• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Konumuz had bildirme.

Şu konuda kendimi ifade edemedim sanırım.
Sevgilimi çağırıp bak ablan ne diyor diye demek geldi içimden. Sebebi bunu sevgilimin yanında yapmıyor oluşu . Yani bu konu kulağına gitse inanılmaz sinirlenir. Ama alttan alttan 2 3 dk içinde kimse yokken söylüyor. Bende o zaman ee madem düşüncen bu gel şöyle demek isterdim.

Birde değinmek istediğim konu ailesi değil o başka bir konu. Ben burda x kişisi de olur y kişisi de. Zaten kendimde bu sorunu çözersem herkese gereken cevabı verebilirim. O onu dedi bu bunu dediyle cok üzüldüm ben. Artık tek başıma tavrımı koymak istiyorum bu tarz insanlara.
Erkek arkadaşınızın ailesiyle fazla samimi olmuşsunuz, bu saatten sonra nasıl sınır çizersiniz bilemem ama ablası haddini aşan bir laf ettiğinde, bana söyleme git kardeşine söyle ne diyeceksen deyip susturabilirsiniz.

Siz ailenize karşı atar yapıyorsunuz yalnızca, aileniz sizi sevdiği için alttan alıyor, normalde hakkınızı savunmaya kalktığınızda nasıl hareket edeceğinizi bilemiyorsunuz, bu nasıl aşılır bilemiyorum yani bazı şeyler vardır karakterinizde yoksa olmaz.
 
Siz zannettiginiz gibi biri degilsiniz. Sadece ailenize sertsiniz cunku rezil olma kayginiz yok, tartissaniz da nasilsa yine dönüp sizinle konuşuyorlar, kavga da etseniz sizi atmiyorlar diye cesaretlisiniz sadece ama disardakk insanlardan korkuyorsunuz ne tepki vereceklerini bilmediginiz için altta kalmaktan, tartismaktan kaciyorsunuz.

Şu durumda ailenize buyuk haksizlik ediyorsunuz cunku sizin karakteriniz aslinda sert, cevap verebilen bir karakter degil oyle olmak istiyorsunuz sadece ama bunu uygulayabildiginiz tek yer aileniz olmuş malesef.

Nasil düzelir bilmem ama el iyisi olmayin böyle yazik ailenize.
Ben yapı gereği sert bir insanım. Aileme kötüyüm dışarıya iyiyim demiyorum. Ailemden birisi ısrar ettiğinde (en sevmedigim seydir) ısrar etmeyin sinirleniyorum diyorum olay bitiyor. Ama başka birisi dediğinde icimden deliye dönüyorum o an dönüp ısrar etme istemiyorum demek geliyor ama cesaret edemiyorum sanki ya da tartışma çıkacak gerilen diye düşünüyorum bilemiyorum.
 
Şu konuda kendimi ifade edemedim sanırım.
Sevgilimi çağırıp bak ablan ne diyor diye demek geldi içimden. Sebebi bunu sevgilimin yanında yapmıyor oluşu . Yani bu konu kulağına gitse inanılmaz sinirlenir. Ama alttan alttan 2 3 dk içinde kimse yokken söylüyor. Bende o zaman ee madem düşüncen bu gel şöyle demek isterdim.

Birde değinmek istediğim konu ailesi değil o başka bir konu. Ben burda x kişisi de olur y kişisi de. Zaten kendimde bu sorunu çözersem herkese gereken cevabı verebilirim. O onu dedi bu bunu dediyle cok üzüldüm ben. Artık tek başıma tavrımı koymak istiyorum bu tarz insanlara.

aslında herkes için sebep aynı. sevilmeme dışlanma soğuk bulunma beğenilmeme vs.
ev ahalisi ne söyleseniz sizi sevmekten vazgeçmez.
altta yatan sebep bu bence..
yani şimdi bana ağzınıza geleni söyleyebilirsiniz ben kimim belli değil siz de öyle tanımıyoruz birbirimizi ama yüz yüze tanıştığınız insana yüzüne bakacağınız insana söyleyememeniz normal bence.
siz bence niye cevap veremiyorum yerine niye kafama takıyoruma eğilin. çok önemli değil insanların merak ettikleri. densiz deyip geçin.
 
hatta acık soyleyeyım erkek arkadasınızın durusunu dengesını bıle sız cevap verıp kendınızı ezdırmedıgınızde net goreceksınız ,suan hersey bu sekılde olagan gıdıyor ve bu sekılde devam ederse sonu yorucu ve sızın acınızdan olumsuz olur
Bu cümlenizi çerçeve yapıp duvarıma asacağım. Resmen tokat gibi yüzüme çarptı. Çok haklısınız. Zaten birşeyler yapmam gerektiğinin farkındayım. Rahatsız etmese yaşar giderdim. Umarım lafını esirgemeyen birisi olabilirim artık
 
Şu konuda kendimi ifade edemedim sanırım.
Sevgilimi çağırıp bak ablan ne diyor diye demek geldi içimden. Sebebi bunu sevgilimin yanında yapmıyor oluşu . Yani bu konu kulağına gitse inanılmaz sinirlenir. Ama alttan alttan 2 3 dk içinde kimse yokken söylüyor. Bende o zaman ee madem düşüncen bu gel şöyle demek isterdim.

Birde değinmek istediğim konu ailesi değil o başka bir konu. Ben burda x kişisi de olur y kişisi de. Zaten kendimde bu sorunu çözersem herkese gereken cevabı verebilirim. O onu dedi bu bunu dediyle cok üzüldüm ben. Artık tek başıma tavrımı koymak istiyorum bu tarz insanlara.
sanırım bunun ıcın bıraz daha sabrınızın zorlanmasına ıhtıyacınız var
bazı ınsanlar dogustan dişlidir
bazıları da sonra dan ses cıkarmak zorunda bırakıldıkları ıcın ogrenırler

sız buyuk ıhtımal ''ne gerek var bunlara sımdı, bu ınsanlar nıye boyle , bu nıye boyle dedı nıye yaptı sımdı...'' dıyen hatta cogunlukla bende mı hata var dıye ılk kendını sorgulayan, sessız kaldıgı ıcın kendıne kızan, neden sustum kı keske o anda sunu deseydım dıyen sonradan ıcıne daha cok dert olan kısılerdensınızdır... oyleysenız zamanla aşacaksınız bunu bıraz yorucu olacak bılıyorum ama demek kı zamanı var sızın ıcın bazı seylerın

bu zamanla kendılıgınden olacak bırsey ne yapmanız gerektıgını bılıyorsunuz aslında ama dedıgım gıbı sızın ıcın zamanı gelmemıs
bır kac yasanmıslıktan sonra oluyor ınsan :) gecen gun esım bu cumleyı kullandı bana
hah tamam sen olmuşsun dedı .aynı dertden muzdariptim cunku ...

keske bu kadar yorulmasaydım keske en bastan herkese karsı anında lafını esırgemeyen kısılerden olabılseydım 34 yasımdayım cok uzun sure herkesı hakkımda soz sahıbı ettıgım ıcın sımdı kendıme daha cok kızıyorum keske zamanında daha guclu davransaydım yumusak durmasaydım dıye ne ınsanlar var kısılerın ödü kopuyor bırsey dıyemıyorlar bana nıye boyle konusuyorlar dıyordum zamanla sabrım tasınca ogrendım bende
 
Çok sevdiğim bir sözle başlıyorum yazıya.
ALIME SORMUŞLAR NE BILIRSIN DIYE, HADDIMI BILIRIM DEMIS.
Son zamanlarda cevremde haddini bilmeden soru soran, beni ilgilendirir mi diye düşünmeyen çok insan olduğunu farkettim.

Yakın zamanda ailemin yanına geldim. Rahatsız olduğum bir konuda gayet net şekilde dile getiriyorum. Yapmalarını istemediğim bir konuda uyarıyorum. Bazı ısrarlarına karşı "ısrar etmeyin, kaç kez söyleyeceğim daha istemiyorum " diye çıkışabiliyorum. Ya da onlar biliyor benim sınırlarımı. Yeri geliyor sinirlenip bagirdigim ya da tersledigim bile oluyor.

Ama bu durum sevgilimin ailesi olunca böyle olmuyor. Bir arkadaşım olunca olmuyor. En nefret ettiğim şeyleri bile yapsalar ses çıkaramadığım zamanlar oluyor. Onları kırma düşüncesi de değil aslında ama neden bilmiyorum.

En basit bir örnek vereyim. Geçen bayram sevgilimin bir akrabasıyla aynı ortamda bulunmak zorunda kaldık. Kadın başladı konuşmaya. Çok uzatmayın, seni geçen gördüğümde daha zayıftın şimdi bayağı (elini şişman hareketi yaparak) yani tam evlenilecek zaman. Aslında hiç beklemeyin yani hatta git kaynananla otur çocuk yap çocuğun olunca oyalanirsin ve daha neler neler... (Sevgilim okuyor) Bu benim tanıdığım olsa ağzına yapistirirdim lafı. Ama sevgilimin tarafından birisi olunca yok istemiyoruz öyle deyip konuyu kapattım. Ama bu benim tarzım değil eğer karşımdaki haddini aşıyorsa ağzının payını vermeliyim.

Durum böyle olunca kişiliğimi sorgulamaya başladım. Sonra aileme haksızlık ettiğimi düşünmeye başladım. Dedim elin kadınına adamına birşey demiyorum neden sevdiklerime acımasızlık?

Tabiri caizse içim kaynıyor cevap verip terslemek istiyorum ( böyle insanlara hiç acımam yok malesef ) Ama o an cesaret mi gelmiyor bilmiyorum.


Annesiyle de böyle sorunları çok yaşıyorum ama bu kaynana gelin sorunu değil.

Aslında rahatsız olduğum şey ben baskın karakterli, konuştuğumda karşımdakine gerekli mesajı verip susturabilen bir insanım. Yönetilmeyi sevmiyorum. Kararlarımın sorgulanması hoşuma gitmiyor. Belirli bir yasa gelmişim. Bu hayatı hatalarıyla birlikte bir şekilde yaşayacağım. Kararlarım ben ilgilendirir.

Ufak bir olay daha anlatayım. Sevgilimin ablası var iki kardesler. Bir gün bana sen ailemizin hakkına giriyorsun biz her akşamailecek yemek yerdik artık kardeşim seninle dışarda olunca o eksik kalıyor sen ailemizin hakkına giriyorsun dedi bastıra bastıra. Böyle ağzım açık kaldım resmen. Yani ne denilebilir ki? Ne saçmalıyorsun? Ne haddine? Orda o an sevgilimi çağırıp bak ablan ne diyor cevabını ver bir daha bana böyle şeyler konuşma demek geldi. Ama yine cesaret edemedim. Yapı gereği sertim biraz insanlari (hadsiz) cat diye susturup devam etmek istiyorum yoluma.

Bu konuyu nasıl aşabilirim? Verecek cevabim var, susturabilirim ama o an birşey oluyor. Siz nasıl davranıyorsunuz haddini aşan, sınırlarınızı çiğneyen insanlara karşı? Ben nasıl yenebilirim bu duyguları yani o an canımı sıktığı an neyi düşünüp içimdekileri dökebilirim? Bu yazdıklarım tamamen benimle ilgili bu arada. Karşımdaki kim olursa olsun artık üzülen içine atan kişi ben olmak istemiyorum. Insanlar düşünsün bunu diyemem dersem kızar tepki verir diye. Arkadaşım da hep böyle yapıyor. Anlatıyor mesela birisi yanında bayan demiş. Hemen tepki verdim benim yanında bayan kelimesini kullanma, kadın demek bu kadar mı zor yahu diye çıkışmış. Ben ne düşüncem o düşünsün diyor ve etrafındaki herkes gerçekten birşey sormaya özel hayatına girmeye korkuyor.

Lafı uzattım biraz iç dökme dertleşme oldu.
Bu durumu nasıl aşacağım, siz nasıl davranıyorsunuz bu tarz insanlara karşı cevaplarınız için şimdiden teşekkürler.
Tavsiyem, evlenmeden önce içli dışlı olursanız eş ailesi genellikle kendilerini herşeye karışma hakkını gördükleri için, buna çok erken maruz kalırsınız. Olmamanız çok daha İyi. Sınırlarınızı koruyun. Sevgiliniz varken bu tarz laflar duyuyorsanız, tepkisi bu durumda ne oluyor dikkat edin. Cevap verme konusuna gelince, evlendiğimde bende siz gibi sessiz kalıyordum çünkü ailemde bu tarz patavatsız insan yoktu. Baktım ben sinir hastası olma derecesine geliyorum usulunce cevap vermeye kalksamda karşımdaki kişiler buna alışık olmadığı için hazmedememeye başlayıp eşime yansıtmaya başladılar. Baştan usulunce cevap verseniz iyi olur. Rahatsız olduğunuz durumlarda kavga etmeden usulunce cevap verin.
 
İnsanlarla fazla hasir nesir olmaktan mi bilemiyorum,cevap vermemek bana daha iyi geliyor. O yuzden sallamiyorum,duymuyormuz gibi yapip sonra konunun dedikodusunu annemle yapmak daha guzel geliyor bana ;) had bildirmek bana uzak bir yol, sevmiyorum. Ama seven yapsin tabi.
 
hadsiz sorular ve yorumlar kadar insanı rahatsız eden bir sey yok. oyle bi an geliyor ki hadsiz yorumlar ne kadar sacma da olsa kişi normalde hiç umarsamadığı bir konuda kendini savunurken buluyor. ve bunu fark ettigi an daha da sinirleniyor.
hadsizlere haddini bildirmek gerek ama önce mesafe koymak gerek diye düşünüyorum. bir de bunu yaparken üslubunuzun çok sert olmasına gerek yok. çünkü bu sizi sınırları olan ve saygı duyulması gereken biri yerine agresif, saldırgan ve sevimsiz biri yapar. bir seyi 10 farklı sekilde soyleyebilirsiniz diye br yazı okumustum. gercekten de dogru..
 
Hayvansever bir arkadaşım var. Bir gün instada bir fotograf gördüm. Bulundugum yerde kedi öldürmüsler. Oda cok ılgılenır sikayet eder pesine düser vs. Fotografını attım. Dedim şikayet edicem kediyi ne hale sokmuslar. çok üzgündüm.
Bana dedi ki BANA LÜTFEN BÖYLE ŞEYLER ATMA, NE YAPTIĞINI ZANNEDİYORSUN?
Al sana had bildirme. Cevap veremedim ne dicem ki? Ağzımın payını aldım oturdum. Odur budur çok soru sormam , kelimelerime dikkat ederim. Çok net tersler acımasızca. Ama 15 yıllık arkadasım diye arada konusuyoruz yine de.
 
aslında sevgılısının aılesıyle ıclı dıslı olmus bırını gormedım ben
tanısıklıkları var sadece ...
laf sokmayı marıfet sanan ınsanlar ıcın ıclı dıslı olmaya gerek yok hıc bır samımıyet ılk gordugumde zayıfsın sımdı hıh seklınde sohbet getırmez bu uslupta kısı genel olarak herkese boyledır ıclı dıslı olmayı beklemez ılk gordugu yerde laf soyler cunku marıfet sanır boylelerı

sevgılı veya nısanlı aılesıyle yemek yemek karsılastıgında sohbet etmek gayet normal ve olagan seyler ılerde belkı o aıleye gelın olup mecbur ıclerıne gırecek kütüğüne gırecek otesı varmı? hatta sımdıden gormesı cok daha ıyı
ama karsısında laf soylemeye hazır kısıler var
konu sahıbıde ılk etapta yuzune fener tutulmus tavsan gıbı kalakalıyor
(teşbihte hata olmaz demısler)
bunu nasıl aşarım sadece bu degıl herkese karsı boyleyım dıyor
yanı bunun ıs hayatı sosyal cevresı o su bu su herseyı var
konu sevgılı aılesıyle ıclı dıslı olmak degıl aslında
 
Durum böyle olunca kişiliğimi sorgulamaya başladım. Sonra aileme haksızlık ettiğimi düşünmeye başladım. Dedim elin kadınına adamına birşey demiyorum neden sevdiklerime acımasızlık?
Kendini bilen, sorgulayan insanlari severim. Bence bu durumu farkına varmış olman bile güzel bir şey.
Madem karakterin bu, geceleri yatarken 'ah şöyle deseydim,ah böyle deseydim' diyene kadar Cat çat söyle gitsin. Nasılsa bir ömür boyu kendini böyle tutmayacaksin, sevgilinle bir aile olursanız zamanla onlara da bu yönünü göstereceksin çünkü sen busun. Bari 'kopruyu geçene kadar bize nasıl davrandı,şimdi en oldu' dedirtme insanlara. Neysen o ol. Ha baktın olmuyor, yol yakınken kendi yolunuzu çizin.
 
Bana aileniz konusunda hadsiz elalem konusunda da haddinizi bilen bir tavır içinde geldiniz. Şöyle açayım aileniz size birçok konu hakkında fikir sunmakta, öneri ve tavsiye vermekte ( siz istemeseniz bile), gerekli gördüklerinde-hatalı bulduklarında sert bir uyarıda bulunmakta gayette -aileniz olmaları sebebiyle- bu hakka sahipler. Çünkü onlar sizi bu dünyada en çok sevip, iyi-kötü her durumda bir menfaat beklemeden mutluğunuz için yanınızda olacak yegane kişiler. Yabancı insanlar konusunda ise çekimser ve kişiliğinizi baskılıyorsunuz çünkü ailenizi kaybetme korkunuz yok ama yabancı insanlar size katlanmak zorunda değil, onları yanlış sözlerinizle kaybedebilirsiniz. Bu gerçeği idrak etmişsiniz ancak atladığınız tek konu vediğiniz değer, gösterdiğiniz tahammül; sevginizin ve verdiğiniz değerin azalmasıyla ortadan kalkacak ve siz yine aynı siz olacaksınız. O zamanda büyük kavgalar kaçınılmaz olacak. Sizin için herşey elde edene, yerini garantileyene kadarmış, gerçek kişiliğini bu kadar zamandır saklamış diyecekler. Bu açıdan belki konuya bakarsanız doğal ve kendiniz gibi davranmanın önemini ve ertelediğiniz cevapların gerçekleşebilecek ağır sonuçları olduğunu farkedebilirsiniz. İnsanlara kaba, sert davranmak tabi ki kaybetmenize de sebep olabilir. Yani kişiliğinizi hem ortaya koyup hemde nazikçe cevap vermeyi dengelemeniz gerekir. Sevgilinizin ablasının sözlerine gelirsek de nazikçe ‘ Abla o zaman o da benim ailemle geçirebileceğim zamandan çalıyor demiş olmuyor musunuz? Birbirini seven ve birlikte vakit geçirmek insanlar tabiki birbirlerine bi yerden kısıp zaman ayıracaklar. Uykularından, aileleriyle geçirsikleri zamandan, arkadaşlarıyla paylaşımlarından vs Benden büyük olduğunuzdan bunu biliyor olmalısınız. Ama beni sevmiyor, istemiyor ya da birlikteliğimizden mutlu değilseniz gerçekten üzülürüm. Belki ileride aile kuracağız o zamanda toptan mı sizden çalmış olacağım sevgilim X i. Değişik bir bakış açınız var. Sokaktan 10 kişiyi çevirsek eminim onlarda benim gibi düşünecektir. Siz hiç evlenmeyi düşünmüyorsunuz herhalde ya da evliyse, evlenene kadar Y eniştenle geçirdiğiniz vakti böyle mi değerlendirdin Y nin ailesi. deyip gayette nazik ama saçma düşünce yapısına cvp verebilirsiniz. Ki ben sizin yerinizde olsam bunu bir de sevgilimle konuşup ablan böyle diyor çok üzüldüm beni sevmiyorlar mı? Vaktinizden mi çaldığımı düşünüyorsun sende der. Konuyu açılmamak üzere kapatırdım. Ablada hem susar hemde be yardan ne serden vazgeçmemiş olurdunuz. İnsan ilişkileri kesinlikle sertlik üzerine, hazır cevap olayım, lafı çakayım üzerine kurulmaz. Sonra 40 yaşımda niye hala yalnızım ya da niye boşanıyorum, niye hiç arkadaşım yok dersiniz. Umarım hayatınızdaki insanlar ve kişiliğinizle ortayı tutturmanın yolunu bulursunuz.
 
Hayvansever bir arkadaşım var. Bir gün instada bir fotograf gördüm. Bulundugum yerde kedi öldürmüsler. Oda cok ılgılenır sikayet eder pesine düser vs. Fotografını attım. Dedim şikayet edicem kediyi ne hale sokmuslar. çok üzgündüm.
Bana dedi ki BANA LÜTFEN BÖYLE ŞEYLER ATMA, NE YAPTIĞINI ZANNEDİYORSUN?
Al sana had bildirme. Cevap veremedim ne dicem ki? Ağzımın payını aldım oturdum. Odur budur çok soru sormam , kelimelerime dikkat ederim. Çok net tersler acımasızca. Ama 15 yıllık arkadasım diye arada konusuyoruz yine de.
Arkadaşına hak verdim. Madem sen gördün, neden sen şikayet etmedin ki? Neden her şey hayvanseverlerden bekleniyor?
Yazimin devamı sizle ilgili değil ama yazmak istedim, gerçekten en çok takıldığım konulardan biriis.
Bizim mahallede de çatıdan kedi düşse bizim zili çalıyorlar. Ben yine düşük seviye hayvanseverim. Bazı hayvanseverleri takip ediyorum, habire insanlar 'bilmemne mevkiinde gözü şişip patlamış kedi vardı, ben ise yetisiyordum, kurtarin' diye mesaj atıyorlar.
İlgilenecek birine söylediler ya, vicdanları rahat hayatlarına devam ediyorlar.
Oysa mesaj attıkları hayvansever icin kediyle ilgilensen bir türlü (samanlıkta iğne arar gibi ara, yakalamaya calis, veteriner faturasını ode, sahiplendirmeye çalış), görmezden gelsen bir türlü (orada bir yerde kor bir kedinin acı çektiğini bilmenin verdiği vicdan azabı)... Yani neden "bir başkası nasılsa yapar" diye sorumluluktan kaciliyor ki?
Neden devletin maaşlı elemanı yerine koyuluyor hayvanseverler? Harcadıkları emek,para ve zamanın kendilerinden gittiğini düşünmüyor insanlar?
Çok sinir bozucu gercekten
 
aslında sevgılısının aılesıyle ıclı dıslı olmus bırını gormedım ben
tanısıklıkları var sadece ...
laf sokmayı marıfet sanan ınsanlar ıcın ıclı dıslı olmaya gerek yok hıc bır samımıyet ılk gordugumde zayıfsın sımdı hıh seklınde sohbet getırmez bu uslupta kısı genel olarak herkese boyledır ıclı dıslı olmayı beklemez ılk gordugu yerde laf soyler cunku marıfet sanır boylelerı

sevgılı veya nısanlı aılesıyle yemek yemek karsılastıgında sohbet etmek gayet normal ve olagan seyler ılerde belkı o aıleye gelın olup mecbur ıclerıne gırecek kütüğüne gırecek otesı varmı? hatta sımdıden gormesı cok daha ıyı
ama karsısında laf soylemeye hazır kısıler var
konu sahıbıde ılk etapta yuzune fener tutulmus tavsan gıbı kalakalıyor
(teşbihte hata olmaz demısler)
bunu nasıl aşarım sadece bu degıl herkese karsı boyleyım dıyor
yanı bunun ıs hayatı sosyal cevresı o su bu su herseyı var
konu sevgılı aılesıyle ıclı dıslı olmak degıl aslında
Anlaşılmak büyük nimet gerçekten çok teşekkür ederim.
Samimiyetimiz yok toplasanız 5 kez görüşmedik. Tüm ısrarlara rağmen geri duruyorum ama bahaneyle zor oluyor. Tek seferde kesip atamamanın , istemediğimi söylemenin sancısını anlatmaya çalıştım burda. Kişi farketmez ki patronda olur, sevgili de, arkadaşta..
 
Ben de boyleyim uyanik kadinlar gibi kavga etmeden had bildiremiyorum. Ya kavga edecegim (o da sizinki gibi yakinlara) ya da kendimi yiyecegim. Halbuki et lafini gec kenara o yesin kendini. Yas 37 daha bunlarla ugrasiyoruz
 
Arkadaşına hak verdim. Madem sen gördün, neden sen şikayet etmedin ki? Neden her şey hayvanseverlerden bekleniyor?
Yazimin devamı sizle ilgili değil ama yazmak istedim, gerçekten en çok takıldığım konulardan biriis.
Bizim mahallede de çatıdan kedi düşse bizim zili çalıyorlar. Ben yine düşük seviye hayvanseverim. Bazı hayvanseverleri takip ediyorum, habire insanlar 'bilmemne mevkiinde gözü şişip patlamış kedi vardı, ben ise yetisiyordum, kurtarin' diye mesaj atıyorlar.
İlgilenecek birine söylediler ya, vicdanları rahat hayatlarına devam ediyorlar.
Oysa mesaj attıkları hayvansever icin kediyle ilgilensen bir türlü (samanlıkta iğne arar gibi ara, yakalamaya calis, veteriner faturasını ode, sahiplendirmeye çalış), görmezden gelsen bir türlü (orada bir yerde kor bir kedinin acı çektiğini bilmenin verdiği vicdan azabı)... Yani neden "bir başkası nasılsa yapar" diye sorumluluktan kaciliyor ki?
Neden devletin maaşlı elemanı yerine koyuluyor hayvanseverler? Harcadıkları emek,para ve zamanın kendilerinden gittiğini düşünmüyor insanlar?
Çok sinir bozucu gercekten
Ben sizin anlattığınız gibi bir durumla karşılaşmadım yalnız. Arkadasım baska sehirde yasıyor. O an ne yapmalıyım diye attım. Çünkü ne yapacağımı bilmiyorum. Al bak sende gör üzül diye ya da sen ilgilen diye değil. Bizzat kendim ilgilenmek için yol göstermesini istedim.
O böyle mesaj atınca komşumdan yardım istedim , şikayette bulunduk. Fotoğraflarını çektik ve kediyi gömdük. Aynı şekilde kendisi de diyebilirdi. Üslup herşeydir. Hak verin ama siz aynısını yapmayın.
 
Anlaşılmak büyük nimet gerçekten çok teşekkür ederim.
Samimiyetimiz yok toplasanız 5 kez görüşmedik. Tüm ısrarlara rağmen geri duruyorum ama bahaneyle zor oluyor. Tek seferde kesip atamamanın , istemediğimi söylemenin sancısını anlatmaya çalıştım burda. Kişi farketmez ki patronda olur, sevgili de, arkadaşta..
bırde burda hep dıyoruz kı sevgılınızı aılesını falan evlenmeden ıyı tanıyın ıyıce gorusun hatta coguna da kızıyoruz evlenene kadar hıc mı anlamadın hıc gorusmedın mı dıye

sonra da ıclı dıslı olmayın dıyorlar e hem evlenmeden ıyıce tanıyıp hem de gorusmeyerek nasıl olacak bu :) mecbur gorusulecek belkı sevgılıydınız dıye nısanlılıgı kısa tutacaksınız hıc aılesını tanımadan evlenmek daha buyuk rısk

ıclı dıslı olmak yuz goz olmak bambaska gorusup tanısmak bambaska
aılesıyle gorusmek sıze karsı saygısızca konusma hakkı kazandırmaz sonucta
dusunsenıze cocugunuzun babanesı olacak kulturu fıkırlerı cok onemlı bunu ortamlarına gırerek konusarak anlayabılırsınız sevgılınızı nasıl bır kadının yetıstırdıgını kımın elınde buyudugunu bızzat gormenız daha saglıklı

su lafı gediğine koymak ve lafın altında kalmamak meselesınde de en cok zorlandıgım ortam iş ortamı oldu en son da onu ogrendım
ılk anneme babama cevabını vererek basladıgım bu yolda sonra arkadaslar sonra komsular sonra sosyal dıger cevreler en son iş ortamı oldu ...nıye bılmıyorum kendı kabugumu kırdıgımı hıssettıgım ve aştıgım konudur kendımı de en cok ezdırdıgım de konudur dusunun kı muzdarıp oldugumuz dertden dolayı o ortamın en cok calısanı en cok yorulanı ben olurdum resmen iş yerınde benı joker olarak kullanırlardı sesım öfkem içime patlardı
senelerce surdu bu senelerce
cok zor işler ve içten gelen meseleler ...hep boyle kalmayacak bundan emın olun en azından bunu bılın :)

bu arada kuzenımle bız bu konuları konusurken bana sunu dedıgınde aydınlanmıstım
aılelerımız cok despot annelerımız cok baskın onların kanatları altında buyuduk kendı aılemıze sesımız de sonradan cıkmaya basladı ama cocukken o kadar baskın bır aılemız vardı kı sesımız baskalarına da cıkamazdı yuz goz oldugumuz ıcın kendı aılemıze cıkıyor fakat kendımızı de cok ezdırıyoruz buna sebep bence baskın aıle cocukları olusumuz dedı
oda benım gıbıydı ve ıkımızde baskın aıle cocuklarıydık
sızın aılenız baskın despot muydu ?
 
Son düzenleme:
Bana aileniz konusunda hadsiz elalem konusunda da haddinizi bilen bir tavır içinde geldiniz. Şöyle açayım aileniz size birçok konu hakkında fikir sunmakta, öneri ve tavsiye vermekte ( siz istemeseniz bile), gerekli gördüklerinde-hatalı bulduklarında sert bir uyarıda bulunmakta gayette -aileniz olmaları sebebiyle- bu hakka sahipler. Çünkü onlar sizi bu dünyada en çok sevip, iyi-kötü her durumda bir menfaat beklemeden mutluğunuz için yanınızda olacak yegane kişiler. Yabancı insanlar konusunda ise çekimser ve kişiliğinizi baskılıyorsunuz çünkü ailenizi kaybetme korkunuz yok ama yabancı insanlar size katlanmak zorunda değil, onları yanlış sözlerinizle kaybedebilirsiniz. Bu gerçeği idrak etmişsiniz ancak atladığınız tek konu vediğiniz değer, gösterdiğiniz tahammül; sevginizin ve verdiğiniz değerin azalmasıyla ortadan kalkacak ve siz yine aynı siz olacaksınız. O zamanda büyük kavgalar kaçınılmaz olacak. Sizin için herşey elde edene, yerini garantileyene kadarmış, gerçek kişiliğini bu kadar zamandır saklamış diyecekler. Bu açıdan belki konuya bakarsanız doğal ve kendiniz gibi davranmanın önemini ve ertelediğiniz cevapların gerçekleşebilecek ağır sonuçları olduğunu farkedebilirsiniz. İnsanlara kaba, sert davranmak tabi ki kaybetmenize de sebep olabilir. Yani kişiliğinizi hem ortaya koyup hemde nazikçe cevap vermeyi dengelemeniz gerekir. Sevgilinizin ablasının sözlerine gelirsek de nazikçe ‘ Abla o zaman o da benim ailemle geçirebileceğim zamandan çalıyor demiş olmuyor musunuz? Birbirini seven ve birlikte vakit geçirmek insanlar tabiki birbirlerine bi yerden kısıp zaman ayıracaklar. Uykularından, aileleriyle geçirsikleri zamandan, arkadaşlarıyla paylaşımlarından vs Benden büyük olduğunuzdan bunu biliyor olmalısınız. Ama beni sevmiyor, istemiyor ya da birlikteliğimizden mutlu değilseniz gerçekten üzülürüm. Belki ileride aile kuracağız o zamanda toptan mı sizden çalmış olacağım sevgilim X i. Değişik bir bakış açınız var. Sokaktan 10 kişiyi çevirsek eminim onlarda benim gibi düşünecektir. Siz hiç evlenmeyi düşünmüyorsunuz herhalde ya da evliyse, evlenene kadar Y eniştenle geçirdiğiniz vakti böyle mi değerlendirdin Y nin ailesi. deyip gayette nazik ama saçma düşünce yapısına cvp verebilirsiniz. Ki ben sizin yerinizde olsam bunu bir de sevgilimle konuşup ablan böyle diyor çok üzüldüm beni sevmiyorlar mı? Vaktinizden mi çaldığımı düşünüyorsun sende der. Konuyu açılmamak üzere kapatırdım. Ablada hem susar hemde be yardan ne serden vazgeçmemiş olurdunuz. İnsan ilişkileri kesinlikle sertlik üzerine, hazır cevap olayım, lafı çakayım üzerine kurulmaz. Sonra 40 yaşımda niye hala yalnızım ya da niye boşanıyorum, niye hiç arkadaşım yok dersiniz. Umarım hayatınızdaki insanlar ve kişiliğinizle ortayı tutturmanın yolunu bulursunuz.
Ya gerçekten bu nasıl bir cevap ya.. Çok samimi söylüyorum şu dediğiniz ilk cümleyi bile kursam içim rahat eve dönecektim. 'abla o zaman o da benim aiilemle geçireceğim zamandan çalıp hakkına girmiş olmuyor mu ? ' Tesekkür ederim yazdığınız hersey icin , tavsiyelerinizi göz önünde bulunduracağım :)
 
bırde burda hep dıyoruz kı sevgılınızı aılesını falan evlenmeden ıyı tanıyın ıyıce gorusun hatta coguna da kızıyoruz evlenene kadar hıc mı anlamadın hıc gorusmedın mı dıye

sonra da ıclı dıslı olmayın dıyorlar e hem evlenmeden ıyıce tanıyıp hem de gorusmeyerek nasıl olacak bu :) mecbur gorusulecek belkı sevgılıydınız dıye nısanlılıgı kısa tutacaksınız hıc aılesını tanımadan evlenmek daha buyuk rısk

ıclı dıslı olmak yuz goz olmak bambaska gorusup tanısmak bambaska
aılesıyle gorusmek sıze karsı saygısızca konusma hakkı kazandırmaz sonucta
dusunsenıze cocugunuzun babanesı olacak kulturu fıkırlerı cok onemlı bunu ortamlarına gırerek konusarak anlayabılırsınız sevgılınızı nasıl bır kadının yetıstırdıgını kımın elınde buyudugunu bızzat gormenız daha saglıklı

su lafı gediğine koymak ve lafın altında kalmamak meselesınde de en cok zorlandıgım ortam iş ortamı oldu en son da onu ogrendım
ılk anneme babama cevabını vererek basladıgım bu yolda sonra arkadaslar sonra komsular sonra sosyal dıger cevreler en son iş ortamı oldu ...nıye bılmıyorum kendı kabugumu kırdıgımı hıssettıgım ve aştıgım konudur kendımı de en cok ezdırdıgım de konudur dusunun kı muzdarıp oldugumuz dertden dolayı o ortamın en cok calısanı en cok yorulanı ben olurdum resmen iş yerınde benı joker olarak kullanırlardı sesım öfkem içime patlardı
senelerce surdu bu senelerce
cok zor işler ve içten gelen meseleler ...hep boyle kalmayacak bundan emın olun en azından bunu bılın :)

bu arada kuzenımle bız bu konuları konusurken bana sunu dedıgınde aydınlanmıstım
aılelerımız cok despot annelerımız cok baskın onların kanatları altında buyuduk kendı aılemıze sesımız de sonradan cıkmaya basladı ama cocukken o kadar baskın bır aılemız vardı kı sesımız baskalarına da cıkamazdı yuz goz oldugumuz ıcın kendı aılemıze cıkıyor fakat kendımızı de cok ezdırıyoruz buna sebep bence baskın aıle cocukları olusumuz dedı
oda benım gıbıydı ve ıkımızde baskın aıle cocuklarıydık
sızın aılenız baskın despot muydu ?
Umarım bende sizin gibi kabuğumu kırabilirim :)
Ailemin kalıpları vardı tabiiki. Ama despot değiller yani küçüklüğümden beri istediğimi giydim gezdim konuştum hep destektiler. Ama bu sikayet ettiğim konu liseden sonra basladı. Lisede de gayet hakkını savunan bir insandım. Yakın arkadasımla tartısan bir kız numaramı alıp beni aramıştı mesela. Biz tartıstık benden dinlemeni isterim diye. Yani sonradan olmak zoruma gidiyor.
Ama sizin gibi yavas yavas eski halime dönebilirim sanırım. Bir kişi iki kişi derken yerinde ve net sekilde konusmayı ögrenirim belki.
 
Back