- 1 Eylül 2018
- 1.192
- 858
- 27
- Konu Sahibi Sheldon_Cooper
- #1
Merhaba,benim içimi kemiren bir sorunum var.Kendimi inanılmaz suçlu hissediyorum ki hissetmeliyim de.Okursanız anlarsınız.Uzun ama hikaye gibi güzel okunur yani :)
Bir çocukla tanıştık biz arkadaş aracılığıyla.Aynı yaştayız.Yalnız o başka bir ülkede yaşıyor,Türk değil.Çocukla ilk gün arkadaşça konuştuk.Sık sık konuşuyorduk birbirimize çıkartma gönderiyorduk.
Tanıştıktan 1-2 gün sonra benden iyi sinyaller aldığını,bana karşı hisleri olduğunu söyledi.Ne yalan söyleyeyim benim de ona karşı hislerim vardı.His derken,onun söylediği gibi iyi sinyaller,elektrik alma gibi bir şey.Aşk olmaktan çok uzaktı henüz.Çünkü daha birbirimizi pek tanımıyorduk ve yüz yüze görüşme imkanımız bile yoktu.
Bana hislerini söylediğinde “Ben de senden iyi sinyaller aldım,ama daha birbirimizi hiç tanımıyoruz.Birbirimizi tanımak için zamana ihtiyacımız var.Akışına bırakalım,eğer anlaşırsak ya da birbirimizi seversek bir şeyler olur.Anlaşamazsak ya da birbirimizi sevmezsek de eğer sen de istersen arkadaş kalabiliriz.Bu arada eğer benden sıkılırsan ya da başkasına ilgin kayarsa anlayışla karşılarım çünkü ben pek kolay aşık olan biri değilim.Bu durum senin için de uygun mudur ?” dedim İngilizcem döndüğünce.Demez olaydım de neyse.Hayır de gitsin,sırf ufak bir şey hissettin diye ne halt etmeye hemen atlıyorsun değil mi ? Allah belamı verecek benim.
Neyse,sonra bana güven sorunlarından bahsetti.Ben de “Merak etme aynı anda 100 erkekle konuşan biri değilim seninle konuşurken başkasıyla da flörtleşmem.Zaten artık kolay kolay aşık da olmuyorum.Merak etme başka birine aşık olmam.” dedim rahatlatmak için.Demez olaydım.Az ve öz konuş be Sheldon.Ne boş yaptın,sanki sözleşme yapıyoruz.Taahhüt verdim bir de çocuğa.
Eski kız arkadaşı (o da başka ülkedenmiş,3 yıl çıkmışlar hiç yüz yüze görüşmemişler.Kız çocuğun fotosunu bile 6 ay sonra görmüş.) Ama bende öyle olmadı.Çok hızlı ilerledi her şey.Sevgili gibi davranmaya başladı ve aşırı romantik şeyler yazmaya başladı daha tanışalı 5 gün bile olmamıştı.Ben arada ona zaman gerektiğini hatırlatıyordum.Gelecek planları yapıyordu romantik şeyler söylüyordu 3 cümlesinden biri seni seviyorumdu.Ben de konu değişiyordum.Odunluk yapıyordum.Bu beni çok suçlu hissettiriyordu.Gerçi hissettirmeli de,düşünsenize sevdiğiniz kişiye hislerinizi yazıyorsunuz o size kütük gibi davranıyor.Ne iğrenç değil mi ?
Bu çocuk bu arada mental olarak çöküşteydi.Başka bir kızla,akrabalarıyla falan da sorunları vardı.Kafası bozuluyordu Whatsapp’ı tüm uygulamaları silicem diyordu.Ee silerse biz konuşamayız.Konuşamazsak kendini kötü hissettiği için aklım onda kalır.Nasıl olduğunu bilemem.Ben de ona “Gel biraz konuşalım sakinleş bi” diyordum.Sonra bir şekilde yumuşayıp dönüyordu.Ama tanıştığımız 3-4 içinde neredeyse her gün bunu yaptı.Benim hisler de söndü gitti bunlardan sonra.Başka erkekler de bana böyle yapardı çünkü.Ama hisler gitti derken,ona hâlâ değer veriyor ve iyi sinyaller alıyordum.İleride bir aşka dair umutlarım gitti sadece.
Yılbaşında bile özel kart hazırlamış bana.Aşk mektubu yazmış resmen.Daha tanışalı 1 hafta olmamıştı.Her şey kontrolümden çıkmıştı.Kartları için teşekkür ettim ama bu sefer kütükoğlu kütüklük yaptım.
Yazdıklarının çok ince olduğunu,çok hoş olduğunu ancak yeni tanıştığımızı ve çok hızlı ilerlediğimizi söyledim.Üzüldü tabii,o üzülünce ben de üzüldüm.Ama bu kadar hızlı gidersek ileride onu daha çok üzmekten korktum.En azından benden soğusa ileride üzülmezdi.Çünkü bana aşırı hızlı geliyordu sanaldan tanışılan biriyle 1 hafta olmadan bu kadar yakın olmak.
Sonra baktım olmuyor,mesafe koymaya,kendimi uzaklaştırmaya karar verdim.Sınav haftamdı zaten (hâlâ da öyle) ders çalışıyordum.Bu da işe yaramadı çocuk bir şekilde konuşturdu beni.Ben de her şeyi açık açık söyledim.Yukarıda yazdığım neredeyse her şeyi konuştuk.Arkadaş kalalım istersen dedim,istemezsen kalmayız dedim.Bir şeye ihtiyacın olursa yazarsın dedim.Engelle beni falan dedi engellemedim.Niye engelliyim ki ? Kararımı verdiğimi söyledim ilişki istemediğimi söyledim.Çünkü nerdeyse her gün ciddi şeyler konuşuyorduk bazen tartışıyorduk ve aşk konusunda aşırı hassas biriydi.Sürekli mesajımı bekliyordu.Ben de onu sonradan üzüp zamanını çalma riskine giremedim.Aşk hisleri de gitti zaten.Açık açık söyledim.Bana sorarsanız yaptığım en doğru şey de buydu.
Kabul etti,arkadaş kalalım dedi.1-2 gün de böyle devam ettik.Sonra hislerimin değişeceğini,beni sevdiğini falan söyledi.Sınav vardı anksiyetem azmıştı o an için görmezden geldim.Zaten tanıştığımızdan beri anksiyete ve kusma korkusu sebebiyle ufak krizler bitmiyor bende.
Neyse bugün de biraz tartıştık.Şimdi her şey bitti.
Kendimi çok kötü hissettim.Madem sonradan vazgeçecektim,ne halt etmeye çocukla konuştum ? Tam aşık değilsen hiç konuşma.Ah kafam ahh.Çok pişmanım resmen umut verip bıraktım.Nasıl telafi ederim ? Özür mü dilesem ? Ne yapsam ? Hay yazık kafama ya.Bir daha 10 yıl boyunca karşı cinse selam bile vermek,selam verilirse almak yok.Kendime söz veriyorum.
Çocuk kibar biri,hiç saygısızlık yapmadı bana.Benden iyisine layık.Bunları söyleyince de sen en iyisisin derdi
Çıksam mı yoksa çocukla üzülmesin diye ? Ama ya ileride daha çok üzülürse ? Çünkü ben hiç birbirimize göre olduğumuzu düşünmüyorum.Sınav haftamda bile her gün ciddi şeyler konuşuyoruz.Eğlenceli bir muhabbet kurmuşluğumuz çok yok.Ayrıca birkaç saat cevap vermediğimde (sınav haftam,çalışıyorum) “En azından biraz zaman ayırabilirsin ben de çalışıyorum ama cevap verecek zamanı hep buluyorum.” dedi.Haklıydı belki ama şimdiden böyleysek ilişkide kim bilir nasıl oluruz ? Zaten tam bu olaydan sonra bizden olmaz diye düşündüm.
Neyse,sonuç olarak batırdım mı batırdım.Elimden gelenin en iyisini yaptım,hiç kötü niyet gütmedim.Egomu onun ilgisiyle okşamak istemedim.Bunda çok samimiyim.Ama benim en iyim de bu kadarmış işte,beceremedim.
Ne yapmam lazım şimdi ?
BEN BURAYA YAZARKEN BAŞKA GELİŞMELER DE OLMAYA BAŞLADI ŞİMDİ YAZMAKTAN YORULDUM BİRAZDAN ONLARI DA ANLATIRIM İLGİLENİRSENİZ :)
Bir çocukla tanıştık biz arkadaş aracılığıyla.Aynı yaştayız.Yalnız o başka bir ülkede yaşıyor,Türk değil.Çocukla ilk gün arkadaşça konuştuk.Sık sık konuşuyorduk birbirimize çıkartma gönderiyorduk.
Tanıştıktan 1-2 gün sonra benden iyi sinyaller aldığını,bana karşı hisleri olduğunu söyledi.Ne yalan söyleyeyim benim de ona karşı hislerim vardı.His derken,onun söylediği gibi iyi sinyaller,elektrik alma gibi bir şey.Aşk olmaktan çok uzaktı henüz.Çünkü daha birbirimizi pek tanımıyorduk ve yüz yüze görüşme imkanımız bile yoktu.
Bana hislerini söylediğinde “Ben de senden iyi sinyaller aldım,ama daha birbirimizi hiç tanımıyoruz.Birbirimizi tanımak için zamana ihtiyacımız var.Akışına bırakalım,eğer anlaşırsak ya da birbirimizi seversek bir şeyler olur.Anlaşamazsak ya da birbirimizi sevmezsek de eğer sen de istersen arkadaş kalabiliriz.Bu arada eğer benden sıkılırsan ya da başkasına ilgin kayarsa anlayışla karşılarım çünkü ben pek kolay aşık olan biri değilim.Bu durum senin için de uygun mudur ?” dedim İngilizcem döndüğünce.Demez olaydım de neyse.Hayır de gitsin,sırf ufak bir şey hissettin diye ne halt etmeye hemen atlıyorsun değil mi ? Allah belamı verecek benim.
Neyse,sonra bana güven sorunlarından bahsetti.Ben de “Merak etme aynı anda 100 erkekle konuşan biri değilim seninle konuşurken başkasıyla da flörtleşmem.Zaten artık kolay kolay aşık da olmuyorum.Merak etme başka birine aşık olmam.” dedim rahatlatmak için.Demez olaydım.Az ve öz konuş be Sheldon.Ne boş yaptın,sanki sözleşme yapıyoruz.Taahhüt verdim bir de çocuğa.
Eski kız arkadaşı (o da başka ülkedenmiş,3 yıl çıkmışlar hiç yüz yüze görüşmemişler.Kız çocuğun fotosunu bile 6 ay sonra görmüş.) Ama bende öyle olmadı.Çok hızlı ilerledi her şey.Sevgili gibi davranmaya başladı ve aşırı romantik şeyler yazmaya başladı daha tanışalı 5 gün bile olmamıştı.Ben arada ona zaman gerektiğini hatırlatıyordum.Gelecek planları yapıyordu romantik şeyler söylüyordu 3 cümlesinden biri seni seviyorumdu.Ben de konu değişiyordum.Odunluk yapıyordum.Bu beni çok suçlu hissettiriyordu.Gerçi hissettirmeli de,düşünsenize sevdiğiniz kişiye hislerinizi yazıyorsunuz o size kütük gibi davranıyor.Ne iğrenç değil mi ?
Bu çocuk bu arada mental olarak çöküşteydi.Başka bir kızla,akrabalarıyla falan da sorunları vardı.Kafası bozuluyordu Whatsapp’ı tüm uygulamaları silicem diyordu.Ee silerse biz konuşamayız.Konuşamazsak kendini kötü hissettiği için aklım onda kalır.Nasıl olduğunu bilemem.Ben de ona “Gel biraz konuşalım sakinleş bi” diyordum.Sonra bir şekilde yumuşayıp dönüyordu.Ama tanıştığımız 3-4 içinde neredeyse her gün bunu yaptı.Benim hisler de söndü gitti bunlardan sonra.Başka erkekler de bana böyle yapardı çünkü.Ama hisler gitti derken,ona hâlâ değer veriyor ve iyi sinyaller alıyordum.İleride bir aşka dair umutlarım gitti sadece.
Yılbaşında bile özel kart hazırlamış bana.Aşk mektubu yazmış resmen.Daha tanışalı 1 hafta olmamıştı.Her şey kontrolümden çıkmıştı.Kartları için teşekkür ettim ama bu sefer kütükoğlu kütüklük yaptım.
Yazdıklarının çok ince olduğunu,çok hoş olduğunu ancak yeni tanıştığımızı ve çok hızlı ilerlediğimizi söyledim.Üzüldü tabii,o üzülünce ben de üzüldüm.Ama bu kadar hızlı gidersek ileride onu daha çok üzmekten korktum.En azından benden soğusa ileride üzülmezdi.Çünkü bana aşırı hızlı geliyordu sanaldan tanışılan biriyle 1 hafta olmadan bu kadar yakın olmak.
Sonra baktım olmuyor,mesafe koymaya,kendimi uzaklaştırmaya karar verdim.Sınav haftamdı zaten (hâlâ da öyle) ders çalışıyordum.Bu da işe yaramadı çocuk bir şekilde konuşturdu beni.Ben de her şeyi açık açık söyledim.Yukarıda yazdığım neredeyse her şeyi konuştuk.Arkadaş kalalım istersen dedim,istemezsen kalmayız dedim.Bir şeye ihtiyacın olursa yazarsın dedim.Engelle beni falan dedi engellemedim.Niye engelliyim ki ? Kararımı verdiğimi söyledim ilişki istemediğimi söyledim.Çünkü nerdeyse her gün ciddi şeyler konuşuyorduk bazen tartışıyorduk ve aşk konusunda aşırı hassas biriydi.Sürekli mesajımı bekliyordu.Ben de onu sonradan üzüp zamanını çalma riskine giremedim.Aşk hisleri de gitti zaten.Açık açık söyledim.Bana sorarsanız yaptığım en doğru şey de buydu.
Kabul etti,arkadaş kalalım dedi.1-2 gün de böyle devam ettik.Sonra hislerimin değişeceğini,beni sevdiğini falan söyledi.Sınav vardı anksiyetem azmıştı o an için görmezden geldim.Zaten tanıştığımızdan beri anksiyete ve kusma korkusu sebebiyle ufak krizler bitmiyor bende.
Neyse bugün de biraz tartıştık.Şimdi her şey bitti.
Kendimi çok kötü hissettim.Madem sonradan vazgeçecektim,ne halt etmeye çocukla konuştum ? Tam aşık değilsen hiç konuşma.Ah kafam ahh.Çok pişmanım resmen umut verip bıraktım.Nasıl telafi ederim ? Özür mü dilesem ? Ne yapsam ? Hay yazık kafama ya.Bir daha 10 yıl boyunca karşı cinse selam bile vermek,selam verilirse almak yok.Kendime söz veriyorum.
Çocuk kibar biri,hiç saygısızlık yapmadı bana.Benden iyisine layık.Bunları söyleyince de sen en iyisisin derdi
Çıksam mı yoksa çocukla üzülmesin diye ? Ama ya ileride daha çok üzülürse ? Çünkü ben hiç birbirimize göre olduğumuzu düşünmüyorum.Sınav haftamda bile her gün ciddi şeyler konuşuyoruz.Eğlenceli bir muhabbet kurmuşluğumuz çok yok.Ayrıca birkaç saat cevap vermediğimde (sınav haftam,çalışıyorum) “En azından biraz zaman ayırabilirsin ben de çalışıyorum ama cevap verecek zamanı hep buluyorum.” dedi.Haklıydı belki ama şimdiden böyleysek ilişkide kim bilir nasıl oluruz ? Zaten tam bu olaydan sonra bizden olmaz diye düşündüm.
Neyse,sonuç olarak batırdım mı batırdım.Elimden gelenin en iyisini yaptım,hiç kötü niyet gütmedim.Egomu onun ilgisiyle okşamak istemedim.Bunda çok samimiyim.Ama benim en iyim de bu kadarmış işte,beceremedim.
Ne yapmam lazım şimdi ?
BEN BURAYA YAZARKEN BAŞKA GELİŞMELER DE OLMAYA BAŞLADI ŞİMDİ YAZMAKTAN YORULDUM BİRAZDAN ONLARI DA ANLATIRIM İLGİLENİRSENİZ :)
Son düzenleme:
