• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kötü bir anne miyim?

Sudanli

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
25 Aralık 2015
3.977
5.522
158
Dört yaşında bir oğlum var ve ben de aktif bir işte çalışıyorum mesaisi 9.05 olan aynı zamanda doktora yapıyorum şu an yeterlilik aşamasındayım akşam 17’de çocuğu kreşten alıp eve bırakıp kütüphaneye gidip saat 20:00’ye kadar ders çalışıyorum eve gelip çocuğumla maksimum bir ya da 2 saat ilgilenip uyuruz haftasonu da kütüphaneye gidiyorum ve bu süreç doktora tez aşamam da dahil olmak üzere belki en az üç sene daha devam edecek acaba oğlundan çalıyor muyum diye düşünüyorum hafta sonu en azından tam bir gün verebildiğim zamanlar da oluyor ama tabi bu biraz nadir oluyor bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz vicdani olarak sorumlu hissediyorum? Ses kayıt uygulaması ile yazdığım için yazım hatalarını dikkate almayınız.
 
Doktorayi her zaman yapabilirdiniz. Ya da cocugu baska zaman dogurabilirdiniz. Gunde 1 saatle ona ne verebilirsiniz ki? Isten sonra birlikte olsaniz neyse. Hafta sonu da yok. Siz bosa ciktiginizda o cocuk zaten kendine yetmeye baslayacak ufaktan. Kotu bi anne degilsiniz ama kotu bi planlayicisiniz
 
Kariyer yapan anne/çocukların maalesef süreci zor ilerliyor. Bu şekilde bir hissiyatınız oluştuysa çocuğunuz uyuduktan sonraya erteleyebilirsiniz belki ders çalışma sürecinizi. Bahsettiğiniz süre 4 yaş için biraz az geldi maalesef bana. Hem her ailenin kendi iç dinamiği farklıdır. Çocuğunuzdaki sinyalleri takip edebilirsiniz.
 
Dört yaşında bir oğlum var ve ben de aktif bir işte çalışıyorum mesaisi 9.05 olan aynı zamanda doktora yapıyorum şu an yeterlilik aşamasındayım akşam 17’de çocuğu kreşten alıp eve bırakıp kütüphaneye gidip saat 20:00’ye kadar ders çalışıyorum eve gelip çocuğumla maksimum bir ya da 2 saat ilgilenip uyuruz haftasonu da kütüphaneye gidiyorum ve bu süreç doktora tez aşamam da dahil olmak üzere belki en az üç sene daha devam edecek acaba oğlundan çalıyor muyum diye düşünüyorum hafta sonu en azından tam bir gün verebildiğim zamanlar da oluyor ama tabi bu biraz nadir oluyor bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz vicdani olarak sorumlu hissediyorum? Ses kayıt uygulaması ile yazdığım için yazım hatalarını dikkate almayınız.
Bilmiyorum bana doğru gelmedi anneyle geçirilen süre bu kadar kısıtlı olmamalı diye düşünüyorum
 
Doktorayi her zaman yapabilirdiniz. Ya da cocugu baska zaman dogurabilirdiniz. Gunde 1 saatle ona ne verebilirsiniz ki? Isten sonra birlikte olsaniz neyse. Hafta sonu da yok. Siz bosa ciktiginizda o cocuk zaten kendine yetmeye baslayacak ufaktan. Kotu bi anne degilsiniz ama kotu bi planlayicisiniz
Doktorayı aslında en çok onun için yapıyorum yaşadığım şehir çok küçük ilerde bir gelecek verebilmek için. Ama bu sefer de ilk çocukluğundan çalıyorum 😞
 
Yalan söylememizi istiyorsan başka ama gerçeği istiyorsan berbat bir annesin.

Yukarıdaki arkadaşın dediği gibi doktorayı yaparken bebek neden yaptın, ya da bebek yaptın neden doktoraya başladın.

Yeterlilik sürecinde olduğuna göre muhtemelen daha ilk yılın sonundasın. Yeterlilik süreci biraz daha yoğun olur ama sonra rahatlayabilir, ama bu tamamen danışmanın yaklaşımına ve araştırma konuna bağlı.
 
Kimseye kotu bir annesin demem. Herkes evladini sever ve yetebildigi kadar bir annedir. Ama benim hayattaki kistasim once bir insan ve br kadin oldugunu unutmamak, once kendine deger vermek. Cunku insan kendini sever ve kendine vakit ayirirsa evladina da daha faydali olur. Evin duzeniyle veya mesela cocugunun egitimi, beslenmesiyle kafayi bozup kendini unutan kendini ikinci ucuncu plana atan kadinlar da mesela asik kotulugu yine dolayli yoldan evlatlarina yapıyorlar. Sizin durum daha da vahim. Ne kendinize, ne evinize, ne isinize, ne evladınıza , hicnir seye yetemez yetisemezsiniz bu tempoyla. Doktoranin acelesi neydi? Ya da doktora yaparken çalışmak anne olmayan biri icin bile cok zorken, işi birakip doktora egitiminize odaklanma imkaniniz yoksa neden boyle bir yola girdiniz? Bu kadar hirsa gerek varmi? Yillar sonra doktora diplomaniz bu kacirdiginiz zamanlar karsiliginda size yetecek, sizi tatmin edecek ki onun muhasebesini yapin kendiniz karar verin
 
Şahsen ben çok doğru bulmadım. Evet gelecek önemli ama anneden alınacak o tatmin duygusu çok daha önemli. Plansız bir hareket olmuş. Doktorayı bitirip öyle dünyaya getirmeyi seçerdim ben. Ki bunu seçtim :) Birincisi uyuttuğunuz saat bir çocuk için hiç uygun bir saat değil. Çocukların 20.00-20.30 arası yatması ve sabah en geç 8.00de uyanmaları gerektiğini belirtiyor uzmanlar. Özellikle 0-5 yaş grubunun. Fikrimizi sorduğunuz için açıkça yazmak istedim üzdüysem özür dilerim.
 
Dört yaşında bir oğlum var ve ben de aktif bir işte çalışıyorum mesaisi 9.05 olan aynı zamanda doktora yapıyorum şu an yeterlilik aşamasındayım akşam 17’de çocuğu kreşten alıp eve bırakıp kütüphaneye gidip saat 20:00’ye kadar ders çalışıyorum eve gelip çocuğumla maksimum bir ya da 2 saat ilgilenip uyuruz haftasonu da kütüphaneye gidiyorum ve bu süreç doktora tez aşamam da dahil olmak üzere belki en az üç sene daha devam edecek acaba oğlundan çalıyor muyum diye düşünüyorum hafta sonu en azından tam bir gün verebildiğim zamanlar da oluyor ama tabi bu biraz nadir oluyor bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz vicdani olarak sorumlu hissediyorum? Ses kayıt uygulaması ile yazdığım için yazım hatalarını dikkate almayınız.

Çok normal bir süreç yaşadığınız. Benim üniversitemden hocam kendi doktorası sırasında çocuğa yetemediğini düşündüğü için oğlu 5 yaşına kadar anneannenin evinde kaldı. Annesi-babası çalışan arkadaşlarımda da benzer şekilde aynısını yaşayanlar var. Hiçbirinden de kötü anne gibi şeyler duymadım.

İyi annelik ve babalık sürekli beraber zaman geçirmekle olsaydı, ne harika nesiller yetişirdi. Önemli olan çocukla düzgün zaman geçirip, temel ihtiyaçlarını karşılayıp onu hayata doğru şekilde hazırlamak. Sonuçta kütüphaneye sizi bağlamadılar zincirle, okulunda gösterisi olur gidersiniz, önemli olan bunlar. Gerektiğinde zaman ayırırsınız.

Hem aktif iş hem doktora yapıyorsunuz. Bu şekilde olması normal hayatınızın. Az zaman ayırıyorsunuz ama yapacak bir şey yok. Kötü annelik böyle bir şey değil.
 
Back
X