- 14 Aralık 2015
- 11.972
- 28.953
- 598
- Konu Sahibi Bugunneselibirgun
-
- #741
Ya kendinden vazgececeksin ya da evliliğinden.
Tamam giderim hayatım de ve git bundan sonra o soylemesede git evde yalnız cnm sıkılıyor de aaa nasıl gidiyorsun falan derseBana da esi m diyor ki
Bir daha seni toplum için cikarmayacagompcikarmayacagim
Pazar günü de calisicam
Ben gitmesem bile annemlere sen gidiceksin diyor
Ya kendinden vazgececeksin ya da evliliğinden.
Şuan bazen eşimden habersiz gidiyorum neden gittin ben evde yatcam dinlencem eve geç diyo zevkten dört köşe oluyorum[/QUOT
Bizimkinin bana 15-20 gün yanaşmadığı zamanlarda oldu sorun olduğu zaman arada tartışma iki tarafta uzaklaşıyor birbirinden cnmTatlım zaten milletin yanında ayıp olur diye uzak duruyor.
Konuşmaz bile neredeyse.
Ne diyeyim ki yatak odamızi açmak istemiyorum
Laf anlamıyor.
Tamam giderim hayatım de ve git bundan sonra o soylemesede git evde yalnız cnm sıkılıyor de aaa nasıl gidiyorsun falan derse
Annesinden ara ben geldim hayatım burdayım sen neler yapıyorsun diye
Ben gitmiyordum eltim hep geliyordu yiyip içip gidiyordu ben gitmicen diye kavga ediyordum
Şimdi arıyorum gelcem diye.
Gidiyorum yemeğimi yiyorum.
Birazda eksikse erzak koyuyorum tabi onun demesiyle (kayınvalide)
Yatıya kalmadan geliyorum evime
İnan bı sure sonra kaynananda istemeyecek gelmeeni sıksık git
Başta çekilmez ama
Seni sinir eden insanları çaresiz görünce çok zevkli
Günaydın.
Benim eşimden bı ara böyleydi her defasında yanına uzanmak isterdim resmen Off git denediği kalırdıAynen bizde böyleyiz tv ye ayırdıkları vaktin ceyregini bize ayirsalar keşke.hep derim su tv tvyi balkondan aticam diye ha birde telefon var
Günaydın.
Az önce okudum.
Şaşırmadım.
Ayrılmak istemediğine göre adamın emirlerini dinlemek zorundasın.
Çok çok çok üzgünüm.
Hayırlısı olsun inşallah.O ailesine söylemiş bosanicam diye.
Duzelmezse falan.
Bir babana söylemedim diyor.
Bilmiyorum
Ben hiç gitmedim, gidecek yerim yok açıkçası ailem başka şehirde yaşıyor :) ama evin içinde soğuk savaş yaşadığımız, yatağın iki ucunda yattigimiz çok oldu. Şimdi her gece sarılıp yatıyoruz. Şuraya bir renkli koltuk ne güzel olurdu diyorum, koltuk bakmaya gitmiş mesela bugün. Bagacimdan ameliyat oldum günlerce önüme yemeğimi taşıdı, sürekli öpüp sarilip beni sevdiğini söyledi. O huysuz ilgisiz adam gitti yerine bambaşka biri geldi.
Çocuk hiç istemiyordu mesela hem de hiç. Fben illa yapicaz beni cocuksuz mu birakicaksin dedikce aramız buz gibi oluyordu. Şimdi ara sıra "bir çocuğum olmasını çok isterdim, bayılıyorum çocuklara" diyorum sadece. Bana gülümsüyor, arkadaşlarımıza " biz de çocuk yapicaz galiba" demeye başladı.
İnanılmaz bir değişim. Erkekler gerçekten bizi mutlu etmek istiyor. Hayattaki amaçları bu. Onları motive eden şey bizim mutluluğumuz. Ama olay talep etmemekte. Talep etmeyeceksin, sadece dileklerini sesli biçimde gülümseyerek ifade edeceksin. "İstanbul dışında yaşamayı çok isterdim" gibi. Bil bakalım şu an ne yapıyor? İstanbul dışında iş arıyor!
Erkekler marstan kadınlar venusten'i tavsiye ederim.Cook mutlu oldum senin adina, okudukca heveslendim bende boyle duzeltmeye esimle arami ... ama benim sorunum ilgisizlik degil ailesi ... ailesi yuzunden esimden buz gibi sogudum, soyle anlatayim, esim ailesini hep on planda tutuyor onlar ne dese haklilar ben yanlis anliyorum onlari abartiyorum kinciyim felan filan ... beni kiricak laflari bile olsa olur boyle seyler diyor yada onlara destek veriyor ne var bunda alincak diyor .. boyle yapa yapa uc senedir su an buz gibiyim... ve onuda zaman gectikce kendimden soguttum ve onunda psykolojisi bozuk (ozellikle orumcemle aramda olan kavga yuzunden) ... uzun uzun anlatmayim simdi yaptigim fedakarliklari (yada istersen anlatirim :) ) ama bende fazla iyi niyetliyim ailesine hep guler yuz hep altan alma hep gidelim derim onlar senin ailen derim ama gel gorki esim cok nankor ve kabul etmiyor bi gelin olarak benim iyi niyetimi, iyi yaklasimimi ... dun ona aile psykologuna gitmeyi tavsiye ettim, dedim ikimizde sorun yok evliligimizde var gidelim kabul etti ama esim kendini mukemmel es olarak goruyor, gormuyorki benim ona guvenmeye ihtiyacim var, adam gibi arkamda durmasina ihtiyacim var ... anlatamiiyorum ... varmi banada tavsiyelerin :))) bide okudugun ozellikle tavsiye edicegin bi kitap varmi ?
Senin gibi benimde ailem uzakta gidicek yerim yok, kendi ayaklarim ustunde duracak durumdayim ama tabi sabrimin yettigi yere kadar ...
Erkekler marstan kadınlar venusten'i tavsiye ederim.
İngilizcen varsa Laura doyle'un kitaplarını tavsiye ederim.
Eşini seninle beraber aile danışmanına goturmeni tavsiye etmem. Sadece kadınlara danışmanlık veya koçluk veren biri varsa tek başına ona gitmeni tavsiye ederim.
Eşin seni kırmamak için okey diyebilir, ama başkasının yanında eşini şikayet etmenin ve kusurlarını anlatmanın hiçbir evliliğe iyi geldiğini görmedim.
Bir araştırmaya göre, aile terapistine giden karı kocaların çoğunluğu 1 yıl içinde bosaniyormus.
Vakit bulursam kayinvalidelerle ilgili bir yazı yazacağım.
Canım, kitabı okuyunca sen de göreceksin zaten ama şimdiden yazayım. Erkeklerin en büyük arzusu saygıdır ve oldukları gibi kabul görmektir. Onu konuşarak veya terapiste götürerek değiştirmeye çalışmak demek "sen yetersizsin, beni mutsuz ediyorsun, bozuksun ve tamir edilmen gerekiyor" mesajı vermektir. Erkekler kendilerini beğenmeyen ve değiştirmeye çalışan kadınların yanında acınacak hale gelirler, oksijenleri kesilmiş gibi olur. Bu konuşmanın içinde daha önceki yazılarımda bunlardan bahsettim, okuyabilirsin.Cok tesekkur ederim, mutlaka bakicam tavsiye ettigin kitaplara. Aile terapisi hakkinda uyarin icinde tesekkur ederim, tek istegim onunda kendi hatalarini gormesi yoksa duzelmicek hicbirsey ... bekliyorum yazini :)
Cook mutlu oldum senin adina, okudukca heveslendim bende boyle duzeltmeye esimle arami ... ama benim sorunum ilgisizlik degil ailesi ... ailesi yuzunden esimden buz gibi sogudum, soyle anlatayim, esim ailesini hep on planda tutuyor onlar ne dese haklilar ben yanlis anliyorum onlari abartiyorum kinciyim felan filan ... beni kiricak laflari bile olsa olur boyle seyler diyor yada onlara destek veriyor ne var bunda alincak diyor .. boyle yapa yapa uc senedir su an buz gibiyim... ve onuda zaman gectikce kendimden soguttum ve onunda psykolojisi bozuk (ozellikle orumcemle aramda olan kavga yuzunden) ... uzun uzun anlatmayim simdi yaptigim fedakarliklari (yada istersen anlatirim :) ) ama bende fazla iyi niyetliyim ailesine hep guler yuz hep altan alma hep gidelim derim onlar senin ailen derim ama gel gorki esim cok nankor ve kabul etmiyor bi gelin olarak benim iyi niyetimi, iyi yaklasimimi ... dun ona aile psykologuna gitmeyi tavsiye ettim, dedim ikimizde sorun yok evliligimizde var gidelim kabul etti ama esim kendini mukemmel es olarak goruyor, gormuyorki benim ona guvenmeye ihtiyacim var, adam gibi arkamda durmasina ihtiyacim var ... anlatamiiyorum ... varmi banada tavsiyelerin :))) bide okudugun ozellikle tavsiye edicegin bi kitap varmi ?
Senin gibi benimde ailem uzakta gidicek yerim yok, kendi ayaklarim ustunde duracak durumdayim ama tabi sabrimin yettigi yere kadar sabretmeyi tercih ediyorum...
Benim sorunumla aynı resmen..
Bende mek zorunda birakiliyorum...
aynen cok benziyor sorunumuz, sadece ben inkar edemem esim bana karsi ilgi gosteriyor ama ben soguk duruyorum ... ama aile konusunda ayni, ben iyi davrandikca ailesi laf sokuyor esimde kabul etmiyor haksiz olduklarni, bide aileme hep bisey bulmaya calisiyor ki ailem el ustunde tutuyor asla laf dokundurmuyorlar ona .. bide bana esim cok haksizlik ediyor, gorumcemle kavgaliyim, o kadar sahit oldu sabrima ama bende insanim sonunda patladim simdi nerdeyse tek suclu benim (ki ben gidip konustum geri gorumcle ama o konusmak istemedi), gururluyum ve kinciyim onun deyimiyle ... gelde cildirma
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?