Memleketimizin merkezinde dogup buyudum,babam,annem de.Yani bir köyümüz yok.Dedemler manastirdan göçmüş,Babannem şaka gibi ama Alacatili.Tabi o zamanlar köymüş. Ben de kucukken yaz tatili sonrası okul dönüşü ögretmenin sordugu tatilde neler yaptiniz sorusuna köye gittik,köydeydik cevabi verenlere hep özenmiştim.Hatta anneme o cocuk akliyla anne bizim neden köyümüz yok ,biz de köye gidelim diyordum.Cok istersin istersin ya Allah bir sekilde verirmis 23 yasinda atandiktan sonra 10 sene farkli bölgelerin en kırsal köylerinde yasadim,köylere doydum hatta köylerden boguldum
Sehirlinin de köyĺününde temizini kalpazanını gördüm.Lokasyon vermek istemiyorum ama bir bölgenin köylüsünün cogunlugu bu kadar mi uyanik,çakal olur.Boşuna köy kurnazı,köy çakalı demiyorlar yani.
Şimdi de esimin memleketi köyden hallice bir dağ ilcesi.Temiz havası mis gibi.Seviyorum gitmeyi,vakit gecirmeyi,yaylaciligi.Bir de tiny house ya da tek katli bir ev kondurursak sahane olucak.Baççeye gidip ektiklerini toplamak,yemek cidden muthis bir keyifmis 35 yasindan sonra tattim bunu.Oğullarim kucuk, köy ortamını tatsınlar,tatilde köve gittik desinler istiyorum bir de tabi
ha bir den yaz tatilinde 40 küsür derece Izmir sicagindan sonra gece yorgana sarilarak uyumanin tadi biseyde yokk!