- 3 Eylül 2012
- 21.841
- 57.459
- 798
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Çabalamıyor değil çabalıyor ama zaman gerekiyor diyor. Sorununun farkında, bana yaşattıklarının da
Evet tek annesi var zaten o da dediklerini yapmış bu zaman kadarCidden zor bir durum anı şeyi eşiniz kendi ailesiede yapıyordur herhalde.
Atak falan yapmıyor aynı şekilde devam ediyor. Cinsel hayatta sıkıntı yok zaten eve temizlenip girdiğimi bildiği için yatağı sorun etmedi hiç bu güne kadarCinsel hayatınız var mı
Yani yatak vs kirlenmiyor mu
Ben tedavide başarı göremedim
Korona sürecinde atak yaptı mı
Hamile kalin ,bosanin,
Bu isten tek cikariniz cocuk olur ,boyle hayat gecmez ,
Ayrica siz bu adami paket olarak mi aldiniz nisanliyken vs hic mi farketmediniz ,o zaman napiyordu
Evet öyle benim özgürlüğüm yok, resmen bu hayata ve eve hapsedildimSorun çabalayip, çabalamamasi bile degil. Hastaligi fazla agir. 7 ayda bir ilerleme yok. Ki bu bir süreç zaten, normal seviyeye gelmesi için yillarini alir.
Ki hadi diyelim yillardir beraber savastiniz, az çok düzeldi, herhangi bir olay tekrar tetikleyebilir. Cocugunuz olduktan sonra mesela adamin kaygilari tekrar yükselebilir.
Yerinde olsam derhal zaman kaybetmeden bosanirdim. Bu adam çok zor düzelir. Sen güya adami yardim edeceksin diye çok daha fazla yipranirsin. Ne demek evine her girdiginden soyunup dus almak? Istedigin sekilde eve bile giremiyorsun, birak ailenin gelip gelmemesi. Bu bir hapis hayatidir. Kimse buna dayanamaz.
Baya bir ilerlemiştir obsesyonları. Erken tedaviye başlasaydı daha iyi olurdu.Hayır yönlendiren olmamış. Zaten kendisi durumun farkında buna da çok kızıyorum şimdiye kadar tedavisine başlamamış olmasına. Ben bunu sorduğumda evlenmeyi hiç düşünmemiş ben hayatına girene kadar öyle diyor
Hayır hapsedılmedın, sen kendını hapsedıyorsun.Evet öyle benim özgürlüğüm yok, resmen bu hayata ve eve hapsedildim
Evet tek annesi var zaten o da dediklerini yapmış bu zaman kadar
Evet öyle benim özgürlüğüm yok, resmen bu hayata ve eve hapsedildim
Çocuk olduğunda demişsiniz ya düşündüm biraz gerçekten ya. Zaten ilk bir kaka yapıyor bebek, üst baş kıyafet örtü her yer kaka. Bebek yıkanacak,senin eline vermişler el kadar bebe zaten paniksin ,ne olacak? Adam o pis diye yardım etmeyebilir bu durumda. Dakika bir gol bir. 4-5 aylık olana kadar sürekli kusacak. Her yerde. Kaç kez doktora gidecek. Baba her doktor dönüşü komple aileyi banyoya mı sokacak? Bebek arabası, bisiklet, çocuk oyuncakları vs her dışardan geldiğinde yıkanacak mı? Çok sıkıntı çokSorun çabalayip, çabalamamasi bile degil. Hastaligi fazla agir. 7 ayda bir ilerleme yok. Ki bu bir süreç zaten, normal seviyeye gelmesi için yillarini alir.
Ki hadi diyelim yillardir beraber savastiniz, az çok düzeldi, herhangi bir olay tekrar tetikleyebilir. Cocugunuz olduktan sonra mesela adamin kaygilari tekrar yükselebilir.
Yerinde olsam derhal zaman kaybetmeden bosanirdim. Bu adam çok zor düzelir. Sen güya adami yardim edeceksin diye çok daha fazla yipranirsin. Ne demek evine her girdiginden soyunup dus almak? Istedigin sekilde eve bile giremiyorsun, birak ailenin gelip gelmemesi. Bu bir hapis hayatidir. Kimse buna dayanamaz.
Anne de oğlu evlenip evden gidiyor diye sevinmiştir.Evet tek annesi var zaten o da dediklerini yapmış bu zaman kadar
Evet öyle benim özgürlüğüm yok, resmen bu hayata ve eve hapsedildim
O konularda sıkıntısı yokÇocuk olduğunda demişsiniz ya düşündüm biraz gerçekten ya. Zaten ilk bir kaka yapıyor bebek, üst baş kıyafet örtü her yer kaka. Bebek yıkanacak,senin eline vermişler el kadar bebe zaten paniksin ,ne olacak? Adam o pis diye yardım etmeyebilir bu durumda. Dakika bir gol bir. 4-5 aylık olana kadar sürekli kusacak. Her yerde. Kaç kez doktora gidecek. Baba her doktor dönüşü komple aileyi banyoya mı sokacak? Bebek arabası, bisiklet, çocuk oyuncakları vs her dışardan geldiğinde yıkanacak mı? Çok sıkıntı çok
Evet annesine direk dedim benim hayatımı çaldınız dedim o da durumun farkında sen rahatladı olan bana oldu dedim kadında zaten kendi hastalığı ile uğraşıyor tek başına yaşıyor beyin kanaması geçirdi kaç kezAnne de oğlu evlenip evden gidiyor diye sevinmiştir.
Terapi almasını onerırım. Hatta farklı bir doktora da gorunsun belkı ilaçların dozu tekrar ayarlanmalıdır. Tedaviyi aksatmasın ve mutlaka terapi alsın.Kızlar merhaba, uzun zamandır takip ediyorum bu platformu. Ve en sonunda ben de yazıp içimi dökerek sizlerin de yorumlarını ve fikirlerini duymak istedim. Kimse ile paylaşamadığım bir sorunum var. Benim sorunum eşim. 35 yaşında evlendim. Şu an 2 yıllık evliyim. Öğretmenim, eşim de öğretmen cocuğum yok. Eşimin temizlik ve titizlik takıntısı var hastalık derecesinde. Benim için herşey işkence. Eşim şu an tedavi görüyor ilaç kullanmaya başladı 7 aydır kullanıyor, en düşük dozda. Kendisi çok kullanmaktan yana değildi, ben de istemiyordum ama son çare bu olduğuna karar verdik. Aslında tedavi ve ilacı da biraz benim zorlamamla kabul etti çünkü ona kalırsa kendi kendine iyi olabilirmiş. ( telefonuna bile dışarıda dokunamayan eşim) biraz zaman gerekiyormuş. Bu zamanı tanıdım ona ama gördüm ki gerçekten tedavi gereken bir durumdu ve ben artık çok yorulmuştum, sonra başladı tedaviye. Çektiğim sıkıntılara gelirsem şöyle, evime asla misafir alamıyorum 2 yıldır ailem de dahil. Ailem zaten ben çağırmadan rahatsızlık vermek istemezler bu yapıda bir ailem var. Ama ben bugüne kadar ailemi evime çağıramadım ve çok vijdan azabı duyuyorum. Onlara karşı görevleri mi yerine getiremiyorum. Onlar da haliyle bu durumu sorguluyorlardır ama bana belli etmiyorlardır. Ben bunun da farkındayım ve daha çok canım acıyor. Artık akraba ve arkadaşlarımı geçtim. Ben asla eşim evde yokken eve giremiyorum, o kendi gözü ile görmesi gerekiyor. Dışarıdan eve geldiğimde bir yere dokunmadan kolidrda soyunup direk olarak duş almamı istiyor. Dışarıda kullandığımız eşyalar asla temizlenmeden eve giremiyor, girse de konuldukları yerler ayrıdır ve asla onlara dokunamam onun temizlemesi gerekiyor. Evin içinde sıkıntım yok rahatım sorun dışarıdan eve ona göre pis birşeyin girememesi. Ondan habersiz markete gidip ya da başka birşey alıp eve getirememem gibi gibi, çoğu şeyi anlamışsınızdır bu deteylardan nasıl bir hayatım olduğunu. Evin içinde kirli bir eşya ya da çamaşır varsa dokunamam dokunursam yıkamamı ister. Onun eşyalarına asla dokunamam çok yüzüme karşı bişey demez ama rahatsız olduğunu anlarım. Mesela iki arabamız var birisi pis oluyor onunda gözünde diğeri temiz düşünün. Nasıl bir işimiz varsa ona göre araba seçiyor onunla gidiyoruz. Pisken temiz arabaya binemiyoruz. Daha çok detay var ama bu kadarından anlamışsınızdır. Diğer sorunum da eşim bu durumdan dolayı çocuk istemiyor, ben de o böyle iken ondan çocuk yapmak istemiyorum ama benim yaşım geçiyor. Çocuk sahibi olmak istiyorum. Bu durumda çok zor. Bırakın bu rahatsızlığı belki normal olsak bile yaşımdan dolayı çocuğum zor olacak tedavi gerekecek bunu bile bilmiyorum haliyle. Tedavi de uzun süreç gerektiriyor. Ve işin aslı benim ne zamanım kaldı ne de bekleyecek mecalim, umutsuzluk ve belirsizlik beni mahvediyor. Üstüne annemlere karşı yapamadığım görevler daha çok bitiriyor beni.7 aydır pek Bi sonuç göremiyorum ben. Kendisi farkettiğini daha da rahatladığını söylüyor ama ben bunu davranışlarında göremiyorum. Aynı süreç devam ediyor benim için. Eşime gelirsem bu durumdan sürekli olarak çok rahatsız ve vicdan azabı çektiğini söyler. Beni sever. Bir dediğimi iki etmez maddi konuda sıkıntım yok. Merhametli ve vicdanlı bir insandır. Saygılı, terbiyeli, efendi. Bu hastalık ban Allah tan geldi, benim imtihanım diyor. Sonuna kadar haklı olduğumu ama elinde olmadığını söylüyor. Zaten bundan ötürü ve sevdiğimden dolayı çoğu şeye katlanıyorum. Aynı durum benim de başıma gelebilirdi. Kızlar çok zor durumdayım işin içinden çıkamıyorum. Sürekli dua ediyorum eşim de aynı şekilde namazlarında duasını eder. Sonra herşeyin hayırlısı beterin beteri var, sağlık önemli olan diyorum ne dertler var deyip hayatıma devam ediyorum.
Galiba oraya doğru gidiyorumGayet özgürlügün var. Bu adami bosa ve kendine ev tut. Ögretmenmisin, maasinda var. Kendine ev tut ve istedigin sekilde döse, istedigin sekilde içine gir çik. Ve iyi bir psikolog bul. Bu süreci atlatmak, yasadiklarini atlatmak kolay olmayacak.
Cocuk olayinida düsünme, yasin geçmedi daha. Millet 45yasina kadar dogum ediyor. Hayatin ne getirecegini bilmiyorsun. Ancak bu sekilde oturdugun yerde kalarsan, hiçbirseyi yasayamazsin.
Hayır gelemiyor onlar durumunu bildiği içinÇok zor bir durumdur ikiniz için de.İlacın dozunu arttirmaniz lazım sanırım.Bir de kendi ailesi de size gelemiyor herhalde değil mi?