aa bu cok ılgıncUmarım bende sizin gibi kabuğumu kırabilirim :)
Ailemin kalıpları vardı tabiiki. Ama despot değiller yani küçüklüğümden beri istediğimi giydim gezdim konuştum hep destektiler. Ama bu sikayet ettiğim konu liseden sonra basladı. Lisede de gayet hakkını savunan bir insandım. Yakın arkadasımla tartısan bir kız numaramı alıp beni aramıştı mesela. Biz tartıstık benden dinlemeni isterim diye. Yani sonradan olmak zoruma gidiyor.
Ama sizin gibi yavas yavas eski halime dönebilirim sanırım. Bir kişi iki kişi derken yerinde ve net sekilde konusmayı ögrenirim belki.
Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen bir arkadaşım vardı. Ailemin içine girdi bizde kaldı bende onlarda kalırdım vs. Sonra bir basit bir sebepten küstük. Ortamda bir laf dönmüste ben savunmamışım mi ne yani. Benim haberim bile yok. Derste not yazdı doğru mu beni savunmadiginvs diye. Dedim Sen böyle laflara inanıyorsan zaten diyecek birseyim yok. Bunun üstüne ağladı gitti ortalığı karıştıran kız grubunun yanına onlarla samimi oldu. Biz küstük. Aradan 3 gün geçti kantinin önünde oturup gülüyorlar basparmaklariyla beni gösteriyorlar falan. Kız gidip tüm sırlarımı anlatmış. Şu an önemli değil belki çoğu ama ailevi meseleler vardı. Yikilmistim resmen. Evdeki kavgaları anlatmış aklınıza gelecek tüm sırları. Bende bunu sonradan başkasından öğrendim. 1 sene boyunca dalga malzemesi oldum. Lise 1de kıyafetini beraber eleştirdiğimiz kızı üstüme saldılar. Mudur muavinine kadar geldi. Küfürlü mesajlar attılar. Kız onu savunmadigima inanıp intikam aldı benden. Sonra sormuş bir arkadaşım neden anlattın diye oda benim onla isim kalmadı demiş. En çok annemle babam için üzülmüştüm tabi neden anlatıp bu insanlara malzeme yaptım diye. Gel kojusalim dersin konusmaz. Kizlarin grubun yanina gidersin anlatmaya kalkip giderler. Simli cuzdanimin neden simli oldugunu sorgulayip cunku erkeklerin dikkatinu cekmeyi seviyor diye anlatmis mesela. Sim dikkat cekiyormus. Sonra okul dayanılmaz hal alınca yarim dönem heyet raporuyla mezun oldum. O zamandan sonra bitti sanki herşey. Ağzımdan kötü birşey çıkacak durumunu geçtim yanlış anlasilirim basima patlar diye diye bugünlere geldim. Yani ben kendimi sorgulandığında böyle olduğumu düşünüyorum belki başka sebeplerde vardır. Bunca şeye rağmen onun yaşadığı tek birseyi bile anlatmadım buda benim gururum olsun. Simli cüzdanı ahlaksız diye lanse etti ama ben nelerine sustum anlatsam basini kaldıramazdı yerden. Işte böyle yani şimdi eskisi gibi hakkımı savunan, net, korkmayan cesaretli bir insan olmak istiyorum. Çünkü ben oyum. Biraz uzun oldu kusura bakmayın ama bu olay benim hayatımın en kötü olayıdır. Güvenmemek gerektiğini hayat ilk kez bu zamanda öğretti:)aa bu cok ılgınc
ne oldu da boyle bırsey oldu acaba yanı mutlaka bırsey sebep olmustur degısmenıze
acaba dogruyu soyleyen dokuz koyden kovulur travması mı ya da hayatınızda bır anda buyuk bır degısıklık oldu da sımdı ne yapıcam sendromumu ne oldu da oyleyken boyle oldu o anı hatırlarsanız belkı daha kolay olur
bundan ala sebep mı olur nedenı bellı oldu resmen akranlarınız tarafından sozlu tacıze sıddete baskıya ugramıssınız ozguvenınızı zedelemıs dostluk kavramını hiç etmıs ne allahın belası bır ınsanmıs aslında verılmıs sadakanız varmıs o sacma benı savunmadın bahanesıyle cekıp defolup gıtmese uzun sure bu sahısa arkadaslık edecektınız hayatınızın daha cok ayrıntısında olacaktı dusunsenızeYediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen bir arkadaşım vardı. Ailemin içine girdi bizde kaldı bende onlarda kalırdım vs. Sonra bir basit bir sebepten küstük. Ortamda bir laf dönmüste ben savunmamışım mi ne yani. Benim haberim bile yok. Derste not yazdı doğru mu beni savunmadiginvs diye. Dedim Sen böyle laflara inanıyorsan zaten diyecek birseyim yok. Bunun üstüne ağladı gitti ortalığı karıştıran kız grubunun yanına onlarla samimi oldu. Biz küstük. Aradan 3 gün geçti kantinin önünde oturup gülüyorlar basparmaklariyla beni gösteriyorlar falan. Kız gidip tüm sırlarımı anlatmış. Şu an önemli değil belki çoğu ama ailevi meseleler vardı. Yikilmistim resmen. Evdeki kavgaları anlatmış aklınıza gelecek tüm sırları. Bende bunu sonradan başkasından öğrendim. 1 sene boyunca dalga malzemesi oldum. Lise 1de kıyafetini beraber eleştirdiğimiz kızı üstüme saldılar. Mudur muavinine kadar geldi. Küfürlü mesajlar attılar. Kız onu savunmadigima inanıp intikam aldı benden. Sonra sormuş bir arkadaşım neden anlattın diye oda benim onla isim kalmadı demiş. En çok annemle babam için üzülmüştüm tabi neden anlatıp bu insanlara malzeme yaptım diye. Gel kojusalim dersin konusmaz. Kizlarin grubun yanina gidersin anlatmaya kalkip giderler. Simli cuzdanimin neden simli oldugunu sorgulayip cunku erkeklerin dikkatinu cekmeyi seviyor diye anlatmis mesela. Sim dikkat cekiyormus. Sonra okul dayanılmaz hal alınca yarim dönem heyet raporuyla mezun oldum. O zamandan sonra bitti sanki herşey. Ağzımdan kötü birşey çıkacak durumunu geçtim yanlış anlasilirim basima patlar diye diye bugünlere geldim. Yani ben kendimi sorgulandığında böyle olduğumu düşünüyorum belki başka sebeplerde vardır. Bunca şeye rağmen onun yaşadığı tek birseyi bile anlatmadım buda benim gururum olsun. Simli cüzdanı ahlaksız diye lanse etti ama ben nelerine sustum anlatsam basini kaldıramazdı yerden. Işte böyle yani şimdi eskisi gibi hakkımı savunan, net, korkmayan cesaretli bir insan olmak istiyorum. Çünkü ben oyum. Biraz uzun oldu kusura bakmayın ama bu olay benim hayatımın en kötü olayıdır. Güvenmemek gerektiğini hayat ilk kez bu zamanda öğretti:)
Uzulerek diger arkadaslara katiliyorum sandigin veya burda tanimladigin gibi biri degilsin oylr olmak istiyorsun ama sadece ailene nazin gectigi icin onlara karsi sertsin ama diger insanlara susuyorsun cunku tepkilerden cekinen bir yapin var, yani sandigin kadar sert veya hazir cevap degilsin...nasil duzeltirsin bilmiyorum yapi meselesi belki....ben de aileme karsi daha sakin dedigin gibi sevmedigim hadsiz insanlara daha sertimdir, yani disardan sinirli gorunurum ama sevdiklerime karsi fazla sabirli ve sakinimdir ama en cok sabrim ailemedir, onlara anlik birseyle kizsam bile gonlunu almadan uyuyamamŞu konuda kendimi ifade edemedim sanırım.
Sevgilimi çağırıp bak ablan ne diyor diye demek geldi içimden. Sebebi bunu sevgilimin yanında yapmıyor oluşu . Yani bu konu kulağına gitse inanılmaz sinirlenir. Ama alttan alttan 2 3 dk içinde kimse yokken söylüyor. Bende o zaman ee madem düşüncen bu gel şöyle demek isterdim.
Birde değinmek istediğim konu ailesi değil o başka bir konu. Ben burda x kişisi de olur y kişisi de. Zaten kendimde bu sorunu çözersem herkese gereken cevabı verebilirim. O onu dedi bu bunu dediyle cok üzüldüm ben. Artık tek başıma tavrımı koymak istiyorum bu tarz insanlara.
Bu olayi üstünden seneler geçmesine rağmen unutmadım. Annemle babama karşı suçluluk hissettim. Dusa girdiğimde hep gerçekleri anlatmaya çalıştım kafamda, tartıştım öyle değil böyle demek istedim sonra bir baktım ki şampuan bile yapmışım tertemiz olmuşum çıkıyorum banyodan öyle ki farkında değilim. Hâlâ da karşılaşmak istemem. Okuldan sonra dersanede de 1 yıl devam etti aynı kattaydık ve tanimadigim insanlara parmağıyla beni işaret ediyordu vs.bundan ala sebep mı olur nedenı bellı oldu resmen akranlarınız tarafından sozlu tacıze sıddete baskıya ugramıssınız ozguvenınızı zedelemıs dostluk kavramını hiç etmıs ne allahın belası bır ınsanmıs aslında verılmıs sadakanız varmıs o sacma benı savunmadın bahanesıyle cekıp defolup gıtmese uzun sure bu sahısa arkadaslık edecektınız hayatınızın daha cok ayrıntısında olacaktı dusunsenızebelkı bır kac yıl uzulmussunuz ama omur olarak dusunursenız karlısınız bu kısıden kurtuldugunuz ıcın
o ergenlık donemınde ergenlıgını ıcındekı kotulugu kusarak gecıren bırının gazabından kurtulmanın vaktı geldı onda genctınız sımdı yetıskınsınız bı yerden baslamalı artık :)
Görümcenızın kalbı çok kotu.Ben abımın sevgılısıne asla ole keşıme etmem.Etsem zaten abım bana kızar .Umarım sevgılınız ezdırmıodur sızıÇok sevdiğim bir sözle başlıyorum yazıya.
ALIME SORMUŞLAR NE BILIRSIN DIYE, HADDIMI BILIRIM DEMIS.
Son zamanlarda cevremde haddini bilmeden soru soran, beni ilgilendirir mi diye düşünmeyen çok insan olduğunu farkettim.
Yakın zamanda ailemin yanına geldim. Rahatsız olduğum bir konuda gayet net şekilde dile getiriyorum. Yapmalarını istemediğim bir konuda uyarıyorum. Bazı ısrarlarına karşı "ısrar etmeyin, kaç kez söyleyeceğim daha istemiyorum " diye çıkışabiliyorum. Ya da onlar biliyor benim sınırlarımı. Yeri geliyor sinirlenip bagirdigim ya da tersledigim bile oluyor.
Ama bu durum sevgilimin ailesi olunca böyle olmuyor. Bir arkadaşım olunca olmuyor. En nefret ettiğim şeyleri bile yapsalar ses çıkaramadığım zamanlar oluyor. Onları kırma düşüncesi de değil aslında ama neden bilmiyorum.
En basit bir örnek vereyim. Geçen bayram sevgilimin bir akrabasıyla aynı ortamda bulunmak zorunda kaldık. Kadın başladı konuşmaya. Çok uzatmayın, seni geçen gördüğümde daha zayıftın şimdi bayağı (elini şişman hareketi yaparak) yani tam evlenilecek zaman. Aslında hiç beklemeyin yani hatta git kaynananla otur çocuk yap çocuğun olunca oyalanirsin ve daha neler neler... (Sevgilim okuyor) Bu benim tanıdığım olsa ağzına yapistirirdim lafı. Ama sevgilimin tarafından birisi olunca yok istemiyoruz öyle deyip konuyu kapattım. Ama bu benim tarzım değil eğer karşımdaki haddini aşıyorsa ağzının payını vermeliyim.
Durum böyle olunca kişiliğimi sorgulamaya başladım. Sonra aileme haksızlık ettiğimi düşünmeye başladım. Dedim elin kadınına adamına birşey demiyorum neden sevdiklerime acımasızlık?
Tabiri caizse içim kaynıyor cevap verip terslemek istiyorum ( böyle insanlara hiç acımam yok malesef ) Ama o an cesaret mi gelmiyor bilmiyorum.
Annesiyle de böyle sorunları çok yaşıyorum ama bu kaynana gelin sorunu değil.
Aslında rahatsız olduğum şey ben baskın karakterli, konuştuğumda karşımdakine gerekli mesajı verip susturabilen bir insanım. Yönetilmeyi sevmiyorum. Kararlarımın sorgulanması hoşuma gitmiyor. Belirli bir yasa gelmişim. Bu hayatı hatalarıyla birlikte bir şekilde yaşayacağım. Kararlarım ben ilgilendirir.
Ufak bir olay daha anlatayım. Sevgilimin ablası var iki kardesler. Bir gün bana sen ailemizin hakkına giriyorsun biz her akşamailecek yemek yerdik artık kardeşim seninle dışarda olunca o eksik kalıyor sen ailemizin hakkına giriyorsun dedi bastıra bastıra. Böyle ağzım açık kaldım resmen. Yani ne denilebilir ki? Ne saçmalıyorsun? Ne haddine? Orda o an sevgilimi çağırıp bak ablan ne diyor cevabını ver bir daha bana böyle şeyler konuşma demek geldi. Ama yine cesaret edemedim. Yapı gereği sertim biraz insanlari (hadsiz) cat diye susturup devam etmek istiyorum yoluma.
Bu konuyu nasıl aşabilirim? Verecek cevabim var, susturabilirim ama o an birşey oluyor. Siz nasıl davranıyorsunuz haddini aşan, sınırlarınızı çiğneyen insanlara karşı? Ben nasıl yenebilirim bu duyguları yani o an canımı sıktığı an neyi düşünüp içimdekileri dökebilirim? Bu yazdıklarım tamamen benimle ilgili bu arada. Karşımdaki kim olursa olsun artık üzülen içine atan kişi ben olmak istemiyorum. Insanlar düşünsün bunu diyemem dersem kızar tepki verir diye. Arkadaşım da hep böyle yapıyor. Anlatıyor mesela birisi yanında bayan demiş. Hemen tepki verdim benim yanında bayan kelimesini kullanma, kadın demek bu kadar mı zor yahu diye çıkışmış. Ben ne düşüncem o düşünsün diyor ve etrafındaki herkes gerçekten birşey sormaya özel hayatına girmeye korkuyor.
Lafı uzattım biraz iç dökme dertleşme oldu.
Bu durumu nasıl aşacağım, siz nasıl davranıyorsunuz bu tarz insanlara karşı cevaplarınız için şimdiden teşekkürler.
Ben içli dışlı oldum demedim toplasanız 3 5 kez görüştük. Görüşmemizde gerekiyor çünkü görücü usulü evlenmeyeceğiz. Akrabası ortama pat diye geldi kaçıp gidemezdim. Ben başka bir sorundan bahsediyorum. Bu insanla evlenedebilirim. Ya da patronum onu ilgilendirmeyen birşey de sorabilir. Bu durumdan bahsettim yani konu benimle alakalı diğer kişilerle değil.daha ortada resmiyet yokken neden bu kadar içli dışlı oldunuz anlayamadim. sevgilinizin ailesine had bildirememe sebebiniz de birincisi karakterinizde hazircevaplilik yok, ikincisi de erkek ailesi ve akrabalari tarafindan begenilmeme ve elestirilme korkusu. insanlarin size pat pat konusmasini istemiyorsaniz mesafeyi en basta koymaliydiniz
çünkü her ne kadar günümüzde daha farklı düşünmeye başlayan erkek aileleri olsa da çoğunluk hala eskilerin düşüncesine sahip, kızlar hala bu konuda olumsuz eleştirilere maruz kalıyor erkek aileleri tarafından, evlerine gelen kıza bir değişik bakıyorlar ve her şeyine karışmayı daha evlenmeden hak görüyorlar.
Ne kadar resmî olursanız o kadar iyi, sonra bu içli dışlı olma halleri evlilikte de devam ediyor, ne gerek var, hele de sınırlarını bilsin istiyorsanız gereksiz samimiyet kurmaya lüzum yok.
Bir dene istersenOrda o an sevgilimi çağırıp bak ablan ne diyor cevabını ver bir daha bana böyle şeyler konuşma demek geldi
Valla ben de şık bir cevap veremiyorum suratımı bekertiyorum. İşe de yaramıyor.Çok sevdiğim bir sözle başlıyorum yazıya.
ALIME SORMUŞLAR NE BILIRSIN DIYE, HADDIMI BILIRIM DEMIS.
Son zamanlarda cevremde haddini bilmeden soru soran, beni ilgilendirir mi diye düşünmeyen çok insan olduğunu farkettim.
Yakın zamanda ailemin yanına geldim. Rahatsız olduğum bir konuda gayet net şekilde dile getiriyorum. Yapmalarını istemediğim bir konuda uyarıyorum. Bazı ısrarlarına karşı "ısrar etmeyin, kaç kez söyleyeceğim daha istemiyorum " diye çıkışabiliyorum. Ya da onlar biliyor benim sınırlarımı. Yeri geliyor sinirlenip bagirdigim ya da tersledigim bile oluyor.
Ama bu durum sevgilimin ailesi olunca böyle olmuyor. Bir arkadaşım olunca olmuyor. En nefret ettiğim şeyleri bile yapsalar ses çıkaramadığım zamanlar oluyor. Onları kırma düşüncesi de değil aslında ama neden bilmiyorum.
En basit bir örnek vereyim. Geçen bayram sevgilimin bir akrabasıyla aynı ortamda bulunmak zorunda kaldık. Kadın başladı konuşmaya. Çok uzatmayın, seni geçen gördüğümde daha zayıftın şimdi bayağı (elini şişman hareketi yaparak) yani tam evlenilecek zaman. Aslında hiç beklemeyin yani hatta git kaynananla otur çocuk yap çocuğun olunca oyalanirsin ve daha neler neler... (Sevgilim okuyor) Bu benim tanıdığım olsa ağzına yapistirirdim lafı. Ama sevgilimin tarafından birisi olunca yok istemiyoruz öyle deyip konuyu kapattım. Ama bu benim tarzım değil eğer karşımdaki haddini aşıyorsa ağzının payını vermeliyim.
Durum böyle olunca kişiliğimi sorgulamaya başladım. Sonra aileme haksızlık ettiğimi düşünmeye başladım. Dedim elin kadınına adamına birşey demiyorum neden sevdiklerime acımasızlık?
Tabiri caizse içim kaynıyor cevap verip terslemek istiyorum ( böyle insanlara hiç acımam yok malesef ) Ama o an cesaret mi gelmiyor bilmiyorum.
Annesiyle de böyle sorunları çok yaşıyorum ama bu kaynana gelin sorunu değil.
Aslında rahatsız olduğum şey ben baskın karakterli, konuştuğumda karşımdakine gerekli mesajı verip susturabilen bir insanım. Yönetilmeyi sevmiyorum. Kararlarımın sorgulanması hoşuma gitmiyor. Belirli bir yasa gelmişim. Bu hayatı hatalarıyla birlikte bir şekilde yaşayacağım. Kararlarım ben ilgilendirir.
Ufak bir olay daha anlatayım. Sevgilimin ablası var iki kardesler. Bir gün bana sen ailemizin hakkına giriyorsun biz her akşamailecek yemek yerdik artık kardeşim seninle dışarda olunca o eksik kalıyor sen ailemizin hakkına giriyorsun dedi bastıra bastıra. Böyle ağzım açık kaldım resmen. Yani ne denilebilir ki? Ne saçmalıyorsun? Ne haddine? Orda o an sevgilimi çağırıp bak ablan ne diyor cevabını ver bir daha bana böyle şeyler konuşma demek geldi. Ama yine cesaret edemedim. Yapı gereği sertim biraz insanlari (hadsiz) cat diye susturup devam etmek istiyorum yoluma.
Bu konuyu nasıl aşabilirim? Verecek cevabim var, susturabilirim ama o an birşey oluyor. Siz nasıl davranıyorsunuz haddini aşan, sınırlarınızı çiğneyen insanlara karşı? Ben nasıl yenebilirim bu duyguları yani o an canımı sıktığı an neyi düşünüp içimdekileri dökebilirim? Bu yazdıklarım tamamen benimle ilgili bu arada. Karşımdaki kim olursa olsun artık üzülen içine atan kişi ben olmak istemiyorum. Insanlar düşünsün bunu diyemem dersem kızar tepki verir diye. Arkadaşım da hep böyle yapıyor. Anlatıyor mesela birisi yanında bayan demiş. Hemen tepki verdim benim yanında bayan kelimesini kullanma, kadın demek bu kadar mı zor yahu diye çıkışmış. Ben ne düşüncem o düşünsün diyor ve etrafındaki herkes gerçekten birşey sormaya özel hayatına girmeye korkuyor.
Lafı uzattım biraz iç dökme dertleşme oldu.
Bu durumu nasıl aşacağım, siz nasıl davranıyorsunuz bu tarz insanlara karşı cevaplarınız için şimdiden teşekkürler.
En güzelini yapıyorsunuz, sizle benzer davranışlar gösterdim, 6 yıl flört sonrası evlendik yüzük takılıp iş resmiyete dökülene kadar anne babasıyla tanışmadım, kim ne demiş ben de umursayan biri değilimdir ama istersem 10 yıl flört edeyim flört aşamasında tanışmam, her flört ettiğimizin ailesiyle tanışırsak yanmışız, ki flört =evlilik demek değildir, çok uzun soluklu ilişkiler dahi bitebiliyor erkek arkadaşımın annesi oğlunu üzgün gördüğü için sırf onunla tanıştım diye beni arayıp neden hesap sorsun ki, resmî olarak kayınvalidem olan insana dahi söz hakkı tanımazken flört ettiğim kişinin annesine aslaBen de böyle düşünüyorum. Hiç beklemediğim insanların ağzından "geldi gitti, zorla kendini aldırdı" benzeri cümleler duydum. Bazı şeyler değişse de bu bakış kolay kolay değişmiyor sanırım.
Benim 5 yıllık ilişkim var, sevgilimin annesiyle tanışmadım henüz. Tanışsam ve hakkımda böyle düşünse "vay benim hakkımda yanlış izlenim edinmiş" diye üzülmem, ne düşündüğü umurumda olmaz. Ama yine de kendimi böyle bir cümle duyacağım duruma, o samimiyete sokmak istemem. Bu biraz kendimi korumak istememle ilgili yani.
Niye boş yere ilişkiler zedelensin ki?
Hiç tanışılmasın, ne çıkarsa bahtıma deyip tanımadan etmeden evlilik kararı alınsın demiyorum. Ama zaten başkalarının sınırlarına pek saygı göstermeyen bir toplumuz.
İnsan kendi akrabalarına bile laf yetiştiremiyor. Bir de sevgilinin akrabalarıyla samimiyet kurup başımıza iş açmamıza gerek yok :)
gorumcenizin size kardesiyle ilgili cevabindan ve halasinin soylediklerinden dolayi sanirim icli disli olmuş izlenimi verdiniz bana. cunku rahat bir sekilde evine girip cikabilen, mesafelere dikkat etmeyen biri ancak o sozleri sarfedebilir. yani ben aslinda oraya takildim size o sozlerin soylenmesine kim cesaret verdi? icli disli degilseniz ya ailesi uslubu bilmeyecek kadar saygisiz veya erkek arkadasiniz pisirik. dusunuyorum da esimin ablasi boyle bir sey soyleseydi ki soyleyemez esimden cekinirdiBen içli dışlı oldum demedim toplasanız 3 5 kez görüştük. Görüşmemizde gerekiyor çünkü görücü usulü evlenmeyeceğiz. Akrabası ortama pat diye geldi kaçıp gidemezdim. Ben başka bir sorundan bahsediyorum. Bu insanla evlenedebilirim. Ya da patronum onu ilgilendirmeyen birşey de sorabilir. Bu durumdan bahsettim yani konu benimle alakalı diğer kişilerle değil.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?