amaaan esin besbin kere unutmus iste. şöyle düşün esinin ablasi sacini cekse ölüm doseginde bile hatirlarsin, kinin diri olur. ama kendi ablanla kim bilir kac sac teli birbirinizin avucunda kaldi da unuttunuz gittiniz.
eşin neyi hatirlar biliyor musun, neyi unutmaz?
senin anan baban esine büyük bir terbiyesizlik yaparsa onu unutmaz.
bak benim annemin kardesini hic sevmeyiz. yillar once bize dadandi - bir sure sonra bizde yasamaya basladi - nefretlik eski kocasini da taşitti eve. bir bahaneyle aylarca musallat oldular asalak gibi , evimizin salonuna giremesik. sonra cocugu oldu bir baktik cocuk bizde yasadi on sene kadar. anla yani durumun abarti seviyesini:)
ayni annem şimdilerde babamin tarafiyla bir tatsizlik yasadi. "ne evine giderim, ne evime alirim" moduna girdi. ben de dedim ki "esegin hatri yoksa sahibinin hatri var. sanki seni kocan bayiliyor mu senin kardeslerine? nasil o sana olan saygisindan yüzüne bakabiliyorsa tiksindigi halde sen de bakmalisin" dedim. "benim kardesim ona ne yapmış!" dedi. anlattim, hatirlamadi bile, carpitma . abartma falan dedi.
diger kardesi tarafindan dolandirilmis gibi bir sey olmustu falan filan. annem bunlarin hepsini unuttu. Ablam olmasa ayni hatiralari paylastigim, kendimi sizofren zannedecegim:)) ama bundan 35 sene once baba tarafından biri hıh dese hala hatirlar , kinlenir
insanlar boyledir yani. bosuna bekleme yani eşin hatirlasin diye.
sen de umursama, görüşme ne guzel iste sana görüş diyen yok. hic gundemin yapma, acma bile konusunu.
meseleleri mesele etmezseniz ortada mesele kalmaz demis demirel
çıkartın gundeminizden o sevimsizleri
bende içimde tutmadım zamanında hiç te pişman değilim , ve benimde eşim zamanında arkamda durmasaydı hak vermeseydi kesinlikle bende yollarımı ayırırdım. sadece o gün biraz nem kaptım uzun süredir telefon görüşmesi yapmıyordu o kişiyle ama benim onlarla zaten bi kontağım yok.. olmayacakta şeffaflıkla da ağzımla da söylemiştim 
bazen ağlanacak halime oturup gülüyorum
