Lohusa depresyonu sonrasi yeni bebek

O

obenimcanim

Üye
Kayıtlı Üye
29 Eylül 2023
55
28
31
Hanımlar merhaba. Pospartum depresyon yaşayıp tekrardan hamilelik düşünen, bebeği olan var mı aranızda? Oğlum şu an 5 yaşına girmek üzere. Çok ağır bir lohusa depresyonu geçirdim. Hamileliğim harika olmasına rağmen ve isteyerek beklediğim bebeğim olmasına rağmen doğum sonrası bebeğimi istemedim malesef ve 20 gün emzirdikten sonra antidepresan kullanıp emzirmeyi sonlandirdim. Yaklaşık 3 yıl boyunca yavaş yavaş azalsa da bu bebeğimi kabullenememe durumu hep oldu. Çok şükür 1 yıldır iyiyim oglumu seviyorum düzeldim çok şükür. Ama ilaç kullanmaya devam ediyorum. Tekrar bebeğim olsun ve bu hatalarimdan ders alıp çok güzel bir bebeklik yaşasın bebeğim istiyorum. Ama korkularım var. Bir yandan diyorum acaba erken mi, biraz iyileşmenin tadını mi çıkarsam diyorum. Son 1 yıldır duzeldim şükür ilaç dozlarım da çok çok azaldı ama nuksetmemesi adına devam edicem bir süre. Doktorum da hamilelik düşüneceğim zaman kendi uygun gördüğü ilacımı kesecek yani tedavimden yana bir sıkıntım olmayacak inşallah. Size sormak istediğim sizce erken mi biraz daha mı beklemeliyim. Ki beklesem de illaki bir kardeşi olsun istiyorum. Ama korkularım var ya tekrar aynı şeyleri yaşarsam diye. Düşüncelerinizi ve varsa tecrubelerinizi yazarsanız çok sevinirim
 
obenimcanim .!.:
Ama ilaç kullanmaya devam ediyorum. Tekrar bebeğim olsun ve bu hatalarimdan ders alıp çok güzel bir bebeklik yaşasın bebeğim istiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Postpartum depresyon "annenin hatası" değildir.
Ne ders aldınız bilmiyorum ama, orada bir hata yok, ve bunun tekrarlanmayacağının da garantisi hiçbir zaman yok. Maalesef. Bir defa yaşayan bir defa daha yaşayabiliyor..
 
obenimcanim .!.:
Hanımlar merhaba. Pospartum depresyon yaşayıp tekrardan hamilelik düşünen, bebeği olan var mı aranızda? Oğlum şu an 5 yaşına girmek üzere. Çok ağır bir lohusa depresyonu geçirdim. Hamileliğim harika olmasına rağmen ve isteyerek beklediğim bebeğim olmasına rağmen doğum sonrası bebeğimi istemedim malesef ve 20 gün emzirdikten sonra antidepresan kullanıp emzirmeyi sonlandirdim. Yaklaşık 3 yıl boyunca yavaş yavaş azalsa da bu bebeğimi kabullenememe durumu hep oldu. Çok şükür 1 yıldır iyiyim oglumu seviyorum düzeldim çok şükür. Ama ilaç kullanmaya devam ediyorum. Tekrar bebeğim olsun ve bu hatalarimdan ders alıp çok güzel bir bebeklik yaşasın bebeğim istiyorum. Ama korkularım var. Bir yandan diyorum acaba erken mi, biraz iyileşmenin tadını mi çıkarsam diyorum. Son 1 yıldır duzeldim şükür ilaç dozlarım da çok çok azaldı ama nuksetmemesi adına devam edicem bir süre. Doktorum da hamilelik düşüneceğim zaman kendi uygun gördüğü ilacımı kesecek yani tedavimden yana bir sıkıntım olmayacak inşallah. Size sormak istediğim sizce erken mi biraz daha mı beklemeliyim. Ki beklesem de illaki bir kardeşi olsun istiyorum. Ama korkularım var ya tekrar aynı şeyleri yaşarsam diye. Düşüncelerinizi ve varsa tecrubelerinizi yazarsanız çok sevinirim
Genişletmek için tıkla...
Üzüldüm. Lohuslık çok farklı bir durum. İlk bebeğinizide isteyerek yapmışsın beklemişsinde. Muhtemelen ilk hamileliğinde de çok güzel bir annelik yapacağını hayal etmişsindir ve inanıyorum ki çok güzel bir annesin💜 lohusalık sürecinde sana yenidoğacak bebeğe ipe ve çocuğuna bakacak yalnız bırakmayacak birileri varsa eğer belki olabilir. Ama hiç kimsen yoksa bence biraz bekle
 
PrimulaBaggins .!.:
Postpartum depresyon "annenin hatası" değildir.
Ne ders aldınız bilmiyorum ama, orada bir hata yok, ve bunun tekrarlanmayacağının da garantisi hiçbir zaman yok. Maalesef. Bir defa yaşayan bir defa daha yaşayabiliyor..
Genişletmek için tıkla...
Oglumu sevemiyordum bırakın emzirmeyi kucağıma alıp öpmek bile içimden gelmiyordu. Şimdiki o masum yüzünü görünce çok çok üzülüyorum. Emzirmek bile iskenceydi 20 gün sürse bile. Haklısınız sanırım benim beynim hala benim hatalı olduğumu söylüyor çünkü çok eksik bıraktım bebekliginde oglumu. Benim hatam değil diye hep hatırlatmam lazım sanırım bunu kendime. Evet doktorum da bunu diyor tekrarlayabilir diye. Benim riskim daha yüksekmiş. Korkularım çok var ya yine olursa diye ama ne bileyim bir ümit yaşamak derler ya çok da istiyorum
 
Bu deneme tahtası değil bir insan hayatı. Ben de lohusayım şuan. İlk 2 haftam çok zor geçti. 3. haftamda toparladım. Bunun yıllarca sürdüğünü hayal dahi edemiyorum. O 2 hafta bebeğimi zorla emzirdim. Dünyam başıma yıkılıyordu sanki. Şuan düşündükçe acaba etkilenmiş midir diye kendi kendimi yiyorum. Bunu aşmam ne kadar sürer bilemiyorum. Bence hem kendi sağlığınız için hem evladınızın iyiliği için denemeyin 2. çocuğu. Nüksederse hem ilk evladınız hem 2. evladınız zorlanacak.
 
Yani evet sizin hatanız değil, elimizde değil ama çocukta hasar bırakır bu süreç illaki. Şimdi ikincide de yaşarsanız daha fena. Benim alacağım bir risk değil. Kendimden ziyade çocukların kötü etkilenmesinin olasılığı bir hayli fazla. Ben ikinci çocuğu doğurmazdım, mevzusu bile olamazdı açıkçası sizin yerinizde olsam.
 
1dogasever .!.:
Üzüldüm. Lohuslık çok farklı bir durum. İlk bebeğinizide isteyerek yapmışsın beklemişsinde. Muhtemelen ilk hamileliğinde de çok güzel bir annelik yapacağını hayal etmişsindir ve inanıyorum ki çok güzel bir annesin💜 lohusalık sürecinde sana yenidoğacak bebeğe ipe ve çocuğuna bakacak yalnız bırakmayacak birileri varsa eğer belki olabilir. Ama hiç kimsen yoksa bence biraz bekle
Genişletmek için tıkla...
Gurbetteyim kendi ailemden çok çok uzak bir şehirdeyim. Ve annemin kendine ozel rahatsizligi var malesef ilk bebegimde de yanimda yoktu bunda da olmayacak. Kayinvalidem var bir tek bebeğe ve bana ilk zamanlar bakabilecek. Çok şükür aramızda iyi onunla ama insanın kendi annesi gibi olmuyor. Bebeğimin ilk zamanlarında hep o vardı ama bebeğimi reddettiğim istemediğim için bebeğim ona çok düşkündü bu da bende aşırı bir kıskançlık oluşturmuştu. Yani çok tezat bir durum hem istemiyordum bebeğimi hem de kıskanıyordum. Yani bir süre içten içe kayinvalidemi çok kıskanmıştim. Şimdi de yine o gelecek ama şu an daha tecrübeliyim. Olabilecek tüm olumsuz ihtimallere karşı tecrübem var diye de düşünüyorum. Kısacası çok karışığım
 
pembebocek77 .!.:
Geçen gün buraya bir konu açılmıştı ilk çocuğunda sizinle aynı şeyleri yaşayan bir anne ikincisinde daha kötü durumdaydı çünkü bu sefer büyük çocukla ilgilenmediği için vicdan azabı girmisti araya. Bu nedenle çok çok iyi düşünün derim.
Genişletmek için tıkla...
Bunları da düşünüyorum bir yandan şimdiden saçma bir düşüncem var. Oğlumda onun ilk zamanlarında yanında olamadım çok çok eksik kaldım şimdi tekrar bebeğim olursa yeni bebeğime yapıp ilk oğluma yapamadıklarımdan dolayı vicdan azabı duyar miyim diyorum
 
Yani tamam bu bir hastalik oldu ve etkisi devam ediyor . İkincisinde aynı sendrom tekrarlarsa ve bu sebeple ilk çocuğunuz tekrardan etkilenecek . Bu baya büyük bir bencillik . Yani bir çocuğun hayatınin psikolojik temeli ilk altı yaş . Sizin piyango dener gibi tekrar denemenizden önemli değil mi? Beş yıl daha o çocuk kaybederse ne olacak
 
obenimcanim .!.:
Bunları da düşünüyorum bir yandan şimdiden saçma bir düşüncem var. Oğlumda onun ilk zamanlarında yanında olamadım çok çok eksik kaldım şimdi tekrar bebeğim olursa yeni bebeğime yapıp ilk oğluma yapamadıklarımdan dolayı vicdan azabı duyar miyim diyorum
Genişletmek için tıkla...
Neden 2.cocuk? Sırf kardeş olsunlar diye 2.cocuk dünyaya getirmek zorunda değilsiniz ki. Belli ki ilkinde bile zorlanmissiniz, kabul edin işte. Hazır büyüyor ona odaklanın.
 
noram .!.:
Yani evet sizin hatanız değil, elimizde değil ama çocukta hasar bırakır bu süreç illaki. Şimdi ikincide de yaşarsanız daha fena. Benim alacağım bir risk değil. Kendimden ziyade çocukların kötü etkilenmesinin olasılığı bir hayli fazla. Ben ikinci çocuğu doğurmazdım, mevzusu bile olamazdı açıkçası sizin yerinizde olsam.
Genişletmek için tıkla...
Düzelene kadar yani tam 3 yıl boyunca asla yeni bir bebek istemiyorum diyordum o kadar uzaktim bu düşünceden. Ama düzeldikce acaba olsa nasil olur diye düşündükçe zamanla bebeğime yeni kardeş çok istiyorum. Yani ben de asla istemiyorum diyordum ama şimdi tecrübeliyim her şeye karşı diye de düşünüyorum
 
Sizin elinizde olmasa bile 3 yıl çok uzun bir süreç çocuğunuz için arada boşluklar olmuştur. O boşlukları kapatmak olmalı asıl meselesiniz.
Siz ilkinde yapadım ikinci bebeğim farklı olacak gibi bir psikolojiye girmişsiniz ama doğru değil.
Aynı şeyleri yaşarsanız daha ağır atlatma ihtimaliniz yüksek.
Bu riskle yeniden çocuk sahibi olmayi istemek gayet bencilce geldi bana kusura bakmayın.
 
Son düzenleme:
PrimulaBaggins .!.:
Bu riski alırsanız bedelini ödeyecek tek kişi yeni bebeğiniz olur.
Seçimi yapan siz, bedelini ödeyen günahsız bebek.
Haksızlık değil mi?
Bence ikinci çocuğu yapmamalısınız :KK43:
Genişletmek için tıkla...
Yani hiçbir zaman mı yapmayı düşünmemeliyim sizce. Kardeşi olsun çok istiyorum bu da oğluma acımasızlık olmaz mı.
 
Zaten bir tane çocuğunuz var gerek var mı? Ağır gelmiştir zor gelmiştir yeniden aynı şeyleri yaşama korkusu da aynılarını yaşatır.
Bana hamilelik zor geldi her gün ağlıyorum ağrı sızı içindeyim ikinciye tövbe ettim benlik değil gebelik şimdiden bile bir yeter bir daha aynılarını yaşamaya göze alamam
 
obenimcanim .!.:
Hanımlar merhaba. Pospartum depresyon yaşayıp tekrardan hamilelik düşünen, bebeği olan var mı aranızda? Oğlum şu an 5 yaşına girmek üzere. Çok ağır bir lohusa depresyonu geçirdim. Hamileliğim harika olmasına rağmen ve isteyerek beklediğim bebeğim olmasına rağmen doğum sonrası bebeğimi istemedim malesef ve 20 gün emzirdikten sonra antidepresan kullanıp emzirmeyi sonlandirdim. Yaklaşık 3 yıl boyunca yavaş yavaş azalsa da bu bebeğimi kabullenememe durumu hep oldu. Çok şükür 1 yıldır iyiyim oglumu seviyorum düzeldim çok şükür. Ama ilaç kullanmaya devam ediyorum. Tekrar bebeğim olsun ve bu hatalarimdan ders alıp çok güzel bir bebeklik yaşasın bebeğim istiyorum. Ama korkularım var. Bir yandan diyorum acaba erken mi, biraz iyileşmenin tadını mi çıkarsam diyorum. Son 1 yıldır duzeldim şükür ilaç dozlarım da çok çok azaldı ama nuksetmemesi adına devam edicem bir süre. Doktorum da hamilelik düşüneceğim zaman kendi uygun gördüğü ilacımı kesecek yani tedavimden yana bir sıkıntım olmayacak inşallah. Size sormak istediğim sizce erken mi biraz daha mı beklemeliyim. Ki beklesem de illaki bir kardeşi olsun istiyorum. Ama korkularım var ya tekrar aynı şeyleri yaşarsam diye. Düşüncelerinizi ve varsa tecrubelerinizi yazarsanız çok sevinirim
Genişletmek için tıkla...
çok zor bir karar. ama tekrar etmeyeceğinin garantisi yok ve bu defa 2 çocuk zarar görecek bundan. sanırım ben olsam yapamazdım. mesela ilk çocuğum zor bir bebekti falan ama çok güzel bir süreç yaşadık o 33 aylıkken 2. çocuğum oldu. özellikle hamileliğimin son 3 ayı ve doğumun ilk 5 ayını düşünmek hatırlamak bile istemiyorum. çok zor süreçler geçirdim psikolojik ve fiziksel. bundan en büyük zararı da büyük çocuğum gördü ki büyük diyorum ama o da bebek sayılırdı. onu o kadar ihmal ettim ki istemesem de. yetemedim ve çöktüm çünkü. şu an Allah lafımla sınamasın ama yeni bir bebek düşüncesi bile nefesimi kesiyor. ki benim yaşadığım sizinkinin yanında çok çok hafifmiş. o nedenle ya ilk bebeğiniz kendine yetebilecek idare edebilecek duruma gelsin diye bekleyin ya da hiç düşünmeyin bence
 
obenimcanim .!.:
Yani hiçbir zaman mı yapmayı düşünmemeliyim sizce. Kardeşi olsun çok istiyorum bu da oğluma acımasızlık olmaz mı.
Genişletmek için tıkla...
Ne belli iyi olacakları birbirleriyle hiç iyi anlasmayabilirler sevmeyebilirler sırf biri yalnız kalmasın diye ikinciyi yapmak ikinciye bencillik bence
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
Pospartum depresyonu
Yorumlar
2
Görüntüleme
542
g7ul
G
esilae
Büyük çöküntüdeyim Lohusalığımın son haftası aldatıldım ( eşim ben yokken kendi evimize vıp escort çağırmış )
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
1K
Tmd2020
Tmd2020
M
Hiv pozitif olduğumu öğrendiğimde 4 haftalık hamileydim 😥
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
10K
Kahhve
Kahhve
L
Leyloşunuz doğurdu 😄
Yorumlar
2
Görüntüleme
404
leylosvemecnun
L
A
Yeni hamileler ve düşük sonrası hamile kalmak isteyenler için!
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
8K
agresifpollyanna
A
X