Kocam güçsüz ve beceriksiz

Burda bir üye vardı eşinin böyle sosyal becerileri çok zayıfmış ve adamın otistik olduğunu öğrenmişti o geldi aklıma. Acaba sizin eşte de hafif düzeyde böyle bir durum mu var?
Ama on yıllık bir birliktelikten bahsediyorsunuz ve bu kadar zaman sonra böyle gözünüze batmasına anlam veremedim doğrusu.
 
images.jpeg
 
Hanımlar merhaba. 2 yıldır evliyim yaklaşık 10 yıllık bir flortun üzerine evlendik. Eşimi fiziksel ve karakter olarak güçsüz buluyorum. Hep boyleydi, her şeyin farkında olarak evlendim. Madem oyle evlenmeseydin kardeşim, diyenler olacaktır, su an bunun bir faydasi yok ne yazik ki. Fiziksel olarak çelimsiz, zayif ve boyu kisa.

Birbirimizi seviyor ve kıymet veriyoruz, iyi bir iletisimimiz ve guzel bir cinsel hayatımız var, ev islerini her zaman olmasa da cogu kez birlikte yapariz. Mutsuzluklarimin hepsini biliyor, bazen karşılıklı konuşup bunlar icin agliyoruz. Her psikolog evlilikte iletisimin oneminden bahseder, bizde o var. Var var olmaya ama senelerdir hicbir sey degismiyor. Her şeyi konusuyoruz neler yapabiliriz duzelmesi icin kafa yoruyoruz uygulamaya calisiyoruz. Fakat baska bir olayda yine ayni seyler yasaniyor, degisim gerceklesmiyor.

Esimin karakteri, sosyal iliskileri zayif, bir ortamda sessiz kalıyor, aktif iliskiler kuramiyor, kendi guvenli alani dışında garip davranislar sergiliyor, normal ortalama biri gibi duramiyor, duz gunluk sohbet bilmiyor. Etse bile o iletisimi devamli hale getiremiyor. Komsuyla konuştular geçen, nasilsin iyi misin, hastaymis. Bir sonraki görmeye demiyor ki nasıl oldun. Burda yaşıyoruz su an, dogru duzgun bi sosyal cevremiz olsun, ama kimse umrunda degil, bu yuzden o da kimsenin umrunda degil. İyi iliskilerle duzgun huzurla yasamak istiyorum mahallemizde. Beni herkes bi sekilde bir miktar bilir, ama eşim var mı yok mu belli değil.

Zor geldigi icin sorumluluk almaktan iletisim kurmaktan kaciyor. Genel olarak yaşama becerileri zayif. İş halletmeyi bilmiyor, ne zaman nasıl ogrenecek bilmiyorum. Belge isleri olsun, is ortaminda nasil daha iyi var olunur bilmiyor ve sanırım ogrenemiyor. Her seferinde daha iyi olmak icin sozler veriyor ama yok bir seyi bu sefer iyi yapsa digerini beceremiyor. Cogu seyde ben akil veriyorum ben yol gösteriyorum. Makine bozuluyor anlamıyor, ustayla iyi iletisim kurmuyor. Cekinik kalıyor. Sosyal ortamlarda birlikte girmekten çekinir oldum cunku yük gibi uzerimde bir ağırlık hissediyorum. Terapi alması üzerine konuşuyoruz, maddi durumumuz iyi degil, yapamadık. Ya da spor yapmasını soyluyorum belki fiziksel olarak guclenirse karakterine de yansır. Bir iki yapıyor sonra yine bırakıyor tekrar hatırlatmam gerekiyor. Kilo alsa da iyi olacak ama kilo alma diyetlerine uyamiyor, çok sık yemek yapma derdi oldugu icin. Kendi hayatına dair enerjisi düşük. İkimiz de calisiyoruz yoğunuz bir yandan.

Esimle ortalama mutlu çocuklu bir hayat hayal ederdim. Simdi eşimden cocuk dusuncesi zor geliyor, eşim ne kadar dogru bir baba figuru olacak suphelerim var. Gercekten iyi bir iliskimiz var, iyi huylu birisi, cogu insan aramizdaki iletisime gipta ile bakiyor ama tum bunlar beni cok yoruyor. Güçlü erkek, ya da eril otorite denilen seyin bu kadar önemli oldugunu bilmezdim. Guclu kadin olmaya odaklandım, oldum da. Simdi gucsuz bir erkekle birlikteyim, ne yapmalıyım bilmiyorum.
Müthiş bir erkek Allahtan daha ne istiyorsun kız cezanı mı? Çekingen olsun nolcak? cinsellik iyiymiş zaten daha ne?
Ya trolsün yada eski kafalı. Biri bana zorla birşeyleri dikte etse benimde içimden yapmak gelmez. Höt zöt, eşine saygı duymayan, sadakatsiz bir erkek hakediyorsundur belkide...
Esas böyle bir adam çocuklarına hakkıyla baba olabilir.
 
Hanımlar merhaba. 2 yıldır evliyim yaklaşık 10 yıllık bir flortun üzerine evlendik. Eşimi fiziksel ve karakter olarak güçsüz buluyorum. Hep boyleydi, her şeyin farkında olarak evlendim. Madem oyle evlenmeseydin kardeşim, diyenler olacaktır, su an bunun bir faydasi yok ne yazik ki. Fiziksel olarak çelimsiz, zayif ve boyu kisa.

Birbirimizi seviyor ve kıymet veriyoruz, iyi bir iletisimimiz ve guzel bir cinsel hayatımız var, ev islerini her zaman olmasa da cogu kez birlikte yapariz. Mutsuzluklarimin hepsini biliyor, bazen karşılıklı konuşup bunlar icin agliyoruz. Her psikolog evlilikte iletisimin oneminden bahseder, bizde o var. Var var olmaya ama senelerdir hicbir sey degismiyor. Her şeyi konusuyoruz neler yapabiliriz duzelmesi icin kafa yoruyoruz uygulamaya calisiyoruz. Fakat baska bir olayda yine ayni seyler yasaniyor, degisim gerceklesmiyor.

Esimin karakteri, sosyal iliskileri zayif, bir ortamda sessiz kalıyor, aktif iliskiler kuramiyor, kendi guvenli alani dışında garip davranislar sergiliyor, normal ortalama biri gibi duramiyor, duz gunluk sohbet bilmiyor. Etse bile o iletisimi devamli hale getiremiyor. Komsuyla konuştular geçen, nasilsin iyi misin, hastaymis. Bir sonraki görmeye demiyor ki nasıl oldun. Burda yaşıyoruz su an, dogru duzgun bi sosyal cevremiz olsun, ama kimse umrunda degil, bu yuzden o da kimsenin umrunda degil. İyi iliskilerle duzgun huzurla yasamak istiyorum mahallemizde. Beni herkes bi sekilde bir miktar bilir, ama eşim var mı yok mu belli değil.

Zor geldigi icin sorumluluk almaktan iletisim kurmaktan kaciyor. Genel olarak yaşama becerileri zayif. İş halletmeyi bilmiyor, ne zaman nasıl ogrenecek bilmiyorum. Belge isleri olsun, is ortaminda nasil daha iyi var olunur bilmiyor ve sanırım ogrenemiyor. Her seferinde daha iyi olmak icin sozler veriyor ama yok bir seyi bu sefer iyi yapsa digerini beceremiyor. Cogu seyde ben akil veriyorum ben yol gösteriyorum. Makine bozuluyor anlamıyor, ustayla iyi iletisim kurmuyor. Cekinik kalıyor. Sosyal ortamlarda birlikte girmekten çekinir oldum cunku yük gibi uzerimde bir ağırlık hissediyorum. Terapi alması üzerine konuşuyoruz, maddi durumumuz iyi degil, yapamadık. Ya da spor yapmasını soyluyorum belki fiziksel olarak guclenirse karakterine de yansır. Bir iki yapıyor sonra yine bırakıyor tekrar hatırlatmam gerekiyor. Kilo alsa da iyi olacak ama kilo alma diyetlerine uyamiyor, çok sık yemek yapma derdi oldugu icin. Kendi hayatına dair enerjisi düşük. İkimiz de calisiyoruz yoğunuz bir yandan.

Esimle ortalama mutlu çocuklu bir hayat hayal ederdim. Simdi eşimden cocuk dusuncesi zor geliyor, eşim ne kadar dogru bir baba figuru olacak suphelerim var. Gercekten iyi bir iliskimiz var, iyi huylu birisi, cogu insan aramizdaki iletisime gipta ile bakiyor ama tum bunlar beni cok yoruyor. Güçlü erkek, ya da eril otorite denilen seyin bu kadar önemli oldugunu bilmezdim. Guclu kadin olmaya odaklandım, oldum da. Simdi gucsuz bir erkekle birlikteyim, ne yapmalıyım bilmiyorum.
Ne biçim sevgisiz bi insansınız ya, Allah adamı elinizden kurtarır umarım hakettiği şekilde sevilir
 
Hahaha siz tam olarak nasıl bir şeysiniz çok merak ettim:)Spora adamı tek yollayacağınıza sizde eşlik etseydiniz.Sohbet kurarken eksik buluyorsanız siz tamamlasaydınız evlilik böyle bir şeydir.Bu öyle boyla posla çözülecek bir şey değil gibi.Umarım eşiniz en kısa sürede bu kadar yüzeysel birinden kurtulur.
 
Cidden evlenmiş olmak için, ve adamı avucunuza almak için evlenmişsiniz. Almışsınız da avucunuza. Eee, daha ne istiyorsunuz? Adam sizin için uzasın mı mesela. Kısa boyuyla kilo alsa daha kötü duracak, zayıf kalsın daha iyi. Bir topluma girdiğinde iletişim kuramıyor diyorsunuz ya, 10 yılda hiç mi bi topluma girmediniz adamla? Bal gibi biliyordunuz adamın herşeyini. Sonradan şikayet etmeye hiç hakkınız yok. O girdiği toplumlarda gözleri fıldır fıldır etse, uçan kuşa asılsa, önüne gelenle sizi aldatsa, adama zamk gibi yapışırdınız eminim. Vallahi iyi insan yaramıyor ya. Adama yazık değil mi, onu tepeden tırnağa herşeyiyle eleştiren biriyle evli. Büyük ihtimal sürekli sizi bu konularda tatmin edemediği için de sürekli kaygılı ve huzursuzdur adam. Lütfen acilen ayrılın çünkü o adamı altın suyuna da batırsalar size beğendiremezler artık. Ay inşallah adam sizden ayrılınca onu herşeyiyle sevecek biriyle karşılaşır.
 
Hanımlar merhaba. 2 yıldır evliyim yaklaşık 10 yıllık bir flortun üzerine evlendik. Eşimi fiziksel ve karakter olarak güçsüz buluyorum. Hep boyleydi, her şeyin farkında olarak evlendim. Madem oyle evlenmeseydin kardeşim, diyenler olacaktır, su an bunun bir faydasi yok ne yazik ki. Fiziksel olarak çelimsiz, zayif ve boyu kisa.

Birbirimizi seviyor ve kıymet veriyoruz, iyi bir iletisimimiz ve guzel bir cinsel hayatımız var, ev islerini her zaman olmasa da cogu kez birlikte yapariz. Mutsuzluklarimin hepsini biliyor, bazen karşılıklı konuşup bunlar icin agliyoruz. Her psikolog evlilikte iletisimin oneminden bahseder, bizde o var. Var var olmaya ama senelerdir hicbir sey degismiyor. Her şeyi konusuyoruz neler yapabiliriz duzelmesi icin kafa yoruyoruz uygulamaya calisiyoruz. Fakat baska bir olayda yine ayni seyler yasaniyor, degisim gerceklesmiyor.

Esimin karakteri, sosyal iliskileri zayif, bir ortamda sessiz kalıyor, aktif iliskiler kuramiyor, kendi guvenli alani dışında garip davranislar sergiliyor, normal ortalama biri gibi duramiyor, duz gunluk sohbet bilmiyor. Etse bile o iletisimi devamli hale getiremiyor. Komsuyla konuştular geçen, nasilsin iyi misin, hastaymis. Bir sonraki görmeye demiyor ki nasıl oldun. Burda yaşıyoruz su an, dogru duzgun bi sosyal cevremiz olsun, ama kimse umrunda degil, bu yuzden o da kimsenin umrunda degil. İyi iliskilerle duzgun huzurla yasamak istiyorum mahallemizde. Beni herkes bi sekilde bir miktar bilir, ama eşim var mı yok mu belli değil.

Zor geldigi icin sorumluluk almaktan iletisim kurmaktan kaciyor. Genel olarak yaşama becerileri zayif. İş halletmeyi bilmiyor, ne zaman nasıl ogrenecek bilmiyorum. Belge isleri olsun, is ortaminda nasil daha iyi var olunur bilmiyor ve sanırım ogrenemiyor. Her seferinde daha iyi olmak icin sozler veriyor ama yok bir seyi bu sefer iyi yapsa digerini beceremiyor. Cogu seyde ben akil veriyorum ben yol gösteriyorum. Makine bozuluyor anlamıyor, ustayla iyi iletisim kurmuyor. Cekinik kalıyor. Sosyal ortamlarda birlikte girmekten çekinir oldum cunku yük gibi uzerimde bir ağırlık hissediyorum. Terapi alması üzerine konuşuyoruz, maddi durumumuz iyi degil, yapamadık. Ya da spor yapmasını soyluyorum belki fiziksel olarak guclenirse karakterine de yansır. Bir iki yapıyor sonra yine bırakıyor tekrar hatırlatmam gerekiyor. Kilo alsa da iyi olacak ama kilo alma diyetlerine uyamiyor, çok sık yemek yapma derdi oldugu icin. Kendi hayatına dair enerjisi düşük. İkimiz de calisiyoruz yoğunuz bir yandan.

Esimle ortalama mutlu çocuklu bir hayat hayal ederdim. Simdi eşimden cocuk dusuncesi zor geliyor, eşim ne kadar dogru bir baba figuru olacak suphelerim var. Gercekten iyi bir iliskimiz var, iyi huylu birisi, cogu insan aramizdaki iletisime gipta ile bakiyor ama tum bunlar beni cok yoruyor. Güçlü erkek, ya da eril otorite denilen seyin bu kadar önemli oldugunu bilmezdim. Guclu kadin olmaya odaklandım, oldum da. Simdi gucsuz bir erkekle birlikteyim, ne yapmalıyım bilmiyorum.
Bu şekilde kocanız size değil de siz kocanıza yük oluyorsunuz. Beğenmediğiniz bi adamla evlenmeseydiniz. Üzüldüm eşinize. O size devamlı her fırsatta sizi beğenmediğini, ortamlara sizinle girmekten çekindiğini söylese nasıl hissederdiniz acaba? Yerinde olsam bi dk daha beklemez ayrılırdım sizin gibi bi insandan. Kaf dağından inin de boşanın madem.
 
X