-
- Konu Sahibi bebiskombenim
- #81
Geliriniz varmış okuduğum kadarıyla. Sakın kocalarinizi birakamamalariniza çocuklarınızı bahane etmeyin sinirlerimi bozuyorsunuz. Hiçbir çocuk böyle evde mutlu yetişmez. Cocgumun psikolojisi diyip durmussunuz bir de çok tezat bu eyleminizAyrılmak kolay değil ya bir başına bir kadın için hemde. Çocuğum olmasaydı asla düşünmezdim ama onu düşünmek zorundayım bende ayrı anne baba olayını yaşadım. Annem gibi olmak bu hayatta sürüklenmek çocuğumunda böle bir hayat yaşamasını istemiyorum. Anne olmak kendinden vazgeçmekmiş onu anladım.
Bu ilk değil evet beni kışkırtan kendisi ben şaplak atınca dalan da kendisi. Ben uzun boyluyum o da uzun boylu ama beni alıp duvara bile fırlatmışlığı var.
Evet ciddi darp etti bu ilk değil. Beni sevdiğini söylüyor ama seven adam bunu yapar mı? Zaten hem ağlıyor hemde yanımıza geldiğinde bişey yok oğlum sen git çizgi filmini izle ben gelicem diodum dün
Ayrılmak kolay değil ya bir başına bir kadın için hemde. Çocuğum olmasaydı asla düşünmezdim ama onu düşünmek zorundayım bende ayrı anne baba olayını yaşadım. Annem gibi olmak bu hayatta sürüklenmek çocuğumunda böle bir hayat yaşamasını istemiyorum. Anne olmak kendinden vazgeçmekmiş onu anladım.
Biz 8 yıldır kavga etmenin adabını bulamadık erkek adamlığını yapsa kadın bu kadar çıldırmaz. Çok mu gerildi ortam kadınla laf yarıştıracağına hareket edeceğine sivri dil kullanacağına çık dışarı kafanı boşalt sakinleş sona eve gel kadınla konuşarak olayları çözmeyi dene. Ama yok kocam bana anca laf yetiştirsin. Oğluma annen bi hayvan oğlum konuşsam ne fayda dedi dün. Ben şok oldum ki üni mezunu kişisel gelişim kitapları okuyan normalde sakin bi yapıya sahibim. Ama kendisi konuşmayı asla düşünmez. Ve dün ben oğlumdan gizli ağlarken o uyumaya çekildi ve uyudu. Bunlarıı düşündükçe ondan nefret ediyorum. Zamana ihtiyacım var ozamana kadar üç maymunu oynayacağım maalesef. Bu seferde konuşmuyorum muhatap olmadığım için zorbalık yapacak. Allah düzgün insanlarla adam gibi erkeklerle karşılaştırsın tüm bekarları.
Evet ciddi darp etti bu ilk değil. Beni sevdiğini söylüyor ama seven adam bunu yapar mı? Zaten hem ağlıyor hemde yanımıza geldiğinde bişey yok oğlum sen git çizgi filmini izle ben gelicem diodum dün
Çocuğuma yönelik her iddasına girerim evet diyerek vebal alıyorsunuz. Kocamla aramızda böle bir mevzu geçti diye çocuğumu dövmekle itham ediyorsunuz. Yaşamayan kimse bilemez herkesin bir sınırı var bazen kışkırtmalara dayanamayıp bir tepki olarak gösterilebiliyor. Umarım böle bişey yapmak zorunda kalmazsınız. Hem şaplak atıyorsun sona daha beterini görüyorsun sonra kendine kızıyorsun neden vurdum diye ağlıyorsun. İnsan bazen neye üzülüp ağlayacağını şaşırıyor. Maalesef bazı kimseler tarafından yaşatılıyor bu.Ben kocanızı haklamıyorum ama neden vuruyorsunuz sadece kadına şiddet suç değil yanı demek ki şiddete eğilimlisiniz kusura bakmayın
Yorumunuz için teşekkür ederim. Herkesin ilişkiden beklentileri farklıdır. Ben hayatımda baba figürü görmedim. O nedenle ben hayatımı birleştirdiğim hayat arkadaşımdan beni koruyup kollamasını hep istedim. Ama o konuda da olduğu gibi ne kıskanır ne korur. Ama bu konumuza gelecek olursakta fiziksel şiddet hep vardı evliliğimde belki büyük belki küçük ama hep vardı. Daha kötülerini de gördüm. Hep yeminler etti ama başta böyleyse hep böle olacağını anlıyorum artık. Sizinde dediğiniz gibi dik durmak gerek evladım için. Onun güzel karakterli bi çocuk olması için bu iyiliği yapmam gerekiyor galiba.Anne olmak kendinden vazgeçmek değildir, eğitimli biriymişsiniz, yazdığınız kadarıyla kişisel gelişim kitapları da okumuşsunuz, sanmıyorum ki hiçbir kişisel gelişim kitabında anneler kendinden vazgeçsin yazıyor olsun.
Aksine anne olan kadın evladı için hayatta dimdik durmayı bilmelidir, anneniz hayatın içersinde sürüklenen değil, evladını da düşünerek kötü bir evliliği bitirmeyi bilen mücadeleci bir kadınmış.
Evliliğinize devam edersiniz etmezsiniz sizin kişisel tercihinizdir bir şey diyemem ama bir baba evladına anneyi kötülüyorsa, karısına psikolojik ve fiziksel şiddet uyguluyorsa, o evlilikten çiftlere hayır gelmediği gibi, sağlıklı düşünceye sahip evlatlarda yetişemeyebiliyor, oğlunuz ileride ya kendini ifade etmeye çekinen, ürkek bir çocuk olur ya da şiddete meyilli bir çocuk, ergenlik dönemini sakin geçiremeyeceğini de öngörmek mümkün.
Kusura bakmayın ama siz de evliliğinize sağlıklı bir gözle bakmıyorsunuz, başka bir konunuzu okudum, sevgiyi kıskanmakla eşleştirmişsiniz, eşinizi sizi kıskanmıyor diye yargılamışsınız.
Sevgi bu değil maalesef.
Ayrıca her ne kadar sizin de iletişim ve evliliğe sevgiye bakış açınız yanlış olsa da eşinizden psikolojik şiddet(hakaretleri) fiziksel şiddet görmenizin hiçbir haklı gerekçesi olamaz.
Boynunuzdan tuttuğunda, sizi duvara fırlattığında ya boynunuzdan aşağısı felç olsaydı?
Elinizde bir mesleğiniz, çalışma imkanınız var, anlattığınız kadar çaresiz değilsiniz, kendinize çaresizlik yaratıyorsunuz yalnızca.
Kocam kocam demeye başladığınıza göre boşanmayacaksınız.Çocuğuma yönelik her iddasına girerim evet diyerek vebal alıyorsunuz. Kocamla aramızda böle bir mevzu geçti diye çocuğumu dövmekle itham ediyorsunuz. Yaşamayan kimse bilemez herkesin bir sınırı var bazen kışkırtmalara dayanamayıp bir tepki olarak gösterilebiliyor. Umarım böle bişey yapmak zorunda kalmazsınız. Hem şaplak atıyorsun sona daha beterini görüyorsun sonra kendine kızıyorsun neden vurdum diye ağlıyorsun. İnsan bazen neye üzülüp ağlayacağını şaşırıyor. Maalesef bazı kimseler tarafından yaşatılıyor bu.
Babanızla sağlıklı bir ilişkide olamamanız elbette ki üzücü, zira her çocuk hem annesinden hem babasından sevgi görmek ister, hiçbir ebeveyn diğerinin yarattığı duygu boşluğunu dolduramaz, siz eşinizin babanızdan eksik kalanları tamamlamasını istiyorsunuz fakat eş baba değildir, size baba şefkatiyle yaklaşamaz veya babanızın eksikliğini dolduramaz.Yorumunuz için teşekkür ederim. Herkesin ilişkiden beklentileri farklıdır. Ben hayatımda baba figürü görmedim. O nedenle ben hayatımı birleştirdiğim hayat arkadaşımdan beni koruyup kollamasını hep istedim. Ama o konuda da olduğu gibi ne kıskanır ne korur. Ama bu konumuza gelecek olursakta fiziksel şiddet hep vardı evliliğimde belki büyük belki küçük ama hep vardı. Daha kötülerini de gördüm. Hep yeminler etti ama başta böyleyse hep böle olacağını anlıyorum artık. Sizinde dediğiniz gibi dik durmak gerek evladım için. Onun güzel karakterli bi çocuk olması için bu iyiliği yapmam gerekiyor galiba.
O zaman gururlu olsun çekip gidin. Bide affedilir mi demişsiniz bana göre şiddet asla affedilmez helede bir anneye! Bide bu adama çocuk vermişsiniz yakında eminim ikinci hamileliğim diye konu açarsınızÇocuğuma yönelik her iddasına girerim evet diyerek vebal alıyorsunuz. Kocamla aramızda böle bir mevzu geçti diye çocuğumu dövmekle itham ediyorsunuz. Yaşamayan kimse bilemez herkesin bir sınırı var bazen kışkırtmalara dayanamayıp bir tepki olarak gösterilebiliyor. Umarım böle bişey yapmak zorunda kalmazsınız. Hem şaplak atıyorsun sona daha beterini görüyorsun sonra kendine kızıyorsun neden vurdum diye ağlıyorsun. İnsan bazen neye üzülüp ağlayacağını şaşırıyor. Maalesef bazı kimseler tarafından yaşatılıyor bu.
Böyle şeyler size zarar vermesinin yanında çocuğunuzada zarar verir şiddetin olduğu bi ortamda yetişince çocukta şiddete meyilli büyüyo böyle sağlıksız bi ilişkiniz varsa bitirin herkes için en iyisiMerhaba herkeseYazacaklarınız için şimdiden teşekkür ederim... 30 yaşında 3 yaşında bir çocuk annesi bir bayanım. 8 yıllık evliyiz.Eşimle iyi olduğumuz zaman çok iyi,kötü olduğumuz zaman ise çok kötüyüz. Mesela kocam tartıştığımız zaman asla susmuyor. Hep bi laf yarışı halinde hep kendi haklı hata yapsa dahi telafi etmek için bir çaba sarfetmiyor. Dün bir olay yaşadık. Yine bir konudan ötürü çok konuştuğu ve hakaret ettiği bi gündü. Bende yeter artık sus dedim ve sırtına şaplak attım. O da beni darp etmeye başladı boynum incindi hatta yüzümü ellerinin arasına alıp öle bir geriye itti ki boynumdan ses geldi onun acısıyla ağlamaya başladım birbirimize girdik ama kadınla erkek gücü bir değil maalesef ben ona hiç bir şey yapamadım. Ama o benim canımı baya yaktı. Böyle normal bişeymiş anlatıyorum belki ama şu an bile iyi değilim. Bana vurması canımı yakması onun umrunda değil ağlamalarım hıçkırıklarım umrunda değil. Normalde bile insan insana acır üzülür ama artık bana merhamet duymuyor ilişkimiz iyice laçkalaşmış durumda kaba tabirle. Sizce ne yapmalıyım saygının bittiği bir ilişkide ne yapılması gerekir?
Bi gün hayırlısı ise nasip olacağını ümit ediyorum çünkü şu an maddi manevi güçlü değilimBen boşanmayacağını biliyordum
Doğru söylüyorsunuz. Artık eskisi gibi de olamayacağız. Boşanacak duruma gelince hayırlısıyla olmasını ümit ediyorumIcerigi okumadan cevabim hazirdi. Okudum, gene ayni cvbi veriyorum. Affedilmez. Bazibseylerin geri donusu yok. Siz de hatalisiniz o da. Bir an once ekonomik.ozgurlugunuzu kazanip bosanmaya bakin.
Napıcanız belli. İkiniz de artık birbirinize zerre kadar tahammül edemiyorsunuz. Yürütmeye niyetiniz varsa iyi bir zamanınızda bunları masaya yatırıp halletmeye çalışın. Yok düzelmeyecekse derhal finito. Yapacak bir şey yok. Veya ömür boyu susacak salla baş olacaksınız her olayda.Merhaba herkeseYazacaklarınız için şimdiden teşekkür ederim... 30 yaşında 3 yaşında bir çocuk annesi bir bayanım. 8 yıllık evliyiz.Eşimle iyi olduğumuz zaman çok iyi,kötü olduğumuz zaman ise çok kötüyüz. Mesela kocam tartıştığımız zaman asla susmuyor. Hep bi laf yarışı halinde hep kendi haklı hata yapsa dahi telafi etmek için bir çaba sarfetmiyor. Dün bir olay yaşadık. Yine bir konudan ötürü çok konuştuğu ve hakaret ettiği bi gündü. Bende yeter artık sus dedim ve sırtına şaplak attım. O da beni darp etmeye başladı boynum incindi hatta yüzümü ellerinin arasına alıp öle bir geriye itti ki boynumdan ses geldi onun acısıyla ağlamaya başladım birbirimize girdik ama kadınla erkek gücü bir değil maalesef ben ona hiç bir şey yapamadım. Ama o benim canımı baya yaktı. Böyle normal bişeymiş anlatıyorum belki ama şu an bile iyi değilim. Bana vurması canımı yakması onun umrunda değil ağlamalarım hıçkırıklarım umrunda değil. Normalde bile insan insana acır üzülür ama artık bana merhamet duymuyor ilişkimiz iyice laçkalaşmış durumda kaba tabirle. Sizce ne yapmalıyım saygının bittiği bir ilişkide ne yapılması gerekir?
Sonrasında ben oğlumdan gizli bir şekilde ağlamaya devam ettim o da uyumaya çekildi ve uyudu sabah işe gitti gün boyu da ne aradı ne yazdıBoğazınızdan ses gelecek kadar darp yaşadınız? Hıckırıklara boguldunuz ve devamı ne oldu? Esiniz bey sizden özür dilemedi mi? Pismanlık duymadı mı?
Hep alttan al sus o konuşuosa cevap verme deniliyor etrafımda. Ama ben neyim insan değil miyim kadınım hassasım anneyim. Yaşadığım bu küçük birşeydi bide. Ama burda kalmayacak. Çünkü dediğiniz gibi artık gerçekten birbirimize tahammül edemiyoruz. Benim içimde ne varsa hepsini bitirdi onda da bişey kalmamış ama insanlıkta kalmamış merhamette vicdanda..Napıcanız belli. İkiniz de artık birbirinize zerre kadar tahammül edemiyorsunuz. Yürütmeye niyetiniz varsa iyi bir zamanınızda bunları masaya yatırıp halletmeye çalışın. Yok düzelmeyecekse derhal finito. Yapacak bir şey yok. Veya ömür boyu susacak salla baş olacaksınız her olayda.
Siz hala bunları bir de normalmiş gibi yazıyorsunuz pessss doğrusu !! Yazıp da burada size yardımcı olmaya çalışan insanların bari sinirlerini zıplatmayın . Boşanın diyorlar yok diyorsunuz, suyuna gidin diyorlar yok diyorsunuz...Sonrasında ben oğlumdan gizli bir şekilde ağlamaya devam ettim o da uyumaya çekildi ve uyudu sabah işe gitti gün boyu da ne aradı ne yazdıboynum dediğimde de sana bişey olmaz demişti
Konu sahibi 1 çocuk annesiyim yazmışŞiddeti asla savunamam lakin fitili ateşleyen sizsiniz. Kendiniz söylüyorsunuz güçler eşit değil diye peki neden vuruyorsunuz.
İlişkinizde saygı ve sevgi biteli zaten çok olmuş ama 3 çocukla boşanır mısınız sanmam
biliyorum arkadaş soylediKonu sahibi 1 çocuk annesiyim yazmış