İki çocukla boşanıp yeni bir hayat kurmak. Korkuyorum ama yapabilirim.

YaKaMoZz-z .!.:

Çok üzücü Allah yardımcınız olsun
Şöyle söyleyim sebepler aynı olmasa da bende iki çocuğumla evliliğimi bitirdim
İki oğlum var biri 10 diğeri 3.5 yaşında
3 gün oldu daha çok taze ailemin yanına taşındım bile
Şimdiden çok huzurluyum bir yanım buruk olsa da huzurlu taraf daha ağır basıyor
Bende iki çocuğuma bakıp acıdım onlara
Ama mutsuz bir anneyle yaşamak yerine daha güçlü ve mutlu bir anne ile yaşamaları tercihini yaptım iyi ki de yaptım
Şunu çok iyi biliyorum ki insanlar asla değişmez köşeye sıkışınca sözler yeminler bir süre sonra aynısı olmasa bile farklı sorunlarla hep sorun olacaklar hayatımız da
En güzeli yol vermek
Bziden daha değerli ne olabilir ki şu kısacık hayatta
Neden bir başkası kocam bile olsa! Haytımın merkezi olsun ki
Evlilik bu demek değil ki
Evet iyi günde kötü günde diyerek imzaları attık
Ama kadın hep kötü günde, erkek ise hep iyi günde eş oluyor
Ne gerek var gereksiz insanları kamburumuz gibi taşımaya
Hakkınızda hayırlısı olsun umarım en doğru kararı verirsiniz
Şimdiden gözünüzü korkutacak olayları düşünüp çaresiz görmeyin kendinizi
En güzelini en en en güzelini düşünün hep

Genişletmek için tıkla...

Zeysel .!.:

Ben Karakter olarak anne babam da olsa kimseye yük olmak istemem, her ne kadar onlar böyle düşündüğümü bilseler çok kızarlar ne demek yük diye. O yuzden kreş çağından önce bulabilirsem bir bakıcı abla ayarlayacağım inşallah. Zaten oğlumu da 4 yıl bakıcı teyzesi çok güzel büyüttü sonra kreşe verdim. Çok şükür maddi olarak evimi gecindirecek ve çocuklarıma yetecek kadar kazanıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Zeysel .!.:

Merhaba kızlar. Çok zor günlerden geçiyorum bugünlerde. Kısaca bahsedeyim. Ben 8 yıllık evliyim oğlum 7 yaşında ve şimdi de 5 aylık bir kızım var. Evlendiğimden beri eşimle hep sorun yaşadık. Ben onun evi ile daha ilgili olmasını istedim hep. İlk evlendiğimde hiç bilmediğim İstanbula gittim ve hiç bir tanıdığımız yoktu orada. Ama eşim de çok yalnız bıraktı beni öyle ki haftasonlari öğleden sonra 3e 4e kadar uyurdu. Sonra başka bir ile tayinimiz çıktı ve oğlum doğmuştu bu arada yine yalnızdim ev içinde. Hafta içleri yorgun olduğunu söylüyor hafta sonları ise ya kavga ederek bizi dışarı cikariyor ya da çıktıktan sonra başıma kalkıyordu. Ben de çalışıyorum bu arada. Ev işlerinde ne kadar ufak tefek yardım istersem isteyeyim asla yardımcı olmadı. bir tane yaparsam ikinciyi üçüncüyü istersin derdi hep. Yemeği temizliği bulaşığı çamaşırı hep elimden geldiği kadarıyla ben yaptım. Sofradan tabağını bile kaldırmaz çorabını bile kirliye atmaz ve aksamları hep telefonuyla oynardı. Oğlum 7 yaşında babasıyla başbaşa birkaç kez dışında oyun oynamamistir. Alışveriş de dahil birçok şeyi hep bir başıma halletmeye çalışırdım. Her ne kadar bu konularda tartissak da hep olsun kötü bir huyu yok diye avuturdum kendimi. Ta ki 2017 yılına kadar. O yıl düğün altınlarımizi bozdurmustuk araba alıp satacak diye. O yıl benden habersiz arkadaşına bir miktar kredi çekti. Arkadaşı tabi ki ödemedi. Söylediğine göre bunu telafi etmek için elindeki parayla bahis oynamaya başlamış. O dönemde çiftlik bank gibi yapılar vardı hatırlarsınız. Oralara para yatırmış. Ben bişeyler olduğunu hissedip kurcalayinca 100 binden fazla borcu olduğunu kartlarının hep ekside olduğunu söyledi. Çok üzülmüş ve kızmıştım. Boşanmak istediğimi söyledim. Yeminler etti bir daha olmayacak affedersen senin istediğin gibi biri olmaya çalışcam değişeceğim evime daha düşkün olacağım dedi. Ben de bir süre sonra affettim. Sonraki 3 yıl evin bütün giderlerini hep ben karşıladım o da borcunu kapattı. Ben öyle sanıyordum en azından. Borcun bitmesine yakın kızıma hamile kaldım. Borç bitecek ben de ücretsiz izne ayrılıp 2 yaşına kadar çocuğumu buyutecektim kendi hesabıma göre. Bu arada eşim yine eski haline dönmüştu ama ben artık umursamıyordum pek. Ta ki doğuma 3 hafta kalincaya kadar. Bir akşam yine battığını ve altından kalkamadigini söyledi. Bu defa 200 bin dedi ama sonradan öğrendim ki asıl borcu 450 bin kadar. Tabi üzüntüden 2 hafta erken doğdu kızım. Doğum telaşı bebek sevinci derken çok üstünde durmak istemedim. Ama tamamen evden kopuk yaşıyor. hafta sonları bile beraber kahvaltı yapamıyoruz gerçi hep oyleydi. 2 çocukla baş etmekte çok zorlanıyorum biri bebek biri 1. Sınıfa gidiyor. Üstüne bir de sen bana ne yaptın ki, bana ne faydan var diye yaptıklarımı görmezden geliyor. Çok acil elden borç ödemesi gerektiğini söyleyip bana da 75 bin kredi çektirdi ve kardeşimden altın borç aldık. Arabamız vardı satıp borçlarinin bir kısmını ödedi ama hala daha çektiği 2 kredi ve Bi dünya kredi kartı borcu var. Kaynanamlar eski evlerini satıp borçların bir kısmını kapatacaklar güya ama o bile sifirlamiyor borçlarını. Tayinim çıktı bu arada yine. Geçen hafta beraber gidip başlamamı yaptık. Ben hemen izne ayrıldım mecburen çünkü hem bebeğim çok küçük hem de daha eşim ilişik kesmedi. Dönüşte memlekete uğradık yine huzursuzuz tabi bir tartışma anında bosanalim artık yeter dedim. O da tabi götürdüm başlamani yaptirdim rapor da aldım sana şimdi dönersin sırtını dedi. Çok ağrıma gitti ben de hemen valizlerimi toplayıp babamlara geldim çocuklarımla. Arkadaşlarına çok yardım eder herkesin her sorununa çözüm bulmaya çalışır ama bize yaptığı şeyleri hep başıma kalkması çok ağrıma gidiyor. Kendimi çok değersiz hissediyorum ve evliliğim boyunca da kendi işlerimi hep kendim halletmek istedim bu yüzden. Bu defa boşanma konusunda kararlıyım ama cocuklarima bakınca içim acıyor. Bir de üstüme bıraktığı borçlar var tabi. Düşünüyorum düşünüyorum işin içinden çıkamıyorum. Sanki bir tarafım çok eksik ama bir tarafım da artık değişmez bu insan çocukların hep kavga olan bir evde büyümesin diyor. Ayrıca bana haksızlık yapıldığını ve kullanıldığımi düşünüyorum. İşin maddi boyutunu bir tarafa bırakıyorum ama evdeki yalnızlığım beni boşanmaya daha çok itiyor. Hem başka bir şehirde iki çocukla yeni bir düzene başlamaktan çok korkuyorum hem de aslında üstesinden gelebileceğimi düşünüyorum. Annem babam da bana boşanma konusunda destek bu arada sagolsunlar gidersen biz seninle geliriz diyorlar ama ben sürekli onları yanımda hapsetmek istemiyorum, çünkü babam yazları köyde yaşamayı çok seviyor.zaten daha bir çok kere tayin göreceğim her zaman yanımda olamazlar ama ilk etapta destekleri benim için çok önemli. Bütün bunları biliyorum ama içimin bir tarafı hala çok huzursuz, alıştığım hayattan ayrılıp yeni bir hayat kurmak hem de yalnız bir anne olarak beni çok korkutuyor. Ne olur bana başarabilirsin deyin, iyi hissetmeye çok ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...

defne-28 .!.:

eşiniz gerçekten bu borçları arkadasına mı ödüyor ?
Bana pek samimi gelmedi.
Kim arkadaşları için bir ev parası öder ki
Sizin bilmediğiniz kötü bir alışkanlığı olabilir mi ?

Madem sorunlarınız varmış 2. Çocuğu yapmasaydınız keşke.

Dolu tarafından bakın memursunuz, geliriniz var , aileniz destek.

Küçük bir yere tayin istersiniz. Anneniz çocuklara bakar siz de çalışırsınız. Borçlar için de yapılandırma yaparsınız.

Genişletmek için tıkla...

Zeysel .!.:

Merhaba kızlar. Çok zor günlerden geçiyorum bugünlerde. Kısaca bahsedeyim. Ben 8 yıllık evliyim oğlum 7 yaşında ve şimdi de 5 aylık bir kızım var. Evlendiğimden beri eşimle hep sorun yaşadık. Ben onun evi ile daha ilgili olmasını istedim hep. İlk evlendiğimde hiç bilmediğim İstanbula gittim ve hiç bir tanıdığımız yoktu orada. Ama eşim de çok yalnız bıraktı beni öyle ki haftasonlari öğleden sonra 3e 4e kadar uyurdu. Sonra başka bir ile tayinimiz çıktı ve oğlum doğmuştu bu arada yine yalnızdim ev içinde. Hafta içleri yorgun olduğunu söylüyor hafta sonları ise ya kavga ederek bizi dışarı cikariyor ya da çıktıktan sonra başıma kalkıyordu. Ben de çalışıyorum bu arada. Ev işlerinde ne kadar ufak tefek yardım istersem isteyeyim asla yardımcı olmadı. bir tane yaparsam ikinciyi üçüncüyü istersin derdi hep. Yemeği temizliği bulaşığı çamaşırı hep elimden geldiği kadarıyla ben yaptım. Sofradan tabağını bile kaldırmaz çorabını bile kirliye atmaz ve aksamları hep telefonuyla oynardı. Oğlum 7 yaşında babasıyla başbaşa birkaç kez dışında oyun oynamamistir. Alışveriş de dahil birçok şeyi hep bir başıma halletmeye çalışırdım. Her ne kadar bu konularda tartissak da hep olsun kötü bir huyu yok diye avuturdum kendimi. Ta ki 2017 yılına kadar. O yıl düğün altınlarımizi bozdurmustuk araba alıp satacak diye. O yıl benden habersiz arkadaşına bir miktar kredi çekti. Arkadaşı tabi ki ödemedi. Söylediğine göre bunu telafi etmek için elindeki parayla bahis oynamaya başlamış. O dönemde çiftlik bank gibi yapılar vardı hatırlarsınız. Oralara para yatırmış. Ben bişeyler olduğunu hissedip kurcalayinca 100 binden fazla borcu olduğunu kartlarının hep ekside olduğunu söyledi. Çok üzülmüş ve kızmıştım. Boşanmak istediğimi söyledim. Yeminler etti bir daha olmayacak affedersen senin istediğin gibi biri olmaya çalışcam değişeceğim evime daha düşkün olacağım dedi. Ben de bir süre sonra affettim. Sonraki 3 yıl evin bütün giderlerini hep ben karşıladım o da borcunu kapattı. Ben öyle sanıyordum en azından. Borcun bitmesine yakın kızıma hamile kaldım. Borç bitecek ben de ücretsiz izne ayrılıp 2 yaşına kadar çocuğumu buyutecektim kendi hesabıma göre. Bu arada eşim yine eski haline dönmüştu ama ben artık umursamıyordum pek. Ta ki doğuma 3 hafta kalincaya kadar. Bir akşam yine battığını ve altından kalkamadigini söyledi. Bu defa 200 bin dedi ama sonradan öğrendim ki asıl borcu 450 bin kadar. Tabi üzüntüden 2 hafta erken doğdu kızım. Doğum telaşı bebek sevinci derken çok üstünde durmak istemedim. Ama tamamen evden kopuk yaşıyor. hafta sonları bile beraber kahvaltı yapamıyoruz gerçi hep oyleydi. 2 çocukla baş etmekte çok zorlanıyorum biri bebek biri 1. Sınıfa gidiyor. Üstüne bir de sen bana ne yaptın ki, bana ne faydan var diye yaptıklarımı görmezden geliyor. Çok acil elden borç ödemesi gerektiğini söyleyip bana da 75 bin kredi çektirdi ve kardeşimden altın borç aldık. Arabamız vardı satıp borçlarinin bir kısmını ödedi ama hala daha çektiği 2 kredi ve Bi dünya kredi kartı borcu var. Kaynanamlar eski evlerini satıp borçların bir kısmını kapatacaklar güya ama o bile sifirlamiyor borçlarını. Tayinim çıktı bu arada yine. Geçen hafta beraber gidip başlamamı yaptık. Ben hemen izne ayrıldım mecburen çünkü hem bebeğim çok küçük hem de daha eşim ilişik kesmedi. Dönüşte memlekete uğradık yine huzursuzuz tabi bir tartışma anında bosanalim artık yeter dedim. O da tabi götürdüm başlamani yaptirdim rapor da aldım sana şimdi dönersin sırtını dedi. Çok ağrıma gitti ben de hemen valizlerimi toplayıp babamlara geldim çocuklarımla. Arkadaşlarına çok yardım eder herkesin her sorununa çözüm bulmaya çalışır ama bize yaptığı şeyleri hep başıma kalkması çok ağrıma gidiyor. Kendimi çok değersiz hissediyorum ve evliliğim boyunca da kendi işlerimi hep kendim halletmek istedim bu yüzden. Bu defa boşanma konusunda kararlıyım ama cocuklarima bakınca içim acıyor. Bir de üstüme bıraktığı borçlar var tabi. Düşünüyorum düşünüyorum işin içinden çıkamıyorum. Sanki bir tarafım çok eksik ama bir tarafım da artık değişmez bu insan çocukların hep kavga olan bir evde büyümesin diyor. Ayrıca bana haksızlık yapıldığını ve kullanıldığımi düşünüyorum. İşin maddi boyutunu bir tarafa bırakıyorum ama evdeki yalnızlığım beni boşanmaya daha çok itiyor. Hem başka bir şehirde iki çocukla yeni bir düzene başlamaktan çok korkuyorum hem de aslında üstesinden gelebileceğimi düşünüyorum. Annem babam da bana boşanma konusunda destek bu arada sagolsunlar gidersen biz seninle geliriz diyorlar ama ben sürekli onları yanımda hapsetmek istemiyorum, çünkü babam yazları köyde yaşamayı çok seviyor.zaten daha bir çok kere tayin göreceğim her zaman yanımda olamazlar ama ilk etapta destekleri benim için çok önemli. Bütün bunları biliyorum ama içimin bir tarafı hala çok huzursuz, alıştığım hayattan ayrılıp yeni bir hayat kurmak hem de yalnız bir anne olarak beni çok korkutuyor. Ne olur bana başarabilirsin deyin, iyi hissetmeye çok ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...

Zeysel .!.:

Borçlarının sebebi borsa defne hanım. Ve evet malesef bu bir kötü alışkanlık bence de. Ayrıca ikinci çocuğumu ilk borçlar bittikten sonra planlamistim çünkü maddi sıkıntılar bitmisti ve eşimin davranışlarını ise zaten görmezden gelmeye başlamıştım. Yani kendime göre neredeyse işler rayına oturmuştu. Oğlum da zaten bir kardeşi olmasını çok ama çok istiyordu. Cucuklarim için asla ama asla keşke dogurmasaydim demedim, aksine hep iyi ki varlar diyorum. Belki diyeceksiniz ki ama babaları sorumsuz bir adam, varsın öyle olsun. Sadece anneleriyle çok ama çok mutlu büyüyen o kadar çok çocuk var ki. Onlar benim gözümün nurları Allah in bana lutfettigi en büyük nimetlerim.

Genişletmek için tıkla...

allah bağışlasın

Tahmin etmiştim borçların iddia borsa kumar vs türevi bir şeye dayandığını

Bir an evvel çocuklarınızla beraber o eşten kurtulmaya bakın.