- 17 Ocak 2020
- 27.809
- 40.257
Herkese merhaba,
Böyle şeylerden konu açmayı hiç sevmem ama bugün konuyla ilgili 4 arkadaşımı darladim, yine de yetmedi. İnsanlara musallat olacagima bir de KK'da paylasayim dedim :)
Ben kendimi bildim bileli şıpsevdi, tanıştığı kişiyle pat diye romansa girebilen, bağlanma/güvenme problemi vs asla olmayan, ilişkide hoşuma gitmeyen şeyler olduğunda kolayca ayrılabilen , ayrildiktan sonra çabucak kendi hayatına bakan, 'bitti diye üzülme,yaşandı diye sevin' mottosuna sarılan, keyifli aşk hayatına sahip 30 yaşında bir kadınım.
Ama malesef ne kadar hayatımdan çıkarsam da tekrar tekrar hayatıma aldığım birisi var.
Bu kişi bana ne zaman mesaj atsa mecazi değil ciddi ciddi fiziksel olarak etkileniyorum. Mesela o anda yemek yiyorsam birden iştahım kapanıyor. Ağzımdan lokma geçmiyor. Kulaklarım ugulduyor,biri bir şey anlatıyorsa duymuyorum bile. Bağırsakların hareketleniyor. Kabızlığa falan birebirhani çok stresliyken bir his gelir ya, bir anda midende bir şeyler oynar, iştahın kapanır,ağzının tadi kaçar.
Heh, tam olarak bu belirtileri yaşıyorum. Ciddi ciddi bağırsaklarima vuruyor adamin mesaj sesini duymak. Beni gerdiği için mi böyle,sevdiğim için mi böyle hiç bilmiyorum.
Bir de onunla konuşurken dikkatim inanılmaz derecede dağılıyor. Çok örnek var da şimdi aklıma gelen birini vereyim; Mesela bu sene tatile giderken, dinlenme tesisinde onu hatirlatan komik bir çorap gördüm , belki yine bulusuruz diye çorabı aldım. Derken o yazdı ben kasaya giderken (ilginç bir tesaduf oldu ama ne zaman adami ansam mutlaka yazar). Ben tabii Leyla,tum algimi çocuğa vermişken kaybolmasın diye boyundan takılan, içinde lensimden parama, kimliğime herşeyimin olduğu çantamı kasada unutmusumbeş parasız,lenssiz şarjsiz kaldım çocukla mesajlasacam diye.
Ya da onunlayken otostop çekmiştik bir keresinde, dalginlikla bindiğimiz adamın ceketini calmisim,çocuğun ceketi diye (sonra ulaştık geri geri tonla yol geldi aldı,daha da otostopçu almaz herhalde). Yani daha neler neler...
Elim ayağıma dolaşıyor, midem bulanıyor, bağırsaklarim çalışıyor... Adama tepkisiz kalamiyorum.
Bu bahsettiğim 4,5 yıllık bir süreç. Çok çok her yerden engelliyorum ,yazmıyorum falan. Ama o bir şekilde ulaşıyor,bir uygulamadan,mailden falan. O yazınca karşı koyamıyorum hemen sazan gibi atlıyorum.
Ha , 4,5 yıldır aşkıyla bir onu mu bekliyorum? Öyle de değil aslında :) hayatıma insanlar giriyor, hatta flortten bir tık öteye gidecek gibi olunca ona da bilgi veriyorum (gavatlik mode:
on).
En son birkac ay önce çok tatlı biriyle bir şeyler denemeye karar verdik. Ben de benim çocuğa yazdım ,böyle böyle diye..günlük sohbetlere - hal hatır sormalara ara verelim diye.
Bana dediği cevap ; "nasıl yani,bu bir daha konuşmayacağız anlamına mı geliyor?"
E, tabii ki :) ama o benim "best ex" immiş. O yüzden hayatımda biri de olsa onla konuşmaya devam edebilirmişiz
Konuşmanın sonunda gerçekten samimiyetle "Lütfen mutlu olmama izin ver ve hayatımdan yavaşça çik" yazdım, "kusura bakma, istersen engelleyebilirsin. Ama senin tarafından olan bir şey olur bu" dedi
Öyle bir ilişki yani...
Peki bu konuyu niye açtım, 4,5 senenin sonunda?
Şu an Onun ülkesi içler acısı bir halde, tüm dünyanın yaptırım uyguladığı malum yer(Rusya). Zaten turkiye'ye gelmeyi düşünüyordu ama her zamanki gibi birkac ayligina...
Bugün ben kahvaltı yaparken bir seneligine Türkiye'ye yerleşmek istedigini söyledi (şu an başka bir ada ülkesinde yaşıyor) , x bölgesinde ev tutmakla ilgili yardım istedi. O mesajı attigi saniye ben yine mideme yumruk yemiş gibi oldum, iştahım kaçtı, soluğu wc'de aldım, bir strese girdim:) stres mi heyecan mi ona da emin değilim.
Tüm gün boyunca aklımda , görüşür muyuz, benim şehrime gelir mi (en son benim şehrime taşındığında beni on sene yaşlandırdi) , ben onu ziyarete gider miyim, nasıl yapsak, öyle mi , böyle mi... Aklımı toparlayamiyorum, tek aklımdaki şey bir sene aynı sinirlar icinde olacağımız...
İşte , ben bu durumdan çok mutsuzum...onla olan ilişkimiz bir yere varmayacak bir tren yolculuğu gibi..yolculuk güzel ama, bir yere varmıyor.
Hani KKda var ya, uyuz uyuz insanlarla evleniyorlar, 'eee huyunu suyunu biliyordun niye evlendin' diye tersliyoruz..işte ben tam da böyle olurum bu çocukla devam etsem. Coooook farklı iki insanız.
Yani neyini seviyorum diyorum, bir şey de bulamıyorum. Tip desen, bir denize girsin çıksın kıpkırmızı oluyor tüm yaz domates gibi geziyor yanımda. Ondan coook daha yakışıklı insanlar hayatıma girdi. Boy pos desen çelimsiz,175 adam. Robokop gibi sevgililerim olmuştuhuy desem eleştirmeye bayılır, dirdiri sever, asiri titiz. Üstelik Aynı dili konuşmadığımiz gibi ikimizin de İngilizcesi harika iletişim kuracak kadar iyi değil, çoğu zaman anlamiyoruz bile birbirimizi
Mesela ondan başka yabancı uyruklu sevgililerim oldu, hevesle benim için Türkçe öğrendiler, Türkçe kursuna gidenler, evde kendi kendine calisanlar... Bu çocuk ooooonnca ay/yıl gecti,defalarca türkiyeye geldi , Allah razı olsun, bir tarkan'dan yakalarsam Mucks Mucks şarkısını ezberledi, bir de tahin pekmez kebap bal peynir ekmek pilav köfte falanonun dışında soyadımi bile hala düzgün telaffuz edemiyor.
Yani vazgecemeyecek neyi var, ben de bilmiyorum.
Ben adamdan aramızda ülkeler,kitalar varken zaten kopamiyordum, şimdi benim ülkem sınırları içindeyken hiç kopamam , tekrar aynı şeylere başlarız diye korkuyorum.
Bana bir öneriniz var mı?
Tez elden nasıl bırakabilirim bu kötü aliskanligimi? Yoksa zaten artık aynı ülke sınırları içinde olacağız tekrar mi denesem (36. Defa)???
Adamın kötü huyu ne deseniz aslında kötü huyu da yok, garibim. Kendi halinde, işinde gücünde birisi ama inanılmaz zit iki insanız. Ben tam tipik Canıtez türk kadini, o buz gibi soğukkanlı Rus erkeği.. Onun önem verdiği şeyler benim umrumda bile değil,benim önem verdiğim şeyler ona göre gereksiz:) bir de eleştirmeye ,dirdira bayılır. Onun dışında kibar , asla kavgadan tartışma ortamından hoşlanmayan, canın sikkinsa güldürmek için tüm maymunluklari yapan, sevgisini belli eden, elini hiç birakmayan, en iyi gün doğumu/gün batımı nerededir hesaplamayı beceren, akıllı tatlı,maviş birisi.
Ne yapmalıyım sizce?? Zaten dört yıl harcamisim, bir sene daha mı harcasam
Adama tutku duyuyorsunuz muhtemelen başka kimse hissettirmeyecek bu duyguyu ama bu hissin değil sevgi ve güvenin peşinde koşunHerkese merhaba,
Böyle şeylerden konu açmayı hiç sevmem ama bugün konuyla ilgili 4 arkadaşımı darladim, yine de yetmedi. İnsanlara musallat olacagima bir de KK'da paylasayim dedim :)
Ben kendimi bildim bileli şıpsevdi, tanıştığı kişiyle pat diye romansa girebilen, bağlanma/güvenme problemi vs asla olmayan, ilişkide hoşuma gitmeyen şeyler olduğunda kolayca ayrılabilen , ayrildiktan sonra çabucak kendi hayatına bakan, 'bitti diye üzülme,yaşandı diye sevin' mottosuna sarılan, keyifli aşk hayatına sahip 30 yaşında bir kadınım.
Ama malesef ne kadar hayatımdan çıkarsam da tekrar tekrar hayatıma aldığım birisi var.
Bu kişi bana ne zaman mesaj atsa mecazi değil ciddi ciddi fiziksel olarak etkileniyorum. Mesela o anda yemek yiyorsam birden iştahım kapanıyor. Ağzımdan lokma geçmiyor. Kulaklarım ugulduyor,biri bir şey anlatıyorsa duymuyorum bile. Bağırsakların hareketleniyor. Kabızlığa falan birebirhani çok stresliyken bir his gelir ya, bir anda midende bir şeyler oynar, iştahın kapanır,ağzının tadi kaçar.
Heh, tam olarak bu belirtileri yaşıyorum. Ciddi ciddi bağırsaklarima vuruyor adamin mesaj sesini duymak. Beni gerdiği için mi böyle,sevdiğim için mi böyle hiç bilmiyorum.
Bir de onunla konuşurken dikkatim inanılmaz derecede dağılıyor. Çok örnek var da şimdi aklıma gelen birini vereyim; Mesela bu sene tatile giderken, dinlenme tesisinde onu hatirlatan komik bir çorap gördüm , belki yine bulusuruz diye çorabı aldım. Derken o yazdı ben kasaya giderken (ilginç bir tesaduf oldu ama ne zaman adami ansam mutlaka yazar). Ben tabii Leyla,tum algimi çocuğa vermişken kaybolmasın diye boyundan takılan, içinde lensimden parama, kimliğime herşeyimin olduğu çantamı kasada unutmusumbeş parasız,lenssiz şarjsiz kaldım çocukla mesajlasacam diye.
Ya da onunlayken otostop çekmiştik bir keresinde, dalginlikla bindiğimiz adamın ceketini calmisim,çocuğun ceketi diye (sonra ulaştık geri geri tonla yol geldi aldı,daha da otostopçu almaz herhalde). Yani daha neler neler...
Elim ayağıma dolaşıyor, midem bulanıyor, bağırsaklarim çalışıyor... Adama tepkisiz kalamiyorum.
Bu bahsettiğim 4,5 yıllık bir süreç. Çok çok her yerden engelliyorum ,yazmıyorum falan. Ama o bir şekilde ulaşıyor,bir uygulamadan,mailden falan. O yazınca karşı koyamıyorum hemen sazan gibi atlıyorum.
Ha , 4,5 yıldır aşkıyla bir onu mu bekliyorum? Öyle de değil aslında :) hayatıma insanlar giriyor, hatta flortten bir tık öteye gidecek gibi olunca ona da bilgi veriyorum (gavatlik mode:
on).
En son birkac ay önce çok tatlı biriyle bir şeyler denemeye karar verdik. Ben de benim çocuğa yazdım ,böyle böyle diye..günlük sohbetlere - hal hatır sormalara ara verelim diye.
Bana dediği cevap ; "nasıl yani,bu bir daha konuşmayacağız anlamına mı geliyor?"
E, tabii ki :) ama o benim "best ex" immiş. O yüzden hayatımda biri de olsa onla konuşmaya devam edebilirmişiz
Konuşmanın sonunda gerçekten samimiyetle "Lütfen mutlu olmama izin ver ve hayatımdan yavaşça çik" yazdım, "kusura bakma, istersen engelleyebilirsin. Ama senin tarafından olan bir şey olur bu" dedi
Öyle bir ilişki yani...
Peki bu konuyu niye açtım, 4,5 senenin sonunda?
Şu an Onun ülkesi içler acısı bir halde, tüm dünyanın yaptırım uyguladığı malum yer(Rusya). Zaten turkiye'ye gelmeyi düşünüyordu ama her zamanki gibi birkac ayligina...
Bugün ben kahvaltı yaparken bir seneligine Türkiye'ye yerleşmek istedigini söyledi (şu an başka bir ada ülkesinde yaşıyor) , x bölgesinde ev tutmakla ilgili yardım istedi. O mesajı attigi saniye ben yine mideme yumruk yemiş gibi oldum, iştahım kaçtı, soluğu wc'de aldım, bir strese girdim:) stres mi heyecan mi ona da emin değilim.
Tüm gün boyunca aklımda , görüşür muyuz, benim şehrime gelir mi (en son benim şehrime taşındığında beni on sene yaşlandırdi) , ben onu ziyarete gider miyim, nasıl yapsak, öyle mi , böyle mi... Aklımı toparlayamiyorum, tek aklımdaki şey bir sene aynı sinirlar icinde olacağımız...
İşte , ben bu durumdan çok mutsuzum...onla olan ilişkimiz bir yere varmayacak bir tren yolculuğu gibi..yolculuk güzel ama, bir yere varmıyor.
Hani KKda var ya, uyuz uyuz insanlarla evleniyorlar, 'eee huyunu suyunu biliyordun niye evlendin' diye tersliyoruz..işte ben tam da böyle olurum bu çocukla devam etsem. Coooook farklı iki insanız.
Yani neyini seviyorum diyorum, bir şey de bulamıyorum. Tip desen, bir denize girsin çıksın kıpkırmızı oluyor tüm yaz domates gibi geziyor yanımda. Ondan coook daha yakışıklı insanlar hayatıma girdi. Boy pos desen çelimsiz,175 adam. Robokop gibi sevgililerim olmuştuhuy desem eleştirmeye bayılır, dirdiri sever, asiri titiz. Üstelik Aynı dili konuşmadığımiz gibi ikimizin de İngilizcesi harika iletişim kuracak kadar iyi değil, çoğu zaman anlamiyoruz bile birbirimizi
Mesela ondan başka yabancı uyruklu sevgililerim oldu, hevesle benim için Türkçe öğrendiler, Türkçe kursuna gidenler, evde kendi kendine calisanlar... Bu çocuk ooooonnca ay/yıl gecti,defalarca türkiyeye geldi , Allah razı olsun, bir tarkan'dan yakalarsam Mucks Mucks şarkısını ezberledi, bir de tahin pekmez kebap bal peynir ekmek pilav köfte falanonun dışında soyadımi bile hala düzgün telaffuz edemiyor.
Yani vazgecemeyecek neyi var, ben de bilmiyorum.
Ben adamdan aramızda ülkeler,kitalar varken zaten kopamiyordum, şimdi benim ülkem sınırları içindeyken hiç kopamam , tekrar aynı şeylere başlarız diye korkuyorum.
Bana bir öneriniz var mı?
Tez elden nasıl bırakabilirim bu kötü aliskanligimi? Yoksa zaten artık aynı ülke sınırları içinde olacağız tekrar mi denesem (36. Defa)???
Adamın kötü huyu ne deseniz aslında kötü huyu da yok, garibim. Kendi halinde, işinde gücünde birisi ama inanılmaz zit iki insanız. Ben tam tipik Canıtez türk kadini, o buz gibi soğukkanlı Rus erkeği.. Onun önem verdiği şeyler benim umrumda bile değil,benim önem verdiğim şeyler ona göre gereksiz:) bir de eleştirmeye ,dirdira bayılır. Onun dışında kibar , asla kavgadan tartışma ortamından hoşlanmayan, canın sikkinsa güldürmek için tüm maymunluklari yapan, sevgisini belli eden, elini hiç birakmayan, en iyi gün doğumu/gün batımı nerededir hesaplamayı beceren, akıllı tatlı,maviş birisi.
Ne yapmalıyım sizce?? Zaten dört yıl harcamisim, bir sene daha mı harcasam
Yani bilemiyorum. Çok da elestirilmeden büyüdüm aslında. Ama şöyle bir düşününce beni fiziksel olarak strese sokan bir bu çocuk , bir de annem var aslindaBu adam farkında olmadığın bir veya birkaç travmanı tetikliyor belli ki... Karşı koyamayışın, iletişime geçtiğinde fiziksel tepki verişin, aklından çikaramayışın bu yüzden... Travma temelli bir ilişkiyi ilerletmeni tavsiye etmem ama emin olmak için terapi alabilirsin.
Yaaaa Piraye , valla benden adam olmaz.Adama tutku duyuyorsunuz muhtemelen başka kimse hissettirmeyecek bu duyguyu ama bu hissin değil sevgi ve güvenin peşinde koşun
İlla bir de onu haberdar edeyim bu durumdan dedinYaaaa Piraye , valla benden adam olmaz.
Bugün buluştuğum bir çocuk gittiği ada ülkesinden bana hediye çay getirmis. O ada ülkesinde de birkaç aydır benim çocuk yaşıyor:)
Dayanamadım çayın resmini atıp 'neden bana her şey seni hatirlatiyor' yazdım
Onceki mesajlarda da yazdım aslında ,benim de onunla ciddi ilişki kafam yok çünkü bir ömür,huzurla yasayabilecegim, beraber aynı dusuncelerle çocuk buyutecegim biri değil. Hem kafa yapılarımiz çok farklı,hem hayatı yaşayış bicimimiz. Hem de yani yabanci biriyle evlenirim belki ama onun gibi biriyle evlenemem. Farklı dinlerden, ülkelerden evlilik yapan arkadaşlarım var, hepsi birbirinin ailesinin suyuna giderek , kendisini sevdirerek bir şekilde yolunu buldu. Bu çocuğa göre bizim kültüre ait herşey "ne saçma"İlla bir de onu haberdar edeyim bu durumdan dedinadam da zaten ciddi ilişki kafası yoktur bir de böyle yaparak totosunu daha çok kaldırıyorsun gibi geldi bana
Bir söz var ya "sen benim dediğimi yap , yaptığımı yapma"Aymi seyleri şu kk' daki bizlerden biri yazsa ayni denizde iki kez yikanmaz gibi birsey yazardin. Kasma. Olmamis ki defalarca bitmis. O her yazdiginda cevap vermek zorunda degilsin. Bosver.
Aslinda ne yapman gerektigini sen de biliyorsun. Sevgili iken olmuyorsa, is cok daha ciddilesince hic olmuyor. Annem olsa soyle derdi " cekecegin cile varmis"Bir söz var ya "sen benim dediğimi yap , yaptığımı yapma"
İşte ben de zaten kendime yakıştıramıyorum. Artık eşe dosta anlatmaya da yüzüm kalmadı aynı şeyleri. O yüzden konu açayım dedim:)))
Sana özelden bir video attım, aynı dereyi ne zaman görsem işte öyle içine atlıyorumAslinda ne yapman gerektigini sen de biliyorsun. Sevgili iken olmuyorsa, is cok daha ciddilesince hic olmuyor. Annem olsa soyle derdi " cekecegin cile varmis"
Bir kez " bu sefer olmaz" desen iste o dereyi hayat karsina bir daha cikarmaz.Sana özelden bir video attım, aynı dereyi ne zaman görsem işte öyle içine atlıyorum
Ama bu çocukla aylardır deneme halindeyiz,bir tık öteye de bence gitmeyiz:)) yani çocuğu oyalamak , aldatmak vs kesinlikle mevzubahis değil. Hatta bu çocuk uzak asya ülkesine tatile gitti, sonraki tatilinde benim yanıma geleceğini söylediğinde 'tatiller yeni birileriyle tanismak için harika yerlerdir,o zamana kadar ikimizin de hayatına briileri girebilir,ya da artık birbirimizin ilgisini eskisi kadar çekmiyor olabiliriz. O yüzden sen tatile git,gel,tarih yakinlassin yine konusuruz' demiştim:) öyle bir ilişki yani...En son birkac ay önce çok tatlı biriyle bir şeyler denemeye karar verdik.
Sana güveniyor ama bu çok da matah bisey değil. Güvenmese daha iyi, böyle bütün ayak işlerini sen yapıyorsun.Rus bankasindan iyidir diye denize düşüp yilana mi sarılmış yoksa bana sonsuz güveniyor mu acaba???
Herkese merhaba. Ay bir guncellemem var da , paylaşmak istedim.
Öncelikle küçük bir özet geçeceğim, gereksiz. Buraları okumak istemeyen emoji'den devam etsin:)))
sevgili KK'ya yazıp rahatladıgim için çocuğa sazan gibi atlamadim:) 'tabii gel, Antalya güzel. Ama senle yaşayamam, evini tut misafirliğe gelebilirim sadece' gibi bir tavır takindim. Çünkü tüm angaryalarini bana yaptırıp, evinin kontratını bana imzalatıp, her olumsuzlukta onun mükemmeliyetçi uyuz kişiliğinin gereği olan mendebur suratını çekmek istemedim:)
O da zaten baktı son gelişinin ustune kiralar 3-5 kat artmış, kendi ulkesinin para birimi de devamlı dipleri gördüğü için vazgeçti
Sonra ara ara iş attı bana,beraber bir şeyler yapmakla ilgili. Ben olumlu yanıt verecek gibi olduğumda da uçak fiyatlarını bahane etti (ülkesine döndü,ambargo olduğu için biletler ateş pahası gerci,bahane diyemem de)
Neyse, ben de 'golge etme başka ihsan istemem' moduna geçtim,kendi hayatıma baktım..hatta ilk mesajda yazdigim çocuk geldi gitti,onla yakın gelecekli yeni planlar yaptık falan
Ama bu çocukla aylardır deneme halindeyiz,bir tık öteye de bence gitmeyiz:)) yani çocuğu oyalamak , aldatmak vs kesinlikle mevzubahis değil. Hatta bu çocuk uzak asya ülkesine tatile gitti, sonraki tatilinde benim yanıma geleceğini söylediğinde 'tatiller yeni birileriyle tanismak için harika yerlerdir,o zamana kadar ikimizin de hayatına briileri girebilir,ya da artık birbirimizin ilgisini eskisi kadar çekmiyor olabiliriz. O yüzden sen tatile git,gel,tarih yakinlassin yine konusuruz' demiştim:) öyle bir ilişki yani...
Heh guncellemem burada başlıyor;
Bugün benim çocuk tuttu benden çok saçma bir şey istedi , ülkesindeki Euro / dolar ambargosu hususunda yardim için. Ben de 'beni biliyorsun,her zaman sana yardım etmek isterim,ama bu çok saçma. Cunku...' diye acikladim yapamayacağımı.
Sonra benim kendi bankamdan dolar ve ruble hesabı açıp ibanimi onla paylaşıp paylasamayacagini sordu.
Ben de zannettim ki ,heralde dışarıdan is yaptığı insanlar dolar olarak bana gönderir,ben bir şekilde ona ulaştırırim falan, böyle bir angarya. Ama olur dedim, n'olacak.
Meğer bu değilmiş. Tüm birikimini bana aktarmak istemiş , ülkesindeki bankalar güvenli olmadığı icinileride ev almak için falan dedi (kendi mortgage ile ödediği minik bir evi var,Türkiye'den de emekli olmadan ev alma hayali vardı).
Bu devirde karı koca birbirinden mal kaçırıyor, adam göz göre göre bütün birikimini bana yollamak istedi.
Vallahi çok şaşırdım,hem de bana güvendiği için mutlu oldum:)
Ben de sadece kredi borcum için kullandığım banka hesabımda doviz hesabı açacağımi,banka şifremi onla paylaşıp mektupla kartımı ona yollayabilecegimi söyledim,para çekmesi için. Ben kendi işlemlerimi QR kodla yaparım diye.
Öyle sonlandı konuşma. Kendine başka bir ülkeden kart cikarmayi başaramazsa son care bunu yapacak.
Ama çok ilginç degil mi yabir de bu çocuk beni sinirlendirecek kadar çok mantıklı bir insan. Üstelik tutumlu, para yönetimi iyi olan, beş adım sonrasını düşünüp yatırım yapmaya çalışan bir çocuk. Nasıl bana böyle bir teklifte bulunur şaşırdım valla.
Sizin yorumunuz nedirRus bankasindan iyidir diye denize düşüp yilana mi sarılmış yoksa bana sonsuz güveniyor mu acaba???
Denize düşen yılana sarılır değil de güvenden kaynaklandığını düşündüm ben. Eski eşim de bana çok güveniyordu. En son k*çını kendisi temizliyor bari diye şükrediyordum. Fazla güvenilir olmak da iyi değil :)Bu arada adım soyadım hariç hiç bri şey bilmiyor..ne ev adresim, ne annemin babamın adı, ne Instagram hariç başka sosyal medyam,ne bir akrabamin telefon numarası... Tek adım , eski iş adresim ve posta kutum