İyi akşamlar kızlar. İnsallah bugün yine aşırı tepki vermezsiniz sadece fikir almak dertleşmek istiyorum, tartışmayalım nolur.Geçen sefer doğum günü konusu açmıştım sizlerin fikirlerinizi dinledim eşimi de kırmamak için kayınbabamın sevmediğim insanların evine gittim herkese her zamanki gibi saygılı davrandım, onları sevmesemde seviyormuş gibi yaptım oğlumun doğum gününü orta hep birlikte kutladık. Benim sorunum kayınbabamın hareketkeri. Ogluma karşı çok dikkatsiz davranıyor,oğlumun sağlıgını devamlı tehlikeye atıyor görümcemde öyle, kaynanamda öyle( çocuğumu bebekken ters çevirdi tepe taklak falan)Ben evde birseyler hazırladım sonra yoldan da pastayı kayınbabamların ilcesinden alıp geçmek indik pastahanenin önünde neyse aldık çıktık arabaya binerken eşim çocuğu bebek koltuğuna koymaya gerek yok zaten babamların evine çok az kaldı incez şimdi dedi kucağına al çocuğu dedi, arkada oturuyom oğlumla hep zaten. Neyse ben başıma gelcekleri bildiğim için çok tedirginim. Kayınbabamın evinin önüne balkonun önüne tam yanaştık arabayla benim elim ayağım titremeye başladı kalbim hızlı atmaya başladı korkudan, eşim hadi kapıyı aç in diyor ama ben nasıl korkuyom kayınbabamı tanıyom çünkü. Kapıyı açar açmaz, sadece bir bacağımı dışarıya atar atmaz daha oturduğum yerden bile kalkmadan, bana balkondan hoşgeldin kızım bile demeden çocuk uyuyor mu dedi yok dedim, hemen ver çocuğu bana ver bana ver demeye başladı. Balkondan kollarını aşağıya uzatmış ver çocuğu bana ver yukarı kaldır bana ver diyor benim konuşmama bile fırsat vermiyor, Bende gelir gelmez kavga çıkmasın diye çocuğu yukarıya doğru kaldırıp verdim ama içim içimi yedi oğlum düşcek asfalta betona diye.Ya arkadaşlar bu adam şeker hastası elleri titreyen bir adam balkondan alarak oğlumun can sağlığını tehlikeye atıyor. 2 dakka bahçe kapısından girmemizi bekleseydi o zaman alsaydı çocuğu benden nolurdu sanki ne bu acele bu kadar. O kadar saat gelmemezi bekleyen insan 2 dakka daha bekleseydi.Hoşgeldin bile demek yok gelir gelmez yaptığına bakın, Oğlum elimizden kaysa betona düşse Allah korusun napcaktık o zaman. Eşim bile arabadan inmeden yaptı bunu, eşim arabayı park ediyordu sonradan gördü. Eşime anlattım bana hakverdi, bir daha bebek koltuğundan indirmeyiz çocuğu ve çocuğu koltuktan ben alır eve girerim babam balkondan isterse vermem dedi. Ama babasını o gün baba bir daha yapma bunu diye uyarmadı. Sırf 2 dakka önce sevmek için bu tehlikeyi yaratmaya değmezdi. Sonra bütün akşam boyunca dedesinin kucağındaydı oğlum. İçimden dedesi dedim sevsin özlemiştir dedim,istemedim kucağından, istesemde kolay kolay vermez zaten kayınbabam. Neyse gecenin sonuna doğru baktım çocuk eşimin kucağında, eşime bana versene dedim tam aldım oğlumu, kayınbabam ben alır almaz hemen gel dedem gel diye çocuğu çekiştirmeye başladı ( oğlum ona gitmek istemedi artık).Neyse demek istedğim kayınbabam geceye kadar hep kendi kucağındaydı sonra eşim aldı eşimdeyken gel bana diye zorlamadı, ama ben eşimden 2 saniye alır almaz hemen gel dedem diyor, Oğlumun benim kucağımda 2 saniye bile durmasına tahammül edemiyor. Oğlum doğduğundan beri benden çok kıskanıyor oğlumu. Bu çocuk sana anne demicek seni unutcak hep bana gelcek diyor bana. Çok bunaldım. Ben sadece doğurma makinesiyim kayınbabam için. Doğan çocuk onun oluyor ben saf dışı kalıyom hep. O yüzden onlarla aynı ortama girmek istemiyom, ama eşimle aram bozulmasın diye mecbur görüşüyom. Çok bunaldım. Eşim dediki ailem yaşadığı sürece ikinci çocuk yapmayalım son sözüm bu, çünkü ailemin huyu böyle napim diyor. Binlerce olay var oğlum konusunda, sadece bir kısmı bunlar. Fikirlerinizi bekliyorum kardeşlerim.