Lohusalıkta yaşananlar

Ben de doğum öncesinde lohusalık nasıl geçecek diye sürekli endişe ediyordum. Aileler çok yardımcı ve anlayışlı yaklaştılar. Annem 1 hafta, o gidince 5 gün ablam, o gidince de 6 gün kayınvalide ile kayınpeder geldi yardıma. Böylelikle biz de olabildiğince çok yardım edinmiş olduk. Öyle misafir falan gelmesin, eşiniz bu bariyeri kursun. Çocuk onca hastalığın içinde zaten bağışıklığı da düşük falan deyin, buna hiçbir baba dayanamaz ki nitekim de doğru. Ayrıca insan uykusuzluk be yorgunluktan bitap düşüyor. Çocuk uyuyunca uyumanız lazım cidden.

Biz 40ı içindeyken eşimin yakın arkadaşlarını ağırladık ama zaten süper çocuklardı. 42 günlükken de diğer arkadaşları geldi. Sonra da komşu uğraması hariç gelen giden olmadı. İnsanlar durumları biliyor zaten.
 
Bizimkilerin ilk ben kalıcam bebeğin yanında diye kavga çıkarması bile muhtemel. Dua edin, sıkıntısız atlatalım istiyorum
 
Ben çok rahattım. Kimseyi kabul etmedin. Zaten yurtdışındayım doğuma da bi annem geldi. 40 gün dolana kadar da kimse ziyarete gelmedi. Arayanlara “doğum zor geçti biraz toparlanalım, 40ımız çıksın, bekleriz” diyebilirsiniz.
Sizin şu an yapmanız gereken şey eşinizi yavaştan instagram postlarıyla vs hazırlamak. Hani oluyor ya, bebeği öperseniz şöyle riskli diyen postlar… eşinizin yanında bol bol onları dinleyin ve dinletin
 
Cok teşekkürler, çok yardımcı olacak bu post mevzuu. Haklısınız
 
Biz kızmayalım diye derken kendi çocuğu mu sanki onun bebeğini mi besliyorsun… bu insanlar kv olsun başka insanlar olsun neden kendi çocugunu besler gibi tavır takınıyor anlamıyorum annesinden daha mı çok düşünecekler
 
Çevremden duyduğum birkaç küçük örnek, neler neler duyuyoruz hepsine hee diyorum. Kafaya taksam hasta olurum gerek yok
 
Kotu gelin olun kotu anne olmaktansa. Dogumuniz kisa denk gelecek. O yavru gelen gidenden Allah korusun hastalik kapsa kimse size iyi gelinsiniz diye madalya takmayacak. Gun sonunda kotu annesin hasta ettin cocugu diyecekler. Bu birinci kisim asla ama asla hijyene dikkat etmeyen sirf kime benziyo ehuehe yapacak tipleri evinize sokmayin. Ikincisi kaynananiza doguma kadar sınır cektiniz cektiniz cekemezseniz daha dogdugu an kendi dogurmus gibi davranacak. Acikca ebeveynleri bakar demenizi begendim. Bence simdiden alin karsiniza net bir sekilde su cumleyi kurun: Bu benim bebegim ben onun annesiyim. Bakimiyla ilgili her konuda esim ve ben tek ve son soz sahibiyiz. Lutfen cocugum dogduktan sonra alacagim hic bir karara mudahale etme ve bebegimin bakimi konusunda benimle catisma. Ben yardima ihtiyacim oldugunda sana soylerim. Bunu yapmadan anlamazlar ve emin olun aksi takdirde lohusaliginiz perisanlik icinde gecer. Bir de esinizin tutumu cok onemli. Ana kuzusu bir bireyse malesef evlilik cok buyuk sarsinti geciriyor ve bir daha toparlanmasi cok zor oluyor. Esinizi de simdiden isleyin, babalik uzerine kitaplar alip okutun. Erkekler dogumdan sonra cok degisebiliyor, sorumluluk agir geliyor, bu sorumlulugu onlarin yerine almaya cok hevesli analari oldugu icin bunu kacis gibi goruyorlar. Es bunu reddettikce gozlerinde ocu gibi birsey oluyor. Simdiden eve oyuncak bebek alip altini degistirme antremani yapin. Banyo kuveti alip yikama denemesi yapin. Emzirme isi sizde ama gaz cikarmayi ogrenin ogrensin. Belki icinizi karartmak gibi oldu ama benzer seyler yasayan birinin tecrubesi gibi gorun. Bizim son durum kaynanayla sifir iletisim. Kocamla bosanma direginden donme. Cok sukur ki bebegimi kendi kendime kendi diledigim sekilde buyutmeyi basardim sayilir ama bu surecte inanilmaz yiprandim. Suan kocami affedemiyorum bana yasattiklari icin hala. Degisti iyi bir baba olmayi ogrendi ama gun sonunda kalbimin ortasindaki yara daha kabuk baglamadi bile. Mesela ikinci cocugu dusunmuyorum ama sartlar baska olsa isterdim.
 
Anne kuzusu bir birey değil, annesiyle büyümemiş. Buraya konuyu açtıktan sonra dayanamadım onunla da konuştum, endişelerimin olduğunu ve kendimi içten içe yiyip bitirdigimi söyledim. Merak etme çocuğun anne babaları biz olacağız ve bu konuda son söz bizim olacak gibi bir cevap aldım. Eşimin bu tutumunu çok sevsem de doğduktan sonra değişir mi düşünceleri bilmiyorum. Mesafe en güzeli olacak galiba haklısınız. Keske birazcık anlayışlı sıkıntısız insanlar olsalardı da ne biz dert edinseydik kendimize ne de boşanmanın eşiğine gelseydik. Sizin adınıza şuan çok sevindim, ne kadar zorluk ta yaşamış olsanız günün galibi sizsiniz. Allah yardımcınız olsun, böyle başarılı anneler gördükçe çok mutlu oluyorum.
 
Ayy aynı benim kv sizinki. Bende 24 haftalık hamileyim. Şimdiden yalnız olma diye darlamalar var ve ilk 1 yıl ben çocukla başbaşa olmamaliymisim. Olurum yaparım dedikçe de kucağına almadın daha tabi bol keseden iddalisin diyo. Şaka gibiler.
 
Bunlar kendi çocukları sanıyor herhalde ilk bir yıl ne demek anneyle yalnız olamazmış bebek. Insanin evi gibisi var mı rahat edemezsin başkası varken bir sene neyine yanında kalacakmış. Off bunlarla başa çıkılacak gibi değil
 
Aniden bişey olurmuş,ek gıdaya geçince boğazına kaçar tikanirmis,gece ateslenirmis(eşim bazen gece evde olmuyor iş sebebiyle) sayıyor da sayıyor. Ve evet gerçekten kendi çocuğu sanıyor bence. Sanki ben taşıyıcı anneyim. Kaynanalar oy birliğiyle kapatılsın gerçekten.
 
Benim oyum var
 
Sütün yetmiyo mama ver diyenlere sert tepki verin. Yoksa hadlerini sınırlarını bilmiyorlar.
 
Aslinda dogru diyorlar, bebekle ozellikle ilk sene yardimsiz olmak cok zor. Ben ilk yil keske annemle ayni sehirde yasasaydik dusuncesini zihnimden atamadim tabi keske kvler de sinirlarini bilseler. Gel yardim et, bi kap yemek gonder, ihtiyc olursa gel ve evine git.
 
Yardımsız olmak muhakkak zordur ama benim kaynananın demek istediği o değil. 24 saat yanımda olacak derdi o
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…