Eskiye karşı hiçbir hissim yok nefret dahil.Tam aksine içimden o zor dönemi iyiki yaşamışım yoksa ben bu mutluluğu yaşayamayacaktım.Terapilerle atlattım aldatılmak benim suçum veya eksikliğim değil karşının onursuzluğu diye düşünüyorum.
Eskiye karşı hiçbir hissim yok nefret dahil.Tam aksine içimden o zor dönemi iyiki yaşamışım yoksa ben bu mutluluğu yaşayamayacaktım.Terapilerle atlattım aldatılmak benim suçum veya eksikliğim değil karşının onursuzluğu diye düşünüyorum.Başkasının ne düşündüğüyle asla ilgilenmeyen bir insan olarak,dünyada erkek kalmasa yine de bu adamı almam ben. Asla sizi kınadığım için değil ama yanlış anlamayın. Böyle bir ilişki içinde bulunmak istemem. Sürekli eskiyi hatırlarım ve rahatsız olurum. Ne o öyle boşta kimse kalmasın herkes permütasyon kombinasyon olasılık hesaplarına göre eşleşsin der gibi hissederim.
Ben sizi taniyor olsam sizin adiniza mutlu olurdum ailenize laf soz etmezdim. Belki fazla kafaya takiyorsunuzdur.Biliyorlar ikimizde buralıyız.Boşanma dönemi baya sancılıydı.Eski eş ailesinde baya olaylar çıktı
Aslında linç durumu yok,bekar zamanınızda başlayan bir ilişki sonuçta.Açıklamak evet çok zor,ikna etmek daha da zor.Bir çok kişi bunun öncesi var diyecek bunu duzeltemezsiniz.
Aşkınız bunları duydukça zarara uğrar mı , bunları taşıyacak güç var mı ?sadece çevre değil aile içinden bile ağır sözler gelebilir bunu bilerek devam edin.Badka bir yere gidip orda hayatınızı kurun,öncesinde aileleri bir araya getirip
açıklama yapın ......
Kim ne derse desin dicem ama sizin konu biraz bıçak sırtı .
Bazen bitirmek istiyorum ama olmuyor.Ne benim ne sevdiğim adamın bir suçu yok.Biz ne birbirimize karşı ne eski eşlere karşı bir şey yapmadık.Başka şehire gidebiliriz.Eğer evlenirsek o kesin olucak hemfikiriz.Korkumuz aileler yaşlı insanlar kaldıramazlar.Ya da bizi suçlayabilirler.Linç deyince başka şeyler bekleyen ben.
Linclenecek bir durum yok bence ama Kişisel olarak böyle bir birlikteliği, evliliği tercih eder miydim etmezdim, geçmişin devamı gibi gelirdi bana.
Yadirganacak bir şey de yok ortada bu arada. İnsanlar her türlü konuşurlar, ailelerin tutumu önemli.
Zaten öyleEskiye karşı hiçbir hissim yok nefret dahil.Tam aksine içimden o zor dönemi iyiki yaşamışım yoksa ben bu mutluluğu yaşayamayacaktım.Terapilerle atlattım aldatılmak benim suçum veya eksikliğim değil karşının onursuzluğu diye düşünüyorum.
Buraya yazarken bile suçlanırım diye düşündüm o yüzden linçe razıydım.Gayet de olabilir yani. Linçlenecek bir durum göremedim. İnsanlar hep konuşacaktır zaten ondan ele çok takılmayın.
"Elalem ne der?" düşüncesi büyük bir açmaz. Sizin ekmek aşınızı tedarik etmeyen insanların konuşmaları da bir şey ifade etmemeli.İllaki laf olacak küçük bir ilçedeyiz iftiralar olacak.Ailelwrimize laf edecekler.Korkuyorum ya anne babalardan birini bir şey olursa
Ana baba evladını bilir ve kim ne derse desin evladına inanır.Aciklamaya rağmen evladına değil el lafına inanirlarsa o anne baba için üzülmeye değmez.Bazen bitirmek istiyorum ama olmuyor.Ne benim ne sevdiğim adamın bir suçu yok.Biz ne birbirimize karşı ne eski eşlere karşı bir şey yapmadık.Başka şehire gidebiliriz.Eğer evlenirsek o kesin olucak hemfikiriz.Korkumuz aileler yaşlı insanlar kaldıramazlar.Ya da bizi suçlayabilirler.
Bu durumu bende çok düşündüm.Aynı zor durumdan geçtiğiniz için ve bu zor zamanda yan yana beraberce birbirinize destek olduğunuz için bir takım duygular gelişmiş olabilir. Bu duygularınızı iyi tartmak ve iyi analiz etmeniz lazım. Gerçek mi geçici mi? Eğer bir ömür boyu birlikte olmayı isteyecek kadar ciddi olduğuna karar verirseniz karşılıklı duygularınızın o zaman evleneceksiniz. Kendinizi yakınlarınıza ifade etmeye çalışın anlayan anlar anlamayan anlamıyor ve sizi suçluyorlarsa bunu da göze alıp evleneceksiniz.
İkimizin aileside öyle değil çok eski kafalar.Boşanma sürecinde bile çok karşı çıktılar affedin hatadır diye. Birbirimize destek olmasaydık o anki psikolojimizle bu kararı alamayabilirdik bile.Ana baba evladını bilir ve kim ne derse desin evladına inanır.Aciklamaya rağmen evladına değil el lafına inanirlarsa o anne baba için üzülmeye değmez.
Kendimi anne babanızın yerine koyuyorum beni de oğullarım ve kızım var birinin başına böyle bir şey gelse evladıma inanır eğer mutlularsa aslanlar gibi yanlarında dururum.....
O kötü suçla suçlanmaktan korkuyorum.Anne. veya babamda bizi suçlarsa diye korkuyorum.Zaten öyle
Suçlu ya da eksik bir yönünüz yok. Etrafın ne diyeceğini takıyorsunuz sadece.
Eğer tek mesele oysa bence sorun olmaz.
Ailelerimiz o kafada değil.Onlar için evlilik bir kere yapılır nolursa olsun ölene kadar devam eder düşüncesi hakim.Bazen boşver ne olucaksa olsun diyorum ama yaşlılar bir şey olursa naparım.ben linçlenecek birşey göremedim.
ikinizde genç bekar insanlarsınız ailelerinizin aman kimse duymasın diye evliliklerinizi devam etmesini isterlerken gayet kaldırma güçleri kuvvetliymiş bunu da aynı şekildr kaldırırlar.
Evliyken aldatilmayi normal görüyorlar bu igrencligi sindirebiliyorlarsa bu ilişkiyi çok kolay benimsemeleri gerekir mantıken .....ama ailede mantık yok dimi,o yüzden bildiğinizi okuyun.Size acimayip rezil bir evliliğe zorlayana siz de acimayin ayyyyy sinirlendim....İkimizin aileside öyle değil çok eski kafalar.Boşanma sürecinde bile çok karşı çıktılar affedin hatadır diye. Birbirimize destek olmasaydık o anki psikolojimizle bu kararı alamayabilirdik bile.
Ama anne babamız sonuçta yarın bir şey olsa vicdan azabı çekeriz.
Yazdıklarıniz doğruysa linçlik bir durum yok ama bu ilişkinin oluru da yok.Herkese hello.Yazıcağım konumda çok linç yicem biliyorum, bunu göze aldım ama fikire ihtiyacım var.Çevremizden yardım alamıyoruz ve akıla ihtiyacım var.Ne yapacağımı bilemez durumdayım.
31 yaşında 5 yıl önce boşanmış bir kadınım. Evliliğim aldatılma sebebiyle bitti.Sorun burada başlıyor.
Eski eş kişisi ile evliyken akrabalarından evli bir kadınla ilişki yaşamaya başlamışlar.Bu durumu kadının kocası farkediyor, takibe başlamış Baya net kanıtlar elde etmiş.Karşıma çıktı anlattı durumu, kanıtları paylaştı.Eşlerde kanıtları görünce itiraf ettiler.Pişmanız affedin zırvalarına girdiler.İkimizde boşandık.Boşanma sürecinde çevremizdeki insanlar anlayamıyordu içinde bulunduğumuz durumu.Affetmemiz yönünde baskı görüyorduk.Yuvanızı dağıtmayın onlar akraba duyulursa bu durum sıkıntıları büyük olur, küçük yerdeyiz diye ailelerimizden ve eş ailelerinden baskı gördük ikimizde.Aynı durumu yaşadığımız için anlayabiliyorduk birbirimizi.Yani güç birleştirmesi yaptık ve gerek tazminat gerek mal paylaşımında ve nafakada çok şey aldık.Karşı tarafın aile ilişkileri zedelendi baya olaylar oldu rezil rüsva oldular.En son evlendiler gene aldatma sebebiyle sorunları varmış galiba olay çıkmış bilmiyorum iç yüzünü bizide ilgilendirmiyor ne halleri varsa görsünler.
Boşanma sürecinde başlayan bizim arkadaşlığımız devam etti.İyi arkadaş olduk terapilere birlikte gittik,beraber çok eğlendik, Anlayabiliyorduk birbirimizi, çok iyi anlaştık beraber çok iyi çok vakit geçirdik.O berbat zamanlarda çok destek olduk.Bu süreçte o psikolojiyle birbirimizin hata yapmasını önledik.
Bir yıl kadar önce onu arkadaşım olarak görmediğimi farkettim ondada buna dair davranışlar gördüm.İlk başta olmaz kimsye açıklayamayız, herkes evliyken başladığımızı ve eşlerimize iftira attığımızı düşünür diye uzak durmaya çalıştım olmadı.Onun içinde aynı durumlar olmuş.6 ay kadar öncede ilişkimiz başladı, çok mutluyuz ,ilişkimiz çok güzel gidiyor.İkimizde birbirimizi çok mutlu ediyoruz ,seviyoruz.Ama biz bunu çevremize nasıl anlatacağız bilmiyoruz.Evlenmek istiyoruz ama bunu nasıl anlatacağız, işin içinden çıkamıyoruz.Yapmadığımız şeylerle suçlanacağız.Bu durumu nasıl aşabiliriz?Kimseden fikir alamıyoruz.Dediğim gibi linç edin, kızın ama fikirde verin.
Bu arada yaşlarımız o 33 ben 31.
Bu arada evlyken vicdanımı rahatsız edecek hiçbir şey yapmadım o pisliğe sadık kaldım.
Küçük yerdeyiz bu durum nasıl karşılanacak bilmiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?