Eşin sıkıştırmıyorsa bence ikinciyi düşünme. Tekrar ederse bu sefer 2 çocuk 1 eş evin işleri yine çok kötü olma ihtimalin var. 2 çocuk rahatsızlığı olmayan insanları bile zorluyor. Diğerine veremediğin sütünü sevgini 2. Ye de vermek istemeye bilirsin çünkü vicdanın girecek araya. Ya da büyükten daha da uzaklaşa bilirsin. Varsın 1 tane olsun anacığı sağlıklı mutlu huzurlu başında olsun.
Niye olsun? Siz tekrar aynı şeyleri yasarsaniz yeni doğan bebeğiniz ve oğlunuz da etkilenecek bu durumdan ikinci defa. Ve daha aklı her şeye eriyorken yaşayacak bunu.
Beklemeyi de düşünüyorum ama hiç yapmamak oğluma karşı eksiklik diye düşünüyorum. Tek çocuğum bende çünkü. Bir ablam bir abim kardeşim olsun çok isterdim ben hep
Hem benim de abim ablam yok ve çok eksikliğini hissediyorum hep de anneme demişimdir keşke bir kardeşim olsaydı tek olmak hayatta yalnız olmak gibi geliyor bana. Bir sebep bu bir sebep de iyileştim ve yapamadığım hissettiremedigim anneliği sıfırdan yaşamak ve yaşatmak istiyorum. Ümitsiz de yaşanmıyor çünkü niyeyse hep iyi tarafından bakmaya çalışıyorum. Ama buradaki objektif düşünceler de benim farklı açıdan bakmamı sağladı bir yandan
Hayir benim göremediğim ya da bakmak istemediğim taraftan bakıyorsunuz teşekkür ederim farklı görüşlere çok ihtiyacım var çünkü
Tek çocuğum ben ve eksikliğini çok hissettim hayatım boyunca. Belki de bu eksikliğim ağır basıyor böyle bir dusuncemde
Benim hamileligim ve dogumum çok güzeldi ona rağmen sonrasında yaşadıklarım yeni bebeğe tövbe ettirdi asla dedim ama şimdi yine acaba diyorum. Yani sizinle farklı zamanlarda benzer duygular yaşamışız ama zamanla bu katı düşünceler yerini daha yumuşak durumlara bırakıyor sanki. Yoksa kimse 2.cocuga cesaret edemezdi sanki
Siz o şekilde hissetmiş olabilirsiniz dogrudur. Ancak bu çocuğunuzun da öyle hissedecegi anlamına gelmiyor, tek çocuk olmaktan memnun birçok kişi var.
Onu da düşünüyorum yani anlasamayabilirler evet. Hep kalabalık ve sıcak ailelere özendim çünkü bizim aile bağımız hiç yoktu olmadı. Eşimin ailesi oyle değil ama 3 kardeşler ve cook bağlılar. Belki de onları böyle görmek beni daha da heyecanlandırıyor
Son yazdığınız içimi cız ettirdi çünkü gerçekten çok çok güzel bir temenni bu gözüm doldu resmen.. hayir hayir eşim hiç sıkıştırmiyor hatta ilk bebeğimdeki halimi gördüğü için istemiyor bile. Ama benim ümitlerim hayallerim var işte. Hep ya her şey daha farklı güzel olursa diyorum eşime. Eşim de en sonunda kararı bana bıraktı. Kendine güveniyorsan diyor şimdi.
Oğlunuza 3 sene boyunca inanılmaz bir haksızlık olmuş zaten. Yani sizin suçunuz olmasa dahi sonuçta o annelik şefkatini, ilgisini alamamış sizden. Şu an en 2. Çocuğunuzu yapar ve tekrar depresyon yaşarsanız bu sefer resmen ondan çocukluğunu çalmış olacaksınız. Zaten 0-3 yaş bile çok çok önemli. Bu hayatta kardeşten önce anne-baba önemli, öncelikle siz kaçırdığınız zamanı telafi edin.
Kardeşin kalleş olmayacağı da garanti değil maalesef. Çevremdeki kardeşlerin çoğu ya ortalama ya da çok kötü ilişkilere sahipler. Buradaki konulardan bile okuyabilirsiniz. Çevremde keşke tek çocuk olsaydım diyen çok yetişkin var. İyi kardes çok büyük bir şans ama düşük bir olasılık maalesef. Eğer depresyonunuz tekrarlarsa bu sadece küçük bebek için değil oğlunuz içinde kötü olur. Bence çocuk düşünmeden önce psikoloğunuz/psikiyatristinizin profesyonel görüşünü alın.
İleride kendi adıma da pişman olmaktan korkuyorum çünkü hep kalabalık ailelere ozenmisimdir annemden de babamdan yana da pek yüzüm gülmedi çünkü. Yaşayamadığım göremediğim aile kavramını ben yaşatmak istiyorum aslında içimde ukde kalan bir şeyler var telafi etmek istiyorum sanırım
