Derdim alt komşum...
Yalnız yaşıyor, çoluk çocuğu yok, eşi vefat etmiş, akrabası geleni gideni de olmuyor...
Ben apartmana 2 ay önce taşındım. Daha eve bakmaya geldiğimiz günden beri, ayak sesimize kapıyı açıyor, sorgu sual... Eve taşındık, sürekli bi bahane ile çat kapı geliyor.
Benim de 1 yaşında oğlum var, ev çoğu zaman dağınık oluyor. Bazen zil sesine çocuk uyanıyor, uzanmışsam ben uyanıyorum, eşim gün içinde evde oluyor bazen, temizlik yapıyor oluyorum... Kısacası rahatsız oluyorum.
Anlıyorum canı sıkılıyor ama ben yaşıtı değilim ve tedirgin oluyorum onunla görüşmekten. Yalnız kalmaktan psikolojisi bozulmuş gibi. Gözlemlediğim kadarıyla diğer komşular da kendisini içeri buyur etmiyor.
Kaç gündür evde yoktum, bugün eve girdik, yarım saat sonra kapı çaldı. Açmadım bu kez... Israrla basıyor, sesleniyor... Akşam üstü annemi yolculadım, sesimizi duymuş olacak ki kapıya çıkmış hemencecik.
Kızınıza darıldım, bana kapıyı açmadı diyor anneme. Annem de mahcup oldu, gürültüden duymamışızdır falan dedi. Yok biliyorum delikten baktı ama açmadı diyor...
Üzülüyorum da haline ama gerçekten güleryüz göstermeye gelmiyor, sabah akşam kapıya geliyor. Daha önce annem söyledi tek başına çocukla uğraşıyor, zorlanıyor, müsait olmuyor genelde diye. Ama anlamıyor maalesef, ne yapmalıyım?