- 25 Nisan 2018
- 3.985
- 7.893
- Konu Sahibi DunyaliBirKadin
- #61
Böyle iyi davranan adamlari bile beğenmiyorsunuz ya ne diyeyim ben size. Çok istiyorsanız boşanin o adam boşta kalmaz hemen evlenir siz beğenmiyorsunuz başkaları havada kapar
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Siz zaten boşanacak bütün maddeleri yazmış kafanızda bitirmişsiniz. Ne diyelim ki kocam kötü, çirkin,kısa .. Çok kötü bir konu hepsini okumadım bile Boşan diyip gideyim ben Adam kurtulur bari sizden..Hanımlar merhaba. 2 yıldır evliyim yaklaşık 10 yıllık bir flortun üzerine evlendik. Eşimi fiziksel ve karakter olarak güçsüz buluyorum. Hep boyleydi, her şeyin farkında olarak evlendim. Madem oyle evlenmeseydin kardeşim, diyenler olacaktır, su an bunun bir faydasi yok ne yazik ki. Fiziksel olarak çelimsiz, zayif ve boyu kisa.
Birbirimizi seviyor ve kıymet veriyoruz, iyi bir iletisimimiz ve guzel bir cinsel hayatımız var, ev islerini her zaman olmasa da cogu kez birlikte yapariz. Mutsuzluklarimin hepsini biliyor, bazen karşılıklı konuşup bunlar icin agliyoruz. Her psikolog evlilikte iletisimin oneminden bahseder, bizde o var. Var var olmaya ama senelerdir hicbir sey degismiyor. Her şeyi konusuyoruz neler yapabiliriz duzelmesi icin kafa yoruyoruz uygulamaya calisiyoruz. Fakat baska bir olayda yine ayni seyler yasaniyor, degisim gerceklesmiyor.
Esimin karakteri, sosyal iliskileri zayif, bir ortamda sessiz kalıyor, aktif iliskiler kuramiyor, kendi guvenli alani dışında garip davranislar sergiliyor, normal ortalama biri gibi duramiyor, duz gunluk sohbet bilmiyor. Etse bile o iletisimi devamli hale getiremiyor. Komsuyla konuştular geçen, nasilsin iyi misin, hastaymis. Bir sonraki görmeye demiyor ki nasıl oldun. Burda yaşıyoruz su an, dogru duzgun bi sosyal cevremiz olsun, ama kimse umrunda degil, bu yuzden o da kimsenin umrunda degil. İyi iliskilerle duzgun huzurla yasamak istiyorum mahallemizde. Beni herkes bi sekilde bir miktar bilir, ama eşim var mı yok mu belli değil.
Zor geldigi icin sorumluluk almaktan iletisim kurmaktan kaciyor. Genel olarak yaşama becerileri zayif. İş halletmeyi bilmiyor, ne zaman nasıl ogrenecek bilmiyorum. Belge isleri olsun, is ortaminda nasil daha iyi var olunur bilmiyor ve sanırım ogrenemiyor. Her seferinde daha iyi olmak icin sozler veriyor ama yok bir seyi bu sefer iyi yapsa digerini beceremiyor. Cogu seyde ben akil veriyorum ben yol gösteriyorum. Makine bozuluyor anlamıyor, ustayla iyi iletisim kurmuyor. Cekinik kalıyor. Sosyal ortamlarda birlikte girmekten çekinir oldum cunku yük gibi uzerimde bir ağırlık hissediyorum. Terapi alması üzerine konuşuyoruz, maddi durumumuz iyi degil, yapamadık. Ya da spor yapmasını soyluyorum belki fiziksel olarak guclenirse karakterine de yansır. Bir iki yapıyor sonra yine bırakıyor tekrar hatırlatmam gerekiyor. Kilo alsa da iyi olacak ama kilo alma diyetlerine uyamiyor, çok sık yemek yapma derdi oldugu icin. Kendi hayatına dair enerjisi düşük. İkimiz de calisiyoruz yoğunuz bir yandan.
Esimle ortalama mutlu çocuklu bir hayat hayal ederdim. Simdi eşimden cocuk dusuncesi zor geliyor, eşim ne kadar dogru bir baba figuru olacak suphelerim var. Gercekten iyi bir iliskimiz var, iyi huylu birisi, cogu insan aramizdaki iletisime gipta ile bakiyor ama tum bunlar beni cok yoruyor. Güçlü erkek, ya da eril otorite denilen seyin bu kadar önemli oldugunu bilmezdim. Guclu kadin olmaya odaklandım, oldum da. Simdi gucsuz bir erkekle birlikteyim, ne yapmalıyım bilmiyorum.
Birinin güçlü olması için ona güçlülük nasıl olur göstermeye çalışıp pehlivan olmuşsunuz. Oysa ki ondan daha zayıf kalıp alan açmaya calışsaydınız zamanında durum farklı olabilirdi.Hanımlar merhaba. 2 yıldır evliyim yaklaşık 10 yıllık bir flortun üzerine evlendik. Eşimi fiziksel ve karakter olarak güçsüz buluyorum. Hep boyleydi, her şeyin farkında olarak evlendim. Madem oyle evlenmeseydin kardeşim, diyenler olacaktır, su an bunun bir faydasi yok ne yazik ki. Fiziksel olarak çelimsiz, zayif ve boyu kisa.
Birbirimizi seviyor ve kıymet veriyoruz, iyi bir iletisimimiz ve guzel bir cinsel hayatımız var, ev islerini her zaman olmasa da cogu kez birlikte yapariz. Mutsuzluklarimin hepsini biliyor, bazen karşılıklı konuşup bunlar icin agliyoruz. Her psikolog evlilikte iletisimin oneminden bahseder, bizde o var. Var var olmaya ama senelerdir hicbir sey degismiyor. Her şeyi konusuyoruz neler yapabiliriz duzelmesi icin kafa yoruyoruz uygulamaya calisiyoruz. Fakat baska bir olayda yine ayni seyler yasaniyor, degisim gerceklesmiyor.
Esimin karakteri, sosyal iliskileri zayif, bir ortamda sessiz kalıyor, aktif iliskiler kuramiyor, kendi guvenli alani dışında garip davranislar sergiliyor, normal ortalama biri gibi duramiyor, duz gunluk sohbet bilmiyor. Etse bile o iletisimi devamli hale getiremiyor. Komsuyla konuştular geçen, nasilsin iyi misin, hastaymis. Bir sonraki görmeye demiyor ki nasıl oldun. Burda yaşıyoruz su an, dogru duzgun bi sosyal cevremiz olsun, ama kimse umrunda degil, bu yuzden o da kimsenin umrunda degil. İyi iliskilerle duzgun huzurla yasamak istiyorum mahallemizde. Beni herkes bi sekilde bir miktar bilir, ama eşim var mı yok mu belli değil.
Zor geldigi icin sorumluluk almaktan iletisim kurmaktan kaciyor. Genel olarak yaşama becerileri zayif. İş halletmeyi bilmiyor, ne zaman nasıl ogrenecek bilmiyorum. Belge isleri olsun, is ortaminda nasil daha iyi var olunur bilmiyor ve sanırım ogrenemiyor. Her seferinde daha iyi olmak icin sozler veriyor ama yok bir seyi bu sefer iyi yapsa digerini beceremiyor. Cogu seyde ben akil veriyorum ben yol gösteriyorum. Makine bozuluyor anlamıyor, ustayla iyi iletisim kurmuyor. Cekinik kalıyor. Sosyal ortamlarda birlikte girmekten çekinir oldum cunku yük gibi uzerimde bir ağırlık hissediyorum. Terapi alması üzerine konuşuyoruz, maddi durumumuz iyi degil, yapamadık. Ya da spor yapmasını soyluyorum belki fiziksel olarak guclenirse karakterine de yansır. Bir iki yapıyor sonra yine bırakıyor tekrar hatırlatmam gerekiyor. Kilo alsa da iyi olacak ama kilo alma diyetlerine uyamiyor, çok sık yemek yapma derdi oldugu icin. Kendi hayatına dair enerjisi düşük. İkimiz de calisiyoruz yoğunuz bir yandan.
Esimle ortalama mutlu çocuklu bir hayat hayal ederdim. Simdi eşimden cocuk dusuncesi zor geliyor, eşim ne kadar dogru bir baba figuru olacak suphelerim var. Gercekten iyi bir iliskimiz var, iyi huylu birisi, cogu insan aramizdaki iletisime gipta ile bakiyor ama tum bunlar beni cok yoruyor. Güçlü erkek, ya da eril otorite denilen seyin bu kadar önemli oldugunu bilmezdim. Guclu kadin olmaya odaklandım, oldum da. Simdi gucsuz bir erkekle birlikteyim, ne yapmalıyım bilmiyorum.
Boyu kilosu kaç?Hanımlar merhaba. 2 yıldır evliyim yaklaşık 10 yıllık bir flortun üzerine evlendik. Eşimi fiziksel ve karakter olarak güçsüz buluyorum. Hep boyleydi, her şeyin farkında olarak evlendim. Madem oyle evlenmeseydin kardeşim, diyenler olacaktır, su an bunun bir faydasi yok ne yazik ki. Fiziksel olarak çelimsiz, zayif ve boyu kisa.
Birbirimizi seviyor ve kıymet veriyoruz, iyi bir iletisimimiz ve guzel bir cinsel hayatımız var, ev islerini her zaman olmasa da cogu kez birlikte yapariz. Mutsuzluklarimin hepsini biliyor, bazen karşılıklı konuşup bunlar icin agliyoruz. Her psikolog evlilikte iletisimin oneminden bahseder, bizde o var. Var var olmaya ama senelerdir hicbir sey degismiyor. Her şeyi konusuyoruz neler yapabiliriz duzelmesi icin kafa yoruyoruz uygulamaya calisiyoruz. Fakat baska bir olayda yine ayni seyler yasaniyor, degisim gerceklesmiyor.
Esimin karakteri, sosyal iliskileri zayif, bir ortamda sessiz kalıyor, aktif iliskiler kuramiyor, kendi guvenli alani dışında garip davranislar sergiliyor, normal ortalama biri gibi duramiyor, duz gunluk sohbet bilmiyor. Etse bile o iletisimi devamli hale getiremiyor. Komsuyla konuştular geçen, nasilsin iyi misin, hastaymis. Bir sonraki görmeye demiyor ki nasıl oldun. Burda yaşıyoruz su an, dogru duzgun bi sosyal cevremiz olsun, ama kimse umrunda degil, bu yuzden o da kimsenin umrunda degil. İyi iliskilerle duzgun huzurla yasamak istiyorum mahallemizde. Beni herkes bi sekilde bir miktar bilir, ama eşim var mı yok mu belli değil.
Zor geldigi icin sorumluluk almaktan iletisim kurmaktan kaciyor. Genel olarak yaşama becerileri zayif. İş halletmeyi bilmiyor, ne zaman nasıl ogrenecek bilmiyorum. Belge isleri olsun, is ortaminda nasil daha iyi var olunur bilmiyor ve sanırım ogrenemiyor. Her seferinde daha iyi olmak icin sozler veriyor ama yok bir seyi bu sefer iyi yapsa digerini beceremiyor. Cogu seyde ben akil veriyorum ben yol gösteriyorum. Makine bozuluyor anlamıyor, ustayla iyi iletisim kurmuyor. Cekinik kalıyor. Sosyal ortamlarda birlikte girmekten çekinir oldum cunku yük gibi uzerimde bir ağırlık hissediyorum. Terapi alması üzerine konuşuyoruz, maddi durumumuz iyi degil, yapamadık. Ya da spor yapmasını soyluyorum belki fiziksel olarak guclenirse karakterine de yansır. Bir iki yapıyor sonra yine bırakıyor tekrar hatırlatmam gerekiyor. Kilo alsa da iyi olacak ama kilo alma diyetlerine uyamiyor, çok sık yemek yapma derdi oldugu icin. Kendi hayatına dair enerjisi düşük. İkimiz de calisiyoruz yoğunuz bir yandan.
Esimle ortalama mutlu çocuklu bir hayat hayal ederdim. Simdi eşimden cocuk dusuncesi zor geliyor, eşim ne kadar dogru bir baba figuru olacak suphelerim var. Gercekten iyi bir iliskimiz var, iyi huylu birisi, cogu insan aramizdaki iletisime gipta ile bakiyor ama tum bunlar beni cok yoruyor. Güçlü erkek, ya da eril otorite denilen seyin bu kadar önemli oldugunu bilmezdim. Guclu kadin olmaya odaklandım, oldum da. Simdi gucsuz bir erkekle birlikteyim, ne yapmalıyım bilmiyorum.
Bazi erkeklerde görülüyor bu çekingenlik ve beceriksizlik.Hanımlar merhaba. 2 yıldır evliyim yaklaşık 10 yıllık bir flortun üzerine evlendik. Eşimi fiziksel ve karakter olarak güçsüz buluyorum. Hep boyleydi, her şeyin farkında olarak evlendim. Madem oyle evlenmeseydin kardeşim, diyenler olacaktır, su an bunun bir faydasi yok ne yazik ki. Fiziksel olarak çelimsiz, zayif ve boyu kisa.
Birbirimizi seviyor ve kıymet veriyoruz, iyi bir iletisimimiz ve guzel bir cinsel hayatımız var, ev islerini her zaman olmasa da cogu kez birlikte yapariz. Mutsuzluklarimin hepsini biliyor, bazen karşılıklı konuşup bunlar icin agliyoruz. Her psikolog evlilikte iletisimin oneminden bahseder, bizde o var. Var var olmaya ama senelerdir hicbir sey degismiyor. Her şeyi konusuyoruz neler yapabiliriz duzelmesi icin kafa yoruyoruz uygulamaya calisiyoruz. Fakat baska bir olayda yine ayni seyler yasaniyor, degisim gerceklesmiyor.
Esimin karakteri, sosyal iliskileri zayif, bir ortamda sessiz kalıyor, aktif iliskiler kuramiyor, kendi guvenli alani dışında garip davranislar sergiliyor, normal ortalama biri gibi duramiyor, duz gunluk sohbet bilmiyor. Etse bile o iletisimi devamli hale getiremiyor. Komsuyla konuştular geçen, nasilsin iyi misin, hastaymis. Bir sonraki görmeye demiyor ki nasıl oldun. Burda yaşıyoruz su an, dogru duzgun bi sosyal cevremiz olsun, ama kimse umrunda degil, bu yuzden o da kimsenin umrunda degil. İyi iliskilerle duzgun huzurla yasamak istiyorum mahallemizde. Beni herkes bi sekilde bir miktar bilir, ama eşim var mı yok mu belli değil.
Zor geldigi icin sorumluluk almaktan iletisim kurmaktan kaciyor. Genel olarak yaşama becerileri zayif. İş halletmeyi bilmiyor, ne zaman nasıl ogrenecek bilmiyorum. Belge isleri olsun, is ortaminda nasil daha iyi var olunur bilmiyor ve sanırım ogrenemiyor. Her seferinde daha iyi olmak icin sozler veriyor ama yok bir seyi bu sefer iyi yapsa digerini beceremiyor. Cogu seyde ben akil veriyorum ben yol gösteriyorum. Makine bozuluyor anlamıyor, ustayla iyi iletisim kurmuyor. Cekinik kalıyor. Sosyal ortamlarda birlikte girmekten çekinir oldum cunku yük gibi uzerimde bir ağırlık hissediyorum. Terapi alması üzerine konuşuyoruz, maddi durumumuz iyi degil, yapamadık. Ya da spor yapmasını soyluyorum belki fiziksel olarak guclenirse karakterine de yansır. Bir iki yapıyor sonra yine bırakıyor tekrar hatırlatmam gerekiyor. Kilo alsa da iyi olacak ama kilo alma diyetlerine uyamiyor, çok sık yemek yapma derdi oldugu icin. Kendi hayatına dair enerjisi düşük. İkimiz de calisiyoruz yoğunuz bir yandan.
Esimle ortalama mutlu çocuklu bir hayat hayal ederdim. Simdi eşimden cocuk dusuncesi zor geliyor, eşim ne kadar dogru bir baba figuru olacak suphelerim var. Gercekten iyi bir iliskimiz var, iyi huylu birisi, cogu insan aramizdaki iletisime gipta ile bakiyor ama tum bunlar beni cok yoruyor. Güçlü erkek, ya da eril otorite denilen seyin bu kadar önemli oldugunu bilmezdim. Guclu kadin olmaya odaklandım, oldum da. Simdi gucsuz bir erkekle birlikteyim, ne yapmalıyım bilmiyorum.
Cinsel hayatımız iyi diyorsun demekki eril tarafı var. Erkeklerin çoğu böyle bence kadınlar gibi dışadönük değiller. Baba olunca sosyalliğinde bi miktar artış olur yaş ilerledikçe de artar. Sosyal ilişki kuramayan sohbet edemeyen bekar kişiler bi ara köpek alıp gezdiriyordu sırf konuşabilmek için. Benim babam da konu komşuyla selamı bile zor alır verirdi şimdi yaşlandıkça bakıyorum saatlerce konuşur oldu. Bu meseleyi kurduğun cümlelere bakınca önemli bi sorun görmedim anlatmadıkların varsa bilemem tabi.Hanımlar merhaba. 2 yıldır evliyim yaklaşık 10 yıllık bir flortun üzerine evlendik. Eşimi fiziksel ve karakter olarak güçsüz buluyorum. Hep boyleydi, her şeyin farkında olarak evlendim. Madem oyle evlenmeseydin kardeşim, diyenler olacaktır, su an bunun bir faydasi yok ne yazik ki. Fiziksel olarak çelimsiz, zayif ve boyu kisa.
Birbirimizi seviyor ve kıymet veriyoruz, iyi bir iletisimimiz ve guzel bir cinsel hayatımız var, ev islerini her zaman olmasa da cogu kez birlikte yapariz. Mutsuzluklarimin hepsini biliyor, bazen karşılıklı konuşup bunlar icin agliyoruz. Her psikolog evlilikte iletisimin oneminden bahseder, bizde o var. Var var olmaya ama senelerdir hicbir sey degismiyor. Her şeyi konusuyoruz neler yapabiliriz duzelmesi icin kafa yoruyoruz uygulamaya calisiyoruz. Fakat baska bir olayda yine ayni seyler yasaniyor, degisim gerceklesmiyor.
Esimin karakteri, sosyal iliskileri zayif, bir ortamda sessiz kalıyor, aktif iliskiler kuramiyor, kendi guvenli alani dışında garip davranislar sergiliyor, normal ortalama biri gibi duramiyor, duz gunluk sohbet bilmiyor. Etse bile o iletisimi devamli hale getiremiyor. Komsuyla konuştular geçen, nasilsin iyi misin, hastaymis. Bir sonraki görmeye demiyor ki nasıl oldun. Burda yaşıyoruz su an, dogru duzgun bi sosyal cevremiz olsun, ama kimse umrunda degil, bu yuzden o da kimsenin umrunda degil. İyi iliskilerle duzgun huzurla yasamak istiyorum mahallemizde. Beni herkes bi sekilde bir miktar bilir, ama eşim var mı yok mu belli değil.
Zor geldigi icin sorumluluk almaktan iletisim kurmaktan kaciyor. Genel olarak yaşama becerileri zayif. İş halletmeyi bilmiyor, ne zaman nasıl ogrenecek bilmiyorum. Belge isleri olsun, is ortaminda nasil daha iyi var olunur bilmiyor ve sanırım ogrenemiyor. Her seferinde daha iyi olmak icin sozler veriyor ama yok bir seyi bu sefer iyi yapsa digerini beceremiyor. Cogu seyde ben akil veriyorum ben yol gösteriyorum. Makine bozuluyor anlamıyor, ustayla iyi iletisim kurmuyor. Cekinik kalıyor. Sosyal ortamlarda birlikte girmekten çekinir oldum cunku yük gibi uzerimde bir ağırlık hissediyorum. Terapi alması üzerine konuşuyoruz, maddi durumumuz iyi degil, yapamadık. Ya da spor yapmasını soyluyorum belki fiziksel olarak guclenirse karakterine de yansır. Bir iki yapıyor sonra yine bırakıyor tekrar hatırlatmam gerekiyor. Kilo alsa da iyi olacak ama kilo alma diyetlerine uyamiyor, çok sık yemek yapma derdi oldugu icin. Kendi hayatına dair enerjisi düşük. İkimiz de calisiyoruz yoğunuz bir yandan.
Esimle ortalama mutlu çocuklu bir hayat hayal ederdim. Simdi eşimden cocuk dusuncesi zor geliyor, eşim ne kadar dogru bir baba figuru olacak suphelerim var. Gercekten iyi bir iliskimiz var, iyi huylu birisi, cogu insan aramizdaki iletisime gipta ile bakiyor ama tum bunlar beni cok yoruyor. Güçlü erkek, ya da eril otorite denilen seyin bu kadar önemli oldugunu bilmezdim. Guclu kadin olmaya odaklandım, oldum da. Simdi gucsuz bir erkekle birlikteyim, ne yapmalıyım bilmiyorum.
180 altı biriyle evlenirseniz bile cocugunuzun arkadaslari veli toplantilarinda falan gorup kiyaslamaya basliyor benim babam daha uzun seninkinden daha omuzlari geniş diye. Ilk duydugumda şok olmustum ama durum böyle. Dünya maalesef ruhlar alemi degil ve herkes acımasızca dış görünüşe yorum yapıyor. Dürüst olmak gerekirse bende esimi çok begenmiyorum fakat ne yapabiliriz,,hicbirsey,,turkiye sartlari
Aynı şeyi erkekler yapmıyor mu? Rus veya yabancı kadın hayranı hepsi. Instagramda beğendikleri kısmına bakın eşinizin görürsünüz. Herseyden önce buradaki kadınları ayda minimum 50 bin lira kazanan plaza kadını olarak algilamayalim. Kadinlar erkegin kara kaşına kara sakalına aşık olup evlenmiyor yuva kurmak için evleniyor ve bircogunun bosanmaya cesareti yok çünkü çalışmiyorlar. Konuyu açan arkadaşta böyle biri kocasıyla ne gönül bağı var ne saygı bağı imkani olsa o da kocasını boşayıp dünyaya açılmayı isterdi ama kadında ne para var ne de cesaret var.Turkiye sartlari mi? Turkiyede boşanilmiyor mu ya da baştan begenmediginiz insanlarla evlenmenizin Turkiye şartlariyla alakasi nedir? daha neler duycaz.
Burada begenmiyorum ama cok iyi insan diye konu acildiginda genelde olumsuz yorum yapanlardan biriyim cogunluk tipine bakma vs diyor. Sonuc bu.
Aynı şeyi erkekler yapmıyor mu? Rus veya yabancı kadın hayranı hepsi. Instagramda beğendikleri kısmına bakın eşinizin görürsünüz. Herseyden önce buradaki kadınları ayda minimum 50 bin lira kazanan plaza kadını olarak algilamayalim. Kadinlar erkegin kara kaşına kara sakalına aşık olup evlenmiyor yuva kurmak için evleniyor ve bircogunun bosanmaya cesareti yok çünkü çalışmiyorlar. Konuyu açan arkadaşta böyle biri kocasıyla ne gönül bağı var ne saygı bağı imkani olsa o da kocasını boşayıp dünyaya açılmayı isterdi ama kadında ne para var ne de cesaret var.
Burada konu ben değilim konuyu açan arkadaş. Benim böyle bir sorunum olsaydı adamın özellikleri beni çok irrite etseydi boşanırdım. Herkes masallardaki gibi evlilikler yapmıyor maalesef siz öyleyseniz ne mutlu size mutlu olmaya devam edin.Eşim insta kullanmiyor. Begendigi kadinla evlendi zaten. Size göre begenilmek icin illa rus ya da yabanci olmak lazimsa slav köklerim var, gorunus olarakta genel Türk yapisinda degilim ama olay bununla alakali degil.
Rus ya da baska ırk begenileri olup, hayrani olupta sizinle evlendiyse zaten begendigi kadinlarla evlenemeyevek, birlikte olmayacak kapasitede erkeklerle birliktesiniz demek. Yani siz nasil mecbur kaldiginizi soyluyorsaniz onlar da sizinle.mecbur evlenmis demek ki.
Kore'de yabancı gelinler videosunun altında yine Rus kadınlarının ne kadar saygılı ve tokgözlü:) olduklarını okudum. Şu kelimeleri sarf eden adam belli gelir grubu ve sosyo kültürel seviyenin altında olunca o kadın onu görmeyecek bile. Sabah sabah günüm şenlendi vallahi. Tanıdığım en almadan vermeyen ırk yani. Bu şekil olacaksın işte o zaman kıymetin oluyor şekil A.Eşim insta kullanmiyor. Begendigi kadinla evlendi zaten. Size göre begenilmek icin illa rus ya da yabanci olmak lazimsa slav köklerim var, gorunus olarakta genel Türk yapisinda degilim ama olay bununla alakali degil. Türk kadinlarda güzel kadin yok mu? Bazi sacma tiplerin rus hayranliginin nedenleri başka. Ruslar da onlari beklemiyor.
Rus ya da baska ırk begenileri olup, hayrani olupta sizinle evlendiyse zaten begendigi kadinlarla evlenemeyevek, birlikte olmayacak kapasitede erkeklerle birliktesiniz demek. Yani siz nasil mecbur kaldiginizi soyluyorsaniz onlar da sizinle.mecbur evlenmis demek ki.
Burada konu ben değilim konuyu açan arkadaş. Benim böyle bir sorunum olsaydı adamın özellikleri beni çok irrite etseydi boşanırdım. Herkes masallardaki gibi evlilikler yapmıyor maalesef siz öyleyseniz ne mutlu size mutlu olmaya devam edin.
Korece yabancı gelinler videosunun altında yine Rus kadınlarının ne kadar saygılı ve tokgözlü:) olduklarını okudum. Şu kelimeleri sarf eden adam belli gelir grubu ve sosyo kültürel seviyenin altında olunca o kadın onu görmeyecek bile. Sabah sabah günüm şenlendi vallahi.