Arkadaşlar bu sitedeki ilk mesajımı yazıyorum, ve özellikle bu başlığa yazmak istedim çünkü bu süreçte moralin ne kadar önemli olduğunu kendimden biliyorum.
Hikayemi özetleyeyim, 15 yaşımda teşhisi konmuş bir PKO hastasıyım, hayatım boyunca ilaç kullanmadan düzenli adet görmüşlüğüm yoktur, hep doğum kontrol hapları glükofenler vs vs.. İçimde çocukluğumdan beri büyüttüğüm bir korku vardı hep, çocuğumun olamayacağına dair. Evlendikten sonra bir süre çocuk düşünmedik, sonrasında korunmayı bırakır bırakmaz doktora gittim, son durumum hakkında bilgi almak için. Yumurtalıklarımın polikistik yapıda olduğunu, kendi kendime yumurtlama tablomun düzensiz olduğunu, genellikle de yumurta geliştiremediğimi, bu nedenle eğer beklemeki o strese girmek istemiyorsam, direk klomen tedavisi ile denemeye başlayabileceğimizi söyledi; benim de çok aklıma yattı, güvendim doktoruma.
İlk ay (birinci deneme-mart) klomen kullanmaya başladım doktorumun önerdiği gibi adetimin 3. gününde ancak şansıma ateşli bir hastalık geçirdim tam o sırada ve çok fazla ilaç kullanmak durumunda kaldım. ultrason kontrolüne gittim, klomene rağmen yumurtam oluşmamıştı. Doktorum ateşli hastalıklarda kullanılan ateş düşürücülerin (özellikle ibuprofen) yumurtlamayı engelleyebileceğini, bir sonraki ay tekrar deneyeceğimizi, moralimi bozmamam gerektiğini, bunun uzun bir süreç olduğunu, bu yöntemle başarı elde edemesek bile aşılama
tüp bebek vs bir çok yöntem olduğunu söyledi ama benim o bahsettiğim kendi korkularım yüzünden moralim çok ciddi şekilde bozulmuştu bile.
Bir sonraki ay (ikinci deneme-Nisan) tekrar içtim klomen, ve kontrole gittiğimde 3 adet yumurtam vardı. dünyalar benimdi, çok mutluydum ama takip eden günlerde yumurtalarım bir türlü çatlamadı. Benim moral tekrar yerlerde tabii. Doktorum çatlatma iğnesi (ovitrelle) yaptı tek doz ve her gün ilişki önererek gönderdi, eğer 25 Nisanda adet olmazsam test yapmamı önerdi. Ben ise kendi kendine yumurtlayamayan, oluşmuş yumurtasını bile çatlatamayan bünyeme küskün, olağanüstü moralsiz bir şekilde ayrıldım. Emindim, 6 ay Klomen deneriz, olmaz, sonra bu tedavinin yan etkileri varmış kesin onlar beni bulur, iyice işin içinden çıkılmaz hale geliriz, tüp bebek vs, yıllarca sürecek benim bu uğraşım dedim hep.
14 gün geçti, 25 nisan, ben adet olmadım. İnanmadım tabii, daha ilk denemem sayılır, ilk yumurtladığım ay, daha kesin benim tüplerim tıkalı çıkıcak, rahimimde problem olucak, aşılama yapılıcak, mikroenjeksiyon, yıllar geçicek, ben bu kadar kolay hamile kalamam dedim içimden, kendimi umutlandırmak istemediğim için. Ama eşimin baskısıyla bir idrar testi yaptık evde, sonuç, silik biz çizgi. silik bir umut.. ama umutlanmamak da istiyorum, sonra daha kötü düşmemek için, çatlatma iğnesi yanlış pozitif sonuç verebiliyormuş vs diye teselli ediyorum kendimi. Gittik eczaneden 5 tane daha test aldık, çeşitli markalardan, o silik çizgi hepsinde var. Umut, korku bir arada, acil servise gittim gebelik testi için. Adetimin gecikmesinin 1. günü daha. Sonucu bir saat sonra internetten görebileceğimizi söylediler bir şifre ile. hayatımın en uzun süresiydi. ve sonuç, bHCG:242 :) hamileydim.
şu an bebeğim 6 haftalık. bu cumartesi kalp atışlarını duymak için kontrole gidiyoruz. Umuyorum ki başlangıcı gibi kolay, beklediğimden sorunsuz, pürüzsüz gidecek her şey ve Ocak ayında bebeğimizi kucağımıza alıcaz.
Çok uzun yazdım ama sonuna kadar okuyacağınızı biliyorum çünkü klomen tedavisine başladığımda her şeyi okuyordum burada yazılan. deneyip deneyip hamile kalamayanları okudukça umutlarım köreliyordu. istedim ki, klomen ile bu kadar kolay hamile kalan birisini de okuyun, daha umutla sarılın tedavinize, moral çok önemli bu süreçte, moralinizi yüksek tutun, umudunuzu da :) ve yine umuyorum ki hepiniz, özellikle de uzun süredir deneyenler en kısa sürede benim yaşadığım mutluluğu tadarsınız. hepinize bol bol şans diliyorum