Kültür Farklılıkları ve Evlilik Yolu

incicicegi8 · Çarşamba 10:24

uzgunbiri34 .!.:
Evet güvenemiyorum. Çünkü kendisiyle yaşadığımız sorunları aşamıyorum, geçmişime zamanında takılmış olması, kıyafetim gibi konularda benden çok farklı düşünmesi, dövmemi “yakıştıramaması”, bu gibi şeyler. Yoksa ailesi belki beni bazen garip bulsa da en ufak bişey demediler, saygılı iyi insanlar sağ olsunlar. Ancak ben de onlara uyumlu olmak kendimi sevdirmek için çokça çaba sarf ettim, belki bunu da göz önünde bulundurmak lazım.

İnsanların karakterlerini anlamak için biraz dışardan bakmak lazım, size değil çevreye nasıllar? Dedikoducu insanlar mı, kompleksliler mi? Cahiller mi, birbirleriyle ilişkileri çok mu iç içe yoksa sınır, saygı var mı vs? Yani farklı düşünse de iki iyi aile uyum sağlayabilir, ama bir taraf gösteriş budalası, kibirli diğer taraf asilse, görgülüyse olmaz misal. Yani kalıplardan ziyade biraz buralarda incelemeniz lazım. Sağlam karakterlerle buralar halledilir, ama toplumun çoğunluğuyla çözülmez özetle.
Biz oraları hallettik dediğiniz şeyler de halloldu mu yoksa sadece artık konuşmuyor musunuz o meseleleri orayı da ayırt etmek gerek. Yani saygı mı duyuyor size yoksa napalım sevdik bi kere modunda mı? Yarın ailesine sık sık gitmek, her olayın içinde olmak istemezseniz oralarda size saygı duyabilecek mi? Denge bulabilecek biri mi?

uzgunbiri34 · Çarşamba 10:27

incicicegi8 .!.:
İnsanların karakterlerini anlamak için biraz dışardan bakmak lazım, size değil çevreye nasıllar? Dedikoducu insanlar mı, kompleksliler mi? Cahiller mi, birbirleriyle ilişkileri çok mu iç içe yoksa sınır, saygı var mı vs? Yani farklı düşünse de iki iyi aile uyum sağlayabilir, ama bir taraf gösteriş budalası, kibirli diğer taraf asilse, görgülüyse olmaz misal. Yani kalıplardan ziyade biraz buralarda incelemeniz lazım. Sağlam karakterlerle buralar halledilir, çoğunlukla çözülmez özetle.
Biz oraları hallettik dediğiniz şeyler de halloldu mu yoksa sadece artık konuşmuyor musunuz o meseleleri orayı da ayırt etmek gerek. Yani saygı mı duyuyor size yoksa napalım sevdik bi kere modunda mı? Yarın ailesine sık sık gitmek, her olayın içinde olmak istemezseniz oralarda size saygı duyabilecek mi? Denge bulabilecek biri mi?

Aileler birbirine saygı duyar, ben anlaşırım onun ailesiyle, o da benimkiyle biraz anlaşmaya çalışır işte. Aslında sorun biraz kendimi uyumlandırmaya çalışıyor olmam. Bunu da ilk başlarda yaşadığımız meselelerden dolayı hissettiğim suçluluk duygusuyla yaptım. Özellikle geçmiş konusuyla ilgili. Hala kendisinde büyük travma olduğunu söyler, hala arada “onlar da şunu yapar mıydı” gibi saçma bi soru sorar. Ailesinin yaşantısı düşünce yapıma biraz ters, ama saygıyla aşarız diyorum, yine de böyle bir aile ile bu kadar yakın yaşamak bu kadar sık bir arada olacak olmak memnun etmiyor gibi. Ancak kendisiyle yaşadığımız sorunlar daha büyük, sanırım.

itsmylife_ · Çarşamba 10:28

Sadece aile problem olsa hadi belki aşılır diyeceğim de adamın kafa yapısı da size uygun degil. Çok sıkıntı çekersiniz. Şuan yiprandiginizin bin katı yipranirsiniz. Sonu da olumlu olmaz zaten yiprandiginizla kalirsiniz. Yol yakınken vazgeçin hiç oluru yok

cikibum · Çarşamba 10:32

Bile bile lades ...

Sevgi abartılacak bir duygu değil. Eminim hayatında kadın-erkek çok sevdiğin ama artık görmek dahi istemediğin bir sürü insan olmuştur.

Sevgin nefret olur, zaman içinde kendinden bile nefret edersin. Atma kendini bu ateşe.

Dünya iyisi de olsa hayata farklı yönlerden, farklı hassasiyetlerden bakınca olmaz.
Ki bence Dünya iyisi olsa şu an kara kara düşünüp korkuyor olmazdın. Güvende hissederdin. Başıma ne gelecek acaba diye tereddüt yaşamazdın.

Ben bu çok seviyorum pokunu yıllar önce yemiştim . O imzayı atarken bile biteceğini hissediyordum. 6 ayda birbirimizi boğma seviyesine geldik. Bitti.
Şimdi hiçbir yaşantımı sorgulamayan, beni seven- sayan bir eşim var. Çok şükür

İnsan sağlıklı ilişki yaşarken geçmiş aklına gelince "Ben ne yapmışım kendime?" diyor .
Acı bir şekilde tecrübe etmeni istemem.

Bu ilişkide mutlu olma ihtimalin 0

incicicegi8 · Çarşamba 10:37

uzgunbiri34 .!.:
Aileler birbirine saygı duyar, ben anlaşırım onun ailesiyle, o da benimkiyle biraz anlaşmaya çalışır işte. Aslında sorun biraz kendimi uyumlandırmaya çalışıyor olmam. Bunu da ilk başlarda yaşadığımız meselelerden dolayı hissettiğim suçluluk duygusuyla yaptım. Özellikle geçmiş konusuyla ilgili. Hala kendisinde büyük travma olduğunu söyler, hala arada “onlar da şunu yapar mıydı” gibi saçma bi soru sorar. Ailesinin yaşantısı düşünce yapıma biraz ters, ama saygıyla aşarız diyorum, yine de böyle bir aile ile bu kadar yakın yaşamak bu kadar sık bir arada olacak olmak memnun etmiyor gibi. Ancak kendisiyle yaşadığımız sorunlar daha büyük, sanırım.

Adam kıskanç olduğu için de geçmişinizi kendi içinde aşamıyor ama çalışıyor olabilir, sizi rencide etmiyor eksik ve suçlu hissettirmiyorsa sadece içinde yaşaması gerekenleri sizinle çok paylaşıyor olabilir. Dediğim gibi kestirip atmak en kolayı ama bu hikayeleri herkes milyon farklı varyasyonla yaşayıp bazıları mutlu olabilir. Bunu en iyi siz bilebilirsiniz. Hazır bu kadar şüpheye düşmüşken iyice değerlendirip, ilişkide ortak noktada buluşmaya siz daha az özen göstererek onları gözlemlemelisiniz. Sevgilinizin sorun çözme yeteneğini, ailesiyle ilişkisini,sizinle ayrı bir aile olduğunu fark edebilecek biri olup olmadığını, kısıtlayıcı veya yargılayıcı huylarını vs iyice izleyin. İçinize sinmeyen şeyleri yoksaymak yerine büyütün yakınlaştırın, bakın. Bu süreçte de buradan geri dönebilme gücünü toparlayın, kapıya yakın oturun derim

KudrAlobar · Çarşamba 10:38

uzgunbiri34 .!.:
Ancak ben de onlara uyumlu olmak kendimi sevdirmek için çokça çaba sarf ettim,

Neden?

Çaba sarfetmeden uyumlu olacağınız, kendinizi sevdirmeye çalışmadan olduğunuz gibi sevileceğiniz bir sürü insan, aile ve ortam varken neden bu kadar zorlamak?

incicicegi8 · Çarşamba 10:40

Bir de şunu ekleyeyim, bence gerçekten sağlıklı ve doğru ilişki bu kadar soru barındırmaz, güvende hisseder ve akar gidersiniz. Akmıyorsa bir sorun vardır. Büyük kararlar alırken içgüdülere güvenmek gerek.

min3rva13 · Çarşamba 10:46

uzgunbiri34 .!.:
Merhaba,

Çok uzun yazmak istemiyorum, anlatacak çok fazla şey var. Dışarıdan bir göz gerek bana çünkü çok yoruldum, psikolojik olarak da çökmüş hissediyorum.

28 yaşındayım, sözlümle 1 yıldan uzun süredir bir birlikteliğimiz var. Bu birlikteliğin uzun bir sürecinde geçmişimden dolayı (daha önce 3 ilişkim oldu ve bakire değilim) büyük problem yaşadık. Bu durum kendisini depresyona sürükledi bir dönem, kendisinin ilk ilişkisiyim. Ben de inanılmaz derecede yıprandım. Şu an aşmış gibi olsak da bu durum hala ara ara gündeme geliyor.

Bunun dışında giyim tarzı, çok ufak bir dövmem olması, içki gibi konularda da sorunlar yaşadık. Hepsini aştık bir şekilde, bana karşı çok kırıcı olduğunu, tecrübesiz davrandığını söyledi.

Tek taraflı değildir tabii. Benim de ona yanlışlarım olmuştur. Özellikle son zamanlarda bu yaşanan olayların üstümde yarattığı yükü kendisine çok yansıttım. Çok üzgün olduğu ve bir an önce evlenmek istediği için çok çabalıyor ve beni mutlu etmek için elinden geleni yapıyor.

Neyse, bunun dışında ailelerimiz de çok farklı yapıda, eğitim düzeyleri farklı, kültürel olarak farklılar. Kimsenin birbirine bir kötü sözü saygısızlığı olmadı tabiki, şükür diyorum. Fakat ben ailemden uzak yaşıyorum ve müstakbel eşim ailesine yakın yaşamak istiyor, haftada en az 1-2 tüm aile görüşürler. Ben aile içinde bariz farklı kalıyorum ve bu durum zor. Benim ailem de bundan dolayı pek istemiyor bu durumları.

Tüm bunlar göz önüne alındığında, birbirimizi çok seviyoruz, fakat evlilikle ilgili korkularımı aşamıyorum. Bahsettiğim sorunların yaşanmış olması, şuan karşılıklı çaba gösteriyor olsak da aklımdan çıkmıyor.

Birkaç kez ayrılma noktasına geldik, fakat sözlümle konuştuğumda yine ikna oluyorum aramızdaki sevgi dolayısıyla. Yine de sevgi her şeyi çözer mi? Aşamıyor gibiyim bahsettiğim problemleri…

Lütfen bana akıl verin, teşekkür ederim.

Inan bana evlilik herseyi daha kötü bir hale getiriyor cunku anladım evlilikle birlikte o sevgi dediğiniz şey başka birseye evriliyor tecrübe ile sabit

Hytagac · Çarşamba 10:57

uzgunbiri34 .!.:
Aslında şu anda da aileci, 30 yaşlarında ailesi ile yaşıyor her işlerine o koşturur evde sorumluluğu çok büyük. Bunu asla kötü bir şey olarak görmüyorum yanlış anlamayın bana da aynı hassasiyetle koşturuyor zaten ama uzak olmak istememek sürekli görüşmeyecek olmak hiç gerçekçi gelmiyor bu duruma bakınca

Evin babası gibi bir eşim vardı. Tamam bana da yetisiyordu ama bir süre sonra siz aidiyet hissedemyorsun sürekli oraya buraya koşturan bir adam var evinizde. Aileci eşler yuvalari nereesi bilmezler kök ailesinden kopması çok zor. İyi düşünün derim.

uzgunbiri34 · Çarşamba 11:01

The_Woman .!.:
Yalnız problemleri aşamayan siz değil sözlünüz. Farkında değil misiniz?
Konunuzu okurken aklıma nişanlılık durumunda benzer şeyler yaşayan başka bir üyenin konusu geldi.

Siz affeder miydiniz eşinizi? - Bu konuyu bir okuyun derim, bu kişiyle evlenme kararı vermeniz halinde ileride hayatınızın nasıl olacağına ilişkin bir fragman olur sizin için.

Gerçi siz fragmanı zaten görmüşsünüz ama yine de olmayacak bir şeyi oldurmaya çalışıyorsunuz bence. "Bakire değilim, büyük problem yaşadık. Bu durum kendisini depresyona sürükledi bir dönem" diyorsunuz. İlk ilişkisi falan olması hikaye, resmen ego yapmış ve bu böyle devam edecek. Bu durum her fırsatta yeniden ve yeniden karşınıza çıkacak.

Evliliğiniz boyunca bu sorunu yaşamaya devam edeceksiniz, her fırsatta karşınıza çıkacak, ileride belki çocuk durumunda saçma sapan suçlamalara maruz kalacaksınız. "Giyim tarzı, çok ufak bir dövmem olması, içki gibi konularda sorunlar yaşadık" diyorsunuz. Evlendikten sonra gittikçe kısıtlanacaksınız, farkında değil misiniz?

Üstüne nişanlınızın ısrarı üzerine siz ailenizden uzaktayken onun ailesine yakın olacaksınız. Haftada iki-üç kere tüm aile görüşlerken ilişkinizin nasıl etkileneceğini düşünemiyor musunuz?

Reg flag olayını geçtim adam kırmızı dev bayrağı açmış "ben buyum, sen de böyle olacaksın" sinyali veriyor. Ama siz anlamamak için ısrar ediyorsunuz. Başınıza gelecekleri görmemek için sımsıkı gözlerinizi yummuş "çok seviyorum" diyorsunuz. Bu dünyada yeri doldurulamayacak erkek yok. Sizi olduğunuz gibi seven, hayatınız ve yaşam şekliniz nedeniyle "deprosyana sürüklenmeyen", ailesinden ayrı nefes almayı da bilen biriyle bir hayat kurun. Yoksa çok pişman olursunuz.

Bu konuyu inceledim biraz, gördüğüm birkaç şey beni çok etkiledi.

Sözlüm de bana bir defa jinekoloğa gitmekten korktum diye “sen bacaklarını açmaya alışıksın neden korktun” demişti. Sonrasında bunun için çok defa özür dilese ve kötü bir niyeti olmadığını söylese de..

Bir de o konudaki hanımın eşi de rahmin hafızası var çocuk eski sevgiline benziyor gibi bişey demiş sanırım. Aynı bu konu evlilik teklifinin ertesi günü sözlümün dilindeydi. Tıpatıp aynısı. Bunun bilimsel olmadığını söylediğimde de kendisinde çok büyük travma olduğunu ve anca dua ederek bunu aşabildiğini falan söyledi bana… bilemiyorum. Bunlar için çok kez konuştuk özür diledi ama aşamıyorum.

Nooption · Çarşamba 11:06

uzgunbiri34 .!.:
Aileler birbirine saygı duyar, ben anlaşırım onun ailesiyle, o da benimkiyle biraz anlaşmaya çalışır işte. Aslında sorun biraz kendimi uyumlandırmaya çalışıyor olmam. Bunu da ilk başlarda yaşadığımız meselelerden dolayı hissettiğim suçluluk duygusuyla yaptım. Özellikle geçmiş konusuyla ilgili. Hala kendisinde büyük travma olduğunu söyler, hala arada “onlar da şunu yapar mıydı” gibi saçma bi soru sorar. Ailesinin yaşantısı düşünce yapıma biraz ters, ama saygıyla aşarız diyorum, yine de böyle bir aile ile bu kadar yakın yaşamak bu kadar sık bir arada olacak olmak memnun etmiyor gibi. Ancak kendisiyle yaşadığımız sorunlar daha büyük, sanırım.

evlendikten sonra kendi düşünce yapısına dünyaya bakışına yaşayış biçimine uymayan birşey olduğunda travma mı yaşayacak habire. yoksa siz yine uyumlanmaya mı çalışacaksınız ömür boyu size hissettirdiği suçluluk duygusuyla..

Miss Salvatore · Çarşamba 11:11

uzgunbiri34 .!.:
Merhaba,

Çok uzun yazmak istemiyorum, anlatacak çok fazla şey var. Dışarıdan bir göz gerek bana çünkü çok yoruldum, psikolojik olarak da çökmüş hissediyorum.

28 yaşındayım, sözlümle 1 yıldan uzun süredir bir birlikteliğimiz var. Bu birlikteliğin uzun bir sürecinde geçmişimden dolayı (daha önce 3 ilişkim oldu ve bakire değilim) büyük problem yaşadık. Bu durum kendisini depresyona sürükledi bir dönem, kendisinin ilk ilişkisiyim. Ben de inanılmaz derecede yıprandım. Şu an aşmış gibi olsak da bu durum hala ara ara gündeme geliyor.

Bunun dışında giyim tarzı, çok ufak bir dövmem olması, içki gibi konularda da sorunlar yaşadık. Hepsini aştık bir şekilde, bana karşı çok kırıcı olduğunu, tecrübesiz davrandığını söyledi.

Tek taraflı değildir tabii. Benim de ona yanlışlarım olmuştur. Özellikle son zamanlarda bu yaşanan olayların üstümde yarattığı yükü kendisine çok yansıttım. Çok üzgün olduğu ve bir an önce evlenmek istediği için çok çabalıyor ve beni mutlu etmek için elinden geleni yapıyor.

Neyse, bunun dışında ailelerimiz de çok farklı yapıda, eğitim düzeyleri farklı, kültürel olarak farklılar. Kimsenin birbirine bir kötü sözü saygısızlığı olmadı tabiki, şükür diyorum. Fakat ben ailemden uzak yaşıyorum ve müstakbel eşim ailesine yakın yaşamak istiyor, haftada en az 1-2 tüm aile görüşürler. Ben aile içinde bariz farklı kalıyorum ve bu durum zor. Benim ailem de bundan dolayı pek istemiyor bu durumları.

Tüm bunlar göz önüne alındığında, birbirimizi çok seviyoruz, fakat evlilikle ilgili korkularımı aşamıyorum. Bahsettiğim sorunların yaşanmış olması, şuan karşılıklı çaba gösteriyor olsak da aklımdan çıkmıyor.

Birkaç kez ayrılma noktasına geldik, fakat sözlümle konuştuğumda yine ikna oluyorum aramızdaki sevgi dolayısıyla. Yine de sevgi her şeyi çözer mi? Aşamıyor gibiyim bahsettiğim problemleri…

Lütfen bana akıl verin, teşekkür ederim.

Bir an önce kendine gelmelisin. Üzerine doğru gelen fırtınanın farkına varmalısın. Evlenirsen mutlu olamazsın bu kişiyle. Kaç kere bekaret meselesinden ayrılma noktasına gelmişsiniz. Öyle hödükler geçici olarak farklı davranırlar evlenince yine takıntılı davranıp sizin huzurunuzu bozacaktir. Kendisinin de ilk ilişkisi olduğu sanmıyorum. O kaç yaşında? Ayrıca ailesine yakın oturmak istemesi, haftada 2 kere yanlarına gitmesi büyük bir ofsayt. Seni de sürekli ailesinin evine götürmek ister. Sonra burda eşim ailesine beraber gitmemizi istiyor, ben baş başa vakit geçirmek istiyorum ama beni anlamıyor. Boşanma noktasına geldik diye bir konu açarsınız gibi. O yüzden sizi siz olduğunuz için seven biriyle hayat kurmanız daha iyi. Giyim tarzı, içki içmeniz, dövmenizin olması, bekaret meselesi vb. Bunları sorun ediyorsa gitsin kendine başka birini bulsun. Sizin kendinize bir saygınız olsun, resmen sizi değiştirmeye çalışan biri var. Bu ilişkiye devam ederseniz kendinize olan sevgi ve saygınızı yok edersiniz, özgüveniniz de kalmaz. Koşarak uzaklaşmalısınnnnnn.

Esra · Çarşamba 11:14

Sakın sakın sakın evlenmeyin. Bekaret konusu asla kapanmayacak.

Miss Salvatore · Çarşamba 11:22

uzgunbiri34 .!.:
Teşekkür ederim. Evet bu konuyu şuan aştık ama ilerde tekrar önüme gelir mi diye korkmuyor değilim. Bu bekaretten öte bizim durumumuzda geçmişe yönelik kıskançlık. Tek sorun bekaret değildi, her şeyi kıskanıyordu..

Takıntılı birisi işte. Bu konu hiçbir zaman kapanmaz haberiniz olsun. Kendinizi seviyorsanız ayrılmalısınız bu kişiden. Geleceğinizi kurtarmak için çok büyük ve iyi bir adım olur.

The_Woman · Çarşamba 11:23

uzgunbiri34 .!.:
bilemiyorum. Bunlar için çok kez konuştuk özür diledi ama aşamıyorum.

Thank the God for small mercies.
Bunlar aşılmaması gerektiği şeyler olduğu için aşamıyor olmayasınız?
Aslında o cümlelerin ilki ağzından çıktığı anda ilişkiyi sonlandırmanız gerekirdi.
Peki neden ısrarla dünyadaki son adam buymuşçasına bu işi oldurmaya çalışıyorsunuz.
Linkini verdiğim konu neredeyse birebir sizin durumunuzla aynı, diğer konu sahibi sadece sizden birkaç yıl önde.
Sizin bu evlilikte ısrar ederseniz nikahtan sonra yaşayacaklarınızı o deneyimlemiş, o yüzden size bir incelemenizi söyledim. Tekrar tekrar okuyun orada yazılanları.
Yani sözlü dediğiniz herifin sözleri inanılmaz aşağılayıcı ve evlendikten sonra bunlar bitmeyecek. Çünkü kompleksli, çünkü kendi cinselliğine güveni yok, çünkü sizi malı gibi görüyor. Giyiminizi tahakküm altına almaya çalışıyor, seçimlerinizi aşağılıyor ve sizi aşağılıyor. Üstelik aileci.
Ailesi için iyi insanlar demişsiniz de yarın öbür gün evliliğinize dahil olduğunuzda, kompleksli oğulları "bakire değildi zaten" deyip sizi şikayet ettiğinde nasıl olacak sanıyorsunuz. Lütfen iyi düşünün, bu adam dünyadaki son adam mı da tüm bu aşağılanmalara rağmen aşılmayacak şeyleri aşmak için kendinizden taviz veriyorsunuz.

Miss Salvatore · Çarşamba 11:25

uzgunbiri34 .!.:
Aileler birbirine saygı duyar, ben anlaşırım onun ailesiyle, o da benimkiyle biraz anlaşmaya çalışır işte. Aslında sorun biraz kendimi uyumlandırmaya çalışıyor olmam. Bunu da ilk başlarda yaşadığımız meselelerden dolayı hissettiğim suçluluk duygusuyla yaptım. Özellikle geçmiş konusuyla ilgili. Hala kendisinde büyük travma olduğunu söyler, hala arada “onlar da şunu yapar mıydı” gibi saçma bi soru sorar. Ailesinin yaşantısı düşünce yapıma biraz ters, ama saygıyla aşarız diyorum, yine de böyle bir aile ile bu kadar yakın yaşamak bu kadar sık bir arada olacak olmak memnun etmiyor gibi. Ancak kendisiyle yaşadığımız sorunlar daha büyük, sanırım.

Her sorunda zırt pırt depresyona girme numarası yapacak, sizi manipüle edecek. Ki şimdiden zaten manipüle ediyor siz de her şeyine inanıyorsunuz. Geçmişinizle ilgili , onlar da şunu yapar mıydı sorusuna evet onlar da senin gibi hödüktü o yüzden ayrıldım deyip o an bırakmanız lazımdı

hln09 · Çarşamba 11:28

Anlattıklarınizi dışardan x bir kadın size anlatmiscasina okuyun ona ne soylerdiniz ne tavsiye verirdiniz ? Cevabı siz de biliyorsunuz bence .

Brrk · Çarşamba 11:29

Sizi geçmişinizle, dövmenizle, bekaretinizle yargılayan adamdan olmaz. Sonrasında özür dilemesi de hiçbir şey ifade etmez. Depresyonlara girecek kadar bir durum yok ortada, beyefendi bu kadar kırılgan ve hassas biriyse köyünden kız alabilir.
Evlenmek zorunda mısınız? Kimse sizden kıymetli değil. Yazdıklarınızı okuyun öyle bir iki küçük sorundan bahsetmemişsiniz, temelden sorunlu her şey. Evlenirseniz de sonu boşanma olur.
Bana bekaretmiş, dövmeymiş bunların lafını edecek adamı yanıma yaklaştırmam. Kendinize saygı duyun

berencek · Çarşamba 11:33

Bakire değilsiniz diye depresyona mı girdi :) afedersiniz ama baya güldüm bir de bayılsın isterse Feriha

o evlilikten bi cacık olmaz evlenip aileye yakın oturmak isteyen erkekten hiçbir şey olmaz yolun başında işaretleri almışsınız kaçın kurtulun

Tahin Helva · Çarşamba 11:36

Her ne olursa olsun kendizi kabul ettirdiginiz bir iliskinin içinde olmamanız lazım.
Daha önce birliktelik de yaşamıs olabilirsiniz, bunla derdi olan kendine malzeme yapmadan ayrılırdi basindan. Depresyonna girmiş bu nedenden çok komik. Sizin de bu muameleye izin vermemeniz lazımdı. Bugün aştık dediğiniz her şey evlendikten sonra önünüze çıkar. Yol yakınken dönün.

Kültür Farklılıkları ve Evlilik Yolu

Üye

Yeni Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Üye

Ayak feministi

Üye

Yeni Üye

Üye

Yeni Üye

Nirvana

Bir kedi annesi 🐈 29❤️

Nirvana

Bir kedi annesi 🐈 29❤️

Korkarak yaşıyorsan sadece hayatı seyredersin.

Bir kedi annesi 🐈 29❤️

Şeytanın avukatı

Ben kararımı verdim, Aptiylen evlenicem.

Aktif Üye

Nirvana

Benzer Konular