- 1 Mayıs 2023
- 877
- 1.235
- 35
Seneye belki değişir hocası. Bizim 3. Sene değişti.Çok değişik insanlar var. Zaten Türkiye bu konuda çok geride kalıyor. Bari çocukların velilerin şevkini kırmasınlar.
Seneye belki değişir hocası. Bizim 3. Sene değişti.Çok değişik insanlar var. Zaten Türkiye bu konuda çok geride kalıyor. Bari çocukların velilerin şevkini kırmasınlar.Bizim toplantıya benim dersim vardı gidemedim. Eşim katıldı. Ben de rehberlikciyle görüştüm bir kere. Eşim müdürün tutumunu çok beğendim dedi. Ben de rehberliği bayıldım. Kaç tane psikolog gezdim bu kadar rahatlatmamislardi. Ama öğretmen gereksiz yere kurallara uymazlarsa atılırlar. Burada not yok benim kanaatim önemli yazmış. Zaten işini düzgün de yapmıyor. Bütün diğer hocalar toplantı yapmış. Bizimkinden ses yok. Dersin olduğu gün zoraki bir WhatsApp grubu kurdu. Şimdide edebiyatla ilgili paylaşımlar yapiyor ama başka hiç birşey yapmak yok. Çocuklar ne yapsın o atilanlari anlamadım hiç birşey.yarin bı masal yazdircam oğluma. Masal yazılmasını istemiş tek anladığım bu oldu. Bence kendi de çok farkında değil. Öğretmen de değil. Dosya yönetimi gibi bir bölüm okuyup formasyon almış. Nasıl bilsem e gelmiş anlamadım
Böyle dan diye diyeyim mi
Bir de bu arkadaş sürekli kendi dertlerini anlatır, karşı tarafı asla dinlemezdi. Geçen sene kız kardeşimle ilgili çok zor günler geçirdik, ben her gün ağlıyordum. Bana bir kez bile ne oldu diye sormadı. Açık açık da demişti zaten "ben kimsenin derdini dinleyemem" diye.Ayyyyükü atmışınız üstünüzden oh ben de bi rahatladım valla
Kusura bakmayın ama yaşı kaç olursa olsun babası hariç kimse ile yalnız bırakmam çocuğumu. Bir öğretmen olarak bu durumun çocuğunuzda olumsuz olarak psikolojik bir durum oluşturduğunuzun farkında değil misiniz? Hala ne yapsam diye soruyorsunuz . Bu zamanda bu kadar rahat olmayın benceMerhaba hanımlar.
Benim samimi olduğum bir komşum var. İlk cocuklarimiz arka arkaya dogdu. İkinciler de öyle. Genel anlamda bir sikintimiz yok. Çocuklar arkadaş biz arkadas.
Ama şu ara o çalışmıyor. Zaten maaşı düzgün bir iş bulamamıştı. Ben de öğretmenim. Sürekli bana keşke az çalışsaydim da ben de öğretmen olsaydım der. Ki ben dereceyle kazandım bölümümü. Çok takmıyorum bunları.
Benim ikizlerim var. Onun tek bebegi. Sürekli bebeginden yakınıyor. Hiç durmuyor çok fena çok fena diye. Ben çocuğun öyle ağlama krizlerine falan denk gelmedim benimkiler kaç kez onun yanında canıma okudu yine de ay benimki seninkilerden fena der durur.
Esas meseleye geliyorum. Sabahları büyük cocuklari okula eşim birakiyor, çıkışta komşum alıyor. Benim hem çalışma saatlerim uymuyor hem de bu şekilde bir düzen oturttuk. Benim çocuk okula gitmediği nde de eşimin onun çocuğunu okula birakmisligi olmuştur. Onun da benim oğlumu almaya gittiği oldu ama bana birşey demedigi için ben başka şekilde oğlumu aldırmıştim okuldan.
Okul çıkışlarında bazen o kendi cocugunun sınıfındaki velilerle parkta vs buluşuyor. Saati bana uyarsa gidip oğlumu parktan alıyorum uymuyorsa o donuste getiriyor.
Ama gariplikler var. Mesela ikimizin çocuğuda bilsem sınavına girdi. Benimki kazandı. Şükür. Onunki de belki seneye kazanır. Akıllı bir çocuk. Ama gelip bana ay bilsem çok önemli birşey değilmiş. Bir tanidigimin eltisinin oğlu lisedeymis bilsemin bir faydasını görmedim demiş dedi. Ben de birşey beklemiyorum zaten dedim. (aslında madem bir faydası yokmuş ne demeye liseye kadar gitmiş bilseme demek istedim ama sustum üzülmesin diye ) sonra bana seninki hangi kitapları çalıştı ben de kazansın istiyorim vs dedi. Bizimki calismadi öyle bir sınav değilmiş dedim. Ki cidden öyle.
Geçen de yine arkadaşlarıyla okul sonrası buluştular. Oğlumda onlaydi. Oradaki çocuklarla kavga etmiş benim oğlum. Çocuğun birinin ensesine vurmuş. (Bu ara buna takmış arkadaşlarıyla böyle saçma bir oyun da oynuyorlar.) Komşum tutturmuş çocuğu bogazladin sen diye. Beni arayıp bana da dedi senin oğlan bı çocuğun boğazını sıktı diye. Ben de oğlumu biliyorum daha hiç kimseye öyle birşey yapmışligi yok. Durduk yere kimseye öyle birşey yapmaz zaten. Bunu söyledim yok yok sıkmış dedi. Bundan sonra eve bırak öyle git gideceğin yere dedim. Ay küçük bebek durmuyor çok zor oluyor git gel yapmak bilmem ne bir sürü söylendi. Eşim de işini cocuklarin saatine göre ayarlıyor bir güne bir gün birşey demeyiz. Sinir oldum ya. Ani karar vermek istemiyorum. Şimdi benim çocuk etute kalacak artık saatleri benim almama uygun olacak. Sabah eşim onun çocuğu bırakacak olsa da akşam ben alacağım kendi çocuğumu. Artık herkes kendi gotursun kendi getirsin mi desem bilemedim.
Zaten bir kaç kez de oğlum yolda dönerken komşumun onu sürekli kucumsediginden alaya aldigindan bahsetti. Bunlarda çok canımı sıkıyor.
Bı servis var ama tek öğrencilik yer kaldı demişti komşum. Biz iki kişiyiz diye yazdirmadim dedi. Ben de sana uygun olanı yap. Yazdırmak istersen yazdır dedim kapandı öyle konu.esim servisle konuşayım diyor şimdi. Ama komşuma femeden de olmaz. Kafam karışık
Uzun oldu kusura bakmayın. Fikre ihtiyacım var.
Ay son durumda artık rahatlamış olması lazım oysa. Zavallı memur olduk hepimizKomşu da olsa arkadaşlığı üstünüzde yük hissettiriyorsa yavaş yavaş kendinizi çekip mesafe koyun. Çocuğunuzu da mümkün olduğunca aynı ortamda tutmayın.
Benzer durumları ben de yaşadım, artık görüşmeyi tamamen kestim, rahatladım.
Kimseye hava atma gibi bir amacım yok, kendi halimizde yaşıyoruz. Bu komşu beni ne zaman görse "memur karısııı" diye sesleniyordu
Kendi evi benim evimden süslü, benim evim aşırı sade, yine de bende ne görse "tabi sen memur karısısın alırsın" diyordu(çocukların bezini ıslak mendilini koymak için keçe sepet almıştım ona dedi mesela)
Benim kızımla onun oğlu aynı yaştaydı. Kızım aşırı narin nazik nazlı bir kız, bu komşunun oğlu aşırı hareketli yaramaz her yeri döken oyuncakları kıran bir çocuktu. Kızım da korktuğu için yakın olmuyordu "memur çocuğu tabi seninki ondan korkak" diyordu.
Şu an anlatırken bile yine sinir oldum
En son kopma noktam da depremden sonra oldu. Benim ailem tüm akrabalarım deprem bölgesinde, bunu bildiği halde hiç arayıp sormadı. Ben de uzun bir mesaj yazdım ve arkadaşlığımızı daha fazla devam ettirmek istemediğimi söyledim. Şimdi kafam çok rahat.
Ben de komsunuzun mesleğini merak ettim, nedir acaba? Öğretmenliği küçümsemek de moda oldu işsiz tayfa arasında.Ay son durumda artık rahatlamış olması lazım oysa. Zavallı memur olduk hepimizbizimki de ah annemi dinleyip düşük puan demeyip keşke öğretmenlik yazsaydım diyor. Gir sınava yaz öğretmenlik kpss kazan da atan çalış bakalım kolay mı öyle demek istiyorum kırmayayim öyle meslekle hava atar gibi olmasın diye gülüp geçiyorum.
Bunların dışında komşuluğu cidden iyidir. Birbirimize çok yardimimiz dokunur. Dertlerimizi paylasiriz ikramlarımiz olur vs. İyi biridir. Ama bu cinslikleri canımı sıkıyor
Gayet Ankara merkezdeyiz. Şaşırdım böyle olmasına. Çocuklar çok yoruluyor zaten böyle ya. İnşallah hocamız değişir yoksa bol bol idareye giderim gibi geliyorSeneye belki değişir hocası. Bizim 3. Sene değişti.Çok değişik insanlar var. Zaten Türkiye bu konuda çok geride kalıyor. Bari çocukların velilerin şevkini kırmasınlar.Bir de bilsem normalde haftada iki gün olur. İlçeden gelenler tek gün geliyor biz de. Bir hafta sonu birde hafta içi 3 saatlik dersleri oluyor. Siz ilçede mi kalıyorsunuz ?.
Nasıl yani anlayamadım?komşu değil ücretl bakıcı gibi beklentiniz var
Ben öyle annelerden değilim. Açtığım konu da bunla ilgili değil. Siz öyle uygun görürsünüz, saygı duyarım. Ben çocuğumun sosyal, insanlarla iç içe ama kendini de koruyabilen bir çocuk olmasını istiyorum. Ona göre yetiştiriyorum. Buna da saygı bekliyorum.Kusura bakmayın ama yaşı kaç olursa olsun babası hariç kimse ile yalnız bırakmam çocuğumu. Bir öğretmen olarak bu durumun çocuğunuzda olumsuz olarak psikolojik bir durum oluşturduğunuzun farkında değil misiniz? Hala ne yapsam diye soruyorsunuz . Bu zamanda bu kadar rahat olmayın bence
Çok şükür çocuğum kendinisini iyi hissetmediği hiç bir ortama girmez bunu açıkça dile getirir. Bir kac kezde anne x teyze bana böyle böyle diyor ben de ona şöyle diyorum demisligi var. Bu seni nasıl hissettirdi diye sorarım ben de. Sanki benim lafimla kendininkini yarıştırmak istiyor gibi geldi demişti. Senin için sorun oluyor mu diye çok sordum ama hayır çünkü arkadaşımla gidip gelmeyi seviyorum diyor. Ama ben artık böyle parka götürme, sürekli sikayetlenme işinden sıkıldım. Arkadaşlığım zarar görsün de istemem. Sanırım dediginiz gibi yapacağım. Ya servis ya da eşimle dönüşümlu getir götür olacak olayimiz. Çok teşekkürlerBen de komsunuzun mesleğini merak ettim, nedir acaba? Öğretmenliği küçümsemek de moda oldu işsiz tayfa arasında.
Biz bir arkadaşımla dönüşümlü goturuyorduk cocuklari okula. İkimiz de öğretmeniz, sabah birimiz akşam birimiz şeklinde. Yıllardır arkadaşız, hemsehriyiz, çocuklarımız bebeklikten itibaren birlikte buyudu hala da iyi arkadaşlar. 2. Sınıfa giderken cocuklar sınıfta tartismis, itisme olmuş aralarında. Aksam da arkadaşım cocuklari aldı, arabada benim kızıma bağırmış. Eve geldi cocuk agliyor, üzülmüş haklı olarak. Cocuklara kalsa kendi aralarında hallediyorlar zaten meseleyi, hala da hallederler. Ben hemen aradım, net bir şekilde tepkimi belirttim, çocuğuma benden başka kimsenin terbiye vermeye calisamayacagini ve bagiramayacagini söyledim. Kızımı servise yazdırdım, bir süre sonra küslükler bitti.
Cocuklar şu anda altıncı sınıfta ve altı yıldır sinif arkadaşı. Benim kizim hep serviste, o kendisi bırakır ve alır. Dönüşümlü götürme olayımız devam etseydi muhtemelen hem bizim ilişkimiz tamamen koyacaktır hem de cocuklar arasına soğukluk girecekti. Hala kendim yokken kızımı onlara göndermem ama o benim evime gece yatısına bile gönderir. Bilir ki asla annesi yanında olmayan bir çocuğa laf etmem.
Siz de çocuğunuzu servise verin. Cocuk psikolojik olarak kendini kötü hissedebilir onun aracında. Bu yolla belli sınırlar dahilinde arkadasliginizi surdurebilirsiniz. Yoksa bir süre sonra arkadaşlık, komşuluk hepsi biter...
Ya yazık su yasadiklariniza ne gereksizMerhaba hanımlar.
Benim samimi olduğum bir komşum var. İlk cocuklarimiz arka arkaya dogdu. İkinciler de öyle. Genel anlamda bir sikintimiz yok. Çocuklar arkadaş biz arkadas.
Ama şu ara o çalışmıyor. Zaten maaşı düzgün bir iş bulamamıştı. Ben de öğretmenim. Sürekli bana keşke az çalışsaydim da ben de öğretmen olsaydım der. Ki ben dereceyle kazandım bölümümü. Çok takmıyorum bunları.
Benim ikizlerim var. Onun tek bebegi. Sürekli bebeginden yakınıyor. Hiç durmuyor çok fena çok fena diye. Ben çocuğun öyle ağlama krizlerine falan denk gelmedim benimkiler kaç kez onun yanında canıma okudu yine de ay benimki seninkilerden fena der durur.
Esas meseleye geliyorum. Sabahları büyük cocuklari okula eşim birakiyor, çıkışta komşum alıyor. Benim hem çalışma saatlerim uymuyor hem de bu şekilde bir düzen oturttuk. Benim çocuk okula gitmediği nde de eşimin onun çocuğunu okula birakmisligi olmuştur. Onun da benim oğlumu almaya gittiği oldu ama bana birşey demedigi için ben başka şekilde oğlumu aldırmıştim okuldan.
Okul çıkışlarında bazen o kendi cocugunun sınıfındaki velilerle parkta vs buluşuyor. Saati bana uyarsa gidip oğlumu parktan alıyorum uymuyorsa o donuste getiriyor.
Ama gariplikler var. Mesela ikimizin çocuğuda bilsem sınavına girdi. Benimki kazandı. Şükür. Onunki de belki seneye kazanır. Akıllı bir çocuk. Ama gelip bana ay bilsem çok önemli birşey değilmiş. Bir tanidigimin eltisinin oğlu lisedeymis bilsemin bir faydasını görmedim demiş dedi. Ben de birşey beklemiyorum zaten dedim. (aslında madem bir faydası yokmuş ne demeye liseye kadar gitmiş bilseme demek istedim ama sustum üzülmesin diye ) sonra bana seninki hangi kitapları çalıştı ben de kazansın istiyorim vs dedi. Bizimki calismadi öyle bir sınav değilmiş dedim. Ki cidden öyle.
Geçen de yine arkadaşlarıyla okul sonrası buluştular. Oğlumda onlaydi. Oradaki çocuklarla kavga etmiş benim oğlum. Çocuğun birinin ensesine vurmuş. (Bu ara buna takmış arkadaşlarıyla böyle saçma bir oyun da oynuyorlar.) Komşum tutturmuş çocuğu bogazladin sen diye. Beni arayıp bana da dedi senin oğlan bı çocuğun boğazını sıktı diye. Ben de oğlumu biliyorum daha hiç kimseye öyle birşey yapmışligi yok. Durduk yere kimseye öyle birşey yapmaz zaten. Bunu söyledim yok yok sıkmış dedi. Bundan sonra eve bırak öyle git gideceğin yere dedim. Ay küçük bebek durmuyor çok zor oluyor git gel yapmak bilmem ne bir sürü söylendi. Eşim de işini cocuklarin saatine göre ayarlıyor bir güne bir gün birşey demeyiz. Sinir oldum ya. Ani karar vermek istemiyorum. Şimdi benim çocuk etute kalacak artık saatleri benim almama uygun olacak. Sabah eşim onun çocuğu bırakacak olsa da akşam ben alacağım kendi çocuğumu. Artık herkes kendi gotursun kendi getirsin mi desem bilemedim.
Zaten bir kaç kez de oğlum yolda dönerken komşumun onu sürekli kucumsediginden alaya aldigindan bahsetti. Bunlarda çok canımı sıkıyor.
Bı servis var ama tek öğrencilik yer kaldı demişti komşum. Biz iki kişiyiz diye yazdirmadim dedi. Ben de sana uygun olanı yap. Yazdırmak istersen yazdır dedim kapandı öyle konu.esim servisle konuşayım diyor şimdi. Ama komşuma femeden de olmaz. Kafam karışık
Uzun oldu kusura bakmayın. Fikre ihtiyacım var.
Servise yazdırın uğraşmayınMerhaba hanımlar.
Benim samimi olduğum bir komşum var. İlk cocuklarimiz arka arkaya dogdu. İkinciler de öyle. Genel anlamda bir sikintimiz yok. Çocuklar arkadaş biz arkadas.
Ama şu ara o çalışmıyor. Zaten maaşı düzgün bir iş bulamamıştı. Ben de öğretmenim. Sürekli bana keşke az çalışsaydim da ben de öğretmen olsaydım der. Ki ben dereceyle kazandım bölümümü. Çok takmıyorum bunları.
Benim ikizlerim var. Onun tek bebegi. Sürekli bebeginden yakınıyor. Hiç durmuyor çok fena çok fena diye. Ben çocuğun öyle ağlama krizlerine falan denk gelmedim benimkiler kaç kez onun yanında canıma okudu yine de ay benimki seninkilerden fena der durur.
Esas meseleye geliyorum. Sabahları büyük cocuklari okula eşim birakiyor, çıkışta komşum alıyor. Benim hem çalışma saatlerim uymuyor hem de bu şekilde bir düzen oturttuk. Benim çocuk okula gitmediği nde de eşimin onun çocuğunu okula birakmisligi olmuştur. Onun da benim oğlumu almaya gittiği oldu ama bana birşey demedigi için ben başka şekilde oğlumu aldırmıştim okuldan.
Okul çıkışlarında bazen o kendi cocugunun sınıfındaki velilerle parkta vs buluşuyor. Saati bana uyarsa gidip oğlumu parktan alıyorum uymuyorsa o donuste getiriyor.
Ama gariplikler var. Mesela ikimizin çocuğuda bilsem sınavına girdi. Benimki kazandı. Şükür. Onunki de belki seneye kazanır. Akıllı bir çocuk. Ama gelip bana ay bilsem çok önemli birşey değilmiş. Bir tanidigimin eltisinin oğlu lisedeymis bilsemin bir faydasını görmedim demiş dedi. Ben de birşey beklemiyorum zaten dedim. (aslında madem bir faydası yokmuş ne demeye liseye kadar gitmiş bilseme demek istedim ama sustum üzülmesin diye ) sonra bana seninki hangi kitapları çalıştı ben de kazansın istiyorim vs dedi. Bizimki calismadi öyle bir sınav değilmiş dedim. Ki cidden öyle.
Geçen de yine arkadaşlarıyla okul sonrası buluştular. Oğlumda onlaydi. Oradaki çocuklarla kavga etmiş benim oğlum. Çocuğun birinin ensesine vurmuş. (Bu ara buna takmış arkadaşlarıyla böyle saçma bir oyun da oynuyorlar.) Komşum tutturmuş çocuğu bogazladin sen diye. Beni arayıp bana da dedi senin oğlan bı çocuğun boğazını sıktı diye. Ben de oğlumu biliyorum daha hiç kimseye öyle birşey yapmışligi yok. Durduk yere kimseye öyle birşey yapmaz zaten. Bunu söyledim yok yok sıkmış dedi. Bundan sonra eve bırak öyle git gideceğin yere dedim. Ay küçük bebek durmuyor çok zor oluyor git gel yapmak bilmem ne bir sürü söylendi. Eşim de işini cocuklarin saatine göre ayarlıyor bir güne bir gün birşey demeyiz. Sinir oldum ya. Ani karar vermek istemiyorum. Şimdi benim çocuk etute kalacak artık saatleri benim almama uygun olacak. Sabah eşim onun çocuğu bırakacak olsa da akşam ben alacağım kendi çocuğumu. Artık herkes kendi gotursun kendi getirsin mi desem bilemedim.
Zaten bir kaç kez de oğlum yolda dönerken komşumun onu sürekli kucumsediginden alaya aldigindan bahsetti. Bunlarda çok canımı sıkıyor.
Bı servis var ama tek öğrencilik yer kaldı demişti komşum. Biz iki kişiyiz diye yazdirmadim dedi. Ben de sana uygun olanı yap. Yazdırmak istersen yazdır dedim kapandı öyle konu.esim servisle konuşayım diyor şimdi. Ama komşuma femeden de olmaz. Kafam karışık
Uzun oldu kusura bakmayın. Fikre ihtiyacım var.
Hshaha iyiymiş dert dinleme ama habire anlatBir de bu arkadaş sürekli kendi dertlerini anlatır, karşı tarafı asla dinlemezdi. Geçen sene kız kardeşimle ilgili çok zor günler geçirdik, ben her gün ağlıyordum. Bana bir kez bile ne oldu diye sormadı. Açık açık da demişti zaten "ben kimsenin derdini dinleyemem" diye.
Böyleleri gerçekten sadece yük oluyor.
Eşim öğretmen ve okul eve çok yakın. Haliyle öğle arasında da eve geliyor. İşten çıkınca da en fazla on dakika içinde evde oluyor. Ben de günümü onun saatlerine göre planlıyorum kendi istegimle. Saat beş olunca ben eve gidiyorum diyordum "aman bu da memur karısı ya hemen eve gider." diyordu
Merhaba hanımlar.
Benim samimi olduğum bir komşum var. İlk cocuklarimiz arka arkaya dogdu. İkinciler de öyle. Genel anlamda bir sikintimiz yok. Çocuklar arkadaş biz arkadas.
Ama şu ara o çalışmıyor. Zaten maaşı düzgün bir iş bulamamıştı. Ben de öğretmenim. Sürekli bana keşke az çalışsaydim da ben de öğretmen olsaydım der. Ki ben dereceyle kazandım bölümümü. Çok takmıyorum bunları.
Benim ikizlerim var. Onun tek bebegi. Sürekli bebeginden yakınıyor. Hiç durmuyor çok fena çok fena diye. Ben çocuğun öyle ağlama krizlerine falan denk gelmedim benimkiler kaç kez onun yanında canıma okudu yine de ay benimki seninkilerden fena der durur.
Esas meseleye geliyorum. Sabahları büyük cocuklari okula eşim birakiyor, çıkışta komşum alıyor. Benim hem çalışma saatlerim uymuyor hem de bu şekilde bir düzen oturttuk. Benim çocuk okula gitmediği nde de eşimin onun çocuğunu okula birakmisligi olmuştur. Onun da benim oğlumu almaya gittiği oldu ama bana birşey demedigi için ben başka şekilde oğlumu aldırmıştim okuldan.
Okul çıkışlarında bazen o kendi cocugunun sınıfındaki velilerle parkta vs buluşuyor. Saati bana uyarsa gidip oğlumu parktan alıyorum uymuyorsa o donuste getiriyor.
Ama gariplikler var. Mesela ikimizin çocuğuda bilsem sınavına girdi. Benimki kazandı. Şükür. Onunki de belki seneye kazanır. Akıllı bir çocuk. Ama gelip bana ay bilsem çok önemli birşey değilmiş. Bir tanidigimin eltisinin oğlu lisedeymis bilsemin bir faydasını görmedim demiş dedi. Ben de birşey beklemiyorum zaten dedim. (aslında madem bir faydası yokmuş ne demeye liseye kadar gitmiş bilseme demek istedim ama sustum üzülmesin diye ) sonra bana seninki hangi kitapları çalıştı ben de kazansın istiyorim vs dedi. Bizimki calismadi öyle bir sınav değilmiş dedim. Ki cidden öyle.
Geçen de yine arkadaşlarıyla okul sonrası buluştular. Oğlumda onlaydi. Oradaki çocuklarla kavga etmiş benim oğlum. Çocuğun birinin ensesine vurmuş. (Bu ara buna takmış arkadaşlarıyla böyle saçma bir oyun da oynuyorlar.) Komşum tutturmuş çocuğu bogazladin sen diye. Beni arayıp bana da dedi senin oğlan bı çocuğun boğazını sıktı diye. Ben de oğlumu biliyorum daha hiç kimseye öyle birşey yapmışligi yok. Durduk yere kimseye öyle birşey yapmaz zaten. Bunu söyledim yok yok sıkmış dedi. Bundan sonra eve bırak öyle git gideceğin yere dedim. Ay küçük bebek durmuyor çok zor oluyor git gel yapmak bilmem ne bir sürü söylendi. Eşim de işini cocuklarin saatine göre ayarlıyor bir güne bir gün birşey demeyiz. Sinir oldum ya. Ani karar vermek istemiyorum. Şimdi benim çocuk etute kalacak artık saatleri benim almama uygun olacak. Sabah eşim onun çocuğu bırakacak olsa da akşam ben alacağım kendi çocuğumu. Artık herkes kendi gotursun kendi getirsin mi desem bilemedim.
Zaten bir kaç kez de oğlum yolda dönerken komşumun onu sürekli kucumsediginden alaya aldigindan bahsetti. Bunlarda çok canımı sıkıyor.
Bı servis var ama tek öğrencilik yer kaldı demişti komşum. Biz iki kişiyiz diye yazdirmadim dedi. Ben de sana uygun olanı yap. Yazdırmak istersen yazdır dedim kapandı öyle konu.esim servisle konuşayım diyor şimdi. Ama komşuma femeden de olmaz. Kafam karışık
Uzun oldu kusura bakmayın. Fikre ihtiyacım var.
O zaman komşunuzdan şikayet etmeyeceksiniz. Ayrıca sosyal ve özgüveni yüksek ve bir çocuk olmasını istiyorsanız akranları ile vakit geçirmesini destekleyin kıskanç sizi çekemediğine inandığınız komşunuz ile değilBen öyle annelerden değilim. Açtığım konu da bunla ilgili değil. Siz öyle uygun görürsünüz, saygı duyarım. Ben çocuğumun sosyal, insanlarla iç içe ama kendini de koruyabilen bir çocuk olmasını istiyorum. Ona göre yetiştiriyorum. Buna da saygı bekliyorum.