Selam canım, bugün daha iyisin inşallah?
Çok uzun yazdım, birilerinin hayatına dokunabilmek kendimi çok iyi hissettiriyor :)
Ben de evliliğimin ilk yılında senin gibi hissediyordum. Hem çok çalışıp mesai yapıp hem de akşam ilgi sevgi görememek çok ağır geliyordu. Zaten daha ilk senenin sonunda ayrılma noktasına geldik. Ama evliliğimi bitirmek istemediğimi farkettim ve eşime çaktırmadan bir sürü kitap okuyup onları uygulamaya başladım. Şimdiyse çok mutluyum, ilgi sevgi dolu bir kocam var. Yani o adam hep ordaymış ama ben ortaya çıkarmayı bilmiyormuşum meğer :)
Sen sanırım şehir değiştirdiğinden beri orada yalnız kalmışsın. Eski oturduğunuz yerde arkadaşların falan var mıydı? Taşındıktan sonra senin davranışlarında bir değişiklik olmuş olabilir mi? Yalnızlık ve sıkıntı yüzünden neşen azalmış olabilir mi?
Erkeklere trip atarak, küserek onları terbiye etmeye çalışmak, akıtan bir musluğun contasını değiştirmen gerektiğinden haberin olmayıp, etrafını bantla sarmaya benziyor aslında. İlk zamanlar küsüp trip attığın zaman belki 1-2 gün sana daha fazla ilgi gösterir. Ama iki gün sonra musluk yeniden akıtmaya başlayacaktır. Yine trip atarsın, küsersin, yani bir bant daha takarsın o musluğun üstüne. Belki yine 1-2 gün duracak, sonra yine akıtmaya başlayacaktır. Böyle böyle artık bant takmak etkisiz hale gelir. Ve musluğu neredeyse söküp atacak duruma gelirsin :) ama dur, hemen vazgeçme o musluktan! (kocanı musluga benzettiğim için özür dilerim :))
Eşinden ilgi görmek istiyorsan, mutlu bir kadın olman gerekiyor. Ama öyle numaradan gülen bir kadın değil, gerçek anlamda mutlu olman gerek. Ve seni mutlu edebilecek tek kişi var: o da sensin. Senin yüzün gülünce, zaten kadın olarak erkeğin gözünde doğal bir cazibeye sahip olduğun için, eşin gelip sana yanaşacak. Seni daha çok mutlu etmek isteyecek. Mutfağı toplayacak, sen meşgulken çocuğa bakacak, bir ihtiyacın var mı diye soracak. Hayal gibi geliyor değil mi? Ama gerçek, inan bana.
Şimdi diyeceksin ki, el kadar bebekle ben kendimi nasıl mutlu edeceğim. Evet biliyorum, işin biraz daha zor
Eşinin evde olduğunu söylemişsin. Ondan yardım isteyebilirsin belki? "Çocuğa bir veya iki saatliğine bakar mısın?" desen yeterli. Söylenirse kulak asma bile. Burda anahtar kelime "bakar mısın?" demek. Yani "bakabilir misin?", ya da "baksan olur mu?" demeyeceksin, "bakar mısın?" diyeceksin. Öbür türlü söyleyince insanın sesinde bir suçluluk tonu oluyor, ve farkında olmadan kocaya "aslında senin görevin değil" mesajı vermiş oluyoruz. Anladın sen benim demek istediğimi :) "çocuga bakar mısın" dedikten sonra hiçbir açıklama da yapmana gerek yok. Kendinle zamana ihtiyacın var, o kadar.
O çocuga bakarken de sen seni mutlu edecek birşeylerle uğraşacaksın. Kitap okumak olabilir, yürüyüş yapmak olabilir, biriyle telefonda çene çalmak olabilir. Ya da yatıp dinlenmek olabilir. O kadar iyi geliyor ki insana!
Sonra da çocugu geri aldığında "teşekkür ederim, sayende kendime vakit ayırabildim, iyi ki varsın" gibi birşeyler söyleyeceksin. Belki bir defa iki defa söylenir huysuzluk yapar, ama sonunda seni mutlu etmekten keyif almaya başlayacak, hatta kendini kahraman gibi hissedecek :) Erkekler aslında eşlerinin gözünde süper kahraman olmak isterler :)
Bunların dışında, ondan ilgi istiyorsun, ama hiç göstermiyor diyorsun. Bunun için kanıtın çok, eminim. Seninle ilgili olduğu zamanları yakala, ve ona "çok ilgili bir eşsin, çok şanslıyım" gibi birşeyler söyle. Merak etme, dönüp sana "yalancı" diye bagırmayacak. Belki uzun zamandır ilgisizliğinden şikayet ettiğin için bunu söylemene birazcık şaşırır ama pek belli etmez, çünkü o da senden övgü ve teşekkür bekliyor tatlım. Övgü aldıkça ve doğru yolda olduğunu gördükçe, seninle daha sık ilgilenmeye başlayacaktır.
Son olarak, hiç eşine işini nasıl yapması gerektiği, hangi yemeği yemesi ve ne giymesi gerektiği gibi konularda "yardımcı olmak amacıyla da olsa" tavsiyeler veriyor musun? Bu tip şeyleri erkekler saygısızlık olarak algılarlar. Ben eşim bana işle ilgili birşeyler anlattığında sadece ilgili bir şekilde dinlerim. Asla araya girip "sen de şunu şunu yapmalısın" gibi tavsiyede bulunmam. Sadece empati kurarım, seni anlıyorum derim. Eskiden böyle değildim aslında, bir sürü tavsiye verirdim. O da dinlerdi, hatta bazılarını uygulardı, ama bu aramızdaki çekimi öldürdü. Ben bir süre sonra onun annesiymiş gibi hissetmeye başladım, o da muhtemelen beni kadın gibi görmemeye başladı. Ama tutumumu değiştirdikten sonra, ilk tanıştığımız halimize dönüverdik :) Belki daha bile iyi durumdayız şu anda.
Bu uzun yazıyı vakit ayırıp okudugun için çok teşekkür ederim. İnşallah herşey gönlünce olur.
