Bacım biz senin anlattıklarına binaen "Madem eşin bu kadar sinir hastası, madem bu kadar şikayetçisin niye evli kaldın bunca senedir" diyoruz.
Bana gelince evet evliyim, 2.5 sene olmak üzere. Henüz çocuğum yok.
Benim eşim şu 2.5 senelik süreçte böyle evi, eşyaları tekmeleyip sinir krizleri geçirse ertesi sabah beni asla evde bulamaz, kendisi de bunu çok iyi bilir. Sinir hastası bir adamla ömür geçirilmez, şiddetin dozu giderek artar. Boşanırım, net! Annem, babam beni bir adama emanet etti; dövsün, hakaret etsin diye değil, sevsin-kıymet bilsin diye.
Çocuğum olsa hiç durmam. Düşünebiliyor musunuz o çocukların psikolojilerini. Benim eşim çocuklarımın olduğu evde her yeri tekmeleyip, hakaretler, küfürler ederse o çocuklar ne okul hayatlarında, ne de sosyal hayatlarında başarılı ve mutlu bireyler olamaz. Bir yanları hep buruk kalır.
Çocuğum var aman huzursuzluk çıkmasın diye birçok şeye boyun eğen kadınların mutlu olduğunu hiç görmedim.