Umarım cümleleri toparlayabilirim çünkü gece gece sinirlerim harap oldu ve ağlayıp duruyorum yarım saattir.
Apartmanın bize ait olan, dışarıdan bir girişi olmayan bahçesinde köpeğimiz yaşıyor.
Zaman zaman havlıyor evet ama ya bir yabancı bahçeye yaklaştığında ya da kedi köpek gördüğünde.
Ki bunu mahallede herkes biliyor çünkü 7 yıldır aynı evde köpeğimizle birlikte yaşıyoruz.
Yan apartmanın da dört dairesinin bizim bahçeye cephesi var.
Bize cephesi olmayan dairelerden birinin de köpeği var ve bu köpeği evin ergen oğlu gezdiriyor. Ve bizimkinin havladığını bildiği halde bahçenin önünde oyalanıyor.
Bizimki deliriyor havlıyor tabi.
1 saat önce de böyle bir şey oldu ve bizim cepheye bakan dairelerden en üst kattaki camı açıp "Hanımefendi bu terbiyesizlik ama, köpeğinizi alın içeride bakın, apartmanda köpek bakılmaz, müstakil eve taşının, benim çocuğum uyanıyor devamlı" gibi laflar etti.
Bu arada bizim apartmandan bugüne dek bize iletilmiş bir şikayet yok.
Ben de bahçenin bana ait olduğunu söyledim. Apartmanda köpek bakılmıyorsa onların apartmanında nasıl bakıldığını sordum. Ama o evin içinde bakıyor şeklinde bir yanıt aldım. Bu arada sıklıkla "terbiyesizlik bu" sözünü tekrarladı.
En sonunda "O zaman köpeğinize ne olur bilemem, gerisine ben karışmam" anlamına gelen bir cümle kurdu. Tam duyamadım çünkü sinirden kulaklarım uğuldamaya başladı.
Birçoğunuzun kedisi köpeği var biliyorum.
Ve siz de bunun nasıl bir his olduğunu bilirsiniz.
Çok gücüme gitti beni bununla tehtit etmesi.
Lütfen bilgisi olan arkadaşlar bana bir şey söylesin.
Zarar verebilir mi ona?
Ne yapabilir?
Ya da ne yapabileceğini söylemeyin hazır değilim.
Sanırım sadece içimi rahatlatın istiyorum.
