- 30 Nisan 2023
- 1.704
- 1.813
- 31
- Konu Sahibi Sofiasofia
- #1
kızlar selamm, yine biraz iç dökmeye geldim buralara , sanırım yine reglim yakın ondan da oluyor biraz böyle :)
nasılsınız umarım iyisinizdir , tüp bebek başlığına yazmak istedim çünkü beni en iyi bu bölümle ilgilenenler anlar diye düşünüyorum.
siteden beni hatırlayan bilen illa vardır, çünkü uzun zamandır işte çatlama iğnesidir, femaradır, tüp bebek sürecim , pcosla mücadelem derken baya yazıyorum :) sağ olsun sohbet ettiğim tanıştığım destek tavsiye veren çok fazla arkadaş da oldu. hep de iyi geldi.
bu aralar biraz farklı bi ruh hali gelmeye başladı sanırım bana. ondan bahsetmek istiyorum. içimde bebek isteği çok uzun zamandır var zaten, dürüst olayım artık yaşım geldi , güvendiğim sevdiğim bi eşim yuvam var tam zamanı diye düşündüğüm için istediğim zamanlar da çok oldu. toplumdan çok fazla baskı görmedim, genelde çevremde insanlar çok geç yaşta evlendikleri ve çocuk yaptıkları için belki de batmadım ya da kalp kırmamak için pek söyleyen olmadı. ama ben bir bebeğim olmasını sanırım en çok, bana yaşatacağı duygu ve anneliği tatmak , eşimle mutluluğumuzu çok daha mutlu olduğumuz haline dönüştürmek gibi sebeplerle istedim, istiyorum :) zaten hepimizin duygusu da bir değil mi.
belki okuyanlar , ah be kızım ne çok düştün şu konu üzerine bile diyebilir, ben bazen diyorum çünkü :) ama elimde olmadan aynı duygu üzerine giderken buluyorum kendimi, çünkü az çok tahmin ediyorum sonunda nasıl bi şeye kavuşacağımı.
ama bu bahsettiğim ruh hali beni çok fazla yakalayamaya başladı. çünkü hiçbir şey planladığım gibi gitmedi, zamanında gelmeyen adetler , tutmayan çatlamış yumurtalar ,taze olmayan transferler ,transfer iptali vs. üst üste geldikçe geldi. süreç sadece bekleme üzerine bi şeye dönüştü.
biliyorum asla nankörlük etmek istemem, bu sitede yumurta sorunu yaşayan, daha büyük sorunlarla boğuşan insanlar da var sakın beni yanlış anlamasınlar. herkes kendince bi şeyler yaşıyor, ve herkesin süreci farklı saygı duyuyorum.
sadece ben bu süreci yaşarken garip bi şekilde her zorluk yaşadığımda ne kadar üzülsem de daha da umutlandım durdum, tüp bebekle birlikte biraz daha kafam rahatladı dedim hatta. hani başkası olsa yoruldum falan der. yorulmak değil bu, sadece bi his var içimde ;acaba zamanı mı değil ? ben mi zorluyorum ? yani üst üste aylardır hep bi şeyler yapıyorum, şimdi transfer iptali oldu en son, adet olunca tekrar bekleme süreci olacak transfer için. hani bi yanım sofia bi bırak ya diyor, bırak. zaman ver. sanki evren bana bi mesaj mı vermeye çalışıyor bilmiyorum. sürekli içimde bu his var. bırakmalı mıyım hissi.
bir yanım ise bu kadar zaman emek verdin diyor. artı şimdi denemeye devam edersem belki birçok kere transfer ertelenecek , belki tutmayacak belki tutacak ama düşük riski olacak. denemeli ve görmelisin zaman gidebilir diyor bir tarafımda.
ama içimdeki en ağır basan taraf bırakmalımıyım bir süre, istememeli miyim bu çok istediğim şeyi diyor. doğru olan bu mu diyor. değişik bir ruh haline girdim belki de. paylaşmak istedim sizinle, yorulduğumu hissetmiyorum gücüm ve isteğim çok fazla sürece devam etmeye ama içimdekki bu his transfer iptalinden sonra geldi. benim gibi hisseden oldu mu ya da dışarıdan yorumlamak isteyen
nasılsınız umarım iyisinizdir , tüp bebek başlığına yazmak istedim çünkü beni en iyi bu bölümle ilgilenenler anlar diye düşünüyorum.
siteden beni hatırlayan bilen illa vardır, çünkü uzun zamandır işte çatlama iğnesidir, femaradır, tüp bebek sürecim , pcosla mücadelem derken baya yazıyorum :) sağ olsun sohbet ettiğim tanıştığım destek tavsiye veren çok fazla arkadaş da oldu. hep de iyi geldi.
bu aralar biraz farklı bi ruh hali gelmeye başladı sanırım bana. ondan bahsetmek istiyorum. içimde bebek isteği çok uzun zamandır var zaten, dürüst olayım artık yaşım geldi , güvendiğim sevdiğim bi eşim yuvam var tam zamanı diye düşündüğüm için istediğim zamanlar da çok oldu. toplumdan çok fazla baskı görmedim, genelde çevremde insanlar çok geç yaşta evlendikleri ve çocuk yaptıkları için belki de batmadım ya da kalp kırmamak için pek söyleyen olmadı. ama ben bir bebeğim olmasını sanırım en çok, bana yaşatacağı duygu ve anneliği tatmak , eşimle mutluluğumuzu çok daha mutlu olduğumuz haline dönüştürmek gibi sebeplerle istedim, istiyorum :) zaten hepimizin duygusu da bir değil mi.
belki okuyanlar , ah be kızım ne çok düştün şu konu üzerine bile diyebilir, ben bazen diyorum çünkü :) ama elimde olmadan aynı duygu üzerine giderken buluyorum kendimi, çünkü az çok tahmin ediyorum sonunda nasıl bi şeye kavuşacağımı.
ama bu bahsettiğim ruh hali beni çok fazla yakalayamaya başladı. çünkü hiçbir şey planladığım gibi gitmedi, zamanında gelmeyen adetler , tutmayan çatlamış yumurtalar ,taze olmayan transferler ,transfer iptali vs. üst üste geldikçe geldi. süreç sadece bekleme üzerine bi şeye dönüştü.
biliyorum asla nankörlük etmek istemem, bu sitede yumurta sorunu yaşayan, daha büyük sorunlarla boğuşan insanlar da var sakın beni yanlış anlamasınlar. herkes kendince bi şeyler yaşıyor, ve herkesin süreci farklı saygı duyuyorum.
sadece ben bu süreci yaşarken garip bi şekilde her zorluk yaşadığımda ne kadar üzülsem de daha da umutlandım durdum, tüp bebekle birlikte biraz daha kafam rahatladı dedim hatta. hani başkası olsa yoruldum falan der. yorulmak değil bu, sadece bi his var içimde ;acaba zamanı mı değil ? ben mi zorluyorum ? yani üst üste aylardır hep bi şeyler yapıyorum, şimdi transfer iptali oldu en son, adet olunca tekrar bekleme süreci olacak transfer için. hani bi yanım sofia bi bırak ya diyor, bırak. zaman ver. sanki evren bana bi mesaj mı vermeye çalışıyor bilmiyorum. sürekli içimde bu his var. bırakmalı mıyım hissi.
bir yanım ise bu kadar zaman emek verdin diyor. artı şimdi denemeye devam edersem belki birçok kere transfer ertelenecek , belki tutmayacak belki tutacak ama düşük riski olacak. denemeli ve görmelisin zaman gidebilir diyor bir tarafımda.
ama içimdeki en ağır basan taraf bırakmalımıyım bir süre, istememeli miyim bu çok istediğim şeyi diyor. doğru olan bu mu diyor. değişik bir ruh haline girdim belki de. paylaşmak istedim sizinle, yorulduğumu hissetmiyorum gücüm ve isteğim çok fazla sürece devam etmeye ama içimdekki bu his transfer iptalinden sonra geldi. benim gibi hisseden oldu mu ya da dışarıdan yorumlamak isteyen
