Of of nasıl geçer biter bilmiyorum. 1diler 2 oldular.
(Bu arada kardeş değiller)
Anlamıyorum bi insan çocuğunu nasıl böyle kolay gönderir. Sanki hediye postalıyo ya !
O kadar rahatlar ki. Annemle konuşuyorum. Kıskanıosun, hep tek çocuk olduğundan falan diyo. Kızıo bağrıyo.
Ama anlamıo benim asıl derdimi. Daha dayımgilin annemle konuştuğu falan da yok bu konu hakkında. Hiç gelecekler falan demediler henüz.
Ama kzenler maşallah. Şimdiden bizim evi sahiplendiler geçen gün bana irem faceden mesaj atıyo.
"Kuzi senin mavi elbisen var ya. Giyme onu. Ben giyicem. 1-2 ay sonra ordayım zaten. Sonra senin laptopa CDlerimi getiriyorum yüklücem. Hafızayı çok doldurma" yazıo.
Şuna bak. ! Elbise benim ! Laptop benim ! PC ile Elbisemi de sahiplendi. Artık buraya gelince kıyamet kopar bu gidişle o gözüküyo yani -.-
Hele Esra. O daha bi ayrı zaten.
"Yaa kuzi ne güzel aynı evde olcaz. Senin odanı da ortak kullanıcas artık. senin kıyafetler güzel.
Yazdığı şeye bak ! Az kaldı deliricem.
Annem için benim düşündüklerimin bi önemi yok. Şöyle ki bu konu açıldığında hemen dayıma "iremi ben yanıma alırım tamam" diyip geçiyo. Kendi kafasına göre karar veriyo. Hiç kızım sen ne dersin bu işe. nasıl düşünürsün diye fkrimi almak yok. Sanki o evde sadece kendisi yaşıyomuş gibi davranıyo. Fikrimi soran yok. zaten çıksam anne ben istemiyorum düzenimin değişmesini desem ortaya atacağı tek kelime "Kıskanıosun, bencillik ediyosun" olacak. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum.
canım bence değişmeli düzenin.. bak belki kızacaksın ama bu senin içinde iyi gelecek gibi geldi bana.. sana biraz kendimden bahsedeyim.. ben 23 yasındayım üniv okuorum yurttayım ve yurtta son 2 günüm.. cok güzel bir yurtta kalmama ragmen ilk zamanlar cok zordu. Çünkü alışkanlıklar vardı bazı olaylara tahammülüm cok sınırlıydı. Ama öncelikle kendim için hosgörümü geliştirmeye çalıştım. Öyle çok şey ögrendimki burada, şimdi hersey gözümün önünden geçiyor. Gülümseyerek hatırlıyorum.. Hatta son dönem oda arkadasımın biri gitti yeni bir kız geldi. Bir dönem muhteşem anılarla geçti gitti yeni arkadasımla.. Şimdi ondan nasıl ayrılacagımı düşünüyorum.. Bazen hayattan korkmamak gerekiyor.Bırak ta ne güzellikler yaşayacaksın gör.. Lisede yatılı kalmak cok zor olabilir ama hem insana çok şey katıyor hem lise arkadaslıkları cok güzel oluyor.. Bence bir daha düşün, belki annen senin biraz yanlızlıgını paylaşman gerektigini düşünüyordur.. Yok hiç hosuna gitmiyorsa bu fikir, o zmn net bir şekilde bir daha konuşursun annenle.. zorla alacak değil ya. sonuçta sen kızısın onun..
canım ben hak verdim sana..benzer bi olaya şahit olmuştum..amcamın kızı halamlarda kalmıştı okumak için..ve halamında aynı yaşta bi kızı vardı..3 yıl kalmak için gelmişti ama 1 yıl kalabildi amcamın kızı onlarda..sonuç seneler geçti hala konuşmazlar...iyi olmuyo yani..bence uygun bir dille ailenle konuş onları ikna et..ders durumunun kötüye gideceğinden bu durumdan olumsuz etkileneceğinden bahset...ailen istemezse bi bahane bulur...
Of of nasıl geçer biter bilmiyorum. 1diler 2 oldular.
(Bu arada kardeş değiller)
Anlamıyorum bi insan çocuğunu nasıl böyle kolay gönderir. Sanki hediye postalıyo ya !
O kadar rahatlar ki. Annemle konuşuyorum. Kıskanıosun, hep tek çocuk olduğundan falan diyo. Kızıo bağrıyo.
Ama anlamıo benim asıl derdimi. Daha dayımgilin annemle konuştuğu falan da yok bu konu hakkında. Hiç gelecekler falan demediler henüz.
Ama kzenler maşallah. Şimdiden bizim evi sahiplendiler geçen gün bana irem faceden mesaj atıyo.
"Kuzi senin mavi elbisen var ya. Giyme onu. Ben giyicem. 1-2 ay sonra ordayım zaten. Sonra senin laptopa CDlerimi getiriyorum yüklücem. Hafızayı çok doldurma" yazıo.
Şuna bak. ! Elbise benim ! Laptop benim ! PC ile Elbisemi de sahiplendi. Artık buraya gelince kıyamet kopar bu gidişle o gözüküyo yani -.-
Hele Esra. O daha bi ayrı zaten.
"Yaa kuzi ne güzel aynı evde olcaz. Senin odanı da ortak kullanıcas artık. senin kıyafetler güzel.
Yazdığı şeye bak ! Az kaldı deliricem.