günaydın kızlar
burayı da ağlama duvarına çevirdim hakkınızı helal edin ama kadınlar olarak bi siz anlarsınız beni diye içimi döküyorum
bugün işe gelmek zorunda olduğum için kızımı evde bırakmak zorunda kaldım, eşimle beraberler ama kızım resmen bacağıma yapıştı gitme anne diye ağladı
kendimi çok kötü hissediyorum, olmasını beklediğim işi sırf bu sebeple istemiştim, çünkü izin kullanma konusunda daha rahat olduklarını biliyordum ya da çocukların okul çıkışlarına göre iş çıkışlarını ayarlayabildiklerini de ama ben hastalık da bile izin kullanırken canıma okunuyor ve öyle sürekli de alamıyorum
çocuklarımın çoğu şeyinde ben olmuyorum
bu beni çok üzmeye başladı, kızlarım büyümeden artık benden uzaklaşma vakitleri gelmeden daha fazla onlarla olmak istiyorum ama olmuyor