O zaman insan ilişkilerindeki en temel sırrı vereyim. Yaranmak isteyen, göze girmek isteyen, sevilmek için kendinden ödün veren olursan kullanılırsın üstelik değerin de bilinmez.
Ayrıca kayınvalide seni sevse ne sevmese ne? Eşinin de seni sevmesi için herhalde annesinin seni çok sevmesini istiyorsun ama o da yanlış.
Seni annesi için sevecekse sevmesin.
Çok ödün veriyorsun her ilişkide
Kayınpederine ilgili bir konunda var mesela.
Sevilmek için her şeyi yapabilirsin ama bu çok yanlış.
Sevmezlerse sevmesinler ama sevilmek için harcanan hep veren taraf olunca sevginin de anlamı yok. Tek taraflı fedakarlıklar yuruyen her sevgi sana zarar hala anlamadın mı?
O evde kendini yirtiyorsun sevilmek için ama sana deger veren var mı? Senin yaptığın fedakarliklarin ond biri sana gösteriliyor mu?
Kazık kadar iki kayinbiraderin hizmetçisi kayinvalide ve kayınpederine sevilmek için agzina bakan biri olmak sence de saçma değil mi?
Valla kayinvalidem kayınpederim beni sever mi bilmem umurumda da değil. Hatta sevmiyor da olabilirler. Ama bana kalk su getir diyemezler çekinirler bu önemli bnce. Cat kapı evime gelemezler benden talepleri olamaz. Çünkü sevmeleri zerre umurumda degil saygı olsun yeter diyorim ben.
Tüm konularında genel bir yaranma ve bunun için kendini adama hakim ama hata ediyorsun. Böyle yaparak daha çok sevilmezsin kullanırlar seni. Kendine dege vermem onceligi kendin ve çocuğum yapman lazım artık.
Öyle valla, doğru konuşuyorsunuz, ne diyebilirim ki??? Aynı evde durunca sanki mecburmuşum gibi geliyor hep