- Konu Sahibi umutsuzasik
- #1
bundan 1.5 yıl önce dershanede tanıştım.Arkadaştık bir kaç ay sonra çıkma teklifi etti bana.kabul etmedim arkadaş kalalım kimseye güvenim yok dedim.her ay hiç bıkmadan usanmadan bana tekrar tekrar teklif etti biliyordum o diğerleri gibi gönül eğlendirmek için biriyle çıkmazdı hayatında bir tane sevgilisi olmuş onunlada 4yıl önce ayrılmışlardı.
korkuyordum aslında ona bağlanmaktan acı çekmekten korkuyordum.Çıkma teklifi edip her reddedişimde yada mesajına cevap vermediğimde benimle bir daha konuşma derdi küserdi yarım saat sonra tekrar atardı mesaj çabuk sinirlenip çabuk geçerdi siniri.Onunla çok güzel vakit geçiriyordum geziyorduk eğleniyorduk çok mutluyum yanında bana kimsenin vermediği kadar değer veriyordu bana seviyordu beni hissedebiliyordum sanki bende onu seviyordum onu düşünüyordum..
5-6 ay sonra çıkmaya başladık.temmuzdu çıktığımızda sürekli görüşüyorduk konuşuyorduk yaz olduğu için haftaiçi de bir kaç saat görüşüyorduk.pazar günleri zaten hep beraberdik.
zaman geçtikçe daha da seviyordum..daha çok bağlanıyordum.Çok ciddiydik.çok seviyorduk..beni çok düşünüyordu..ben onun biricik sevgilisiydim o da benim için öyle..kıyamıyorum..çok sıkıntılar yaşadık ama yılmadık.ben onun için herşeyi yapmaya hazırdım onun için köyde başka şehirde ailesiyle.....her şekilde yanındaydım annem babam halam teyzem anneannem biliyordu bizi onun ailesiyle tanıştım görüştüm seneye sözlenicek bir kaç yıl sonrada nişanlanıcaktık okullarımızda bitiyordu o zaman...
hayaller kurardık...çok güzeldi herşey benim anlayışıma alçak gönüllülüğüme aşık olduğunu beni tanıdıkça daha çok sevdiğini söylerdi inanıyordum ve hala da inanıyorum..
bana kıyamazdım birşey söylesem ikinciye gerek kalmadan tamam derdi ondan hiç birşey istemedim sadece beni sev ben her zaman yanındayım dedim benim onu bırakmamdan çok korktu.8 ay bitti çıkalı.9.ayımıza girdik.2 hafta önce yurda taşındı zaten abilerden zaman zaman ders alıyordu onların yanına yurda gitti beni hiç bırakmayacağını düşünüyordum.
biliyordum böyle olucağımızı ona da söyledim inanmadı bana hayır olmayacak dedi.inanmak istedimmmm hiç konuşmadık telefonda gittiğinden beri mesajlarımızı azalttık sevgilim aşkım...laflarını demez olduk birbirimize günahtı ben ona haramdım...bana böyle söyledi...tamam dedim..uzatmadım sen yanımda ol bana yeter dedim..dün görüştük çok özlemiştim sevgilimi kokusunu özlemiştim ona konuşurken bakmayı özlemiştim.....bana dokunmayacağını düşünmüştüm günahtı bana sarıldı kokusunu içime çektim..konuştuk biraz asıl bomba o an patladı...bana benden ayrılmak istediğini söyledi...ya benden vazgeçicekmiş yada islama göre yaşamıycakmış ki bu hayatın boş olduğunu önemli olan ahiret hayatının olduğunu söyledi ve evleniceğim kişi kim olursa olsun sen yada başkası dedi çarşaf giyicek ben evden çıkma desem kabul edicek dedi şok oldumm...bu benim sevgilim miydi ? kimse benim beynimi yıkamıyor eğer böyle düşünüyorsan söyleyim dedi.bende artık şalvar giyicem işine geliyorsa dedi...aynen böyle dedi.ben dondum kaldım ben şuan kapalı değilim ama çok açık giyinmem zaten kapanırım ama tesettür onun dediği gibi değil..ben hiç mi okumadım sanki..daha anlayışlı olsa böyle konuşmayıp kapanmanı istiyorum dese anlıycam daha sonra yada okullarımızı bitirene kadar bekleyelim birbirimizi hiç görüşmeyelim konuşmayalım dedi cevap veremiyordum ki eve geldim yurda varana kadar mesajlaştık bana düşüncemi sordu bende beni bırakma bana sımsıkı sarıl dedim allah bilir bişey diyemem dedi.. ne düşünüyorsun dedim bilmiyorum dedi..yurda varmak üzereyim sonra konuşuruz dedi...ben geceden beri ağlıyorumm...ne yapıcağımı ne diyceğimi ne olucağımızı bilmiyorum..tek bildiğim onu çok seviyorum..yardım edin bişeyler söyleyinn lütfennnn konuşun..
korkuyordum aslında ona bağlanmaktan acı çekmekten korkuyordum.Çıkma teklifi edip her reddedişimde yada mesajına cevap vermediğimde benimle bir daha konuşma derdi küserdi yarım saat sonra tekrar atardı mesaj çabuk sinirlenip çabuk geçerdi siniri.Onunla çok güzel vakit geçiriyordum geziyorduk eğleniyorduk çok mutluyum yanında bana kimsenin vermediği kadar değer veriyordu bana seviyordu beni hissedebiliyordum sanki bende onu seviyordum onu düşünüyordum..
5-6 ay sonra çıkmaya başladık.temmuzdu çıktığımızda sürekli görüşüyorduk konuşuyorduk yaz olduğu için haftaiçi de bir kaç saat görüşüyorduk.pazar günleri zaten hep beraberdik.
zaman geçtikçe daha da seviyordum..daha çok bağlanıyordum.Çok ciddiydik.çok seviyorduk..beni çok düşünüyordu..ben onun biricik sevgilisiydim o da benim için öyle..kıyamıyorum..çok sıkıntılar yaşadık ama yılmadık.ben onun için herşeyi yapmaya hazırdım onun için köyde başka şehirde ailesiyle.....her şekilde yanındaydım annem babam halam teyzem anneannem biliyordu bizi onun ailesiyle tanıştım görüştüm seneye sözlenicek bir kaç yıl sonrada nişanlanıcaktık okullarımızda bitiyordu o zaman...
hayaller kurardık...çok güzeldi herşey benim anlayışıma alçak gönüllülüğüme aşık olduğunu beni tanıdıkça daha çok sevdiğini söylerdi inanıyordum ve hala da inanıyorum..
bana kıyamazdım birşey söylesem ikinciye gerek kalmadan tamam derdi ondan hiç birşey istemedim sadece beni sev ben her zaman yanındayım dedim benim onu bırakmamdan çok korktu.8 ay bitti çıkalı.9.ayımıza girdik.2 hafta önce yurda taşındı zaten abilerden zaman zaman ders alıyordu onların yanına yurda gitti beni hiç bırakmayacağını düşünüyordum.
biliyordum böyle olucağımızı ona da söyledim inanmadı bana hayır olmayacak dedi.inanmak istedimmmm hiç konuşmadık telefonda gittiğinden beri mesajlarımızı azalttık sevgilim aşkım...laflarını demez olduk birbirimize günahtı ben ona haramdım...bana böyle söyledi...tamam dedim..uzatmadım sen yanımda ol bana yeter dedim..dün görüştük çok özlemiştim sevgilimi kokusunu özlemiştim ona konuşurken bakmayı özlemiştim.....bana dokunmayacağını düşünmüştüm günahtı bana sarıldı kokusunu içime çektim..konuştuk biraz asıl bomba o an patladı...bana benden ayrılmak istediğini söyledi...ya benden vazgeçicekmiş yada islama göre yaşamıycakmış ki bu hayatın boş olduğunu önemli olan ahiret hayatının olduğunu söyledi ve evleniceğim kişi kim olursa olsun sen yada başkası dedi çarşaf giyicek ben evden çıkma desem kabul edicek dedi şok oldumm...bu benim sevgilim miydi ? kimse benim beynimi yıkamıyor eğer böyle düşünüyorsan söyleyim dedi.bende artık şalvar giyicem işine geliyorsa dedi...aynen böyle dedi.ben dondum kaldım ben şuan kapalı değilim ama çok açık giyinmem zaten kapanırım ama tesettür onun dediği gibi değil..ben hiç mi okumadım sanki..daha anlayışlı olsa böyle konuşmayıp kapanmanı istiyorum dese anlıycam daha sonra yada okullarımızı bitirene kadar bekleyelim birbirimizi hiç görüşmeyelim konuşmayalım dedi cevap veremiyordum ki eve geldim yurda varana kadar mesajlaştık bana düşüncemi sordu bende beni bırakma bana sımsıkı sarıl dedim allah bilir bişey diyemem dedi.. ne düşünüyorsun dedim bilmiyorum dedi..yurda varmak üzereyim sonra konuşuruz dedi...ben geceden beri ağlıyorumm...ne yapıcağımı ne diyceğimi ne olucağımızı bilmiyorum..tek bildiğim onu çok seviyorum..yardım edin bişeyler söyleyinn lütfennnn konuşun..
