Ben bunlari yeni öğreniyorum diyerek zaten kendinii dayaga alistirmaya normallestiremeye başlamışsınız. Yani buraya sordugunuzda kimse sizi kolunuzdan cekip o evden almayacakki. Cocuk olmadan karari siz vereceksiniz. Bir omur boyle gecermi düşün istersen.Merhabalar.
Ben 23 yaşında üniversite mezunuyum öğrenim hayatım boyunca çalıştım ve kendi ekonomik özgürlüğme sahiptim. Ailemle beni tuttugunu koparan bi kız olarak yetiştirdiler. 3 ay önce yaklaşık 3 yılı geçgindir tanıdıgım aşık oldugum adamla evlendim.
Eşim askeri okulda okuyordu yeni mezundu göreve ataması olacagı sırada darbeden dolayı ataması durduruldu ve sivil üniversiteden mezun etti devlet.
Herşey bununla başlıyor biz o sıralar 1 yıllık falan sevgiliydik aramızda çok sürtüşmeler olurdu fakat psikolojisi bozuk hayatı darmaduman oldu diye ben hep alttan alırdım bu böyle 2 sene sürdü 2018 şubat mart aylarında babasına beni anlattı ve istemeye geldiler . Benim babam çok anlayışlı bi insandır kimseyi gücendirmek istemez o yüzden eşime işiyle ilgili hiçbirley sormadı. İsteme oldugunda biz eşimle daha 2 3 yıl var evliliğe diye düşünüyorduk fakat eşimin babası söz günü babamla düğün tarihi konuştu babam çocuklar bilir biz karışmayalım dediysede sözden sonra hep erkek tarafı düğün için baskı yaptı. Vel hasır eylül ayında evlendikçoook seviyordum deliler gibi aşıktık bişey istediği zaman söylemesine görek yoktu ben hemen yapardım gözünün içine bakardım . Fakat balayında beni dövdü. Eşimin annesi düğünde bana ve eşime takı için kurdela takmadı hepsini elden kendisi topladı gelen misafirlerin . Biz şok tabi balayındada eşime takıları sordugum için yerim bu dayağı. Ben bavulumu topladım bırakıp gelirken ağlamaya başladı özür fala diledi . Bende çok zor günlerden geçtik stresliydik ikimiz diye uzatmadm gitmekten vazgeçtim . Balayı bitti evimize geldik şimdi her hafta bir sebepten ötürü küfürler hakaretler işitiyorum boğazım sıkılıyor kafama vuruluyor gecen sefer eşim bunu annesinin yanında yaptı . Son sefer ise dündü . Artık bende kendimi savunmaya başladım ve bende cılız çüssesiz bi kadın değilim gücüm yetiryor. Ben kıyıp kendimi savunamıyorum . Ama o beni yerlerde sürüklemekten hüngür hüngür ağlatmaktan bıkmadı daha 3 aylık evliyiz sevgisizlik ilgisizlik üstüne birde şiddet görmek beni mahvediyor. Bu arada eşim dayak atan bi babaya kayınvalidem ve çocukları sürekli şiddet görmüş ve sürekli kapıya konmuş . Onlr için şiddet çok normal birşey ben bunları yeni öğreniyorum . Babam ne bana ne abilerime nede anneme tek bir tokat attıgını bilmeyiz . Bana yardım edin nolur evlendik eşim 2 ay iş bulamadı benim akrabalarım ona iş buldu çok zor günler gecirdi kendini yetersiz gördü . Ama biliyorum ne olursa olsun ben bunları yaşamayı haketmedim...
Allah yardimcin olsun
