Kızlar içimi dökmek istedim, başka kimseye anlatamıyorum.

Sena616

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
28 Temmuz 2017
2.663
6.729
27
Kızlar merhaba sizlere anlatmak istediğim bir derdim var. Daha önceki konularımdan hatırlayanlar vardır abim ve eşiyle maddi konular sebebiyle tartışmıştık ve küstük. 4 ay önce yüzsüz gibi arayıp sürekli para istediler ve annem de çok baskı altında kaldı. Bir de akrabalara dedikodu yaptıklarından benden ve evimizden kıstı 20.000 TL kredi çekti verdi oğluna arabasını alsın diye (üzerini tamamladı abim 95.000 TLye almış). Tabi parayı verince annemle barıştılar, kavga etmemeye insanca davranmaya başladılar. Bugün markete alışverişe gittiğimde ev telefonunu aramış abim, anne bugün bize gelin izinliyim hem yemek yersiniz falan. Annem ilk başta kabul etmemiş benim gitmeyeceğimi bildiğinden. Sena gelmez dedikçe üstelemiş abim. Neyse eve geldim annem hazırlan gidiyoruz abin gelip alacak dedi. Ben de gitmiyorum hiçbir yere, o kadının yüzünü görmek istemiyorum dedim. (Ablamı ve beni düşman ilan etti bu gelinimiz olacak kişi) Asıl konu bu değil kızlar, bu bizim kaçıncı kavgamız. Gün içerisinde gelip ben evde olsam da olmasam da odamdaki peteği kapatıyor. Parası olunca bu küs olduğumuz abime veriyor. Bu arada abim bir devlet okulunda müdür yardımcısı (evi var, arabasını da aldı öyle fakir değil bunu bilin diye açıkladım) Ya benden kısma diyorum bu parayı, başka yerlerden kıs. Benden kısıp oğullarına artistlik yapıyor (diğer abimin çocuğuna doğum gününde çeyrek aldı). Oğullarını kızlarından üstün tutuyor. Ben annem yoğun bakımda kaldığı dönem affınıza sığınarak söylüyorum, altından da aldım. Bebek gibi baktım ama her türlü hatalarına rağmen oğlu ve gelini en üstün oldu. Ağzımıza da tükürse yarabbi şükür diyecek yakında. Az önce yine kavga ettik peteği kapat o... k... bu şekilde küfürler yağdırıyor. Bu her zaman böyle oldu, kıyafet almama laf söyler aldırmaz, yemekler için mesela et alsam bağıra çağıra kavga eder niye aldın diye. Ben kendime bir şey almıyorum sana da alınmayacak der. Kendisi 64 yaşında bu arada. Ben de sinirlendim arkadaşlar hiç mi hatırım yok evlat olarak. Bu durumdan artık yoruldum, bıktım kızlar. Bu arada lisans hemşirelik 2020 mezunuyum. Kpss hazırlanıyorum.Bugün ağlamaktan, düşünmekten ders bile çalışamadım doğru düzgün. Annem böyle yaptıkça acaba birini bulup evlensem mi atanmadan diyorum. En azından kendi evimde daha iyi hazırlanırım. Isınmama laf etmez evlendiğim insan. Annem de gitsin oğluyla mutlu mesut yaşasın. Ablam(memur ve evli) o da evlen hayatını kur, sen her türlü değersiz olacaksın diyor. Bu arada kendisi yaşlıyım diye hiçbir ev işini yapmıyor. Ev işi, dışarıda halledilecek işler, aklınıza gelecek her şey bende. Gelini ve oğlu sadece parasını yiyor, annem de tabiri caizse onlara köle olacak yakında. Lütfen bana akıl verin ne yapmalıyım. Yazım yanlışım olduysa affedin.
 
Bence önce atanın, görüştüğünüz biri yok ise sırf annenizden kaçmak için evlenmeyin. Sonra daha çok üzülürsünüz, atandıktan sonra isterseniz ayrı eve çıkarsınız. Kendi isteklerinize göre yaşarsınız, canınızı sıkmayın anneniz gibi binlerce kadın var bu ülkede erkek-kız evlat ayrımı yapan. Kendinizi üzüp harap etmeyin bu konuda çünkü ne yapsanız zihniyeti değiştiremezsiniz. Siz sadece sınava odaklanın atanın kendinizi kendiniz kurtarın, bir erkeğe umut bağlamayın
 
Sadece hızlı karar verip evlenmeyin yeter. Evden kurtulmak ıcın evlenenlerın sonu ne yazıkkı hüsran oluyor. Kendi içinize bi dönüm bakalım degersizlik duygusunu neden hissediyorsunuz . Cunku biz nasıl hissedersek insanlar bize oyle davranır . Önce siz kendınıze deger vereceksınız .
 
Annenizden kurtulmak için apar topar tanımadan etmeden ASLAAAA evlenmeyin yağmurdan kaçarken doluya yakalanırsınız.
Haklısınız belki ama bu şekilde de mutsuzum, sürekli gelip peteği kontrol eder mi bir insan? Oturma odasında ders çalış, fatura az gelsin diyor. Ama televizyonu asla kapatmıyor. Akşam 9 a kadar onun programlarını izlemek zorunda kalıyorum ancak o zaman keyfi yerinde kapatıyor, bu şekilde de denedim çalışmayı.
 
1.5 senedir çalısmıyor musunuz? Bence kucuk bir yerde değilseniz nöbetlere filan gidin. Kpss olacak da atanacaksınız da... Bir de bulunduğunuz yerde kutuphane varsa orada calissaniz belki iliskiniz biraz duzelir.
 
Görüştüğüm birisi yok ve bu arada teşekkür ederim bu sözleriniz için. Yani bilemiyorum ısınmama bile laf söylemesi, her aldığım her bir şey istemem ona batıyor. Okurken hiç böyle değildi o zaman burs alıyordum kykdan. Burs yattığı gün bile hadi gidelim parayı çekelim diye darlardı. Ne zaman mezun oldum o günden beri hayatı zindan etmeye başladı bana. Ben böyle yaptıkça kendimi kızı gibi değil de bakıcısı gibi hissediyorum.
 
Eskilerin çoğu böyleler benim annemde yatarken kombiyi kapatırdı nasılsa yatacaksın yorgan ısıtır diye sabaha yüzüm gözüm buz gibi kalkardım…Kütüphane var mı yakın çevrenizde?Akşama kadar orada çalışıp eve öyle dönseniz?Hem sıcak hem sessiz olur?
 
1.5 senedir çalısmıyor musunuz? Bence kucuk bir yerde değilseniz nöbetlere filan gidin. Kpss olacak da atanacaksınız da... Bir de bulunduğunuz yerde kutuphane varsa orada calissaniz belki iliskiniz biraz duzelir.
Nöbetlere gitme dediğiniz olay nasıl oluyor duymadım daha önce, yalan olmasın. 2 yıl oldu evdeyim. 2020 mezunuyum. Üniversite hastanesi gelmişti başka şehirde. Salak gibi tayin hakkı yok diye gitmedim. Evrakları vermedim. Şimdi devlet hastanesi olsun diye tekrar kpss hazırlanıyorum. Kütüphane aslında iyi fikir ama bu seferde erkenden evden çıkma cesaretini gösteremedim. Bu süreçte sanırım sosyal fobi oluştu bende. Evden çıkmayı hiç istemiyorum nedense. Önceden cıvıl cıvıldım. Mezun olduktan sonra yaşlı nineler gibi oldu ruhum. Kpss bu arada temmuzda. Küçük bir ilde yaşadığımdan özel hastane de dönüş yapmadı bana.
 
Çocuk yapıp onu büyütüp, üni okutup, sonra ona anlı şanlı düğün yapıp, bir sürü altın takıp, bir de evlendikten sonra eşine çoluğuna çocuğuna bakacağıma dünya turuna çıkarım. Böyle asalak çocuğum olacaksa olmasın. Parası olmayan evlenmesin, çocuğa bakamayacak olan çocuk doğurmasın. Neden bu kadar ebeveynlere bağlı yaşanılıyor. Bir an önce ekonomik özgürlüğünüze kavuşmalısınız. Gerekirse gece gündüz ders çalışın. Sonra ayrı eve çıkarsınız
 
Özel hastanede genelde nöbette ( yani gece ve haftasonu) hep genc hemsireleri calistiriyorlar da buyuksehirlerde onu kastettim ama sizin is imkanları cok kısıtlıymış.
 
Çocuklar arasındaki ilişkinin her daim baş sorumlusu ebeveynlerdir ve sizinki maalesef bunu becerememiş. Yapacak bişey yok. Yolunuza bakacaksınız. Kendinizi doldurup hayattan soğutmak sadece size zarar verir. Hayatınıza yön vermeye çalışın ve kulaklarınızı tıkayın. Allah yardımcınız olsun.
 
Ev işlerini en az vaktini alacak şekilde hallediyorsun. Gerekirse eksik yap, akşamları da kahvaltılık yesin. Anneymiş abiymiş takılıp dersini sakın ama sakın aksatma. O sınav senin hayatını kurtarma biletin.inşallah hakkını verip güvenceni eline alıp atanır ve öyle çıkarsın o evden. Evlilik için bir hoca " dağa tırmanabilmeyi göze alıyorsan öyle düşün de evlenin, iki kişi olunca kolaylaşır demeyin" demişti. Orda ne ile karşılaşacağını asla bilemezsin. Şu anki şartları kendi lehine çevirip kimseye eyvallah etmeden bu hayattan kurtulmaya bak derim. İnşallah kazanırsın. Annen de oğlu ona ne kadar bakarsa o kadarla yaşar. Parasını verince sultan gibi olacağını sanıyor belliki. Allah ıslah etsin ne diyeyim.. Ama sen kimsenin ıslah olmasını bekleme, kendi yolunu çiz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…