Arkadaşlar,dostlar benim gibi hayatta hertürden olayla karşılaşabileceğimiz,ama yolumuza devam etmemiz gereken yalansız,dürüst adam gibi adam olan arkadaşlarıma sesleniyorum.Buradan bana yardımcı olmaya çalıştınız.Sonuç olumlu da olsa,olumsuz da olsa bana akıl fikir vermeye çalışanların ellrine yüreklerine sağlık.
Hepinizi çok seviyorum...Geç cevap verdiğim için çok üzgünüm.Sonuç olumsuz değil çok çok olumsuz olduğu için birkaç günüm pek iyi geçmedi.Ama çok şükür kendime geldim,kendimi buldum..Evet telefon meselesinin ardından,mesajlaşmalar ve bir kızla görüşmeler çıktı..Bunları araştırıp buldum,bulduktan sonra o anda çok konuşmak istedim eşimle yüzüne vurmak için(yanımda değildi,o anda mümkün olmadı),gideyim yüzüne vurayım,işte bilirsiniz sinirimi çıkarabilmek için tabi..Ya da o kızı da tanıyorum,gideyim onları rezil edeyim filan.Sonra değmez diye düşündüm,burda asıl suçlu eşim zaten.O kız ya da başkası sorun değil.Eşim böyle birşey yapabiliyorsa bitmişiz demekki..Kendimi neden daha fazla hırpalayayım ya kendimi düşüreyim diye düşündüm.Olayları anladığım sabah sadece ilk anlarda biraz ortalık karıştı.Bir iki tel görüşmesi yani ilk anladığımda yaptığım görüşmeler..Sonra,çok iyi arkadaşlarım var sağolsunlar,sabahtan birine gittim.Orda biraz içimi boşalttım.Akşama başka bir arkadaşıma geçtim, 13 senelik arkadaşım.Orda da sakinleşip aklımı başıma topladım..Ailemden hiç kimse ile aynı şehirde değilim..Sabahtan akşama kadar artık hiçkimseyi aramadım eşimide,yani kimseyle muhatap olmadım.Tel kapattım.Bu şekilde bana çok uydu gerçekten.Çok ağır bile olsa tamamen sessiz kalmak,en büyük tepkimi muhatap olmayarak vermek istiyorum.Eminim böyle daha çok içine oturacaktır.Gidip bağırıp çağırsam bana ne faydası var.Sonra,o yakın arkadaşım beni koruma altına aldı :) ve eşimi o aradı.Anahtarı getirmesi gerektiğini,gidip dilekçe vermesini,eve gelip beni daha fazla üzmemesini ve karşıma çıkmamasını söyledi.Bu yetkiyi ona ben verdim zaten.Eşimi artık görmek bile istemiyorum.Seviyordum ama bitmesi gerekti.
Demekki o hareketleri ,inadı,küslüğü filan hep bunlardandı diye düşünüyorum artık.yani seven insan küslüğe dayanamaz bence de,ya da inatçıysa bile sevdiği için inadını kırar ...Artık böyle düşünüyorum..İşin içindeyken yıllardır,artık huyu bu diyordum,değiştiremiyorum diyordum bildiğiniz gibi...Maalesef dediğim gibi mesela bundan sonra bir ilişkim olsa,bu hareketler yapılsa bana asla kabul etmem.Küsüyorsa ben kestirip atarım..Çünkü burda bazı arkadaşların dediği doğruydu..Seven kişi bu kadar abartılı küsmez..Ya bir arkadaş yeterince sevmiyor olabilir demişti..:) Burdan ona selamlarımı yolluyorum.
..
Tabiki çok üzülüyorum,çok zor bir durum..Seviyorum da ayrıca ama ama ama ......
Kendimi toplamam gerekiyordu bunu biliyorum.Salya sümük ortalarda ne kadar dolaşabilirim ve nereye kadar....Artık kendimi düşünmem lazım ve iyi olmam gerekiyor.9 Senedir tanıdığım insan,eşim, dostum,tek arkadaşım dediğim insan bana bunu yapıyorsa benim kendimi daha çok düşünmem gerekir ,başkasına değil kendinme güvenmem gerekir bunu anladım...Çooook acı oldu ama..
Bu arada o da bunca rezilliğine,mide bulandırmasına,yüzsüzlüğüne rağmen inkar ediyor ,başka şeyler uyduruyor.Beni çok seviyormuş da,benden çok onu kimse bu kadar sevemezmiş biliyormuş da,ben mükemmelmişim,ben çok farklıymışım,Vee bu küslükler inatlar olurken,bana "beni değiştirmeye çalışman suçtu" derken,geç gelme problemleri," ben haklıyım"lar olurken ben didiniyordum ya,nasıl düzelecez diye,hergünüm zehir oluyordu sayesinde,ben en son demiştim terapiye gidelim diye..Ha ha ..Arkadaşıma demiş ki "terapiye gidelim onunla",şimdiye kadar yaptığı tüm hataları da kabul ediyormuş "hep ben haklıyım" diyen adam...Bilmem ilginç geldi,düşündürücü ...Yıllardır değişmeyen adam bir günde mi değişti..
Buna inanacağımı mi sanıyor...Ben de içten içe "yemezler " diyorum kendi kendime..Sadece kendini aklamaya çalışıyor..Azıcık değişme potansiyeli olsaydı ben yırtınırken neredeydi.
Neyse,şimdilik evden yolladım..Kafamı toparlamaya kendime gelmeye çalışıyorum ,kısa zamanda olacak birşey değil.Sabretmem lazım.Artık sorun istemiyorum ben de gerçekten.Şimdi o yırtınsa bile bana birşey ifade etmiyor.Sakinleşmek ve huzur istiyorum...Ve artık yanımda kim olursa olsun değer verildiğimi hissedeceğim biri olmazsa kendim varım.Ve kendimi seviyorum..
Sizleri de çok seviyorum..Bunca yaşadığıma rağmen,gülmek istiyorum .....Herkese tekrar çook teşekkür ediyorum...Ben yine buralarda olucam,burası boş bir site değil..Bana hayatta en kötü durumlardan birinde yardımcı olduysa gerçektir diyorum..Bana yardım edildiği gibi ben de yardım ederim umarım buradan..Bu arada aldatılma konusunda buradan bir arkadaşla konuşmuştuk,aldatılmak değil,arkamdan iş çevirmesi ve yalan söylemesi çok zoruma gider demiştim...Gerçekten beni nasıl aldattı,o kadın kim filan gibi düşünmüyorum hiç..Kendimi aşağılamıyorum yani..Sadace bu eşimin yanlışı ve kişilik bozukluğu diye düşünüyorum.Bana dürüst olamaması beni daha çok yaralıyor.Buradan aldatılan arkadaşlara ya da bu konuda fikir soranlara duyrulur...
Görüşmek üzere...Hayat devam ediyor..Hoşçakalınn..
Arkadaşlar da senin gibi gelip yardımcı olmaya çalıştılar sağolsunlar..Ayrıca da seni biliyorum,yorumlarını da biraz..Yani zeki olduğunu biliyorum
,problemi çözeceğine kendisi sorunun ta kendisine dönüşen birini istemiyorum.Kısacası kafası çalışan biri lazım.
Kimi çok sevsek gidiyor,çünkü cepte sanıyor bizi.
