Konumuz had bildirme.

Zaten rahatsız etmese yaşar giderdim. Ama bu durum beni rahatsız ediyor yani birşeyler yapmalıyım düşüncesine girdim. Umarım çözebilirim sağolun.
 
Bende o yüzden dedim sevgilimi çağırıp bak kardeşin böyle düşünüyor cevabı sen ver istersen diye. Yani korkup korkmadığını bilmiyorum belki de benim söylemeyeceğimi düşünüyordur. Birfe gorucu usulu disinda evlenmek onlarda cok iyi karsilanmiyor. Kiz rahat diye düşünüyorlarmis. Allahtan sevgilim oyle degil. Yani bu yuzden gorusuyor zaten diyorlar. Birde kendi geldi biz getirmedik diye bir cumle gelmisti kulagima. Aynı şekilde bir komşumuz var mesela bize gelmişti fotoğrafını göster dedi. Gösterdim oo bayağı yakisikliymis doktora da yapıyor sende onun yanında eh iste neyse Allah mutluluk versin dedi. Ben o yüzden kimin dediğine takılmıyorum bu toplumun her yerinde var. Bu cesareti ben veriyorum herkese. Bu yüzden sizin taktiklerinizi sordum. Yani ben kendi meselemde tavrımı koyarsam kim ne diyebilir ki sonrasında ister cesaret alsın ister almasın.
 
Başınız sağolsun, umarım şu an iyisinizdir.
O an cevap verip tepki koysaydınız içinize batmicakti mesela. Bende cevabını verdim dicektiniz. Bundan bahsediyorum işte. Yani erkeklerin çok böyle muhabbetlerle dahil olduğunu görmedim. Bizim bir şekilde bizi uzenlere karşı tavrımızı koymamız o sınırı cizmemiz gerek. Gerçekten say say bitmez ben birisine diyemem neden evlenmiyorsun ya da çocuk düşünüyor musun diye. Bana sanane dese yeridir o zaman. Cesaret edemem yani haddime değil. Ee insanlar niye boyle konuşabiliyor birilerinin susturması gerek.
 
20li yaşların başında bu ikilemleri yaşadım ben de. aileme karşı çat çat konuşan biriyken mesafeli olduğum kişilere, hatta arkadaşlarıma bile daha özenliydim. hadsizlik ettiklerinde kolay kolay cevabını veremez ondan sonra içim içimi yerdi. şunu şunu desem çok yerinde olurdu diye kafamda kurar da kurardım. çok damarıma basılırsa anca o zaman cevap verirdim, o zaman da haddinden fazla sert çıkardım. dengeyi tutturmaazdım yani. hani şu tatlı tatlı laf sokanlar, nükte yapanlardan asla olamazdım, çok da özenirdim. zamanla deişmeye başladım. kendime verdiğim değer arttıkça ve özgüvenim geldikçe aslında bana hadsizlik yaptıklarını düşündüğüm çoğu şeyin bana yönelik olmadığını, onların kendi pervasızlıklarından kaynaklandığını gördüm. eskisi kadar klendime dert etmemeye başladım. çok daha hazırcevap bir şekilde içimden geçeni rahatlıkla söylüyorum. haddini aşana kibarca haddini bildiriyorum kim olursa olsun. kibarca lafının altını çiziyorum çünkü önceden ya susar ya da kavga ederdim, ,ikisinin ortası yoktu benim için. artık yerinde ve öz konuşmayı öğrendim. bir de başkasının lafını günlerce kafama takmıyorum eğer çok çok önemli bir şey değilse. yani evde günlerce o söyle dedi ben bunu dedim vs hesaplaşmalarım bitti. bu noktaya gelmemde kişisel gelişim konusunda olumlu adımlar atmamın payı büyük. özgüvenle alakalı sıkıntılarınız olabilir.
 
iste ben de bunu diyorum size yani o cesareti vermeyin onlar kendilerini belli etmisler balik bastan kokmus aslinda. mesafe koyun.yapiyor musunuz bilmiyorum ama aile uyelerinden birini ariyorsaniz aramayin anne olur abla olur vs. evlerine gitmeyin hic bir sekilde. cunku ilerde bunun lafini edebilecek insanlar. bi arkadasim da internetten tanisarak evlendi. sevlilik surecinde cocugun ailesinin evine gitti 3 4 defa. hos karsilamamislar tabi o zaman belli etmemisler ama evlendikten sonra tartisma esnasinda kiza hos olmayack bir sekilde rahatligini soylemisler. mesafe her zaman iyidir.
 

Mune dediklerin çok doğru. Bu konu hakkında sana danışmak istiyorum. Eşimizin ailesi ve sülalesi birbirleriyle çok içli dışlıysa, sürekli gel gitler, sosyal medyadan istek atmalar, düğünler bayramlar falan... ne yapacağız bu sefer peki sence. Kendimizi, onları tanımayacak derecede soyutlayabilmemiz mümkün mü ? Keşke mümkün olsa... bir yolu varsada ben bilmiyorum sanırım. Hadi diyelim ki sosyal medyadan bir şekilde yırttın, misafirlikleri bir şekilde geçiştirdin... eşin bu durumdan hoşlanmıyorsa ve sana dıdısının dıdısıyla illa görüşmek, gelmek gitmek konusunda baskı kurmaya çalışıyorsa ne yapmalıyız. Ondan sonra arkamızdan soğuk, yabani, sessiz falan diyorlar kötü biz oluyoruz. Eşim de bana demeye başladı sen misafir sevmiyorsun, bencilsin soğuksun falan diye. Bu noktada eşime “ben böyle içli dışlı olmak istemiyorum, senin büyük amcanın kızından banane” diyemiyorum ki. İstemediğimi en ufak belli etsem hemen kötü insan oluyorum zaten
 

Haklısınız. Bir ortama girdin aynı masada iki saat oturdun diye illa yüzgöz olunması veya saygısızlık edilmesi gerekmiyor... aile önemli evet. Mesela bu tarz şeyler çok ayıplanırdı bizde. Görmezden gelmek, tartışmadan uzak durmak, iyi geçinmeye çalışmak öğretildi banada mesela hep. Küsmek ayıptı. Sınır çizmek kınanırdı. Şimdi canımı sıkana cevap versem de sonrasında suçluluk psikolojisine girebiliyorum ayıp mı ettim gibisinden. İşte bunlar çocukken beyne işlenmiş... Halbuki gerektiğinde kendini ve hakkını koruyabilmek, her şeye susmamak, gerektiğinde mesafe koyabilmek gibi şeyler de öğretilmeli ebeveynler tarafından bence.
 
Aslında mümkün ama ta en başından sınır koymak gerekiyor, mesela ben aslında hiç de soğuk ve yabani değilimdir, hiç tanımadığım bir ortama dahi çabuk adapte olurum, hemen kaynaşıp sohbet edebilen biriyim ama içli dışlı olayım, herkesle politik olayım, içimden gelmiyorsa bile zorla canım kayınvalidem, biricik görümcem, muhteşem eltim deyip etraflarında pervane olayım diye uğraşmam, uğraşmadım da.

Nişanlıyken eşinize ve ailesine ne istediğinizi ne istemediğinizi açıkça göstermeniz gerekiyor, daha baştan bir uyumsuzluk varsa o evlenince de devam ediyor, hele de aileye fazla bağımlı biriyle birlikteyseniz.

Siz artık evlenmişsiniz, evleneni ne kadar oldu bilmiyorum ama nişanlıyken yapmadıysanız artık biraz zor gibi maalesef
 

O zamanlar kafa deryaydııı :) nişanlıyken onların evinde kalmak yerine otelde kalmıştım. Şehirler farklı olduğu için. Kaynanam daha o zaman başlamıştı bizde niye kalmıyor yoksa bizi beğenmiyor mu demeye :) annemi arayıp, oğluyla beni şikayet ediyordu çok geziyormuşuz diye :) iş buyuruyordu, her şeye karışıyordu... bende ne derse kuzu gibi yapıyordum küçük çocuk gibiydim karşısında resmen ne salakmışım ya evet haklısın ilk başta dur demek önemli bencede. Olmayanı oldurmaya çalışmayacaksın doğru ya oluyor ya olmuyor. Eş biraz uyanırsa ne ala... Teşekkür ederim
 
MuneMune hesabı doğrulanmış üye. Gerçi bide şöyle bir şey var. Dediklerini yapıyordum saygıda kusur etmiyordum ama sohbet açısından hep mesafeliydim. Derin değil, gayet yüzeysel ve mesafeliydim. Canım cicim hiç yapmadım öyle bir mizacım yok zaten. Aslında bazısı laftan anlamıyor ne yapsan da. Mesafeyi kabul etmiyor. Bu ısrar ve inatta neden hiç anlayamıyorum. Sanırım benim asıl sorunum her şeye evet demek, hiç hayırı göstermemekti.
 
Son düzenleme:
Keşke baştan sessiz kalmasaydınız, yapmak istemediğiniz şeyleri yapmasaydınız, çok sevmiyorum ben şöyleydim ben böyleydim demeyi, insanlar dert anlatırken kötü oluyor kendinden örnek vermek ama nişanlılık dönemimde kayınvalidemin evine sayılı gittim, sofra kurarken bir de kaldırırken yardım etmenin dışında da hiç iş yapmazdım, 26 yıllık evliyim kayınvalide evinde bir kere bile toz almışlığım yoktur.
Pardon yalan olmasın 2 defa yemek yaptım evliyken, o da eşimin sevdiği yemekler, kayınvalide eşimin sevdiği gibi yapmıyordu, x senin yaptığın gibi sevmiyor ben yapayım dedim de yaptım, biraz patavatsız ama açık sözlüyümdür, kendimi ifade ederken hakkımda kimin ne düşüneceğini de umursamam, sonuçta neysem öyle davranıyorum, severim sayarım ama kendimi de ezdirmem felsefemdir:)
 

Duruş önemli evet ama biraz düşündüm de kimisi laftan hiç anlamıyor. İlla seni değiştirmeye, kendi istediğine getirmeye çabalıyor. Soğuk diyor, içimize girmiyor diyor. Dediğim gibi her dediklerini yaptım ama sohbet, kaynaşma açısından çok mesafeliydim. Demekki her şeyi de yapmamak gerekmiş haklısınız
 
İlk mesajımda belirttim, nişanlıyken uyumsuzluk varsa evlilikte de devam ediyor diye, eşiniz sizinle uyumlu değil.
Siz mesafeli olduğunuzda eşiniz baskı yapıyorsa olmaz ama aynı şekilde sizde eşinize baskı yapamazsınız.
Bizde herkes aile konusunda özgür, isteyen istediği kişiyle görüşür veya görüşmez, gelmek istemeyeni yaka paça götürmeye kalkmayız.
Ailelere gidildiğinde de ben gitmemişsem eşim benim için bahane üretmeye çalışmaz, canı gelmek istemedi gelmedi diyebilir rahatça, ben de aynı şekilde, ailelerde çocuklarını biliyor zaten, kimse kimseyi zorlamaz.
 
Ailenide alttan al bu vicdan azabın son bulsun sevgilinin akrabalarına gereken cevabı saygı çerçevesi içinde yumuşak dille verebilmelisin ki herşeye karışmasınlar yoksa işin içinden çıkılmaz. Ama ailene çemkirirsen ilerde çok büyük vicdan yapıyosun nerden mi biliyorum? Kendimden eşimin annesi salak saçma konuşunca güzel bi dille uyarıyodum sonra aklıma annem geliyodu şimdi aynısını o dese bağırdım ben ne biçim bi insanım ah garip anammm diyodum
 
Siz ne dediklerine çok takılmışsınız, soğuk demesinler diye de iş istediklerinde yapmışsınız, sohbete gelince mesafeli olmuşsunuz yani aslında istikrarlı davranmamışsınız, yaptıklarınızla duruşunuz birbirini tamamlamamış.
Konuşmayan ama iş yapan gelin olmuşsunuz.
Kimin ne dediğinin ne önemi var ki? Soğuk desinler ne olacak?
Beni de ilk izlenim eşini yöneten kadın olarak nitelendiriyorlar ama bizde yöneten yok aslında, tanıdıkça evde herkesin özgür, kendi alanı ve özeli olan, kurallı ama baskıcı olmayan bireyler olduğunu görüyorlar.

Kızın da konusunu iyice ele geçirdik.
 
Hiç düşündüğün karakterde birisi değilsin. Hatta kişisel alanına nasıl başkaları girebiliyor,oradan görebilirsin. Ayrıca sert olmak sevgilini çağırıp "bak bak ablan ne diyor tükür suratına" tarzı birşey değil. Bağırıp çağırmak da değil. Politikacı olmaktır biraz. Mesela "anne olur oyalanırsın" diyen kişiye "valla,benim işim çok başka işi olmayanlar düşünsün" derim. Orada her anlama çekilen cümle var. Kötü düşünüyorsa kusura bakmasın kendi kötülüğü
Ya da o ablaya da "evet,x i sizden çaldım. Çok mutluyum. Bence sen de birisini çalmalısın canın sıkılıyor belli ki" gibi bir tokat atılabilir. Şahsen ben böyle yapardım. Neden? Çünkü kişisel alanıma giren birisini "kaybedeceklerimi" düşünmeden yaylım ateşine tutabiliyorum. Sen kaybedeceklerini düşünüyorsun gibi geldi
 
Aileni kaybetmek gibi bir düşünce ve duygun olmadığı için çok rahat davrana biliyorsun demekki.
Sevgilimi kaybederim duygusu ile hareket ettiğin için duygu ve düşüncelerini o an kapatıyorsun.

Kendini yargılamışsın bunu her insan yapmaz buda bir erdemliktir. Erkek arkadaşının ailesi patavatsız olduğunu düşündüm, muhataap olursan daha çok böyle saçma sapan olaylara maruz kalırsın. Bende politika yapmayı bilmiyorum buda benim en cahil kaldığım yanım.

Ailesi ile olan iletişimini yavaş yavaş kesmelisin bence.
 

Ay evet ya konuya yaptığın güzel yorumlardan sonra dayanamadım ne yapıyım. Fikirlerin iç açıcı ve değerli benim için. Teşekkür ederim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…