• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kültür Farklılıkları ve Evlilik Yolu

uzgunbiri34

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
1 Ocak 2025
27
-22
1
28
Merhaba,

Çok uzun yazmak istemiyorum, anlatacak çok fazla şey var. Dışarıdan bir göz gerek bana çünkü çok yoruldum, psikolojik olarak da çökmüş hissediyorum.

28 yaşındayım, sözlümle 1 yıldan uzun süredir bir birlikteliğimiz var. Bu birlikteliğin uzun bir sürecinde geçmişimden dolayı (daha önce 3 ilişkim oldu ve bakire değilim) büyük problem yaşadık. Bu durum kendisini depresyona sürükledi bir dönem, kendisinin ilk ilişkisiyim. Ben de inanılmaz derecede yıprandım. Şu an aşmış gibi olsak da bu durum hala ara ara gündeme geliyor.

Bunun dışında giyim tarzı, çok ufak bir dövmem olması, içki gibi konularda da sorunlar yaşadık. Hepsini aştık bir şekilde, bana karşı çok kırıcı olduğunu, tecrübesiz davrandığını söyledi.

Tek taraflı değildir tabii. Benim de ona yanlışlarım olmuştur. Özellikle son zamanlarda bu yaşanan olayların üstümde yarattığı yükü kendisine çok yansıttım. Çok üzgün olduğu ve bir an önce evlenmek istediği için çok çabalıyor ve beni mutlu etmek için elinden geleni yapıyor.

Neyse, bunun dışında ailelerimiz de çok farklı yapıda, eğitim düzeyleri farklı, kültürel olarak farklılar. Kimsenin birbirine bir kötü sözü saygısızlığı olmadı tabiki, şükür diyorum. Fakat ben ailemden uzak yaşıyorum ve müstakbel eşim ailesine yakın yaşamak istiyor, haftada en az 1-2 tüm aile görüşürler. Ben aile içinde bariz farklı kalıyorum ve bu durum zor. Benim ailem de bundan dolayı pek istemiyor bu durumları.

Tüm bunlar göz önüne alındığında, birbirimizi çok seviyoruz, fakat evlilikle ilgili korkularımı aşamıyorum. Bahsettiğim sorunların yaşanmış olması, şuan karşılıklı çaba gösteriyor olsak da aklımdan çıkmıyor.

Birkaç kez ayrılma noktasına geldik, fakat sözlümle konuştuğumda yine ikna oluyorum aramızdaki sevgi dolayısıyla. Yine de sevgi her şeyi çözer mi? Aşamıyor gibiyim bahsettiğim problemleri…

Lütfen bana akıl verin, teşekkür ederim.
 
sizi ailesinin içine almak istiyorsa zor. Haftada 1-2 görüşme çok sık bir de yakın oturmak istemesi önemli ipuçları bence.

Böyle konularda aileleri sadece bayram seyranda gören çiftler idare edebilir her iki tarafın da anlayışıyla ama bu şekilde iç içe yaşamak istiyorsa ailesine uygun birini bulması lazımdı. Baştan açık net konuşmak lazım beklentileri
 
sizi ailesinin içine almak istiyorsa zor. Haftada 1-2 görüşme çok sık bir de yakın oturmak istemesi önemli ipuçları bence.

Böyle konularda aileleri sadece bayram seyranda gören çiftler idare edebilir her iki tarafın da anlayışıyla ama bu şekilde iç içe yaşamak istiyorsa ailesine uygun birini bulması lazımdı. Baştan açık net konuşmak lazım beklentileri
Aslında görüşmek istemediğini söylüyor. Evimiz iş yerlerimize yakın olsun diye o tarafta istediğini de söylüyor fakat yaşantıları bahsettiğim şekilde, teyze amca sürekli beraber bir haldeler ve ben de, şimdiden, davet ediliyorum. Davete icabet etmemek de benim yapabileceğim bir şey değil, uyumlu olmaya çalışan bir insanım fakat yanlarında kendimi farklı hissediyorum ve gelecek için çok huzursuzum..
 
Sevgi her şeyi çözer sözüne ben inanmıyorum. Tabi inanan vardır burda da bunu söyleyecek olan vardır, kendi düşünceleri. Evlenmek ve sözlü olmak çok farklı. Evlenmeden önce ne olacak ki sorunlar aşılır diye düşünülebilir, toz pembe gelebilir hayat, ama evlenince öyle olmuyor. Aynı evde yaşamak ayrı bir şey, sorumluluk gerektiriyor. Tek bir kişiyle evlenmiyorsun o kişinin ailesiyle de evleniyorsun. Her ne kadar görüşmem dense de görüşmek durumunda kalıyorsun. Erkekler genellikle nedense kendi ailelerine evlendikten sonra daha düşkün olmaya başlıyor. Kültür farkı demişsiniz evlendiğinizde bu kültür farkını bariz bir şekilde hissedebilirsiniz. O yüzden iki kere düşünün ben bu kişiyle hayatımı devam ettirebilir miyim diye. Tabi siz daha iyi bilirsiniz Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Benzer konuları okuyun, tecrübeli kişiler bu evliliğin yürümediğini illa yazacaklar...

Bekareti sorun eden kişi ömür boyu eder...
Teşekkür ederim. Evet bu konuyu şuan aştık ama ilerde tekrar önüme gelir mi diye korkmuyor değilim. Bu bekaretten öte bizim durumumuzda geçmişe yönelik kıskançlık. Tek sorun bekaret değildi, her şeyi kıskanıyordu..
 
Merhaba,

Çok uzun yazmak istemiyorum, anlatacak çok fazla şey var. Dışarıdan bir göz gerek bana çünkü çok yoruldum, psikolojik olarak da çökmüş hissediyorum.

28 yaşındayım, sözlümle 1 yıldan uzun süredir bir birlikteliğimiz var. Bu birlikteliğin uzun bir sürecinde geçmişimden dolayı (daha önce 3 ilişkim oldu ve bakire değilim) büyük problem yaşadık. Bu durum kendisini depresyona sürükledi bir dönem, kendisinin ilk ilişkisiyim. Ben de inanılmaz derecede yıprandım. Şu an aşmış gibi olsak da bu durum hala ara ara gündeme geliyor.

Bunun dışında giyim tarzı, çok ufak bir dövmem olması, içki gibi konularda da sorunlar yaşadık. Hepsini aştık bir şekilde, bana karşı çok kırıcı olduğunu, tecrübesiz davrandığını söyledi.

Tek taraflı değildir tabii. Benim de ona yanlışlarım olmuştur. Özellikle son zamanlarda bu yaşanan olayların üstümde yarattığı yükü kendisine çok yansıttım. Çok üzgün olduğu ve bir an önce evlenmek istediği için çok çabalıyor ve beni mutlu etmek için elinden geleni yapıyor.

Neyse, bunun dışında ailelerimiz de çok farklı yapıda, eğitim düzeyleri farklı, kültürel olarak farklılar. Kimsenin birbirine bir kötü sözü saygısızlığı olmadı tabiki, şükür diyorum. Fakat ben ailemden uzak yaşıyorum ve müstakbel eşim ailesine yakın yaşamak istiyor, haftada en az 1-2 tüm aile görüşürler. Ben aile içinde bariz farklı kalıyorum ve bu durum zor. Benim ailem de bundan dolayı pek istemiyor bu durumları.

Tüm bunlar göz önüne alındığında, birbirimizi çok seviyoruz, fakat evlilikle ilgili korkularımı aşamıyorum. Bahsettiğim sorunların yaşanmış olması, şuan karşılıklı çaba gösteriyor olsak da aklımdan çıkmıyor.

Birkaç kez ayrılma noktasına geldik, fakat sözlümle konuştuğumda yine ikna oluyorum aramızdaki sevgi dolayısıyla. Yine de sevgi her şeyi çözer mi? Aşamıyor gibiyim bahsettiğim problemleri…

Lütfen bana akıl verin, teşekkür ederim.
Daha önce birlikte olduğunuza takılan biri evlilikte bi şekilde önünüze çıkaracak. Çok kez şahit oldum. Bunu atlatamıyor takıntılı erkekler. İlerde haklı çıkmak için bile önünüze koyuyor bu konuyu. Aşmış gibi davranmasına inanmayın.
Nedense başta istemiyorum diyen erkekler evlenince daha bi aileci oluyor.
 
Sevgi her şeyi çözer sözüne ben inanmıyorum. Tabi inanan vardır burda da bunu söyleyecek olan vardır, kendi düşünceleri. Evlenmek ve sözlü olmak çok farklı. Evlenmeden önce ne olacak ki sorunlar aşılır diye düşünülebilir, toz pembe gelebilir hayat, ama evlenince öyle olmuyor. Aynı evde yaşamak ayrı bir şey, sorumluluk gerektiriyor. Tek bir kişiyle evlenmiyorsun o kişinin ailesiyle de evleniyorsun. Her ne kadar görüşmem dense de görüşmek durumunda kalıyorsun. Erkekler genellikle nedense kendi ailelerine evlendikten sonra daha düşkün olmaya başlıyor. Kültür farkı demişsin evlendiğinde bu kültür farkını bariz bir şekilde hissedebilirsin. O yüzden iki kere düşünün ben bu kişiyle hayatımı devam ettirebilir miyim diye. Tabi siz daha iyi bilirsiniz Hakkınızda hayırlısı olsun.
Çok teşekkür ederim umarım hayırlısı olur. Açıkçası dışarıdan bir göz ben de olmaz derdim sanırım, ancak işin içinde olunca çok zor
 
Daha önce birlikte olduğunuza takılan biri evlilikte bi şekilde önünüze çıkaracak. Çok kez şahit oldum. Bunu atlatamıyor takıntılı erkekler. İlerde haklı çıkmak için bile önünüze koyuyor bu konuyu. Aşmış gibi davranmasına inanmayın.
Nedense başta istemiyorum diyen erkekler evlenince daha bi aileci oluyor.
Aslında şu anda da aileci, 30 yaşlarında ailesi ile yaşıyor her işlerine o koşturur evde sorumluluğu çok büyük. Bunu asla kötü bir şey olarak görmüyorum yanlış anlamayın bana da aynı hassasiyetle koşturuyor zaten ama uzak olmak istememek sürekli görüşmeyecek olmak hiç gerçekçi gelmiyor bu duruma bakınca
 
Sevgi her şeyi çözer sözüne ben inanmıyorum. Tabi inanan vardır burda da bunu söyleyecek olan vardır, kendi düşünceleri. Evlenmek ve sözlü olmak çok farklı. Evlenmeden önce ne olacak ki sorunlar aşılır diye düşünülebilir, toz pembe gelebilir hayat, ama evlenince öyle olmuyor. Aynı evde yaşamak ayrı bir şey, sorumluluk gerektiriyor. Tek bir kişiyle evlenmiyorsun o kişinin ailesiyle de evleniyorsun. Her ne kadar görüşmem dense de görüşmek durumunda kalıyorsun. Erkekler genellikle nedense kendi ailelerine evlendikten sonra daha düşkün olmaya başlıyor. Kültür farkı demişsin evlendiğinde bu kültür farkını bariz bir şekilde hissedebilirsin. O yüzden iki kere düşünün ben bu kişiyle hayatımı devam ettirebilir miyim diye. Tabi siz daha iyi bilirsiniz Hakkınızda hayırlısı olsun.

Çok teşekkür ederim umarım hayırlısı olur. Açıkçası dışarıdan bir göz ben de olmaz derdim sanırım, ancak işin içinde olunca çok zor
Rica ederim, inşallah. Tabi işin içine girince çok zor ama daha sonrası anlaşamayınca daha zor olabilir aileler de işin içine girince özellikle.
 
Sizin kendi ailenizle ilişkileriniz nasıl? Ne sıklıkla görüşürsünüz? Eğer iyi niyetli, saygılı ve yerini bilen insanlarsa ve eşiniz de denge kurabilecek biriyse ve sizin aranızda uyum varsa ailevi farklılıklar belki sorun olmayabilir. Ancak aileyle olan ilişki tarzlarının benzemesi gerekiyor, mesela bana haftada bir iki kez bir neden olmadan gitmek çok gelir, eşim istese zorlanırım. Kendi ailemi de zaman gözetmeden nasıl denk gelirse, canım isteyince görürüm. Buralarda net konuşup neyi kaldırıp kaldıramayacağınızı karşılıklı konuşup ona göre değerlendirmelisiniz bence.
 
Sizin kendi ailenizle ilişkileriniz nasıl? Ne sıklıkla görüşürsünüz? Eğer iyi niyetli, saygılı ve yerini bilen insanlarsa ve eşiniz de denge kurabilecek biriyse ve sizin aranızda uyum varsa ailevi farklılıklar belki sorun olmayabilir. Ancak aileyle olan ilişki tarzlarının benzemesi gerekiyor, mesela bana haftada bir iki kez bir neden olmadan gitmek çok gelir, eşim istese zorlanırım. Kendi ailemi de zaman gözetmeden nasıl denk gelirse, canım isteyince görürüm. Buralarda net konuşup neyi kaldırıp kaldıramayacağınızı karşılıklı konuşup ona göre değerlendirmelisiniz bence.
Ailem farklı bir şehirde yaşıyor ben de çalıştığım için çok sık görüşemiyoruz. Aslında bu dengesizlik de beni rahatsız ediyor sanırım. Aileler çok farklı, ve onun ailesine çok yakın olacağız. Yine de ben ailesiyle bir sorun yaşamadım dediğim gibi, bu durum sadece bir korku yaratıyor, şimdiye kadar eş adayımla birçok sorun yaşadım kültür/din konularındaki çatışmalardan kaynaklı. Bunların üstüne ailesine bu kadar yakın olacak olmak ürkütüyor
 
Merhaba,

Çok uzun yazmak istemiyorum, anlatacak çok fazla şey var. Dışarıdan bir göz gerek bana çünkü çok yoruldum, psikolojik olarak da çökmüş hissediyorum.

28 yaşındayım, sözlümle 1 yıldan uzun süredir bir birlikteliğimiz var. Bu birlikteliğin uzun bir sürecinde geçmişimden dolayı (daha önce 3 ilişkim oldu ve bakire değilim) büyük problem yaşadık. Bu durum kendisini depresyona sürükledi bir dönem, kendisinin ilk ilişkisiyim. Ben de inanılmaz derecede yıprandım. Şu an aşmış gibi olsak da bu durum hala ara ara gündeme geliyor.

Bunun dışında giyim tarzı, çok ufak bir dövmem olması, içki gibi konularda da sorunlar yaşadık. Hepsini aştık bir şekilde, bana karşı çok kırıcı olduğunu, tecrübesiz davrandığını söyledi.

Tek taraflı değildir tabii. Benim de ona yanlışlarım olmuştur. Özellikle son zamanlarda bu yaşanan olayların üstümde yarattığı yükü kendisine çok yansıttım. Çok üzgün olduğu ve bir an önce evlenmek istediği için çok çabalıyor ve beni mutlu etmek için elinden geleni yapıyor.

Neyse, bunun dışında ailelerimiz de çok farklı yapıda, eğitim düzeyleri farklı, kültürel olarak farklılar. Kimsenin birbirine bir kötü sözü saygısızlığı olmadı tabiki, şükür diyorum. Fakat ben ailemden uzak yaşıyorum ve müstakbel eşim ailesine yakın yaşamak istiyor, haftada en az 1-2 tüm aile görüşürler. Ben aile içinde bariz farklı kalıyorum ve bu durum zor. Benim ailem de bundan dolayı pek istemiyor bu durumları.

Tüm bunlar göz önüne alındığında, birbirimizi çok seviyoruz, fakat evlilikle ilgili korkularımı aşamıyorum. Bahsettiğim sorunların yaşanmış olması, şuan karşılıklı çaba gösteriyor olsak da aklımdan çıkmıyor.

Birkaç kez ayrılma noktasına geldik, fakat sözlümle konuştuğumda yine ikna oluyorum aramızdaki sevgi dolayısıyla. Yine de sevgi her şeyi çözer mi? Aşamıyor gibiyim bahsettiğim problemleri…

Lütfen bana akıl verin, teşekkür ederim.
Dünyada tek kalan erkek bu mu ya da bulunmaz hint kumaşı mı bu kadar zorluyorsunuz?

Korkmalısınız zaten, bunlar fragman. Asıl film evlilikten sonra başlayacak.
 
Birkaç kez ayrılma noktasına geldik, fakat sözlümle konuştuğumda yine ikna oluyorum aramızdaki sevgi dolayısıyla. Yine de sevgi her şeyi çözer mi? Aşamıyor gibiyim bahsettiğim problemleri…
Yalnız problemleri aşamayan siz değil sözlünüz. Farkında değil misiniz?
Konunuzu okurken aklıma nişanlılık durumunda benzer şeyler yaşayan başka bir üyenin konusu geldi.

Siz affeder miydiniz eşinizi? - Bu konuyu bir okuyun derim, bu kişiyle evlenme kararı vermeniz halinde ileride hayatınızın nasıl olacağına ilişkin bir fragman olur sizin için.

Gerçi siz fragmanı zaten görmüşsünüz ama yine de olmayacak bir şeyi oldurmaya çalışıyorsunuz bence. "Bakire değilim, büyük problem yaşadık. Bu durum kendisini depresyona sürükledi bir dönem" diyorsunuz. İlk ilişkisi falan olması hikaye, resmen ego yapmış ve bu böyle devam edecek. Bu durum her fırsatta yeniden ve yeniden karşınıza çıkacak.

Evliliğiniz boyunca bu sorunu yaşamaya devam edeceksiniz, her fırsatta karşınıza çıkacak, ileride belki çocuk durumunda saçma sapan suçlamalara maruz kalacaksınız. "Giyim tarzı, çok ufak bir dövmem olması, içki gibi konularda sorunlar yaşadık" diyorsunuz. Evlendikten sonra gittikçe kısıtlanacaksınız, farkında değil misiniz?

Üstüne nişanlınızın ısrarı üzerine siz ailenizden uzaktayken onun ailesine yakın olacaksınız. Haftada iki-üç kere tüm aile görüşlerken ilişkinizin nasıl etkileneceğini düşünemiyor musunuz?

Reg flag olayını geçtim adam kırmızı dev bayrağı açmış "ben buyum, sen de böyle olacaksın" sinyali veriyor. Ama siz anlamamak için ısrar ediyorsunuz. Başınıza gelecekleri görmemek için sımsıkı gözlerinizi yummuş "çok seviyorum" diyorsunuz. Bu dünyada yeri doldurulamayacak erkek yok. Sizi olduğunuz gibi seven, hayatınız ve yaşam şekliniz nedeniyle "deprosyana sürüklenmeyen", ailesinden ayrı nefes almayı da bilen biriyle bir hayat kurun. Yoksa çok pişman olursunuz.
 
Son düzenleme:
Çok iyi bildigim bir yakınım kultur farklılıklarına ragmen bir evlilik yaptı baktıgında 7 senedir evli ama asmile oldu resmen eşi ve eşinin ailesi tarafından, cunku onun eşi de aynı kendi memleketinden baska yerde yasamaz ve kuralları olan biriydi. 7 senede ne oldu de? Eşi ne istiyorsa her şey o şekilde şekil aldı… çıkmaza girdigi çok oldu ama yine de cocukları var diye boşanmayı dusunmuyor bile. Ben biliyorum ama asla potansiyeline uygun bir hayat yaşamıyor tabi onun tercihi. Mutlu mu de asla içten degil çok iyi biliyorum hatta gitgide o bu şekilde yaşıyor diye cevresindeki diger kadınlar da öyle olmalı gibi tavırlae sergiliyor.(işte eş bişi istedi mi yapılcak, en çok eşin ailesiyle görüşmek türk adetlerine göre normal gibi.)
Peki konu sahibi siz de yıllar geçtikçe böyle mi olmak istersiniz ?

Bir kere kültür farkı en önemli sebep olmalı ilişkiyi bitirmeniz için. İkinci sebepte yukarıda yazıldıgı gibi bekareti bekarken devamlı dile getiren(ozur dilese dahi) erkekler evlenince daha takıntılı hale geliyor ve her kavgada bunu onunuze seriyor herkes sahit olmustur böyle şeylere yaşamasa bile, ben de cevremde gördüm duydum. Bu işin sonu evliyken ortamdaki baska erkekleerden bile devamlı sizi kıskanmaya kadar gider söylim…
Belki yazdıklarım acımasız gözuktu ama bile bile lades yapmak bu hayatta mutluluk getirmiyor cook örnegi var o yuzden biraz da gerçekçi bakın kendiniz için, kendinizi düşünün en başta.
 
Hepsini aştık bir şekilde
Nasıl aştınız mesela? Düşünceleri beyni falan mı sıfırlandı? Bekareti sorun eden erkek asla kabullenmez. Aile yapınız, kültürünüz, eğitiminiz ... hiç bir şeyiniz denk değil. Adam bir günde medeni olmadı olamaz değil mi? Her türlü sizi ezmeyi baskılamayı deneyecek. Aştık dediğiniz şeyleri aşmadığına adım kadar eminim. Hadi kendini yetiştirmiştir, aile kültür eğitim vs bunlar sorun olmaz dersin ama ailesiyle bir arada olmak isteyen ve bekareti mesele eden adamla asla evlenilmez. Kim bilir ailesiyle neler paylaşıyordur, sizinle ilgili ailenizle ilgili neler anlatıyordur.
Evlenmeyin, yürümez. Burada benzer konular açanlar var, bakın okuyun biraz.
 
Ailem farklı bir şehirde yaşıyor ben de çalıştığım için çok sık görüşemiyoruz. Aslında bu dengesizlik de beni rahatsız ediyor sanırım. Aileler çok farklı, ve onun ailesine çok yakın olacağız. Yine de ben ailesiyle bir sorun yaşamadım dediğim gibi, bu durum sadece bir korku yaratıyor, şimdiye kadar eş adayımla birçok sorun yaşadım kültür/din konularındaki çatışmalardan kaynaklı. Bunların üstüne ailesine bu kadar yakın olacak olmak ürkütüyor
Ürkmenizin sebebi belki aslında sevgilinize çok güvenememenizdir. Burda onun nasıl biri olduğu çok önemli, ama kendisi de ailesine yakın düşünüyor belli ki. İkiniz uyumlu olsanız ailesiyle bir yol tutturursunuz ama siz çatışırken denkleme ailesi girerse ne olur oralar biraz karışık.
Ailesiyle sorun yaşamamak ayrı aileyi gözlemlemek ayrı. Kültür ve din harici nasıl insanlar? Görgülüler mi saygılılar mı? Böyle şeyler eğitimle alakalı olmuyor sadece malum. Dışardan bitirin demek kolay, içinde olan sizsiniz. Şu noktada bırakıp gitmek zor olabilir ama evlenince mutsuz olmamak için süreçleri ağırdan alın, aileyi ve sevgilinizi uzun uzun gözlemleyin derim naçizane
 
Ürkmenizin sebebi belki aslında sevgilinize çok güvenememenizdir. Burda onun nasıl biri olduğu çok önemli, ama kendisi de ailesine yakın düşünüyor belli ki. İkiniz uyumlu olsanız ailesiyle bir yol tutturursunuz ama siz çatışırken denkleme ailesi girerse ne olur oralar biraz karışık.
Ailesiyle sorun yaşamamak ayrı aileyi gözlemlemek ayrı. Kültür ve din harici nasıl insanlar? Görgülüler mi saygılılar mı? Böyle şeyler eğitimle alakalı olmuyor sadece malum. Dışardan bitirin demek kolay, içinde olan sizsiniz. Şu noktada bırakıp gitmek zor olabilir ama evlenince mutsuz olmamak için süreçleri ağırdan alın, aileyi ve sevgilinizi uzun uzun gözlemleyin derim naçizane
Evet güvenemiyorum. Çünkü kendisiyle yaşadığımız sorunları aşamıyorum, geçmişime zamanında takılmış olması, kıyafetim gibi konularda benden çok farklı düşünmesi, dövmemi “yakıştıramaması”, bu gibi şeyler. Yoksa ailesi belki beni bazen garip bulsa da en ufak bişey demediler, saygılı iyi insanlar sağ olsunlar. Ancak ben de onlara uyumlu olmak kendimi sevdirmek için çokça çaba sarf ettim, belki bunu da göz önünde bulundurmak lazım.
 
Aynı hatayı yaparak kendime hiç uymayan biriyle evlenmiştim.Ne eğitim seviyelerimiz,ne manevi değerlerimiz,ne aile yapılarımız aynıydı.Sonuç ne oldu derseniz “boşa geçmiş seneler” .ben yürütemedim boşandım.Boşandım diye pişman mıyım Aslaa çünkü benim hayatım boşandıktan sonra başladı şuan evliyim hamileyim eşimi çok seviyorum 😃 Ama malesef bazı konular evlilikte daha yıkıcı eleştirilir ki bu bekaret konusu bence bu konulardan.Evlendikten sonra daha ağır sözlerle karşılaşabilirsin ,kişiliğine hakarete kadar gidebilir.Aile konusuna girmiyorum bile çünkü hiç kaynanama yakın oturdum çook mutluyum diyene denk gelmedim.En azından ben gelmedim. Ben senin yerinde olsam şuanki aklımla yol yakınken ayrılırdım .
 
Back
X