki aydır nafaka ödemiyor ve tüm mesajlarıma burnu havada bir şekilde aşağıdaki yanıtı veriyordu. Şu an tutuşmuş olmasından acayip keyif alıyorum
İkinci konumuza gelirsek, bu şahsın lojman hakkı var. Baştan beri vardı ama ben önemsemiyordum. Sözde kendi ailemin kiradaki evine geçecektim ama taşınma vakti yaklaştıkça nasıl bir cehenneme düşme riski olduğunu daha iyi kavradım. Oraya gidemem hanımlar. Annemi babamı geçtim ki her ne kadar anlaşamasak da bana evlerini açtılar, benim için evi boşaltmaları için kiracılarıyla aylardır uğraşıyorlar. Ama tek muhatabım annem babam olmayacak. Babaannem aynı apartmanda ve kıyametler koparıyormuş , babama "senin borcun var, o kiraya ihtiyacın var, gitsin kocasıyla barışsın, gelmesin" diye ağlayıp zırlıyormuş. (annemle babam da beni savunuyormuş, o bizim kızımız, sokakta mı bırakıcaz, sen karışma bu işe diyorlarmış, bu kısım beni şaşırttı) Kadın tam bir yobaz terminatör. Onunla ve çenesiyle başa çıkmam mümkün değil. Hergün çocukları okula bırakırken, markete giderken karşılaşacağız, yetmeyecek sürekli evime gelecek. Babaanne bir örnek, bunun amcası dayısı halası teyzesi, uzak yakın akrabası, tanıdığı derken o mahallede evden burnumu dışarı çıkaramam. Muhtemelen 10 yıllık evliliğimde gördüğüm zararın 10 katını göreceğim. Bu yüzden kendimi bu tehlikeye atmamaya karar verdim ve her ne olursa olsun o eve gitmeme kararı aldım. Şu an bulunduğum eve 1250 kira veriyorum. Karşı dairemdeki kiracı taşındı. Ev sahibi 3500e hemen kiracı bulmuş. Anlayacağınız buralarda barınma şansım da yok. Tek seçenek lojman.
Dün malum şahıs mesaj atıp tekrar lojman çıktığını söyledi. Ben de şartımı söyledim. Lojmanda ben ve çocuklar kalacağız, sen de kendine pansiyon gibi bir yer tutarsın dedim. Amiri bu şekilde kabul etmezmiş. Ev büyük olacak, bana bir odayı kiraya ver, yatmadan yatmaya gelir, haftasonları da başka yerde kalırım diyor. Çok çaresiz ve sıkıntılı bir durumdayım. Bu kahrolası şartlarda bu ülkede kiracı olma şansım elimden alındı. Lojman çok güzel bir şans ama böyle bir eksisi var. Diyorum ki bir oda vereyim ve bu şartlarda kiracı olarak alayım (dışarıdan normal bir aile evi olarak görünecek) aynı zamanda uzaklaştırma kararı çıkarttırayım. Anlaşmamızı bozacak olursa kararı devreye sokarım.
Bir de şöyle bir durum var. Çok güzel bir iş aldım. Evimden yapacağım. İşin sonunda, yaklaşık 5 ay kadar sonra bir ev peşinatı kadar param olacak. Ben bu süreçte işime odaklanır, ev peşinatımı toplayınca uygun fiyatlı bir şehirden krediyle ev alır, oraya giderim. Ayrıca kira, fatura ödemeyeceğim için işimden kazandığım paranın tamamı bana kalacak.
Bilmiyorum ya, karmakarışığım, Türkiye vatandaşı olmak bana bu zorlukları yaşamayı mecbur kılıyor. Keşke Uganda'da doğsaydım diyor, dışarıdan bakan gözler olarak yorumlarınızı bekliyorum.
İkinci konumuza gelirsek, bu şahsın lojman hakkı var. Baştan beri vardı ama ben önemsemiyordum. Sözde kendi ailemin kiradaki evine geçecektim ama taşınma vakti yaklaştıkça nasıl bir cehenneme düşme riski olduğunu daha iyi kavradım. Oraya gidemem hanımlar. Annemi babamı geçtim ki her ne kadar anlaşamasak da bana evlerini açtılar, benim için evi boşaltmaları için kiracılarıyla aylardır uğraşıyorlar. Ama tek muhatabım annem babam olmayacak. Babaannem aynı apartmanda ve kıyametler koparıyormuş , babama "senin borcun var, o kiraya ihtiyacın var, gitsin kocasıyla barışsın, gelmesin" diye ağlayıp zırlıyormuş. (annemle babam da beni savunuyormuş, o bizim kızımız, sokakta mı bırakıcaz, sen karışma bu işe diyorlarmış, bu kısım beni şaşırttı) Kadın tam bir yobaz terminatör. Onunla ve çenesiyle başa çıkmam mümkün değil. Hergün çocukları okula bırakırken, markete giderken karşılaşacağız, yetmeyecek sürekli evime gelecek. Babaanne bir örnek, bunun amcası dayısı halası teyzesi, uzak yakın akrabası, tanıdığı derken o mahallede evden burnumu dışarı çıkaramam. Muhtemelen 10 yıllık evliliğimde gördüğüm zararın 10 katını göreceğim. Bu yüzden kendimi bu tehlikeye atmamaya karar verdim ve her ne olursa olsun o eve gitmeme kararı aldım. Şu an bulunduğum eve 1250 kira veriyorum. Karşı dairemdeki kiracı taşındı. Ev sahibi 3500e hemen kiracı bulmuş. Anlayacağınız buralarda barınma şansım da yok. Tek seçenek lojman.
Dün malum şahıs mesaj atıp tekrar lojman çıktığını söyledi. Ben de şartımı söyledim. Lojmanda ben ve çocuklar kalacağız, sen de kendine pansiyon gibi bir yer tutarsın dedim. Amiri bu şekilde kabul etmezmiş. Ev büyük olacak, bana bir odayı kiraya ver, yatmadan yatmaya gelir, haftasonları da başka yerde kalırım diyor. Çok çaresiz ve sıkıntılı bir durumdayım. Bu kahrolası şartlarda bu ülkede kiracı olma şansım elimden alındı. Lojman çok güzel bir şans ama böyle bir eksisi var. Diyorum ki bir oda vereyim ve bu şartlarda kiracı olarak alayım (dışarıdan normal bir aile evi olarak görünecek) aynı zamanda uzaklaştırma kararı çıkarttırayım. Anlaşmamızı bozacak olursa kararı devreye sokarım.
Bir de şöyle bir durum var. Çok güzel bir iş aldım. Evimden yapacağım. İşin sonunda, yaklaşık 5 ay kadar sonra bir ev peşinatı kadar param olacak. Ben bu süreçte işime odaklanır, ev peşinatımı toplayınca uygun fiyatlı bir şehirden krediyle ev alır, oraya giderim. Ayrıca kira, fatura ödemeyeceğim için işimden kazandığım paranın tamamı bana kalacak.
Bilmiyorum ya, karmakarışığım, Türkiye vatandaşı olmak bana bu zorlukları yaşamayı mecbur kılıyor. Keşke Uganda'da doğsaydım diyor, dışarıdan bakan gözler olarak yorumlarınızı bekliyorum.