merhaba canım bende 8 yıllık evliyim 3 yaşında bir oğlum var aynı durumu izde yaşadık ama geçici bir durum emin ol....biz daha bu sene eski günlerimize dönebildik,doğumdan sonra dediğin gibi sürekli bebekle ilgilenyrduk,ikimizde çalıştığımız için sabah git akşam gel bakıcımız var aileden birileri gelipte destek olmadı bununda stresi ve hayalkırıklığı oldu,sonrasında bebeğimle aynı odada uyuyordk eşim top atsan uyanmaz horluyordu bi de deli oluyordum uzun süre ayrı odalarda yattık.beraber oluyorduk ama ben hiç bişey anlamıyordum sanki görev gibiydi....tabi aldığım 20 kiloyu da verememiştim moralim bozuluyordu,eşim ben seni her halinle seviyorum desede bu kiloları verdikten sonra yalan olduğunu anladım :)) şimdi süperiz herşey eskisinden de güzel,aşk evliliğiydi bizimki kendmizle ilgili hiç tartışmadık 5 yıl flörtten sonra evlendik,tek tartışmalarımız aileler yüzündendi onlarlada mesafeyi koymayı öğrenince çok şükür bi sıkıntımız kalmadı...eşim sakin ,kibar,her istediğimi yapmaya çalışan ,dünyalar iyisidir...ufacık bir mesaj bile yeter ona:) bence sende kendini çok kasma bak annen sizdeymiş arada çocuğu bırakma imkanınızda var başbaşa bir akşam yemeği,yada bir hafta onu biyerlere gidin başbaşa kalın eskisindende iyi olacaksınız emin olun....izim yaptığımız hata ise bebeğimizi hayatımızın odak noktası yapmaktı yani herşey onun üstüne kuruyoduk tabi önemli bebek ama inanın biz birbirimizi unutacak konumda abrtmıştık olayı......