- 27 Ocak 2024
- 109
- 29
- 13
- 22
- Konu Sahibi curlyprensess
- #1
Selamlar iyi günler dün konu açmıştım bugünde söylemek istediğim şeyler var 2017 den beri antidepresan kullanıyorum yıllardır psikologa da gittim hiç fayda göremedim ve içimde intihar korkusu var çünkü yaşadıklarıma bakıyorum hayatın hiçbir alanında yüzüm gülmedi çok büyük acılar çektim neden bilmiyorum ailede hiç ama hiç sevilmedim 5 yaşımdayken başladı herşey ailede bana lakap taktılar abim ve ablamın zulmü dislamalari 7 yaşından itibaren dayak başladı lise 2 ye kadar sürekli küçümsenme eleştiri annen baban ne yaptı diye sorarsanız hiç umurlarinda olmadı annem hiç umursamadı babamda arada küçültücü lakap takiyordu zaten babam çok sorumsuz bir adamdı hicbirimize babalık yapmadı okul hayatımda da hep dalga geçtiler çünkü küçükken kaza geçirdiğim için kalçam çıkık yürüyorum yürüyüşümle dalga gectiler beni maskara yapardilar ezdikce ezerdiler sınıfta popüler kızlardan biri bana herkesin içinde bir tokat atmıştı bir başkası da tekme o kadar çok üzülüp mahcup olmuştum ki.Hayatim hep bu şekilde geçti üniversite için de çok çabaladım ilk yerlestigim bölümü bıraktım diye babam beni cezalandırıp 3 sene üniversiteye göndermedi 3 sene evde oturmmaktan majör depresyona yakalandım antidepresan süreci o zamandan başladı zaten aile hayatında da sürekli baskilandim şunu giyme ruj sürme şuraya gitme gibi hiç sevgilim olmadı.İki ay sonrada yaşim27 olacak artık ne önemi var ki en güzel günlerim gitti ve ben sadece acı çektim .Yaşamak çok boş ve anlamsız benim için güzel seylerin olması da anlamsız gibi yaşım geçti ve en güzel günlerim bitti diğer kızlar gibi heyecanlar yaşamadım ne giyinebildim ne gezebildim ne tatile gidebildim
rapor alın da memur olursanız kurtulursunuz bu insanlardan engelli toki de çıkar ÖTV siz araç da düzeninizi kısa sürede kurarsınız.
