- Konu Sahibi Yumusaksurat
-
- #21
normalde çocuğu bırakıp gidiyor mu kendide oturuyor mu acaba annesi çalışıyor çocuğa bu bakıyorda size getirip kendi gezip tozuyor mu yada bunu yapmayı mı düşünüyor
normalde çocuğu bırakıp gidiyor mu kendide oturuyor mu acaba annesi çalışıyor çocuğa bu bakıyorda size getirip kendi gezip tozuyor mu yada bunu yapmayı mı düşünüyorEvet kız çocuğu yanlış anlamayın ama ben odada çalışırken eşimin yanına gelip oturmasını doğru bulmadım. Yani belki benim eşim kötü niyetli. Bugün izinli olduğu da belli. Bilmiyorum benim mi içim kötü insanlar mı çok rahat. Vallahi bilmiyorum
Eşim babası ile iş arkadaşı ya. Tabi evdeki hallerini çok iyi bilmez ama genelde çocuklarını çok sevdiklerinden felan bahsediyor. Öyle sorunlu tipler olmadığından felan.
Yok annesi çalışmıyor. Ben evden çalışıyorum. Şöyle ilk getirdiği zaman annesinin onu beklediğini söyleyip az oturup gitti sonrasında çocugu almaya gelirken annemi arar mısın biraz daha kalsın çocuk diye bende oturayım diye söyledi. Ondan sonraki gelmelerinde onun da kalmaya niyeti vardı. Bırakıp gitme değildi yaninormalde çocuğu bırakıp gidiyor mu kendide oturuyor mu acaba annesi çalışıyor çocuğa bu bakıyorda size getirip kendi gezip tozuyor mu yada bunu yapmayı mı düşünüyor
Vicdan yapacak bir durum yok,sonuna kadar haklısınız,ben eskiden beri tanıdığım insanların çocuklarını bile acil bir durum yoksa kabul etmiyorum,çocuklarımıda gondermiyorum.Merhaba arkadaşlar. İçimi huzursuz eden bir konu var. Sizlerle de paylaşmak istedim. Doğru mu yaptım emin olmak için...
Benim ilk okula giden bir çocuğum var. İkinci sınıfta. Onunda okulunda aynı mahalleden bir arkadaşı var. Annesini bir kaç defa gördüm sadece. Ablası lise birinci sınıfa giden, bir kaç kez okul yolunda karşılaştık. Yani çocuk çok tatlı efendi bir çocuk. Bu arada bu çocuğun babası da eşimle aynı yerde çalışıyor.
Ben evden çalışıyorum zaten onu da belirtmek isterim bu arada.
Geçenlerde rast gele kapı çaldı. Bir baktım ki bu arkadaş ve ablası. Bende çalışıyorum tabi neyse afallayarak içeri davet ettim siz oturun ben yemek molası alıp geliyorum dedim. Yani mola almam toplam üç dk bile sürmedi. Bir baktım ki ablası çocuklarla evin içinde koşturuyor... Bir an ne diyeceğimi şaşırdım sadece yapmayın komşular rahatsız olabilir dedim. Neyse küçüğü bırakıp bize gitti. Biraz oğlunla oynamak istiyor diye. Bende tamam dedim neyse işim bitti. Onlarla ilgilendim bayağı kaldı dört beş saat kadar. Sonra ablası geldi almaya ama sanki almaya değilde oda oturmaya gelmiş gibi. Bekliyor ki davet edeyim. Abla diyor annemi arayıp söyler misin Burda kalacaklar diye. Canım dedim ben anneni de tanımıyorum. İkincisi çalışıyorum ve lütfen bir daha habersiz gelme dedim. Başka zaman uygun olursam görüşürüz dedim gittiler.
Sonra bir kez daha aynı şekilde geldiler ve bende annemlere gidiyordum yolda karşılaştık yani. Tekrar uyardım onu. Sonra dün yine rast gele geldiler. Bu defa alışverişe çıkacaktım. Tekrar uyardım bak canım ben çalışıyorum ve çalışırken çocuklara göz kulak olamam. Benim çocuğum tekken ne yaptığını bilirim ama iki kişi olurlarsa afallıyorum. Bundan sonra habersiz gelmeyin. Babana söylersin, baban eşime söyler. Eşim bana sorar uygunsam davet ederim dedim. Yani kız lise bire gidiyor bunu anlamamasına da şaşırıyorum. Bilerek de numaramı vermedim. Çünkü gerçekten hem başka çocuğun sorumluluğunu almak istemiyorum. Hemde iki çocuk evde odada tekken, ben sonuçta başka odada olacağım, ne yapacaklarını bilmemek beni huzursuz ediyor. İsterseniz içiniz kötü diyin ben sevmiyorum böyle şeyleri. Hem kaza bela anlamında, hemde sevmiyorum. Neyse arkadaşlar uyardıktan sonra kız yarın gelelim mi dedi bende hayır canım yarında çalışıyorm ve eşim izinli dedim. Dinlenecek dedim. Ve evet ben çalışırken yine zil sesi ve yine onlar. Bu defa eşim açtı kapıyı. Eşime durumu anlatmıştım zaten. Eşimde uygun olmadığımızı söyledi. Bu defa bir kaç kez kapıdan döndüler diye hem çok huzursuzum hemde üzgün. Bir yandan iyi oldu diyorum. Çünkü çalıştığımı söyledim yani eşimin yanına gelip napacak ki? Bir yandan da kaçtır kapıdan gidiyorlar diye kıza değil de o küçük çocuğa çok üzüldüm ve vicdanım çok sızlıyor. Nasıl çalıştığımı bilmiyorum bugün. Tüm modum düştü yemin ederim. Sizce ayıp mı ediyorum?
Olabilir tabi bunu düşünmemiştim açıkçasıAnlamıyorlar değil de işlerine geliyor sanırım.Ablanin sevgilisi olabilir mi acaba cocugu bahane edip evden cikiyordur?
Olabilir tabi bunu düşünmemiştim açıkçasoAnlamıyorlar değil de işlerine geliyor sanırım.Ablanin sevgilisi olabilir mi acaba cocugu bahane edip evden cikiyordur?
Muhabbetim pek yok aslında sadece bir kaç kez okul yolunda karşılaştık. Selamlaştık o kadar.Vicdan yapacak bir durum yok,sonuna kadar haklısınız,ben eskiden beri tanıdığım insanların çocuklarını bile acil bir durum yoksa kabul etmiyorum,çocuklarımıda gondermiyorum.
Kaza olur bir şey olur .Durumu bir anlayın, ısrarla kabul etmeyin, annenin bilgisi dahilinde ise o kadınla muhabbeti kesin ......
Ay ne ayıbı. Siz calisirken bir zarar gelse vs. Sakin almayim eve anne babasini arayip uyarin deli mi ne insanlarMerhaba arkadaşlar. İçimi huzursuz eden bir konu var. Sizlerle de paylaşmak istedim. Doğru mu yaptım emin olmak için...
Benim ilk okula giden bir çocuğum var. İkinci sınıfta. Onunda okulunda aynı mahalleden bir arkadaşı var. Annesini bir kaç defa gördüm sadece. Ablası lise birinci sınıfa giden, bir kaç kez okul yolunda karşılaştık. Yani çocuk çok tatlı efendi bir çocuk. Bu arada bu çocuğun babası da eşimle aynı yerde çalışıyor.
Ben evden çalışıyorum zaten onu da belirtmek isterim bu arada.
Geçenlerde rast gele kapı çaldı. Bir baktım ki bu arkadaş ve ablası. Bende çalışıyorum tabi neyse afallayarak içeri davet ettim siz oturun ben yemek molası alıp geliyorum dedim. Yani mola almam toplam üç dk bile sürmedi. Bir baktım ki ablası çocuklarla evin içinde koşturuyor... Bir an ne diyeceğimi şaşırdım sadece yapmayın komşular rahatsız olabilir dedim. Neyse küçüğü bırakıp bize gitti. Biraz oğlunla oynamak istiyor diye. Bende tamam dedim neyse işim bitti. Onlarla ilgilendim bayağı kaldı dört beş saat kadar. Sonra ablası geldi almaya ama sanki almaya değilde oda oturmaya gelmiş gibi. Bekliyor ki davet edeyim. Abla diyor annemi arayıp söyler misin Burda kalacaklar diye. Canım dedim ben anneni de tanımıyorum. İkincisi çalışıyorum ve lütfen bir daha habersiz gelme dedim. Başka zaman uygun olursam görüşürüz dedim gittiler.
Sonra bir kez daha aynı şekilde geldiler ve bende annemlere gidiyordum yolda karşılaştık yani. Tekrar uyardım onu. Sonra dün yine rast gele geldiler. Bu defa alışverişe çıkacaktım. Tekrar uyardım bak canım ben çalışıyorum ve çalışırken çocuklara göz kulak olamam. Benim çocuğum tekken ne yaptığını bilirim ama iki kişi olurlarsa afallıyorum. Bundan sonra habersiz gelmeyin. Babana söylersin, baban eşime söyler. Eşim bana sorar uygunsam davet ederim dedim. Yani kız lise bire gidiyor bunu anlamamasına da şaşırıyorum. Bilerek de numaramı vermedim. Çünkü gerçekten hem başka çocuğun sorumluluğunu almak istemiyorum. Hemde iki çocuk evde odada tekken, ben sonuçta başka odada olacağım, ne yapacaklarını bilmemek beni huzursuz ediyor. İsterseniz içiniz kötü diyin ben sevmiyorum böyle şeyleri. Hem kaza bela anlamında, hemde sevmiyorum. Neyse arkadaşlar uyardıktan sonra kız yarın gelelim mi dedi bende hayır canım yarında çalışıyorm ve eşim izinli dedim. Dinlenecek dedim. Ve evet ben çalışırken yine zil sesi ve yine onlar. Bu defa eşim açtı kapıyı. Eşime durumu anlatmıştım zaten. Eşimde uygun olmadığımızı söyledi. Bu defa bir kaç kez kapıdan döndüler diye hem çok huzursuzum hemde üzgün. Bir yandan iyi oldu diyorum. Çünkü çalıştığımı söyledim yani eşimin yanına gelip napacak ki? Bir yandan da kaçtır kapıdan gidiyorlar diye kıza değil de o küçük çocuğa çok üzüldüm ve vicdanım çok sızlıyor. Nasıl çalıştığımı bilmiyorum bugün. Tüm modum düştü yemin ederim. Sizce ayıp mı ediyorum?
Evet ondan da korkuyorum. Benim çocuğumda birini görünce yapmadığı yaramazlıkları yapıyor. Birşey olsa nasıl hesap vereceğim kiAy ne ayıbı. Siz calisirken bir zarar gelse vs. Sakin almayim eve anne babasini arayip uyarin deli mi ne insanlar
Ben de aynı şeye demeye çalışmıştım. Evde ilgisizlik de olabilir. Anne ile konuşmadan bilemezsiniz, anne ile konuştuktan sonra da aynı şekilde sınırınızı korumanızı tavsiye ederim. O yaşlarda iki çocuğun annelerinden habersiz bu kadar rahat hareket etmesi çok mantıklı gelmiyor. Annelerinin bilgisi dahilinde ama nasıl bu kadar rahatlar.Olabilir tabi bunu düşünmemiştim açıkçası
Daha kötü hangi aklı başında anne, yolda bir kaç kez gördüğü birine çocuklarını kalsın diye gönderir?Olabilir tabi bunu düşünmemiştim açıkçaso
Muhabbetim pek yok aslında sadece bir kaç kez okul yolunda karşılaştık. Selamlaştık o kadar.
Evet kız çocuğu yanlış anlamayın ama ben odada çalışırken eşimin yanına gelip oturmasını doğru bulmadım. Yani belki benim eşim kötü niyetli. Bugün izinli olduğu da belli. Bilmiyorum benim mi içim kötü insanlar mı çok rahat. Vallahi bilmiyorum
Evet bende artık bugünden sonra öyle düşünmeye başladım. Algılamıyor sanıyorum.Bu konuda haklısınız.
ayrıca, kız gidip de kocanızın onu öpmeye çalıştığını söylese kızınız cezaevine girer. Bir arkadaşımın babası bu yüzden ceza aldı, covid izninde şuan. Özellikle eşiniz evdeyken komşu/arkadaşların çocuklarını almayın eve.
Muhtemelen kızın algı sorunu var, bazen görüyoruz tv de normal duruyor ama sohbetin ilerleyen kısmında anlamıyor bi bakıyorsun engeli var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?