Kızlar merhaba. Ben 28 yaşında 2 senedir memur olarak görev yapan yalnız yaşayan bir kadınım.şimdiki olaya daha iyi yorum yapabilmeniz için çocukluğumdan bahsetmek istiyorum. Ortamama bir Türk ailesinde olduğu gibi bem de nuhafazkâr- dindar bir ailede doğdum. Annem ve tüm kadınlar kapalıdır ailemde. Bana ufak ufak teşvikler yaptılarsa bile aşırı bir zorlamaları olmadı başörtüsü konusunda. Olmadı ama bu durum sadece başörtüsü için geçerliydi. Yine kapalı giyinmek zorunda kalıyordum yani. En yakınımın düğünü için elbise alalım derdik. Aman onun burası açık onun şurası açıl diye diye, ev sahibi olduğum düğüne pantolon gömlekle giderdim her seferinde.
Fazla uzatmakn istemiyorum. Şimdiki sorunuma gelirsek : şu an yalnız yaşayan kimsenin karışamayacağı bir kadınım.o kadar güzel elbiseler, etekler giymek istiyorum ki.işyerinde bir arkadaş var pantolon giydiği istisnadır mesela.özgüvenine o ladar hayranım ki. Hani paspal tiplerden de değilim, içimden de geliyor ama bir türlü cesaret edemiyorum.bazılarınıza göre alt tarafı bir kıyafet giy çık olan şeyler benim çocukluk travmalarım yüzünden çok büyük şeylermiş gibi geliyor. Kısaca utanıyorum.mini etek, elbise hâlâ giyemiyorum.kendimi daha iyi değerlendirebilirmişim gibi geliyor. Şu an çevrede oldukça beğenilen bir kadınım Allaha şükür ama bu durumu kıyafetlerimle daha fazla desteklemek istiyorum.bu durumu için ne yapabilirim sizce ? Ben de artık diğer kadınlar gibi güzel giyinmek istiyorum.hayatımda etek giymedim bu arada.giydiklerim de maksi etekler. Adam gibi birşeyler giyemeden kuruyup gideceğim