Yani ne desem bilemedim. Bu benim pek de anlayabileceğim bir kafa yapısı değil.
Ortağım erkek. Beraber yurtdışına da gittik, yurtiçi ziyaretlerimiz de oldu. Tabi ki otelde kaldık, yemeklere, fuarlara, toplantılara katıldık. O dönem o evliydi, ben bekardım. Hiç de aklımın ucundan geçmedi yani aramızda bir şey olur mu diye.
Sonra erkek arkadaşım oldu, evlendim, aynı şekilde seyahatler devam etti, eşim zerre kadar sorun etmedi.
Aynı sizin durumunuzdaki gibi, çevirmen olarak müşterilerimle fuarlara gittim, fabrika ziyaretleri, denetimleri yaptım. Yemeklere gidildi, içki de içildi. Çok komik olaylar da yaşandı. Ama ne kimsenin benden şüphelendiği aklıma geldi, ne de öyle bir niyet sezdim birlikte seyahat ettiğim insanlardan.
Keza eşim, departmanda tek erkek, 8 kadınla beraber çalışıyor. Arada akşamları arabasıyla evlerine bırakır ya da sabah denk gelirse alır. Bazen departman yemekleri olur, bazen iki üç kişi bir araya gelirler akşam yemeğe giderler. Sorun etmedim, etmem de.
Bence sorun eşinizde ya da kızda değil. Kesinlikle kendinizle ilgili ciddi problemleriniz var.
Tabi ki güveniyorum kızlar insan güvenmediği biriyle hayat geçirebilir mi 
Ama benim diyen yalan söyler ki eşiniz oradayken sizi de burada şeytan dürter. Tabi ki bu güven kırıcı karşı taraf için. Kızın da sevgilisi varsa bir de ona sormak lazım acaba sevgilisini göndermek istiyor mu. Bunlar gidip bi haltlar yiyecek demiyoruz. Ama yalan da söylemeye gerek yok kim olsa huzursuz olur. Bunu yazan kişinin daha önce ne yaşadığını bilmiyoruz. Belki eski ilişkilerinde güvensizlikler yaşadı,belki oradan geliyor bu huzursuzluk. Sizin eşleriniz sizi güle oynaya yollamaz yani. Gitme demez ama huzursuz olur. Bunlar hep etraftan oradan buradan duyduklarımız yüzünden böyle. Ben kimseye oooo eşin aldatır demiyorum kimseye de böyle bi huzursuzluk vermem. 9 nefis 1 akıl diye duyduğum cümle (ki bunu ben uydurmuşum gibi linç yapmışsınız 
